Τηλεόραση και ανήλικοι

Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες η ανάπτυξη της τεχνολογίας επέφερε πολλές αλλαγές στην ζωή μας. Μία από αυτές είναι και η κυριαρχία της τηλεόρασης στην καθημερινότητα μας αλλά και στην καθημερινότητα των παιδιών μας. Σήμερα η τηλεόραση μπαίνει από πολύ νωρίς στην ζωή των παιδιών, ενδεχομένως και στην κρεβατοκάμαρα τους.

της Μαρίας Χρηστάκη, Παιδοψυχιάτρου

Έρευνες υποστηρίζουν ότι παιδιά ακόμα και δύο ετών παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες ημερήσια. Υπολογίζεται ότι παιδιά ηλικίας 2 έως 4 ετών στην Αμερική παρακολουθούν τηλεόραση πάνω από 4 ώρες ημερήσια και το ¼ αυτών έχει την τηλεόραση στην κρεβατοκάμαρα του. Η Nielsen Media Research (1998)  στην Αμερική  έδειξε ότι το μέσο παιδί παρακολουθεί 21 ώρες τηλεόραση την εβδομάδα.  Είναι λοιπόν αναμενόμενη η ανησυχία και ο προβληματισμός των ειδικών σχετικά με την επίδραση του μέσου αυτού. Ακόμα και διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ έχουν επισημάνει την δυνητικά αρνητική επίδραση της τηλεόρασης στους ανηλίκους. Η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού στο άρθρο 17 αναγνωρίζει την σημασία των ΜΜΕ στην ενημέρωση όμως προτρέπει τα συμβαλλόμενα κράτη να «ευνοούν την επεξεργασία κατάλληλων κατευθυντήριων αρχών που να προστατεύουν το παιδί από την ενημέρωση και το υλικό που βλάπτει την ευημερία του». Η σύμβαση αυτή έχει ψηφιστεί και στην Ελλάδα.

Γνωστό είναι ότι η παιδική ηλικία είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδος όπου  ωριμάζουν λειτουργίες τόσο σε επίπεδο κεντρικού νευρικού συστήματος όσο και σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο .Έως την ηλικία των 8-9 ετών τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχωρίσουν την φαντασία από την πραγματικότητα. Αυτή η  ειδικότερη ευαισθησία καθιστά την ηλικιακή περίοδο αυτή  ευάλωτη στις επιδράσεις, θετικές ή αρνητικές , και επομένως η επαγρύπνηση για την προστασία των παιδιών από πιθανές αρνητικές επιδράσεις καθισταται αναγκαία.   Σε ποιους τομείς λοιπόν επιδρά η τηλεόραση ;

ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Τις τελευταίες δεκαετίες είμαστε μάρτυρες περιστατικών βίας στα οποία ολοένα και συχνότερα ενέχονται  ανήλικοι. Η βία μπορεί να προέρχεται από ανηλίκους ή να κατευθύνεται προς αυτούς. Τα περιστατικά τυφλής βίας από ανηλίκους κατακλύζουν τα ΜΜΕ. Σε χώρες όπως η Αμερική  η βία από ανηλίκους ή νέους ενήλικες  είναι σχεδόν καθημερινή πραγματικότητα. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουμε αντίστοιχο πρόβλημα ωστόσο ολοένα και συχνότερα έρχονται στην δημοσιότητα περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων. Πολύ πρόσφατη είναι η εξαφάνιση ανηλίκου στην Βέροια με πιθανή εμπλοκή ανηλίκων όπως και ο βιασμός ανήλικης στην Χαλκίδα με συμμετοχή συμμαθητών της. Οι βίαιες αυτές εκδηλώσεις ανηλίκων αυξάνουν τον προβληματισμό ως προς τους παράγοντες που πιθανόν συμβάλλουν στην συμπεριφορά αυτή. Ένας από τους παράγοντες που μελετώνται τα τελευταία χρόνια είναι και η τηλεόραση. Είναι γεγονός. ότι οι ανήλικοι εκτίθενται σε ένα απίστευτο κοκτέιλ βίας και επιθετικότητας μέσω της τηλεόρασης. Υπολογίζεται ότι το μέσο παιδί στην Αμερική θα εκτεθεί σε 100.000 σκηνές βίας πριν αποφοιτήσει από το δημοτικό, και δεν αναφερόμαστε μόνο στις ταινίες αλλά και στην μετάδοση σκηνών βίας  ως ανταποκρίσεις αληθινών γεγονότων.

Υπολογίζεται ότι 62% των εκπομπών που παρακολουθούν οι νέοι περιέχει κάποιας μορφής βία, το 26% περιλαμβάνει χρήση όπλων, το 38% επιθετικές συμπεριφορές από ελκυστικούς ήρωες, ενώ σχεδόν το 75% των βίαιων πράξεων δεν συνοδεύεται από κριτική, από τιμωρία, από ενοχή. Δυστυχώς αντίστοιχες έρευνες στην Ελλάδα δεν έχουν πραγματοποιηθεί και δεν μπορούμε να μιλάμε με μετρήσεις. Πεποίθηση όλων είναι ότι και στην χώρα μας η βία και η επιθετικότητα καταλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος των προγραμμάτων της τηλεόρασης. Βέβαια μιλώντας για τηλεόραση πρέπει κανείς να περιλάβει και τα συνδρομητικά κανάλια τα οποία λειτουργούν ως τηλεόραση αλλά στην πραγματικότητα είναι κανάλια –κινηματογράφοι.  Πλήθος ερευνών συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η βία της τηλεόρασης οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά τους ανηλίκους. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι ανήλικοι γίνονται βίαιοι αλλά υπάρχει μία θετική συσχέτιση ανάμεσα στην παρακολούθηση βίαιων εκπομπών και την εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς. Οι σύγχρονες ψυχολογικές προσεγγίσεις υποστηρίζουν ότι η βίαιη και επιθετική συμπεριφορά  είναι μαθημένη αντίδραση ως απάντηση στην οργή, και μπορεί να  υιοθετηθεί ως συμπεριφορά επίτευξης στόχων. Η μάθηση αυτής της συμπεριφοράς γίνεται μέσα από την παρατήρηση  αντίστοιχων μοντέλων συμπεριφοράς. Αυτά τα μοντέλα μπορεί να τα παρατηρεί κανείς μέσα στην οικογένεια, σε ομάδες συνομιλήκων αλλά και μέσα από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας όπως για π.χ. η τηλεόραση. Η τηλεόραση λοιπόν καλλιεργεί μοντέλα συμπεριφοράς. Τα παιδιά που παρακολουθούν συνεχώς βίαιες ή επιθετικές εκπομπές τείνουν να επαναλαμβάνουν αυτό που παρακολουθούν και στο παιχνίδι τους και μιμούνται αυτές τις συμπεριφορές και στην καθημερινότητα τους.. Τελικά αυτά τα παιδιά μαθαίνουν ότι η επιθετικότητα είναι μία επιτυχής και αποδεκτή μέθοδος επίλυσης προβλημάτων. Από την δεκαετία του 60 είναι γνωστό ότι τα μικρά παιδιά πολύ εύκολα ταυτίζονται με ήρωες και μιμούνται συμπεριφορές κυρίως όταν η συμπεριφορά αμείβεται ή όταν δεν τιμωρείται. (θεωρία κοινωνικής μάθησης του Bandura). Περισσότερο ευάλωτα στην επίδραση της τηλεοπτικής βίας είναι παιδιά μεταναστών και γενικά μειονοτήτων, τα συναισθηματικά διαταραγμένα παιδιά, τα κακοποιημένα παιδιά,και τα παιδιά από οικογένειες σε κρίση. Βέβαια όλη αυτή η βιαιότητα δεν έχει συνέπειες μόνο στην συμπεριφορά των ανηλίκων αλλά μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιδράσεις και  στον  ψυχολογικό τομέα Σε μία έρευνα ανάμεσα σε 702 γυμνάσια της Αμερικής καταγράφηκε ότι ποσοστό 10% των παιδιών ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια μετά από παρακολούθηση βίαιων προγραμμάτων. Τα συμπτώματα που καταγράφηκαν είναι εφιάλτες, άγχος να μείνουν μόνα, απουσία από το σχολείο, απόσυρση από την παρέα των φίλων. Ο φόβος είναι ένα  συναίσθημα που βρέθηκε να κυριαρχεί σε παιδιά μετά από παρακολούθηση  σχετικά τρομακτικών ταινιών ή και καταστροφικών φαινομένων. Μελετάται ακόμη και η δημιουργία ψυχολογικού τραύματος μετά την έκθεση μέσω τηλεόρασης σε σοβαρά τραυματικά γεγονότα (τρομοκρατικά χτυπήματα, πόλεμοι). Γενικά η βία της τηλεόρασης δημιουργεί μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τον κόσμο, παρουσιάζει ένα κόσμο σκοτεινό και βίαιο και έτσι καλλιεργεί  αίσθημα ανασφάλειας και φόβου.

τηλεόραση βία

Οπωσδήποτε η τηλεοπτική βία δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας που ευθύνεται για την εκδήλωση βίαιης και επιθετικής συμπεριφοράς από ανηλίκους. Η   συμπεριφορά αυτή είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης  πολλών παραγόντων (βιολογικών, νευρολογικών, ορμονολογικών, κοινωνικών).  Όμως η τηλεοπτική βία είναι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση της και δεν πρέπει να το αγνοούμε.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ  ΚΑΙ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗ

Η παιδική και κυρίως η εφηβική παχυσαρκία αυξήθηκε επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια. Στην Αμερική υπολογίζεται ότι το 30,4% των παιδιών ηλικίας 6-11 ετών είναι υπέρβαρα και το 15,3 % αυτών παχύσαρκα. Αντίστοιχη αύξηση εμφανίζει και η εφηβική παχυσαρκία. Η Ελλάδα σύμφωνα με την Διεθνή Ομάδα Εργασίας για την Παχυσαρκία κατατάσσεται  μεταξύ των τριών πρώτων κρατών της Ευρώπης όσο αφορά την συχνότητα. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας είναι σημαντικές, χαμηλή αυτοεκτίμηση,  αρνητική εικόνα εαυτού, απομόνωση, στιγματισμός και διάκριση από τους συνομιλήκους. Αντίστοιχα σοβαρές και οι συνέπειες στην υγεία, αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη, υπέρταση, αρτηριοσκλήρυνση,και γενικά  για κακή ποιότητα ζωής.

Ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση της παχυσαρκίας είναι και η τηλεόραση. Η τηλεόραση καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου των παιδιών. Έτσι ο χρόνος που αφιερώνουν στον αθλητισμό, στο διάβασμα, στις κοινωνικές συναναστροφές, στο παιχνίδι περιορίζονται δραστικά προς όφελος της τηλεόρασης. Αυτό σημαίνει λιγότερη φυσική δραστηριότητα και πιθανότατα περισσότερο φαγητό.  Ένας έμμεσος  τρόπος επίδρασης είναι  οι διαφημίσεις ανθυγιεινών αναψυκτικών και τροφών. Η διεισδυτικότητα των διαφημίσεων στους εφήβους έχει καταγραφεί σε έρευνες  όπου διαπιστώθηκε ότι η έκθεση σε διαφημίσεις  είχε πολύ μεγαλύτερη επίδραση από ότι οι παρέες και  το οικογενειακό περιβάλλον. Έτσι λοιπόν μέσω των διαφημίσεων καλλιεργούνται κακές διατροφικές συνήθειες αφού προβάλλονται σνακ και γενικά φαγητά υψηλής θερμιδικής περιεκτικότητας και χαμηλής θρεπτικής αξίας.(τσιπς, γαριδάκια, χαμπουργκερ). Αυτή δεν είναι η μόνη αρνητική πλευρά της τηλεόρασης στις διατροφικές συνήθειες των ανηλίκων. Από την δεκαετία του 60 έως και σήμερα γνωρίζομε ότι η ψυχογενής ανορεξία, μία από τις διαταραχές διατροφής που εμφανίζεται συνήθως σε έφηβες, σχετίζεται με την εικόνα του αδύνατου και πετυχημένου μοντέλου που καλλιεργεί η τηλεόραση. Η τηλεόραση αλλά και τα περιοδικά βομβαρδίζουν τις νέες με την εικόνα του αδύνατου και ωραίου. Κούκλες όπως η Μπαρμπυ είναι τέλειες όσο αφορά την ομορφιά και αδύνατες, σχεδόν ανορεξικές. Η προβολή και ο συσχετισμός της επιτυχίας και του ωραίου, με το αδύνατο σώμα έχει συμβάλλει στην σημαντική αύξηση των περιστατικών ανορεξίας στην εφηβική ηλικία.

ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Σήμερα η τηλεόραση είναι ένα σημαντικό μέσο σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία εκτίθενται σε σκηνές ερωτικού περιεχομένου. Το μήνυμα που περνάει είναι ότι αυτή η συμπεριφορά είναι φυσιολογική, ακίνδυνη και ότι αυτό κάνουν όλοι.. Δεν γίνονται αναφορές ή συσχετισμοί με μεταδοτικές ασθένειες, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και γενικά με κινδύνους. Μέσα από τα προγράμματα αυτά καλλιεργούνται μοντέλα συμπεριφοράς σε σχέση με το σεξ, η βία στο σεξ, προβάλονται ιδέες σχετικά με την σεξουαλική ταυτότητα . Τα ερευνητικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η έκθεση των νέων σε σεξουαλικού περιεχομένου προγράμματα συμβάλλει στην πρώιμη σεξουαλική αφύπνιση και ενισχύει την εφηβική σεξουαλικότητα. Δεδομένου ότι η τηλεόραση ασκεί σημαντική επίδραση στους νέους η επίδραση αυτή αφορά όλους τους τομείς, την επιθετικότητα, τις διατροφικές συνήθειες, την χρήση τοξικών ουσιών. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προβληματιστούμε για την επίδραση της και στον σεξουαλικό τομέα.  Στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει έρευνες για την επίδραση της τηλεόρασης στην σεξουαλική ζωή των νέων. Δεν υπάρχει όμως λόγος να πιστέψομε ότι στην χώρα μας τα δεδομένα είναι άλλα. Τα ερευνητικά δεδομένα από άλλες χώρες πρέπει να μας προβληματίσουν ώστε να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα.

ΤΣΙΓΑΡΑ-ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗ

Η τηλεόραση καλλιεργεί επικίνδυνες συμπεριφορές όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ. Είναι γεγονός ότι η άμεση διαφήμιση τσιγάρων έχει σταματήσει διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα. Όμως γίνεται έμμεση διαφήμιση όταν οι ήρωες μιας καθημερινής σειράς καπνίζουν ή όταν διαφημίζεται μάρκα τσιγάρου πάνω σε αυτοκίνητα ράλλυ. Πολλές παλιές ταινίες και του ελληνικού κινηματογράφου χαρακτηρίζονται από σκληρούς ήρωες που πίνουν και καπνίζουν. Γνωστοί και δημοφιλείς ηθοποιοί όπως Ν. Κούρκουλος, Μ.Μερκούρη έχουν καθιερωθεί και ταυτιστεί με το τσιγάρο. Είναι γεγονός ότι αυτού του τύπου  οι συμπεριφορές διαφημίζονται με τρόπο ελκυστικό, χαλαρό, συνδέονται με την ευτυχία, την χαρά, την επιτυχία, την ομορφιά και η επίδραση τους στους νέους είναι μεγάλη.Η διεισδυτικότητα των διαφημίσεων αυτού του τύπου στους εφήβους έχει καταγραφεί σε έρευνες  όπου διαπιστώθηκε ότι η έκθεση σε διαφημίσεις τσιγάρων ή ποτών είχε πολύ μεγαλύτερη επίδραση από ότι οι παρέες και  το οικογενειακό περιβάλλον. Να σημειώσουμε ότι η άμεση διαφήμιση ποτών αλκοολούχων δεν έχει ακόμα σταματήσει αν και ισχύουν απαγορεύσεις όσο αφορά το ωράριο των διαφημίσεων. Ωστόσο και εδώ η έμμεση διαφήμιση είναι σημαντική.

Η τηλεόραση δεν είναι ο μόνος τρόπος που οι νέοι μαθαίνουν για το ποτό και το τσιγάρο. Ωστόσο φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην διάδοση αυτών των συμπεριφορών. Έρευνα στην Σουηδία μετά από απαγόρευση διαφήμισης ποτών στην τηλεόραση έδειξε μείωση στην κατανάλωση αλκοόλ κυρίως από τους εφήβους..Έρευνα του ΕΚΚΕ την σχολική χρονιά 2005-6 στον δήμο Αθηναίων κατέγραψε ότι 67% των μαθητών λυκείου πίνουν μπίρα ή κρασί κάπου κάπου ή συχνά ενώ το 64% πίνει σφηνάκια. ( Καθημερινή). Το 15,5% των μαθητών λυκείου καπνίζουν συστηματικά ενώ από τους μαθητές γυμνασίου το 2,8% καπνίζει συστηματικά και το 6% κάπου κάπου. Τα ποσοστά είναι ανησυχητικά και επομένως κάθε παράγοντας που συμβάλει στην διάδοση αυτών των συμπεριφορών πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψην.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η τηλεόραση δεν είναι μόνο μία κακή επίδραση και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται έτσι. Συνεισφέρει θετικά σε πολλούς τομείς όπως στην ενημέρωση, στην ψυχαγωγία, στην χαλάρωση, στην καλλιέργεια θετικών προτύπων, στην καλλιέργεια σωστής διατροφής, στην διάδοση του αθλητισμού, στην ευαισθητοποίηση σε θέματα υγείας. Στον Πίνακα 1 αναφέρονται συνολικά οι θετικές και αρνητικές επιδράσεις της τηλεόρασης. Εύκολα κανείς συμπεραίνει ότι το θετικό κομμάτι είναι και το μικρότερο στην παρούσα φάση. Ωστόσο μπορούμε να συμβάλλομε στην αξιοποίηση αυτής της πλευράς της τηλεόρασης. Οι γονείς , οι επιστήμονες που ασχολούνται με τους ανηλίκους, το κράτος, όλοι μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωση της τηλεόρασης προς όφελος των ανηλίκων και γενικότερα όλων.

Θετικές επιδράσεις τηλεόρασης                  Αρνητικές επιδράσεις τηλεόρασης

1. Ψυχαγωγία 1.Αύξηση επιθετικής συμπεριφοράς, απευαισθητοποίηση στην βία
2.Ενημέρωση 2.Διαστρέβλωση της πραγματικότητας, καλλιέργεια κλίματος φόβου, ανασφάλειας
3.Καλλιέργεια θετικών προτύπων 3.Καλλιέργεια αρνητικών προτύπων
4.Καλλιέργεια σωστής διατροφής 4.Συμβάλλει στην αύξηση των διαταραχών διατροφής, παχυσαρκία, ψυχογενής ανορεξία
5.Διάδοση του αθλητισμού 5.Πρόωρη σεξουαλική αφύπνιση των εφήβων
6.Ευαισθητοποίηση σε θέματα υγείας 6.Καλλιέργεια ρατσιστικών ιδεών όσο αφορά το φύλλο, την καταγωγή, την σεξουαλική προτίμηση
7. Διάδοση της κατανάλωσης αλκοόλ και τοξικών ουσιών γενικά(τσιγάρο, ναρκωτικά)

Πίνακας 1. Επιδράσεις της τηλεόρασης.

Αναδημοσίευση από: Μαρία Χρηστάκη

17 σκέψεις σχετικά με το “Τηλεόραση και ανήλικοι

  • Μάρτιος 27, 2010, 10:29 μμ
    Permalink

    δεν ήξερα πού να γράψω την απορία μ και θα ήθελα να παρακαλέσω κάποιον αρμόδιο να μ απαντήσει..
    γιατί όταν ο Α εχθρέυεται το Β, ο Β δε δικαιούται να κοινωνήσει??

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 27, 2010, 10:43 μμ
    Permalink

    ANWNYME…POIOS DEN EPITREPEI STON B NA KOINWNHSEI EPEIDH O A TON EX8REUETAI?!
    8A MAS TRELANEIS?
    AN TON EX8REUETAI XWRIS NA EXEI SYMBEI KATI-TOTE AS PAEI SE ENAN PSYXIATRO-PNEYMATIKO.
    DEN MPOROUME NA KOINWNHSOUME OTAN EXOUME EX8RA GIA TOUS ALLOUS.OTAN OI ALLOI MAS MISOUN EINAI DIKO TOUS KOLLHMA-PROVLHMA.
    EMEIS ZHTAME SYGXWRESH AP OLOUS KAI PAME KAI KOINWNAME ME FOVO THEOU KAI TAPEINWSH.KAI EULOGIA PNEUMATIKOU.

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 27, 2010, 10:48 μμ
    Permalink

    Ανώνυμε
    δε δικαιούται να κοινωνήσει ο Β διότι για να τον εχθρεύεται ο Α σημαίνει ότι ο Β κάπως του πάτησε τον κάλο, κάτι του έκανε, δεν θα είναι δα και τόσο θεότρελος ο Α(ελπίζω αλλά και ποτέ δεν ξέρουμε)ώστε να εχθρεύεται το Β, οπότε ο Β θα πρέπει να κάνει ό,τι περνάει απο το χέρι του για να ηρεμήσει τον Ά, να τον εξευμενίσει με κάποιο τρόπο, ζητώντας με ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΔΙΕΞΟΔΙΚΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ, ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ…
    Γι αυτό και σε κάθε θεία λειτουργία και ο ιερέας και όλοι οι πιστοί μέσα στο ναό, πριν να κοινωνήσουμε ζητάμε όλοι συχώρεση από το διπλανό μας, που και αν δεν του κάναμε κάτι πολυ κακό συνειδητά, ωστόσο, δεν στεκόμαστε στο χριστιανικό ύψος που θα έπρεπε να στεκόμαστε ως αγωνιζόμενοι , πιστοί άνθρωποι…

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 27, 2010, 10:49 μμ
    Permalink

    Πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό το κείμενο για την τηλεόραση…
    Μπράβο στο Ζωντανό Ιστολόγιο που το ανέβασε και στην κυρία ΧΡηστάκη που το έγραψε!

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 12:48 πμ
    Permalink

    Επειδή είμαι μια πολυπαθη μάνα με παιδιά σε ηλικία που η τβ αποτελεί σουπερ ατραξιόν, η ιδια η προβληματική της και όλα αυτα που αναφέρει η ανάρτηση στην οποία υποκλίνομαι,με έχει βάλει κατα καιρούς στον εξης προβληματισμό:

    Τα σημερινά οικογενειακά συστηματα οπως αυτά διαμορφώνονται μέσα απο τις σχέσεις μεταξυ μας ,τη διαχείριση του ελέυθερου χρονου, το πόσο διαθέσιμος είναι ο γονιός και τι αντιπροτασεις εχει να κάνει στο θέμα της ψυχαγωγίας,αλλά κυριως τι αντιστάσεις έχει αναπτύξει ο ίδιος στον τηλεοπτικό χυλό(σε τι ποσοστό εχει ο ί διος κάψει τη φλάντζα του δηλ.,) ολα αυτά πώς μπορουν να ανταγωνιστουν την αιγλη και τη εκμαυλιστική γοητεία του ΛΑΚΗ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥΛΗ π.χ.;

    Εδώ σε θέλω…φιλεναδίτσα μου(λέω του εαυτού μου.Ιδου η Ρόδος ιδού και το άλμα, φίλοι συναγωνιστες ταλαίπωροι γονεις!

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 2:20 πμ
    Permalink

    Φυσικά και η ΤΒ δεν είναι κάτι κακό, αρκεί η εικόνα που βλέπεις από αυτήν να μην έρχεται μετά από ανθρώπινη επεξεργασία. Το κακό προέρχεται από τον άνθρωπο όχι από το μέσο αυτό καθ’ εαυτό! Μια καλή ιδέα είναι να τα σβήσεις όλα εκτός της 4Ε (που παλεύεται) ή -ακόμα καλλίτερα- να την πετάξεις μιας και δεν υπάρχουν (ούτε και θα υπάρξουν ποτέ) καλά κανάλια!

    Πετάξτε την ωρέ !
    Υπάρχουν και ραδιόφωνα.
    Υπάρχουν και ιστολόγια.

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 12:59 μμ
    Permalink

    Δε συμφώνω σχετικά με τη άποψη ότι δεν είναι το μέσο κακό. Πρόκειται περί παθητικής υποβολής σε πληροφόρηση -ο Κύριος να μας φυλάει τί τύπου- που τις περισσότερες φορές παρουσιάζεται με ζοφερό περιτύλιγμα και στο βάθος κρύβει δηλητήριο για την ψυχή. Συνήθως δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω για ώρα χωρίς να πέσει η αντίληψή μου σε λήθαργο. Φανταστείτε για τα αντανακλαστικά ενός παιδιού πόσο δυσκολότερο είναι. Προσπαθήσατε ποτέ να παρακολουθήσετε τηλεόραση λέγοντας παράλληλα την ευχή του Χριστού? Όσο πιο απενεργοποιημένη τόσο πιο χρήσιμη κατά την άποψή μου.

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 3:09 μμ
    Permalink

    Ναι Κωνσταντίνε, γι αυτό το λόγο και οι παιδοψυχολόγοι-ίατροι συνιστούν μόνο 1/2 ώρα, για τα ανήλικα.

    Ωστόσο, έχει να κάνει με το «τι πάει» στην κάθε οικογένεια, απο πλευράς ομοιοστασίας. Δεν νομίζω πως συνιστάται δηλαδή η διάλυση της οικογένειας, για την Τβ -που τελικά αφορά και τους μεγάλους- έτσι δεν είναι; ¨Η όχι; Εγώ πάντως δε ξέρω, θα έλεγα εξαρτάται.
    Ξέρω πάντως μια οικογένεια φιλική, που δεν έχει καν αγοράσει τηλεόραση.

    Στέλα, επειδή έχουμε και το πρόβλημα των υπολογιστών, προσωπικά αγωνίζομαι με μικρή σχετικά επιτυχία μέχρι τώρα, να κάνω αυτό που λένε οι ψυχολόγοι, να τους παροτρύνω προς άλλες δελεαστικές προτάσεις.
    Τρέξιμο, περπάτημα, βόλτα στην πλατεία, ποδήλατο, ψάρεμα, επιτραπέζια, χαζομαρούλες διάφορες, ελεύθερο διάβασμα, κατηχητικό (αν υπάρχει δυνατότητα για ένα «υγιές» τοιούτο βεβαίως), ασκήσεις νοητικής χαλάρωσης-συγκέντρωσης με προσευχή ( εδώ κι αν είναι δύσκολα τα πράγματα) κ.ο.κ.
    Ας θυμόμαστε ωστόσο του πατρός Πορφυρίου την προτροπή να τα λέμε στην Παναγία και όχι κατ ευθείαν στο παιδί.

    Σαλογραία μου ευτυχώς και παρανεβλήθης , γιατί ο Me μου φαίνεται να έχει ενεργήσει ολίγον παρορμητικώς…. –

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 6:14 μμ
    Permalink

    @Ένας Kωνσταντίνος
    «Δε συμφώνω σχετικά με τη άποψη ότι δεν είναι το μέσο κακό. Πρόκειται περί παθητικής υποβολής σε πληροφόρηση»

    Πάλι όμως η παραπληροφόρηση πηγάζει από τους ανθρώπους στα κανάλια όχι από την ΤΒ αυτή καθεαυτή.
    Εξάλλου η ΤΒ έχει και άλλες χρήσεις. Μπορείς π.χ. να τη συνδέσεις με μια κάμερα για να βλέπεις τι γίνεται έξω από το σπίτι σου.
    Τέσπα. Και εγώ πεταμένη την έχω!

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 8:32 μμ
    Permalink

    Πέτρο
    ανέβασα το σχόλιό για τον εγκέφαλο και νευρώνες και έχεις και δυο σχόλια στα σχόλιά σου…

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 8:35 μμ
    Permalink

    ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΕ.
    ΚΑΤΩ ΤΩΝ 25 ΕΤΩΝ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ Μ Η ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΥΦΛΕΟΡΑΣΗ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑΑΑΑΑ!
    ΟΥΤΕ ΣΙΝΕΜΑ.
    Τ Ι Π Ο Τ Α Α Α Α!
    ΜΟΝΟ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥΣ , ΝΙΑΝΙΑ…
    ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ!!!!!!
    ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΕ.
    ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΕΤΕ…
    ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑΑΑΑ!

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 9:25 μμ
    Permalink

    Πέτρο,
    Ποιά είναι η ανάρτηση για τον εγκέφαλο και τους νευρώνες όπου βρίσκονται τα σχόλιά σου;

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 9:53 μμ
    Permalink

    Σαλογραία ,
    είναι «σκληρά» και αληθινά τα λόγια σου.
    Το δίλημμα φαινομενικά απλό.
    1ος Νυμφίος σήμερα, ή φαντασμαγορικά σόου στην τηλεόραση;
    Και όχι μια ώρα. Πολύ παραπάνω.
    Κάποιος διάβασα κάποτε την έσπασε, εμένα να με λυπηθεί ο Θεός δεν έχω το θάρρος.

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 28, 2010, 10:53 μμ
    Permalink

    @ Hi

    Είναι στο μπλογκ της Σαλόγραιας, στο μήνα δεκέμβριο. Γκούγκλαρε τη λέξη Σαλόγραια και θα σoυ προσφέρει πρώτη πρώτη επιλογή το βλογάκι της!
    😀

    Παιδιά, όσο για το θέμα της τιβής και την παρακολούθηση από τα μικρά, έχω να πω τα εξής:

    Τα παιδιά σε μεγάλο βαθμό εσωτερικεύουν την εικόνα που τους δίνουν οι γονείς τους.
    Αν οι γονείς τους είναι αφοσιωμένοι τιβήτες, τότε τι καθόμαστε και συζητάμε.

    Αν όμως είναι άτομα που επιλέγουν τι θα παρακολουθήσουν, δεν έχουν γενικά ανοιχτή την τηλεόραση να παίζει (ως ακουστικό μπακγκράουντ, ή φωτιστικό) και γενικά σχολιάζουν κι επεξεργάζονται αυτό που βλέπουν με διάλογο, δεν λειτουργούν δηλαδή παθητικά, τότε υπάρχει μια πρώτη καλή βάση.

    Εννοείται πως δε συζητάμε για προσωπική τηλεόραση στο δωμάτιο του παιδιού, μέχρι να πάει γυμνάσιο (την ηλικία δηλαδή που απαιτείται πλέον να αναπτύξει τον ιδιωτικότητά του).

    Όπως επίσης είναι σημαντικό να μην βιώνεται από τους γονείς η τηλεόραση ως σύντροφος, μέλος της οικογένειας, που θα τον έχουμε να παίζει δίπλα στο τραπέζι την ώρα του φαγητού, που μας κρατάει γενικά συντροφιά τις ώρες που δεν έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο, ή στις μοναξιές μας.

    Η τηλεόραση πρέπει να είναι κλειστή και να ανοίγει όταν θέλουμε να παρακολουθήσουμε κάτι συγκεκριμένο.
    Και για εμάς θεωρώ ότι ισχύει αυτό, όχι μόνο για τα παιδιά.

    Καλό είναι επίσης να μην συνηθιζεται η έκφραση «δε θα δεις τηλεόραση», ή «αν τελειώσεις τις δουλειές σου μπορείς να δεις τηλεόραση», ή οποιαδήποτε άλλη που να χρησιμοποιεί το ουσιαστικό τηλεόραση μόνο του.

    Δεν είναι σωστό να υπονοούμε ότι βλέπει το παιδί γενικά «τηλεόραση», αλλά να είναι ξεκάθαρο ότι παρακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σε αυτή.
    Δηλαδή πρέπει στις εκφράσεις μας να κατονομάζουμε την εκπομπή, ή την ταινία που έχει συνενοηθεί μαζί μας ότι θα δει.

    Δεν ξέρω αν είναι θετικό για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να παρακολουθούν τηλεόραση.
    Θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος.
    Ένας νηπιαγωγός όμως θα μπορούσε να πει περισσότερα.

    Για τα παιδιά σχολικής ηλικίας όμως, βρίσκω θετικό να μπορούν να μοιράζονται με τους συμμαθητές τους εμπειρίες και συζητήσεις για κάτι που παρακολουθούν.
    Είναι σημαντικό για την ένταξη των παιδιών στην ομάδα.

    Προσωπικά, τηλεόραση δεν έχω στο σπίτι μου. Έχω όμως έναν υπέροχο προτζέκτορα με δυνατό ηχοσύστημα και ότι θέλουμε να δούμε το βρίσκουμε, το προβάλλουμε και το καταχαιρόμαστε.
    Αυτός σε συνεργασία με το πισί με εξυπηρετεί περισσότερο στα σκηνικά που θέλω να εντάσσω στη ζωή μου.

    Είναι και θέμα αισθητικής.
    Μια τηλεόραση που παίζει, έτσι γενικά, μπροστά από τα οικογενειακά μας γεγονότα, πίσω από αυτά, πάνω σε αυτά, με χαλάει σε ένα σπίτι.
    Μου κάνει μιζεριά.

    😀

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 29, 2010, 12:16 πμ
    Permalink

    Πέτρο καλά τα λες και εσύ.
    Ποιός σε ακούει.
    Έχουν γεμίσει τα ραντεβού του Αγγλαία Κυριακού στη μονάδα απεξάρτησης για ένα-δύο μήνες μετά , από παιδιά εθισμένα.
    Τι θα γίνει;

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 29, 2010, 9:32 πμ
    Permalink

    Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή Ανάσταση σε όλους!

    Κοντά σε αυτά τα πολύ χρήσιμα που αναφέρατε ήδη, μια ακόμα πρακτική ‘συνταγή’ χειρισμού του θέματος tv και παιδιά:

    Οικογενειακός φίλος έχει τοποθετήσει την (μία) οικογενειακή τηλεόραση *χωρίς κεραία*. Τα (ανήλικα) παιδιά την χρησιμοποιούν ελεγχόμενα μόνο για θέαση dvd κλπ.

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 29, 2010, 12:27 μμ
    Permalink

    ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ…
    ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΓΩ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΑ…ΑΛΛΑ…ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ…
    ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ…
    Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΙΝΑΙ Μ Ι Α:

    ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΥΦΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

    ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΥΡΙΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ,

    Α! ΝΑ ΤΟΥ ΦΙΛΗΣΩ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ!

    ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΦΗ ΕΛΛΑΜΨΗ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΝΕΛΥΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΚΑΙ ΓΩ ΤΟ ΚΑΡΑΒΟΥΡΛΟΝ…

    Η ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩ..

    ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΗΘΕΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ…Η ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ-
    ΟΥ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΧΑΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΟΜΑΙ, ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ…
    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Με Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος
    - Αγγλική παροιμία
  • Αρέσει σε %d bloggers: