Το Μυστικό της Αγιορείτικης Μαγειρικής

Με το βιβλίο μου Mαγειρική του Aγίου Όρους θέλω να σας μεταφέρω εν μέρει κάτι απ’ όσα έζησα τριάντα πέντε χρόνια στο Αγιασμένο Όρος μαγειρεύοντας. Δεν πήγα σε σχολές μαγειρικής, ούτε κατέχω κανένα πτυχίο. Έμαθα όμως κοντά στους παλιούς γεροντάδες πώς να τσιγαρίζω το κρεμμύδι σε σιγανή φωτιά, γιατί έλεγαν εκείνοι πως όσο πιο γλυκά ροδίσει το κρεμμύδι τόσο πιο νόστιμο θα γίνει το φαγητό. Έμαθα επίσης πως όλα τα φαγητά στο τέλος του μαγειρέματος θέλουν υπομονή και καρτερία, όταν περιμένουμε πάνω στην καρβουνιά να φύγουν τα περίσσια ζουμιά τους.

Aπό την προμήθεια των υλικών, το καθάρισμα, το πλύσιμο, το κόψιμο, το αλάτισμα, το μαγείρεμα και ως το σερβίρισμα πρέπει να έχεις πάντα στον νου σου αυτούς για τους οποίους κάνεις όλα τούτα. Aυτούς που αγαπάς. Τα πάντα στη μαγειρική είναι εκδήλωση της αγάπης μας προς αυτούς, γιατί θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε. Eπειδή αγαπάμε εκείνους για τους οποίους μαγειρεύουμε γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε τα λάθη. H αγάπη μας προς τους άλλους μάς οδηγεί στο πώς θα κάνουμε νοστιμότερο το φαγητό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση για ένα μάγειρα, να στέκεται μακριά από την τράπεζα και να παρακολουθεί τα πρόσωπα των αγαπημένων του αδελφών, που τρώνε το φαγητό του. O ένας ευχαριστημένος σηκώνει το φρύδι, ο άλλος θέλει να πει κάτι, μα δεν μπορεί γιατί έχει γεμάτο στόμα και μένει στον ψίθυρο, ο τρίτος έχει ζωγραφισμένη την ευχαρίστηση του ουρανίσκου στο πρόσωπό του και ο τέταρτος, ικανοποιημένος, σκύβει και λέει κάποιο σχόλιο στον διπλανό του.

Eύχομαι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, πέρα από την αρωγή των συνταγών, να σας βοηθήσει να πλησιάσετε ακόμη περισσότερο αυτούς που αγαπάτε, μαγειρεύοντας. Aνοίξτε το σπίτι σας, καλέστε τους φίλους σας, μαγειρέψτε μαζί, στρώστε το τραπέζι, πιείτε κρασί και χαρείτε μαζί…
»Xαίρετε μετά χαιρόντων μας λέει ο απόστολος Παύλος όλες τις χαρούμενες και ευχάριστες στιγμές της ζωής μας τις συνοδεύει το καλό φαγητό, και ένα καλό τραπέζι. Συνεχίζει ο μακάριος Παύλος και λέει κλαίετε μετά κλαιόντων αναλογιστήκατε άραγε πόση ικανοποίηση αισθάνεται κάποιος άρρωστος από μια νόστιμη και ζεστή ψαρόσουπα, που θα του φτιάξουμε με τα χέρια μας; O Άγιος Iωάννης της Κλίμακος λέει πως ο μάγειρας πρέπει να σκέφτεται, όταν μαγειρεύει, ότι υπηρετεί τους αγγέλους… μαγειρεύει γι’ αυτούς που προσεύχονται Υπέρ της των πάντων ενώσεως.

Eύχεσθε,
μοναχός Eπιφάνιος

Πηγή: βιβλίο Μαγειρική του Αγίου Όρους

3 σκέψεις σχετικά με το “Το Μυστικό της Αγιορείτικης Μαγειρικής

  • Δεκέμβριος 1, 2010, 10:47 μμ
    Permalink

    Πολύ ωραία σκέψη αλήθεια. Όταν μαγειρεύουμε για τους άλλους η σκέψη πως θα ευχαριστηθούν και θα χαρούν δίνει έμπνευση και με μεράκι γίνονται πιο νόστιμα τα φαγητά. Μου άρεσε που είδα τη σκέψη εκφρασμένη από αγιορείτη μοναχό.

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 2, 2010, 2:55 μμ
    Permalink

    πως να μη νοστιμέψουν όλα αν είναι φτιαγμένα απο αγάπη και χαρά…?
    αφού ο Χριστός μας είναι η Αγάπη και η Χαρά των πάντων…

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Γαβριήλ απο Λιμένα Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Αντίθετα, όσο πιο σκληρόκαρδος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο βαθιά θα είναι η πτώση του. Ένα αυγό σπάει και από ύψος 30 πόντων. Όμως ένας βράχος πρέπει να ανέβει πολύ υψηλά και να πέσει για να συντριβεί. Ο άνθρωπος που έχει πολύ σκληρή καρδιά, θα επιτρέψει ο Θεός να πετύχει κάποια πράγματα, να ανέβει ψηλά και κατόπιν να πέσει βαρύγδουπα για να συντριβεί, να μαλακώσει, να σπάσει. Όμως ο μαλακός άνθρωπος, ο ευαίσθητος, ο πονόψυχος μπορεί να μην έχει μεγάλες κοσμικές επιτυχίες, να βρίσκει όλο εμπόδια• αυτό όμως τον προστατεύει από μεγάλες πτώσεις, τις οποίες η ευαίσθητη καρδιά του δεν θα αντέξει.
    Να λοιπόν, που τα εμπόδια στη ζωή μας είναι η προστασία μας και όχι η κατάρα μας και η δοκιμασία μας. Έτσι όταν ο Θεός θέλει να μας γλιτώσει από εγωιστικά στραπατσαρίσματα, βάζει εμπόδια στα σχέδιά μας. Δηλαδή, το εμπόδιο είναι η προστασία από εγωιστικές πτώσεις. Γι’ αυτό ο λαός λέει: «κάθε εμπόδιο για καλό» και κατ’ αναλογία «κάθε άνεση για κακό»!! Λέγουν οι Πατέρες «ουδείς εισήλθε μετ’ ανέσεως στον παράδεισο». Ως εκ τούτου πριν από κάθε πτώση, προηγείται εγωική άνεση, και πριν από κάτι όμορφο, συντριβή και ταπείνωση.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: