Το άλλο της μάτι

μητέρα γιός άλλο μάτι

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.

Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…

Μα από μικρόs είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.

Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια. Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένos. «Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό»;… αναρωτιόταν… Την αγνόησε, της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε. Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε: «Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!.. Ήθελε να πεθάνει. Ήθελε να εξαφανιστεί. Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!». Αυτή δεν του απάντησε…
«Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε αργότερα σ’ ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές… και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει… Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;…».

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε ένα δικό του σπίτι. Έκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του και τη δουλειά του!
Μια μέρα μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί.

Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε, θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει. Τότε της φώναξε: «πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγες έξω! Φύγε!». Η μητέρα του απάντησε γαλήνια: «Αα, πόσο λυπάμαι, κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους…

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη πού γεννήθηκε… Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια… Οι γείτονες, του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν:

«Αγαπημένε μου γιέ, σέ σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση κι ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις… όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι… Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου».

Η μητέρα σου.

Πηγή: Περιοδικό «Όσιος Νικάνωρ», ευχαριστίες στον Στυλιανό Δ. για την αποστολή

30 σκέψεις σχετικά με το “Το άλλο της μάτι

  • Νοέμβριος 16, 2009, 10:21 μμ
    Permalink

    Efxaristoume to Zontano Istologio gia tin iparksi tou.

    Endiaferousa istoria.
    Poios tin egrapse?
    Tha ithela na ton rotiso giati tin egrapse etsi..
    Giati evale ti mitera na perimenei na pethanei gia na pei sto gio gia to mati? giati de tou to pe noritera?
    Ti ekane meta o gios?

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 11:51 πμ
    Permalink

    Δεν του το είπε νωρίτερα για να μην τον αναγκάσει να δείξει «ευγνωμοσύνη». Ο ίδιος δεν μπήκε καν στον κόπο να ρωτήσει ή έστω να αναρωτηθεί γιατί η μητέρα του είχε ένα μάτι. Έπρεπε όμως να το μάθει κάποια στιγμή για να καταλάβει… Να καταλάβει τη δική του πνευματική τύφλωση. Το πιθανότερο είναι ότι κατόπιν, όπως ο Πέτρος μετά το λάλημα του πετεινού, «έκλαυσε πικρώς». Αυτό ήταν άλλωστε το μόνο που μπορούσε κι έπρεπε πλέον να κάνει.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 3:08 μμ
    Permalink

    Είναι πραγματική ιστορία?

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 4:17 μμ
    Permalink

    Ωρέ…..
    Ήμαρτον πια…
    Κυκλοφορεί σε διάφορες εκδοχές και σε διάφορες γλώσσες, ως spam-mail εδώ και χρόνια.

    Δεν είναι «δική» μας, αλλά αποθησαυρίζεται άνετα (κατά προτίμηση σε παλ-βυζαντινί χρώματα).

    Δεν κάνω επίθεση, αν με παρεξηγήτε. Όταν την πρωτοδιάβασα σε μια από τις εκδοχές της, με είχε κατασυγκινήσει. Όντως.
    Είναι πολύ δραστικά τα ψυχοκινητικά συστατικά της.

    Απλά θα μου άρεσε είχε καταγραφεί η προέλευσή της.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 5:05 μμ
    Permalink

    Δεν νομίζω να είναι αληθινη ιστοριά, μαλλόν συμβολική είναι γιατί από οτι ξέρω δεν μπορεί ζωντανός να δωσει το μάτι του. Θα ρωτήσω όμως και έναν γιατρό για να σιγουρευτώ.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 7:39 μμ
    Permalink

    Λάθος μπορεί να γίνει μεταμόσχευση κερατοειδούς, αλλά τουλάχιστον στην εποχή μας υπάρχουν μοσχευματα και δεν παίρνουν από ζωντανους δότες.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 17, 2009, 8:20 μμ
    Permalink

    Δε θα ήταν αυτολυπητική-γλυκερή ιστορία ίσως, αν η μητέρα δε το αποκάλυπτε ποτέ και σε κανένα. Τότε θα ήταν λεβέντικο. Ή ο κανακάρης το μάθαινε από κάποιον τρίτο. Μου φαίνεται πως θελημένα, ή αθέλητα προκύπτει εκδίκηση. Άντε τώρα, που να βρει ο γυιός τη μάνα του, στην καλύτερη περίπτωση να πέσει στα γόνατά της.
    Ίσως ο Ανώνυμος στο 2, το βάζει σε καλύτερη βάση, δε ξέρω.
    Δεν είναι απ τις περιπτώσεις που πρέπει να την αφήσεις στο Θεό ; Γενικά νομίζω πως πρόκειται για πολύ αρρωστημένη ψυχολογία και αντίδραση του παιδιού προς μια μάνα που έχει και τέτοιο πρόβλημα, ο Θεός να μας λυπηθεί όλους, ρε παιδιά………… ( Έχει κανένας αντίρρηση πως συμβαίνουν τέτοια ολογυρά μας συνέχεια; Τότε τι σημασία έχει αν είναι πραγματική, ή όχι ιστορία;)

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 12:20 μμ
    Permalink

    Φυσικά και έχει σημασία αν είναι αληθινή ιστορία ή όχι. Για τον ίδιο λόγο που έχει σημασία ότι η θυσία του Θεανθρώπου είναι ιστορικό γεγονός και όχι μια συναισθηματική ιστοριούλα.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 2:39 μμ
    Permalink

    Η Σταυρωση είναι ιστορικο γεγονός, ο Καλός Σαμαρείτης παραβολή. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο;
    Δεν υπάρχουν μητέρες που θα έκαναν το παραπάνω; Δεν υπάρχουν μητέρες που θυσιαστηκαν χωρις αντάλλαγμα για τα παιδιά τους; Η ιστορία μπορεί να είναι και μια παραβολή. Αν είμαι όμως μανα και λέω τετοιες ιστορίες, για να πείσω τα παιδια μου ότι τα αγαπώ χωρίς να τους το αποδεικνύω στην πράξη, τότε είναι κενο το κυρηγμα.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 5:57 μμ
    Permalink

    Να ρωτήσω λοιπόν κι εγώ:
    Υπάρχουν μητέρες που άφησαν ένα τέτοιο δηλητηριώδες και τοξικό γράμμα-διαθήκη στο παιδί τους;
    Υπάρχουν, αμέ!
    Και γι’ αυτές ειπώθει το «να μη γνωρίζει η δεξιά σου τι πιεί η αριστερά σου».

    Ωρεεε, ηθικισμός παγκοσμιοποιημένων spam-mail αποθησαυρισμένος και ενσωματωμένος σε θρησκευτική χορογραφία.
    Χορεύεται σε ρυθμό: «Το καίμε και χαιρόμαστε.»

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 6:34 μμ
    Permalink

    Οι παραβολές μόνες τους δεν έχουν απολύτως καμία αξία, τα χείλη που τις εκφέρουν έχουν μόνο. Η εποχή μας πάει άσχημα γιατί δεν υπάρχει πια έντονο ζωντανό παράδειγμα, που είναι βασικά εκείνο μόνο που μπορεί να πείσει για την Αλήθεια. Οι βίοι των Αγίων θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από ιστορίες έντονης συναισθηματικής φόρτισης? Αυτό ας αναρωτηθούμε και θα έχουμε την απάντηση, αν ένα πραγματικό γεγονός μπορεί να αντικατασταθεί από ένα μυθιστόρημα. Η σημασία του πραγματικού γεγονότος είναι ότι δεν μπορεί με τίποτα να αμφισβητηθεί από έναν καλοπροαίρετο άνθρωπο. Δεν είναι κακές και οι ιστοριούλες, και ο μέγας Ντοστοέφσκυ τέτοιες έγραψε. Αλλά όχι προς στιγμιαία συγκίνηση. Σκοπός εικάζω είναι να πεισθούμε για την Αλήθεια του Χριστού την μία και μόνη Αλήθεια.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 7:48 μμ
    Permalink

    Η ιστορία είναι διδακτική και όχι αληθινή.
    Όμως, για να μπορέσω να αντλήσω τα διδάγματά της χρειάζεται να αναρωτηθώ..
    Δε θα έπρεπε η μητέρα να είχε πει την αλήθεια στον υιο? Ας την έλεγε και ας ήταν ο γιος ελεύθερος να αντιδράσει όπως ήθελε.
    Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει «Δεν του το είπε νωρίτερα για να μην τον αναγκάσει να δείξει ευγνωμοσύνη»..
    Τελοσπάντων..
    Αυτά..

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 9:47 μμ
    Permalink

    Το ονειρο κάθε άντρα, να’χει δίπλα του μια σιωπηλα θυσιαζόμενη γυναίκα. Που δε ζητά τίποτε δεν θέλει ευχαριστω, δεν προβάλλεται αλλά τον προβάλει. Φευγει όταν είναι ανεπιθύμητη και φυσικά δεν δημιουργει δηλητηριώδης ενοχές αναφέροντας τη θυσία της. Ο άντρας είναι αυτός που πρέπει να ζήσει να χαρεί την ζωή του, να προβληθεί, και δεν έχει όρεξη για ευχαριστώ, για θυσίες για ενοχες.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 18, 2009, 10:23 μμ
    Permalink

    ¨Οχι, δεν έχει κατά την ταπεινή μου άποψη.
    Aπ τη ζωή δεν είναι βγαλμένα όλα ;
    Από διηγήματα μέχρι μυθιστορήματα ;

    Fairtales, τι να πιάσει να του πει ; Λέγονται κάτι τέτοια;
    Εκτός κι αν το παιδί θέλει να παίξει το μάτι του στον ιππόδρομο, και πάλι θα βάλει κάποιον άλλο να του πει, πως ξέρεις κάτι αδελφέ , εδώ η μάνα σου κλπ κι εσύ πας έτσι κι έτσι ……. ; Και πάλι δεν ξέρω, δικό του είναι το μάτι πιά, αλλά ο πόνος της μάνας είναι μεγάλος και δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει. Ρώτα τη Μαρίνα, ξέρει αυτή. Και ναι , δηλαδή τι να κάνει ψυχαναγκαστική και όχι απο καρδίας μεταστροφή ο ταλαίπωρος ο υιός ; Θα σου άρεσε εσένα να στο πεί η μάνα σου ; Μάλλον θα την συχαινόμουν χειρότερα εγώ, μη γένοιτο fairytales . Τι ζούμε, για να απολαμβάνουμε της ευγνωμοσύνης των άλλων; Μ αγαπάς γι αυτό που είμαι και όπως είμαι, ή μα αγαπάς για το φαίνεσθαι ; Ή για το αν και πόσο χρήσιμος είμαι ;
    Καλά ε, τα λέω για να τ ακούω ξέρεις, γιατί κι εγώ μια απ τα ίδια είμαι, μη στενοχωριέσαι. Απλά, λέω μπας μια, δυό, τρείς, το εμπεδώσω ρε παιδί μου το μάθημα.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 19, 2009, 6:02 μμ
    Permalink

    Ελευθέριε, ευχαριστώ για την απάντηση. : )
    Όμως πάλι δε κατάλαβα. Θα το σκεφτώ. : )

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 19, 2009, 6:14 μμ
    Permalink

    Μαρίνα, συγγνώμη, λέγοντας «Φευγει όταν είναι ανεπιθύμητη και φυσικά δεν δημιουργει δηλητηριώδεις ενοχές αναφέροντας τη θυσία της.» , εννοείς ότι και η μητέρα έπρεπε να αναφέρει τη θυσία της στο παιδί, ή κάτι άλλο ;
    Τα δε στερεότυπα ανδρός, στα οποία αναφέρεσαι έχουν πράγματι να κάνουν με το φύλο ; Γιατί βλέπω πως αυτό το μοντέλο το έχουν πατρονάρει εδώ και δεκαετίες και οι γυναίκες σφετεριζόμενες – ως συνήθως γίνεται – το φεμινιστικό κίνημα. Δηλαδή θέλω να πω, πως είναι ανθρώπινο γενικά ιδίωμα, αυτές οι εγωκεντρικές συμπεριφορές, που εκδηλώνονται φανερά, μόλις με κάποιο τρόπο αποκτηθεί ισχύ. Έτσι δεν είναι ; Είναι εκεί που το παλεύουμε με την εν Χριστώ ζωή και πως να την αποκτήσουμε. Δεν είναι ;

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 19, 2009, 6:26 μμ
    Permalink

    fairytales , όχι πως σίγουρα θα το λύσουμε, αλλά καταλαβαίνω πως πρέπει να φταίω εγώ, με τον τρόπο μου, που δε σου έδωσα να καταλάβεις τι θέλω να πω.
    Ξέρεις το καλύτερο για να καταλάβει ο ένας , τι θέλει να πει ο άλλος, είναι τα παραδείγματα και οι ιστοριούλες κι εγώ υποφέρω λίγο εκεί, εκτός κάποιων εκλάμψεων που αναρωτιέμαι απο που μου ρθε και σταυροκοπιέμαι ο άχρηστος. Ευτυχώς και κάπως τα καταφέρνω δόξα τω Θεώ με τα πιτσιρίκια που με ζον πρες τα βράδυα με βάζουν στο καλάθι (με τα παιγνίδια) και κοιτώντας με στα μάτια με αδημονία, αλλά και αποφασιστικότητα περιμένουν βροχή τα παραμύθια…

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 19, 2009, 7:03 μμ
    Permalink

    Ελευθέριε
    1. τωρα που γραφω το e-mail μου εσύ το βλέπεις. Sorry είμαι λίγο άσχετη.
    2.Το έγραψα αυτό γιατί νομίζω την παραψειρίζουμε την ιστορία. Καθενας πράτει σύμφωνα με τον χαρακτήρα του, το χαρακτήρα του παιδιού και πολλά αλλα, αρα δεν μπορούμε να πούμε τι είναι το καλύτερο. Συμφωνω απολύτα με αυτά που λες. Απλά τίποτα δεν έίναι απόλυτα σωστο και τίποτα απόλυτα λάθος. Δεν ξέρω γιατί δεν του το ανέφερε παραμόνο την τελευταία στιγμή. Αν είχε προορατικό και καταλάβαινε ότι έτσι το παιδί της θα έρθει σε μετάνοια;
    Δεν ξερω αν είναι αλήθεια αυτη η ιστορία, σε μένα δηλώνει την μεγάλη αγάπη που μπορεί να έχει μια μάνα, και επειδή αυτό δεν είναι αυτονόητο καλό είναι να παραδειγματιζόμαστε. Γιατί εγω αν ημουν στην θέση της θα το είχα πει σε όλους πριν ακόμα το κάνω.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 19, 2009, 11:39 μμ
    Permalink

    1) ¨Οχι, όχι κάτσε καλά, Μαρίνα Ελευθέριος υπογράφω, όχι μπιγκ μπραδερ.

    2) Έχεις δίκηο, στο ότι δεν ξέρουμε πολλές λεπτομέρειες που φτειάχνουν τη χημεία του πράγματος και ναι θέλει διάκριση .
    Κοίτα το ψείρισμα κατ εμένα δεν είναι πάντα κακό . Το είδος και τον τρόπο του ψειρίσματος κοιτάω. Βγάζεις λαγό πολλές φορές.
    Σου θυμίζω πάντως γενικά αυτό που λέμε εμεις ο λαός «κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό», το λέμε επίσης αποδωσέ το στο Θεό, το του Ιησού «μη γνωρίζει η δεξιά σου… κλπ.»
    Λες «αν είχε προορατικό…» κλπ, κοίτα έτσι εντάξει, κατ επέκταση σίγουρα υπάρχει η προσευχή, ένας ευλογημένος πνευματικός για συμβουλή -μπορεί να συστήσει τη διαμεσολάβηση τρίτου και με πολύ τακτ, κοκ.
    Τελικά, επιμένω στο πως θα αλλάξουμε εμείς, ώστε να βλέπουμε κάθε στιγμή τον εσωτερικό άνθρωπο και να μη γοητευόμαστε απ το φαίνεσθαι, ( όμορφα πρόσωπα και γάμπες, ή μύες αντίστοιχα), ή απ το έχειν ( ακριβό αμαξάκι, χλιδάτα κ.ά) και το λαλείν βεβαίως, βεβαίως…
    Δύσκολα πράγματα, ειδικά για το άρρεν μας φύλο και για τους γνωστούς λόγους, άστα…

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το άλλο της μάτι… « Γέροντες της εποχής μας

  • Νοέμβριος 21, 2010, 10:53 μμ
    Permalink

    Έχω κάνει μεταμόσχευση και στα δύο μου μάτια

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 23, 2010, 1:12 πμ
    Permalink

    Ωραίο το δίδαγμα της άνωθι ιστορίας… Συγκινητικό και όπως σωστά ειπώθηκε η μάνα δεν πίεζε ούτε ζητούσε ευγνωμοσύνη από το γιο της…

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το άλλο της μάτι… Τι μπορεί να κάνει μια μάνα για το παιδί της…

  • Μάρτιος 1, 2011, 3:33 μμ
    Permalink

    ΤΟ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ
    Αν η μητέρα αγαπούσε το παιδί της ή να μην το έλεγε καθόλου ή να το έλεγε όσο ζούσε το παιδί της και όχι να το παίζει μάρτυρας μετά θάνατον χωρίς να μπορεί το παιδί της να αντιδράσει.
    Επίσης όντας ανάπηρη ξέρω ότι μου απαγορεύεται-τε να κάνω παιδία για να μην τα φέρω σε τόσο δύσκολη θέση και ότι ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΚΗ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ αλλά ότι θα αποτελώ και τόσο μεγάλο βάρος για τους δικούς μου που δε θα λυπηθούν όταν πεθάνω – μπορεί και να χαρούν, δεν το είχα φανταστεί ΠΟΤΕ.
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΛΑΨΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗ «ΘΥΣΙΑ»

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 9:23 πμ
    Permalink

    In terms of akcesoria łazienkowe radom outdoor space beautification, yard fireplaces or maybe backyard firepits are definitely established preferred. In addition to have you thought to? Relaxing all around any crackling flames inside a frosty nights provides probably the most relaxing experiencing felgi aluminiowe wroclaw on the planet. However, you are unable to deny of which acquiring an outdoor firepit in the backyard possesses their likely dangers. That you are handling hearth in fact which can lead to important harm to qualities along with risk day-to-day lives in case precautionary actions are not obtained. Which is the reason you’ll find local along with government legal guidelines of which governs your structure and opony oznaczenia usage of backyard firepits in our households. Considering are preparing to make a firepit as part of your yard, it is important you are sure of the principles of which matches that. Even though some rural parts will not accurately require it, with regards to the talk about in your area, a new let could possibly be needed before you under legal standing construct an outdoors fire bowl in your home. There are local regulations felgi aluminiowe suwalki that may have an impact on the actual design as well as use of firepits in the non-public home although you will discover municipalities in which totally prohibit firepits. To avoid a new wash while using the rules, it truly is strongly recommended that you simply seek advice from your neighborhood flames office and also value enforcement officials prior to deciding to move forward using your firepit undertaking. There are spots as well as areas of your home in which you possibly can create in addition to gentle some sort of firepit with not a allow granted in which right suggestions were implemented. If you are aware about your neighborhood guidelines that will governs alu felgi nissan your set up in addition to use of firepits, you possibly can continue, awarded naturally it’s legitimate close to you. Yet learning regulations is not plenty of simply because you will find other tips that needs to be put into practice. Before constructing a new firepit with your back garden, check with the local fire codes since it can support the details on the way you’ll want to construct your current outside fire bowl. Generally speaking regarding thumb, free of charge ranking as well as below floor outside firepits ought to be 20 legs far from your home or maybe virtually any thing that’s felgi aluminiowe zalety at risk of capturing flame. For lightweight firepits, typically there needs to be an area associated with at the least 15 foot inside its circumference. When you’ve got created your firepit, it would be recommended you set any nylon uppers monitor engrossed. This specific gets to be an excellent safeguard next to governed fires as well as flying embers which could probably begin a flames. Tend not to abandon a flames unsupervised by any means. Have an capable mature the stand by position this firepit although it has lit up. When you find yourself done with getting rid of the firepit, just be sure you put it available adequately ahead of making the item. Having a firepit in your house is definitely an ideal way for people for you to take it easy in addition to reduce stress. Also properly produced firepits can easily increase the real estate investment importance of your home in addition to szafki łazienkowe poznan boost the cosmetic worth of this back yard. But using a firepit in the home can include legal bills and also responsibilities you need to keep in mind.

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το άλλο της μάτι… | Γέροντες της εποχής μας

  • Pingback:Το άλλο της μάτι!!! | ΕΜΠΛΟΚΗ

Απάντηση σε Πέτρος Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Αν ο Θεός δεν έχει την πρώτη θέση στην καρδιά σου, τότε δεν έχει τη θέση που του αρμόζει.
    - Γέροντας Θεόφιλος
  • Αρέσει σε %d bloggers: