Προτάσεις για τον Νικ Μάρβελ

Από το τέλος του 2ου βιβλίου του Νικ Μάρβελ, Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, συμπεραίνουμε ότι το τρίτο βιβλίο είναι ήδη στα σκαριά. Χαιρόμαστε και αναμένουμε με ανυπομονησία!

Καθώς οι συντελεστές του βιβλίου, αλλά και η ανταπόκριση του κοινού έχουν καλώς (μετα)θέσει τον πήχυ πολύ ψηλά (Χάρρυ Πόττερ), εμείς ως αντίδωρο της προσπάθειάς, καταθέτουμε μερικές σκέψεις και προτάσεις από τη σκοπιά του απαιτητικού αναγνώστη για το μέλλον του εγχειρήματος.
(Προσοχή: ακολούθως αποκαλύπτονται τμήματα της υπόθεσης του 2ου βιβλίου)

  • Ονόματα και επιμέρους αναφορές στα βιβλία θα φανούν οικείες στους γνώστες της ιστορίας και του σπουδαίου έργου της ΠΕΓ, καθώς και του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου. Όμως ένα βιβλίο οφείλει να μιλά σε ευρύτερα ακροατήρια. Εκτιμούμε ότι είναι καλό ο Νικ να ανοιχθεί σε νέες σφαίρες. Ο Νικ Μάρβελ μπορεί με τη Χάρη του Θεού να γίνει πανορθόδοξη υπόθεση.
  • Η πλοκή θα ήθελα να είναι χορταστική, πλούσια, δομημένη και λεπτομερειακή. Ας μην υποκύψουμε στον πειρασμό να την υποβιβάσουμε σε όχημα/πρόφαση για την μετάδοση (ωφέλιμου) περιεχομένου. Έχοντας εμπειρία από αρκετά βιβλία φαντασίας (π.χ. Τόλκιν), σε σχέση με το δεύτερο βιβλίο θα περίμενα τουλάχιστον διπλάσια ή τριπλάσια δράση! Και κατά το δυνατό να ολοκληρώνεται ως αυτόνομο ανάγνωσμα σε ευρύτερο πλαίσιο αφήγησης.
  • Επίσης θα ήθελα να μην μένουν αναπάντητα ερωτήματα, π.χ. γιατί ειδικά ο Νικ είναι στο στόχαστρο σκοτεινών κύκλων; Ίσως είναι ευκαιρία να αναδειχθούν και δευτερεύοντες χαρακτήρες π.χ. από την οικογένεια του Νικ και να αναδειχθούν ως προσωπικότητες σε μεγαλύτερο βάθος.
  • Στο σκέλος της πνευματικής ωφέλειας του αναγνώστη, κοντά στην παράθεση πνευματικού περιεχομένου, και στην υπόμνηση του «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», αλλά και τις επεμβάσεις «από μηχανής θεών» στις σκηνές δράσεις, θα περίμενα να δω περισσότερες σκηνές εφαρμοσμένης θεολογίας, δηλαδή αντιμετώπισης ρεαλιστικών στιγμών, πειρασμών και διαλόγων (αρμονικά ενταγμένων στη δράση) υπό το φως της προσευχής και της εν Χριστώ ζωής. Κατ’ αυτό τον τρόπο το βιβλίο μπορεί να περάσει και σε μη-απολογητικά ποιμαντικά ζητήματα. Ένα εξαιρετικό σχετικό παράδειγμα στο βιβλίο είναι ο διάλογος των δύο συμμαθητριών στο μοναστήρι περί εξωτερικής εμφάνισης και σεξουαλικής ζωής.

Τέλος δύο προτάσεις από επαγγελματικής και τεχνικής σκοπιάς:

  • Προσοχή στις επιμέρους πτυχές της έκδοσης. Επαγγελματικό εξώφυλλο. Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς και μεγαλύτερο διάστιχο κειμένου.
  • Πέραν από τα φόρουμ, αξιοποιήστε το συμμετοχικό διαδίκτυο (web 2.0) και τα κοινωνικά δίκτυα (π.χ. facebook, myspace) για διάδραση με το διεθνές κοινό, συζήτηση, διάθεση επιπλέον υλικού κλπ.

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Τι άλλο θα προτείνατε;

2 σκέψεις σχετικά με το “Προτάσεις για τον Νικ Μάρβελ

  • Ιανουάριος 27, 2010, 8:57 μμ
    Permalink

    Αν χρειαστεί βοήθεια στο στήσιμο του βιβλίου (επιμέλεια και cover) θα μπορούσα να βοήθησω.
    Δε θέλω να προσβάλλω κανέναν. Παίρνω αφορμή από την παρατήρηση
    Προσοχή στις επιμέρους πτυχές της έκδοσης. Επαγγελματικό εξώφυλλο. Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς και μεγαλύτερο διάστιχο κειμένου.
    Ευχαριστώ

    Κυριάκος

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 13, 2010, 5:09 μμ
    Permalink

    Ευχαριστούμε θερμά για τις υποδείξεις. Οι σοβαρές προτάσεις και ο προβληματισμός είναι πάντα προς το συμφέρον του αποτελέσματος.
    Ευχαριστούμε ειδικά τον Kyriako και ευχόμαστε «καλή συνέχεια» στον αγώνα του, που είναι τελικά κοινός και ευλογημένος.

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Kyriakos Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Μέσα στο στρίμωγμα ο άνθρωπος αποκτά τις αρετές. Αν όχι την υπομονή, την αγάπη, τη μακροθυμία, τη συγχωρητικότητα, τουλάχιστον τη μεγίστη και μητέρα αυτών: την ταπείνωση• την αρετή που ανοίγει τον παράδεισο. Και βέβαια αυτό συμβαίνει διότι μέσα στις δυσκολίες και στις αναποδιές, βλέπει ο άνθρωπος πόσο αδύνατος είναι. Όταν μας γίνονται όλα τα θελήματα και ικανοποιούνται όλα τα σχέδιά μας, ο Θεός ετοιμάζει ένα σχέδιο που θα μας συντρίψει και θα μας στριμώξει. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε πεισματάρηδες και εγωιστές και σε όσους τα βάζουν με τον Θεό. Να περίπου πως σκέφτεται ο Θεός: «Αφού επιμένει ο άνθρωπος να ικανοποιεί τα θελήματά του, ασ’ τον. Καλύτερα να φτύνει αργότερα τον εαυτό του παρά τον Δημιουργό του. Εγώ αποσύρομαι προσωρινά».
    Έτσι ο Θεός τραβιέται πίσω, αφήνει τον άνθρωπο να «ξεδιψάσει» τα σχέδιά του και μετά του συντρίβει τον εγωισμό με απρόβλεπτα γεγονότα και δυσάρεστα. Όσο περισσότερο ικανοποιείς το εγωιστικό, φιλήδονο και φιλόδοξο θέλημα και σχέδιο σου, τόσο αυξάνεις το «συντριπτικό» θέλημα του Θεού, που αργά η γρήγορα θα έρθει στη ζωή σου. Έτσι λειτουργεί ο πνευματικός νόμος. «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» (Λουκ. ιδ 11). Η συντριβή που προσφέρει ο Θεός δεν σχετίζεται με τη διάλυση του ανθρώπου, αλλά με το σπάσιμο του εγωισμού του, αφού ο παράδεισος χωρεί μόνο συντετριμμένες και ταπεινές καρδιές. Όταν ο Θεός θέλει να προστατέψει έναν ευαίσθητο, αγαθό και μαλακό άνθρωπο από το «συντριπτικό» για τον εγωισμό μας θέλημά Του, βάζει εμπόδια στο δικό μας εγωιστικό θέλημα.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: