Μάθε ν' ἀγαπάς

Μάθε να αγαπάς. Αγκαλιά.

  • Πώς μποροῦμε νά δείχνουμε τόν Κύριο ήμῶν Ἰησού Χριστό στούς συνανθρώπους μας;
  • Ἡ ἀγάπη, τό παρελθόν καί τό μέλλον μας.
  • Ἀγάπη στήν πράξη
  • Ἀγάπη, συγχώρεση καί Ἀνάσταση
  • Τσακωμοί, συμφιλίωση καί συγνώμη
  • Πώς θά λειώσουμε τούς πάγους τῆς καρδιᾶς μας;

Ἀπόσπασμά τῆς ἐκπομπής Ἀθέατα Περάσματα μέ τόν π. Ἀνδρέα Κονάνο ἀπό τήν Πειραϊκή Ἐκκλησία 91,2 FM.

Μάθε ν' αγαπάς

341 σκέψεις σχετικά με το “Μάθε ν' ἀγαπάς

  • Αύγουστος 27, 2011, 9:56 μμ
    Permalink

    τώρα διάβασα ολόκληρο το σχόλιο 248 και οφείλω άλλο ένα «ευχαριστώ».

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 27, 2011, 10:15 μμ
    Permalink

    Στείλε μου εδώ georgia.istologio@live.com άμα θέλεις, ώστε μετά να σου πω το κανονικό μου μέηλ. Θέλω να επικοινωνήσω λιγάκι περισσότερο μαζί σου κάποια στιγμή. Επειδή μπορεί να την χάσω αυτή τη σελίδα, κι επειδή είναι δημόσια, προτιμώ να μιλήσω από το μέηλ μου.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 27, 2011, 10:22 μμ
    Permalink

    Αν θέλεις, στείλε μου, διότι αυτά που λες βγαίνουν κατευθείαν από το σκληρό βιωμα, και δ ε ν είναι απλώς θεωρητικές γνώσεις που τις αποδεχόμαστε διανοητικά. Νομίζω πως ίσως θα οφεληθείς, και θα οφελήσεις, μόνο και μόνο συζητώντας πάνω στο σχόλιο 248. (φαντάζομαι ισχύει το ίδιο και για τα υπόλοιπα σχόλιά σου). Αυτά από εμένα. Σε χαιρετώ.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 28, 2011, 6:57 μμ
    Permalink

    Γιωργία γεια σου……………..σου έστειλα στο e mail που μου έδωσες, αλλά δεν ισχύει………..στείλε μου κάποιο άλλο αν έχεις……..να σου στείλω….δεν θέλω να μιλάμε όμως εδώ μέσα σε κοινή θέα…….

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 28, 2011, 8:20 μμ
    Permalink

    Γεια σου. Νόμιζα οτι εσύ είχες γράψει και το σχόλιο 248 στο οποίο είχε πέσει το μάτι μου.
    Διορθώνω: georgia-istologio@live.com

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 28, 2011, 10:13 μμ
    Permalink

    Όχι έχω γράψει άλλα σχόλια…..πολλά από τα οποία ομολογώ ότι ήταν βλακείες και αποτυχίες……..δεν τα εστερνίζομαι όμως πλέον……καλύτερα να μιλήσουμε μέσω e mail……..

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2011, 12:59 πμ
    Permalink

    Πώς όλα χάνονται έτσι λοιπόν;

    Φεύγουν;

    Τρεμοσβήνουν;

    Αργοπεθαίνουν;

    Θέλω να πετάξω…………ψηλά…………πολύ ψηλά………….και θα πετάξω…………

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2011, 5:47 μμ
    Permalink

    Ηρακλή, δε χρειάζεται να πετάξεις, κάτσε εκεί που είσαι πουλάκι μου.
    Ότι βλέπεις κι αισθάνεσαι τώρα, να είσαι σίγουρος ότι σε λίγο καιρό θα έχει αλλάξει. Θα νιώθεις διαφορετικά, θα βλέπεις διαφορετικά.
    Δώσε στον εαυτό σου ένα διάλειμμα από όλα αυτά. Το αξίζεις!
    Οι σκέψεις και τα συναισθήματα πολλές φορές αποκτούν μέσα μας μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ όση θα έπρεπε να έχουν.
    Σκέψου όμως ότι απλά είναι σκέψεις και συναισθήματα και αλλάζουν!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2011, 7:30 μμ
    Permalink

    Πέτρο γεια σου…

    Πιστεύω ότι έχεις δίκιο……μακάρι να νιώσω διαφορετικά…..δεν ξέρω αν το αξίζω…….δεν είμαι τίποτε ιδιαίτερο για να αξίζω…..αλήθεια….γιατί ξέρω τα πάθη μου, τα λάθη μου, τις αδυναμίες μου και τις αμαρτίες μου…..όμως απλά σαν άνθρωπος, σαν άνθρωπος………….αξίζω να αλλάξω…….ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι έτσι όπως εγώ…..όλα τα συναισθήματα μου απέκτησαν αβρύτητα…..κατ’ αρχήν αποφασίζω για τη ζωή μου……επίσης τα μελλοντικά μου σχέδια έχουν αναθεωρηθεί…….έχω αλλάξει πολύ σαν άνθρωπος…..όμως θέλω να πετάξω………κι ας έχω ακόμη σπασμένα φτερά….πριν μήνες δεν είχα….τώρα τουλάχιστον έχω….τη θέληση………………..ελπίζω μόνο στο Θεό και στη μάνα μου την Παναγιά…………

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 10, 2011, 8:34 μμ
    Permalink

    Πολλοί θέλησαν να με στηρίξουν…..φίλοι……λίγοι αλλά καλοί……πολύ καλοί φίλοι…..φίλοι και φίλες…….και μία πολύ καλή…η elia……που γνώρισα από εδώ μέσα…..από το istologio……

    Όμως βγάζω φωνή μεγάλη………..καταρρέω…………σας μιλάω ειλικρινά……………………………………….είμαι ζωντανός νεκρός……ελπίζω μόνο στον Θεό πλέον………………………….. αν είναι να πληρώσω για τις μαλακίες που έχω κάνει και μου στοίχισαν τη μοναξιά………………..ας πεθάνω…………..

    εξάλλου για όλους μας έρχεται η ώρα που το μαύρο πέπλο………………σκεπάζει της ανησυχίες μας…..τους φόβους μας………τις εφιαλτικές μας νύχτες και το ταξίδι μας συνεχίζεται……πιο γαλήνιο…πιο ήρεμο…..χωρίς δάκρυα…….μα χωρίς αισθήματα………………..

    και το ύψιστο…..θεϊκό……άγιο………συναίσθημα…της αγάπης……..αυτό που με σκοτώνει…..αυτό που με ματώνει……δεν θα αντέξω……ήδη άντεξα παραπάνω…………..ας είναι καλά ο πνευματικός μου που βρίσκεται πάντα δίπλα μου…………….που γίνεται ένα με τον πόνο μου που πάντα περιμένει να με ακούσει όταν φτάνω στα όρια……………………είναι νομίζω ο άνθρωπος που αγάπησα πάρα πολύ στη ζωή…..εκείνος και οι γονείς μου…..που μου έδωσαν αρχές……πολύ καλές για να βαδίσω με ειλικρίνεια κάθε μονοπάτι της ζωής μου…………….

    υπάρχει κι άλλος ένας άνθρωπος……………….που αυτός απλά υπήρξε………..και είναι η ζωή μου…………………δεν με αγαπά………………….έχει αδειάσει πλέον…………………δεν έχει όμως σημασία…………………..εγώ την αγαπώ……………………………το ξέρω ότι δεν θα ζήσω χωρίς εκείνη……………….δεν είναι λόγια της στιγμής αυτά…….δεν είναι λόγια μιας παροδικής …μιας πρόσκαιρης απαισιοδοξίας………………….είναι το βίωμα μου………….η ζωή μου………..η ψυχή μου…………..η αγάπη μου……………………….

    γνωρίζω πως τα λάθη μου……………και πιο πολύ αυτός ο καταρραμένος εγωισμός μου…..με τύφλωσε και σκοτείνιασε την ψυχή μου…………………..θόλωσε το νου μου……και ξανά με τύφλωσε……..όμως ΤΕΛΟΣ. Εγώ διαχειρίζομαι πλέον με σύνεση την ψυχή μου………….τον σκοτώνω…….πριν σκοτώσει τελείως το σώμα μου……την ψυχή μου…….δόξα τω Θεώ……………με προσευχή τα καταφέρνω………………..και με τη στήριξη του πνευματικού μου…..που είναι πάντα δίπλα μου……..πάντοτε…..σαν πατέρας……..όλες τις ώρες…….και τώρα αν δεν αισθανθώ καλά……..θέλει να με ακούσει………………….τόσα χρόνια κοντά του…….28 είμαι….από τα 15 μου……και πολύ πιο νωρίς………………………αυτά λοιπόν τα λάθη μου με έκαναν άλλον άνθρωπο………………..έχω όμως λίγες μόλις μέρες που η προσπάθεια μου αρχίζει και ευοδώνει……………….και τουλάχιστον αυτό με κάνει λίγο χαρούμενο…………….αρχίζω δόξα τω Θεώ και γίνομαι καλύτερος από πριν…………………..δεν θυμώνω………………ότι και να ακούσω σιωπώ………με πονάει η ψυχή μου βέβαια…..αλλά σιωπώ………………παλεύω…………………μάχομαι………………………όμως ήδη έχω χάσει……………………..

    θέλω να φύγω…………………θέλω να ξεφύγω…………………..θα γίνει…………..ναι……..θα γίνει κάποια στιγμή………………..όταν νιώθεις ότι έρχεται βροχή…ξέρεις ότι θα βρέξει……………….όταν νιώσεις ότι τελειώνεις στις αντοχές σου……………ξέρεις …………….ξέρεις φίλε μου τι θα γίνει…………………τόσους μήνες άντεξα……δόξα τω Θεώ……………….τώρα δεν θέλω…………………..λένε δεν υπάρχει δεν μπορώ……κι όμως υπάρχει…………………..δεν φτάνει να θες να ζήσεις…………………..δεν φτάνει ο χρόνος………………..να απαλύνει τις σκέψεις σου………………η καρδιά σου σπάει………………ο νους σου παύει να ταξιδεύει στις αναμνήσεις του χθες……………………………….ο νους μου βρίσκεται σ’ εκείνη…………….μα και η καρδιά μου……………όλη μου η ύπαρξη………………σώμα……..ψυχή………….καρδιά…………….

    Δεν θέλω να γράψω άλλα …………….. δεν έχει νόημα………………..αυτό έχω καταλάβει………………….περίμενα τουλάχιστον μία ανθρώπινη συμπεριφορά…………………….όταν μετάνιωσα….όταν ζήτησα συγχώρεση……………….μία χριστιανική μάλλον συμπεριφορά……………..γιατί η αληθινή συγχώρηση και μετάνοια είναι προνόμοιο του χριστιανού……………εκείνου που παλεύει…………………εκείνου που πέφτει…………..εκείνου που σηκώνεται………………………ΜΕΤΑΝΟΙΑ……………ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ……………..ΑΓΑΠΗ…………………………… τώρα τα βιώνω……………………τώρα η ψυχή μου πετάει……………και θα πετάξει………….έχει κουραστεί να ελπίζει……………..μα όχι να αγαπά…………………………έχει εξαντληθεί……………δεν αντέχει…………………

    Δεν σκοπεύω να γράψω άλλη φορά……………τι άλλο να πω; Τα λόγια είναι ένα τίποτε………….μπροστά στην αγάπη που έχω μέσα μου……………….αυτή είναι το ακραιφνές βίωμα………………………………..θέλω να μείνω μόνος………………………..ζήτησα από τον πνευματικό μου να προσευχηθεί……………………στο Θεό να αντέξω τη μοναξιά……………όμως σήμερα του τηλεφώνησα και του είπα πως σκέφτηκα όσα είπαμε χθες από κοντά………τα δάκρυα μου χθες μπροστά του…τα λόγια μου……….τα πίστεψε…….το είδα στο βλέμμα μου…….. «την αγαπώ του είπα…………..ξέρω ότι δεν με θέλει………….την πλήγωσα………….και θα συνεχίσω μόνος στη ζωή μου…………..αυτό είναι επιλογή μου………….»……σήμερα στο τηλέφωνο…………….του είπα «την αγαπώ…………δεν θέλω άλλη σχέση………………όλη τη μέρα……………το κεφάλι μου πονάει…………και ζαλίζομαι……………είμαι στον κόσμο μου…………..δεν είμαι καλά…………….η κατάσταση μου είναι τραγική……………..σήμερα σκέφτηκα να τελειώσω……………………..να φύγω………………….»………..εκείνος προσευχήθηκε……………και θα είναι δίπλα μου…………….με ανακούφισε η πνευματική αυτή ψυχούλα……………μου είπε να ψάλλεις…………….μα δεν μπορώ ούτε να ψάλλω και είμαι ψάλτης…………………………..όταν ψάλλω όμως συνηθίζω σε λέξεις όπως «θάνατος»…… «αμαρτία»….να βάζω φθορές πλαγίου β’ ήχου………………τότε λυώνω…………..απλά λυώνω………………

    Τελειώνω τα λόγια μου…………………είμαι πολύ μόνος……………..κι ας έχω γονείς άριστους………………αδελφή άριστη……………….φίλους καλούς………….φίλες καλές………….πνευματικό άγιο………………

    Πικράθηκα πολύ που δεν μου απάντησε σε λόγια ανθρώπινα……….λόγια αληθινά………….δεν την κακολογώ όμως………………….εγώ κάνω αυτό που αγαπώ…………….δεν έχω πει ποτέ το όνομα της……………………………………σκέφτηκα να το γράψω…………………….τώρα………….εδώ……………δεν θα το κάνω……………….δεν θέλω να την φέρω σε δύσκολη θέση………………………….έχει διαβάσει τα όσα έχω γράψει στο istologio……………..ξέρει ποιος είμαι…………….δεν μ’ ενδιαφέρει να μάθουν άλλοι………………θέλω απλά να σου πω……………………………………………………………………………………

    Μου λείπεις αφάνταστα……………………………………………………..
    Σε σκέφτομαι συνέχεια……………………………………………………….
    Σ’ αγαπώ πολύ…………..για πάντα……………κι αυτό δεν αλλάζει……………..θα φύγω……..κάποια στιγμή με την αγάπη μου για σένα…………θεώρησες υπερβολικά τα λόγια μου όμως είναι αληθινά……………….

    Σ’ αγαπώ…………………………………………………………………………………………………………………………

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 10:11 πμ
    Permalink

    Καλημέρα Ηρακλή!

    «Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή»

    (Προσ)εύχομαι σήμερα να είσαι καλύτερα.

    Διάβασα διάσπαρτα κάποια από τα μηνύματά σου.. Συγκινήθηκα, προβληματίστηκα και ήθελα πολύ να στείλω κάτι που θα σε «ενισχύσει», αλλά δεν νομίζω να έχεις ανάγκη από συμβουλές και κηρύγματα και ούτε και είμαι άξια για κάτι τέτοιο. Έχεις τον πνευματικό σου πατέρα και εκείνος αρκεί.

    Να θυμάσαι πως όταν ο Θεός βάζει μία τελεία στην ζωή μας, καλό είναι να μην την μετατρέπουμε σε ερωτηματικό… Ας την αφήσουμε έτσι…και κάποια μέρα (όταν θα πάμε εκεί πάνω), η τελεία θα μετατραπεί σε θαυμαστικό! Γιατί εκεί θα καταλάβουμε ποιο ήταν το σοφό σχέδιο του Θεού για την σωτηρία της ψυχής μας. Όπως είπε κι ένας γέροντας ασκητής, από εδώ χαμηλά που περπατούμε, βλέπουμε μόνο την ανάποδη πλευρά του κεντήματος της ζωής. Είναι φυσικό ο νους να βλέπει λάθη.. εκεί που θα έπρεπε να ευχαριστούμε και να δοξάζουμε τον Θεό. Ας Τον αφήσουμε να κεντήσει το κέντημα όπως Εκείνος θέλει… Ας αφήσουμε Εκείνον να κινήσει τα νήματα και… «θα έλθει η ημέρα, που η ψυχή σου φτερωτή θα σχίσει τον αιθέρα και του Θεού το κέντημα απ΄την καλή κοιτάξεις και τότε όλα σύστημα θα σου φανούν και τάξις».

    Το μόνο που μπορώ να κάνω για σένα είναι η προσευχή. Η κοινή προσευχή έχει μεγάλη δύναμη. Ο πατήρ Πορφύριος πίστευε πάρα πολύ σ’ αυτό το είδος της προσευχής. Απόψε στις 22:00 (ελπίζω να σε βολεύει η ώρα :-)), ας ενώσουμε την προσευχή μας…με την ελπίδα να σου δώσει ο Θεός την υπομονή να δεχτείς όσα δεν αλλάζουν, τη δύναμη να αλλάξεις όσα μπορούν να αλλάξουν και τη σοφία να διακρίνεις ανάμεσα στα δύο».

    Σου στέλνω και κάτι που όποτε το διαβάζω ενισχύομαι. Ένα γράμμα που στάλθηκε από τον Πατέρα Σεραφείμ σ’ ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στη ψυχή του ανθρώπου.

    «……………..Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και Έμενα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
    Είσαι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για τη ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
    Από Μένα ήταν αυτό.

    Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμη Μου, και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με αφήσεις να σε προστατεύω. Θέλω να ξέρεις ότι, όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα, και σε απομακρύνουν,
    Από Μένα ήταν αυτό.

    Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει. Δε Με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σ’ αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζουν γύρω σου μόνο εκτελούν το θέλημα Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Θέλω να ξέρεις ότι Εγώ διαθέτω τα χρήματά σου και να καταφεύγεις σε Μένα, και να γνωρίζεις ότι εξαρτάσαι από Μένα. Θέλω να ξέρεις ότι τα αποθέματά Μου είναι ανεξάντλητα και να βεβαιωθείς ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου. Να μη συμβεί ποτέ να σου πουν την ανάγκη σου «Μην πιστεύεις στον Κύριο και Θεό σου». Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη; Είσαι χωρισμένος από τους συγγενείς σου, τους ανθρώπους που αγαπάς; Σου το επέτρεψα για να στραφείς σε Μένα, και σε Μένα να βρεις την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση. Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει τη καρδιά σου;

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοήτευση, για να μάθεις ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος. Θέλω να τα φέρνεις όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λες. Σε συκοφάντησε κάποιος, να το αφήσεις σε Μένα, σε Μένα να προσκολληθείς, σε Μένα η καταφυγή σου, για να κρυφτείς από την αντιλογία εθνών. Θα κάνω τη δικαιοσύνη σου να λάμψει σαν το φως και τη ζωή σου σαν μέρα μεσημέρι. Καταστράφηκαν τα σχέδια σου, λύγισε η ψυχή σου και είναι εξαντλημένη;

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς, Μου τα έφερες να τα ευλογήσω. Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι ο πρωταγωνιστής. Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε τη καρδιά σου, να ξέρεις,
    Από Μένα ήταν αυτό.

    Διότι μ’ αυτή τη κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου. Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες γι’ αυτούς στην προνοητική αγάπη Μου; Δεν είσαι συ που και τώρα τους αφήνεις στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου; Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια, που μπορεί να γιατρευτεί ή είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου;

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Επειδή θέλω να Με γνωρίσεις πιο βαθειά, μέσω της σωματικής ασθένειας και να μη γογγύζεις γι’ αυτή τη δοκιμασία που σου στέλνεται και να μην προσπαθείς να καταλάβεις τα σχέδια Μου, της σωτηρίας της ψυχής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, αλλά αγόγγυστα και ταπεινά να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά στην αγαθότητά Μου. Ονειρευόσουν να κάνεις κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνεις έπεσες στο κρεβάτι του πόνου;

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από το Θεό, και γι’ αυτό να βάλεις στη καρδιά σου αυτό το λόγο που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή.

    Από Μένα ήταν αυτό.

    Να ξέρεις και να θυμάσαι -πάντα, όπου και να είσαι- ότι οποιοδήποτε κεντρί θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Έμενα. Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου,
    Όλα αυτά ήταν από Μένα. …………………….»

    Σκύψε και φρόντισε την ψυχή σου Ηρακλή και όλα θα γίνουν!!!!!

    Καλημέραααααααααααα!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 10:37 πμ
    Permalink

    Αν χθες δεν μιλούσα με τον πνευματικό μου…………..τώρα θα έψαλλαν …… θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω τον θάνατον………………ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.

    Το μεσημέρι….άγνωστη φίλη μου θα σου απαντήσω……..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 3:18 μμ
    Permalink

    Άγνωστη φίλη μου……………..

    Ο πνευματικός μου είναι τα πάντα………….για μένα………….και ευτυχώς είναι όντως πνευματικός άνθρωπος ………..ένας άνθρωπος που σέβεται την ελευθερία μου και τις επιλογές μου………..όποιες κι αν είναι αυτές…………….

    Το ότι δεν ήμουν με την γυναίκα αυτή ήταν σχέδιο του Θεού; Ήταν αποτέλεσμα της ελευθερίας μας; Δεν ξέρω…………… ίσως μετά από μήνες….χρόνια…..αν ζω……….να το καταλάβω………………Την τελεία την άφησα σε τελεία…………….όμως πριν την τελεία……υπήρχα πολλά………….ερωτηματικά……………………..είναι μεγάλη αμαρτία να συναντάς έναν άνθρωπο….να θες να τον εκδικηθείς………..και στο τέλος αφού λες «δεν έπρεπε να έρθω να σε δω 2 φορές»………………..εξιλεώνεις την κατάσταση με μία δειλή φυγή……………………….μόνο που όταν πονάς ψυχές ανθρώπων……….αυτό ναι…………είναι μεγάλη αμαρτία………………..και μεγαλύτερη είναι η εκδίκηση…………………..για όσα σου έχουν κάνει………………………………πιστεύω στο Θεό……….στην ύπαρξη του Τριαδικού Θεού……….στη θεότητα του Χριστού………..στην Ανάσταση του………μα δεν πιστεύω ότι ο Θεός ασχολείται μαζί μου σε τέτοιου είδους θέματα……………………………………….

    Αν θέλεις να ενώσουμε τις προσευχές μας στις 22:00 σήμερα το βράδυ…………σήμερα διάβασα το μήνυμα σου……………..

    Όμορφο κείμενο…………. γράφει όμως κάπου «να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου»……………….από πότε ο Θεός επεμβαίνει στην ελευθερία του ανθρώπου; Ποια η «διαλλεκτική» σχέση μεταξύ θελήματος Θεού και αυτεξούσιου (ελευθερίας) του ανθρώπου; Απάντησε μου φίλη μου αν…………..μπορείς σ’ αυτό……………γιατί έχω βαρεθεί στη ζωή μου να ρίχνω τις αποτυχίες στο θέλημα του Θεού…………λόγια παραμυθίας που ανακουφίζουν τις διψασμένες ψυχές γιαγιάδων που τρέχουν στις εκκλησιές……….κι έτσι έμαθαν να λένε……………….

    Δεν έχω διάθεση να γράψω άλλο……………έχω μετανιώσει για τα λάθη μου………….και έφυγα ευσυνείδητα…………όταν άρχισα να σκοτώνω τον εγωισμό μου και να μιλάω πιο ήρεμα……….με περισσότερη μετάνοια που δείχνει η πλέον συμπεριφορά μου…………όχι στα λόγια…………..η μετάνοια δεν «γράφεται»…………η μετάνοια ζει στη ζωή………………του καθενός……….και της καθεμίας…………….

    Διάβασα όλο το κείμενο και με συνάντησα………………..αυτό που έχω τώρα……….είναι ψυχική εξασθένιση………………κούραση ψυχολογική………………….γιατί κάποια δεν μπόρεσε να συγχωρέσει…………να μιλήσει χριστιανικά……….γιατί η μετάνοια και η συγχώρηση είναι προνόμιο του χριστιανού……………….γιατί κάποια ήθελε να με εκδικηθεί……………………όχι…………………ΠΛΕΟΝ δεν απαντώ με το ίδιο νόμισμα………………..η απάντηση μου είναι μία………………..την συγχωρώ………………αλλά δεν ζω……………………………………………………

    Άγνωστη φίλη μου……………..πως σε λένε;

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 5:29 μμ
    Permalink

    Καλησπέρα Ηρακλή,

    είμαι η άγνωστη φίλη… Άννα

    Μακάρι να είχα απάντηση στις ερωτήσεις σου…αλλά κι εγώ βασανίζομαι από παρόμοιες…. Στην προσευχή μου ζητάω να με φωτίζει ο Θεός να κάνω σωστή χρήση του αυτεξούσιου…να με κατευθύνει προς τον δικό Του στόχο…να με ελεήσει όπως Εκείνος θέλει και γνωρίζει…
    Πιστεύω ότι ο Θεός επεμβαίνει στην ελευθερία μας όταν Του το ζητούμε κι εγώ προσωπικά θέλω να επεμβαίνει!!

    Πολλές από τις αποτυχίες μας οφείλονται στην κακή χρήση του αυτεξούσιου…άλλες όχι!! Αλλά ίσως το καταλάβουμε μετά από χρόνια σε ποια από τις 2 κατηγορίες «ανήκει» η κάθε αποτυχία…ίσως δεν το καταλάβουμε και ποτέ. Ποιες αποτυχίες μας ήταν αποτέλεσμα της κακής χρήσης της ελευθερίας μας και ποιες όχι…;; μόνον ο Θεός γνωρίζει. Αλλά και να μας το φανέρωνε, τι θα άλλαζε; Στην πρώτη περίπτωση θα απελπιζόμασταν χειρότερα, γιατί θα συνειδητοποιούσαμε πόσο λάθος αξιοποιούμε το δώρο της ζωής…και στη δεύτερη θα «ρίχναμε» το φταίξιμο στον Θεό. Επαναπαύσου μόνο στη σκέψη ότι το πατρικό και σοφό χέρι του Θεού νοιάζεται και προνοεί για όλα και επιτρέπει ακόμη και τα λάθη μας και τις αποτυχίες μας για το καλό μας!!!

    Ας ενώσουμε τις προσευχές μας στις 22:00 απόψε και ελπίζω να ξεκουραστείς λίγο…

    Καλό απόγευμα!:-)

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 6:44 μμ
    Permalink

    Ok……………..Άννα….σήμερα πήγα στον Μητροπολιτικό στα 3καλα το απόγευμα και με έβαλε ο ιερέας να ψάλλω στον εσπερινό μόνος μου………..ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ…..ΕΨΑΛΛΑ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ…………..και τώρα πάω σε μία γιορτή……………..

    δεν υπάρχει άλλη λύση……….αυτοκαταστροφή ή αλλαγή;

    ΑΛΛΑΓΗ……………… τώρα έχω πιο πολλούς ανθρώπους δίπλα μου………πώς έγινε αυτό;

    Στις 22:00 θα πάω για ποτό…..θα προσευχηθώ από εκεί….χαχα……………..

    σ’ ευχαριστώ Άννα!!!!!!!!!!!!!!!

    Θα παλέψω…………..δεν αξίζει την αγάπη μου καμία που δεν θέλει και δεν μπορεί να αγαπήσει ΚΑΝΕΝΑΝ……..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 7:15 μμ
    Permalink

    Χαίρομαι που είσαι καλύτερα 🙂

    Μπορεί και να θέλει και να μπορεί να αγαπήσει…αλλά να μην ήσουν ο κατάλληλος για εκείνη! Κι όχι επειδή δεν αξίζει την αγάπη σου ή δεν αξίζεις την αγάπη της,αλλά για χίλιους 2 άλλους λόγους που ούτε καν μπορεί να περνάν από το ανθρώπινο μυαλό 😉

    Καλό ποτό! 🙂 Αν τα καταφέρεις προσευχήσου κι απο εκεί 🙂

    Καλό βράδυ…

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 12, 2011, 10:41 μμ
    Permalink

    Δεν είμαι καλύτερα……..είμαι πιο…πως να το πω; Όσα πάνε κι όσα έρθουν θα το έλεγα………..βρίσκω τρόπους να ξεδίνω…………..την Παρασκευή το απόγευμα θα πάω να περπατήσω στα μονοπάτια των Μετεώρων………….έτσι ξεδίνω………….δεν ξέρω αν μπορεί να αγαπήσει……έχω όμως κάποιες επιφυλάξεις ως προς αυτό……..ξέρω κάποια πράγματα που δεν θέλω να πω όμως…………και ξέρω πως και εκείνη ξέρει ότι δεν………δεν μπορεί……δεν το έχει……….είναι σπάνιος άνθρωπος ως προς αυτό…………..ειλικρινά δύσκολα μπορεί να σε κάνει να την αγαπήσεις…………και η μεγαλύτερη απορία που μπορεί να έχει κάποιος…………..τι είναι αυτό που σε κάνει να την αγαπήσεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; δεν θέλω να απαντήσω………….λυπάμαι πολύ γιατί ένας χριστιανός θα σου έλεγε ένα γεια…..μία καλημέρα….ένα ευχαριστώ…..ένα καλό είμαι……..όχι άνθρωπος……χριστιανός……..γιατί το να μετανοείς για τα λάθη σου και να συγχωρείς τον άλλον…..και να αναγνωρίζεις τα πολλά λάθη που έχεις κάνει (όπως έχει πει η ίδια)….είναι προνόμιο…..όντως…..ναι…..του χριστιανού…………αλλά θέλει να θες να έχεις αυτογνωσία…..να βλέπεις τις μαλακίες που στοιχίζουν στην ψυχή σου μα και στην ψυχή του άλλου…….(για μένα το έχω πει ΕΙΝΑΙ Μ Ε Γ Α Λ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ…….Ο ΘΕΟΣ ΒΛΕΠΕΙ……………) και να έχεις την καλή προαίρεση και διάθεση να ζητάς συγγνώμη………….. δεν θέλω να βαδίσω σε ένα δρόμο με μίσος….κακία….εκδίκηση…..εγωισμό….υπεροψία…θέλω να βαδίσω στον ματωμένο δρόμο της ταπείνωσης…………….του θανάτου του εωσφορικού εγωισμού………………των ροδοπέταλων της μεθυστικής ευωδίας του ηδονικού εωρτισμού πυο γεννά αυτή η ταύτιση με τον σταυρό………………

    πιστεύω πως ο Θεός δεν αφήνει εκείνον που σταυρώνεται για πάντα στο σταυρό……………….

    ευχαριστώ που έγραψες…..Άννα……..αν και δεν πήγα για ποτό….ήμουν σε γιορτή και ήπιαμε γενικά……και δεν ήταν για έξω………………..

    φιλιά…….

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 15, 2011, 8:19 μμ
    Permalink

    den autoktoneis kalitera lew egw :P:P:P plaka kanw prepei na exeis mperdepsi ta themata pantws titlos einai mathe na agapas kai oxi giati den me agapise pote t in thelw pisw twra!!!!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 15, 2011, 9:45 μμ
    Permalink

    agnwste x………….

    den mou aresei o tropos pou milas………… epithetikos m fainesai…… diko s thema………..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 16, 2011, 3:44 μμ
    Permalink

    Άννα……………….. ας πούνε ότι θέλουν………………….. δεν θα βρίσω κανέναν……..δεν θα κατακρίνω κανέναν…….θέλω να έχω τον Θεό μέσα μου………….και φυσικά τώρα που δεν βρίζω, κατακρίνω κ.τ.λ. αν και πονάω όταν μιλάνε έτσι…..δεν με απασχολεί ιδιαίτερα…….

    γιατί όπως έλεγε και ο Oscar Wilde…. σημασία δεν έχει τι λέει αλλά ποιος το λέει……………

    ειλικρινά δεν υπάρχει περίπτωση να κατρακυλίσω στο δρόμο του μίσους…..της ειρωνίας….των άσχημων λόγων……καλύτερα στο ματωμένο δρόμο της σταύρωσης…….γιατί οδηγείσ την ανάσταση…………..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 16, 2011, 10:30 μμ
    Permalink

    agnwste x……….. toso spanio einai to onoma sou pou den to grafeis? grapse to onoma sou……………….

    mathaino na agapo………………mexri na pethano tha mathaino…………………

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 16, 2011, 11:32 μμ
    Permalink

    o agnwstos X einai i lisi tis eksiswsis opote ama theleis vres ton agnwsto X mesa apo tin eksiswsi.mono pou prepei na deis an i eksiswsi einai prwtou deuterou i tritou vathmou!

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 7, 2011, 7:34 πμ
    Permalink

    Elia…….χάλασε το διαχειριστικό …….γι’ αυτό δεν μπορώ να σου στείλω e mail…. θα μιλήσουμε το μεσημέρι…. φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 12, 2011, 1:04 πμ
    Permalink

    Hraklh Ena euxaristw gia thn eilikrinh kata8esh psuxhs! Pragmatika me exeis agkiksei! 8a proseuxomai gia sena..Na eisai kala!

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 13, 2011, 9:51 πμ
    Permalink

    Amber …… κατ’ αρχήν ποιο είναι το όνομα σου….

    Γιατί με ευχαριστείς; Ποια κατάθεση ψυχής; Δεν καταλαβαίνω……τίποτε……

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 14, 2011, 10:52 πμ
    Permalink

    Λοιπόν…..

    μην με κάνεις να νιώθω ότι είμαι κάτι ιδιαίτερο amber…η όπως αλλιώς σε λένε………………..γιατί δεν είμαι. Δεν μπορείς μόνο από τα γραπτά να νιώσεις έναν άνθρωπο…..τον άλλον τον νιώθεις καλύτερα όταν είναι δίπλα σου…κι αν δεν μπορέσεις να τον νιώσεις….ιδίως όταν σε αγαπάει…δεν φταίει εκείνος …αλλά είναι δική σου αδυναμία…δεν αναφέρομαι σε σένα…αλλά στο ότι νιώθεις τον άλλον δίπλα σου όταν είναι. Τώρα….κοίτα….σ’ αυτό το υπέροχο istologio έχουν γίνει αληθινές καταθέσεις ψυχής από όλους πιστεύω….αν διαβάσεις όμως …..δεν θα βρεις τίποτε άλλο παρά πόνο….λύπη…θλίψη…ακόμη και οι ηλιαχτίδες φωτός….διαπερνούν για λίγο τη ζωή σου και πάλι χάνονται από την μουντάδα της ψυχής……… ένας είπε η αγ΄παη θα σώσει τον κόσμο…..εγώ πάλι πιστεύω πως κανείς δεν ξέρει να αγαπάει…..ωχ….τι είπα; Ποτέ δεν θα το έλεγα………δεν θα το αναλύσω……απλά αγάπη είναι μόνο ο Θεός….τις συνισταμένες (θυσία….κατανόηση…υποχώρηση…υπομονή κ.ά.) αυτής της μίας…αληθινής…αγάπης που εφαρμόζεται στις σχέσεις μας (διαπροσωπικές…ερωτικές)….ποιος μπορεί να την έχει; ΚΑΝΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ. Εκείνος που αγαπά εκστατικά δίνεται στον κάθε ένα στην πλήρη του εκφραστική ολότητα είναι ο Θεός και συγκεκριμένα η αγάπη του Θεού….προς όλους….αφού ο ήλιος όπως διαβάζουμ στην εκκλησία ανατέλλει για όλους….δίκαιους…άδικους κ.τ.λ…

    Αν με ευχαριστείς για τα πολύ παραπάνω που έγραψα…..δεν μπορώ να καταλάβω …..αφού δεν αναφέρομαι σε σένα που δεν γνωρίζω….. αν σε έχουν αγκίξει κάποια έχει καλώς…..ίσως να έκανα κι ένα καλό….. μην προσεύχεσαι για μένα……δεν έχει νόημα….καλοσύνη σου αν το κάνεις όμως….

    ο άνθρωπος γεννήθηκε για να πεθάνει….όσο μεγαλώνει ωριμάζει……όσο ωριμάζει αντιλαμβάνεται πως κάθε τι είναι μία μικρή χαρά….και οι μικρές χαρές ….αλλά και οι μεγάλες….εύκολα μετατρέπονται σε αφάνεια…. όσο μεγαλώνεις αντιλαμβάνεσαι πως όλα είναι μάταια….γιατί δεν βρίσκεις την αληθινη ευτυχία…..από την άλλη νιώθεις ότι απόλυτα υγιής νιώθης μέσα στην εκκλησία…..μόνο που σηκώνεις σταυρό ή σταυρούς……δοκιμασίες…θλίψεις….θέλει μεγάλη πνευματική ωριμότητα για να καταλάβεις πως μέσα από το σταυρό…θα γευτεςί την ηδονική γεύση της ανάστασης που γεννά η συμπόρευση στον ερωτισμό του σταυρικού πάθους……γιατί εκεί βρίσκεις την αληθινή αγάπη…..όλες οι άλλες είναι αναλώσιμες…ιδοτελείς…πρόσκαιρες….κι αν εσύ νιώθεις ότι αγαπάς στη ζωή…………τότε σου κόβει τον αέρα……….εκείνος που δεν σε αγαπάει…….μόνο η ζωή μέσα στην εκκλησία…..μακρυά από φώτα…μεγάλους σταυρούς…σε κάνει να πλησιάζεις τον Θεό….κάπου μόνος….μακρυά από όλους….με την ταπείνωση σου…..με τα λάθη σου….με τις σκέψεις σου…..τα όνειρα σου…..γιατί είναι ο μόνος που θα σε ακούσει………….

    κλείνω…….δεν ξέρω ποια είσαι…έγραψες κάτι και χάθηκες….αν κατάλαβα καλά amber….σε άγγιξαν όλα τα παραπάνω; δεν έχει σημασία……

    ξέρεις τι έχει σημασία;

    έχεις ματώσει ποτέ στο σώμα……..και στην ψυχή………;

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 14, 2011, 12:25 μμ
    Permalink

    den nomizw pantws na genithikame giana paithanoume alla otan ksoflisoume to epigio xreos mas na mporoume na akousoume apo ton kurio mas to eu doule agathe kai piste i pistis sou se eswse!!!o xristianos orthodoxos den einai mirolatris!!!!alla enas xaroumenos anthrwpos

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 14, 2011, 12:39 μμ
    Permalink

    agnwste……σ’ αυτό έχεις δίκιο….απλά δνε μπήκα για να το διορθώσω…….στο ότι δηλ. γεννηθήκαμε για να ζήσουμε….όχι για να πεθάνουμε…….κατά τα άλλα…..στα άλλα δεν με νοιάζει να πω γνώμη….

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 11, 2011, 7:58 μμ
    Permalink

    Γεια σας και πάλι…..

    Να ξέρετε πως τελικά στη ζωή όποιος αγωνίζεται με πίστη και προσευχή ξαναγεννιέται από τις στάχτες του…..κι αυτό γιατί μόνο αν ταπεινωθεί, θα τον «αναστήσει» ο Θεός……

    Για όσους δεν είστε καλά, μην αποκάμετε……προσευχή να κάνετε και να πηγαίνετε συχνά στην εκκλησία και κάθε μέρα αν μπορείτε για να δείτε σιγά σιγά πως ο Θεός δεν είναι απών αλλά παρών και η «σιωπή» του στην ουσία είναι αγάπη για εκείνον που κουβαλά το δικό του σταυρό, αφού ο Θεός γνωρίζει τις αντοχές μας και μέσα από τις δυσκολίες, γνωρίζοντας τις αντοχές του καθενός, απλά μας δίνει έναν σταυρό, για να περάσουμε έστω και δύσκολα στην απέναντι όχθη. Πίστη και προσευχή με όλη την καρδιά και σας το λέω εγώ που πέρασα δύσκολα…………θα δείτε……ο Θεός κανέναν δεν ξεχνά………μην αποκάμετε, μην αφήσετε το σταυρό, θα λυγίσετε, θα φτάσετε σε τραγικές ίσως καταστάσεις, όμως ο Θεός παρακολουθεί και πριν λυγίσετε τελείως, σας δίνει την ευκαιρία να σηκωθείτε……..

    Μέσα από τις δυσκολίες, ο άνθρωπος ενδυναμώνει την πίστη του κι ας αμφισβητήσει τον Θεό, κι ας κλονιστεί η πίστη του. Η πίστη που γεννάται μέσα από τη φωτιά είναι υγιής πίστη, γνήσια, αληθινή……

    Μην αποκάμετε στις δυσκολίες….ο Θεός για την ψυχική μας ωφέλεια δίνει τις δυσκολίες και γνωρίζει τα όρια του καθενός μας. Σας μιλάει ένας που δοκιμάστηκε, Τον αμφισβήτησε, αλλά ξαναβρήκε τον στόχο στη ζωή του…….

    Ναι……μάθε ν’ αγαπάς, όπως λέει και ο τίτλος του ιστολογίου…….μαθαίνεις να αγαπάς…..αν δεν μάθεις να αγαπάς, απλά είσαι δυστυχώς μόνος και πονάς……δυστυχώς……αλλά ο καθένας είναι υπεύθυνος της ζωής που επιλέγει να ζήσει…

    Ο Θεός είναι μεγάλος….μετά τις μπόρες, τις καταιγίδες, τη σιωπή, τη μετάνοια, την αγάπη, την απάθεια (όχι τη στωική, αλλά τη χριστιανική – απάθεια σε κάθε έναν που μας στεναχωρεί και πληγώνει…..), έρχεται η ανάσταση, η ανάταση, η μεταμόρφωση, αυτό το ξεχωριστό ηδονικό και μεθυστικό βίωμα που «ευωδιάζει» από το άρωμα της μέθεξης με τον Χριστό…….

    Με τις δυσκολίες ωριμάζεις……η πίστη σε ενδυναμώνει……..γίνεσαι πολύ δυνατός……

    Μην αποκάμετε….σας το λέω γιατί πέρασα πολύ δύσκολα. Να θυμάστε πάντα πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Ακολουθήστε τις επιλογές σας με βάση το συμφέρον της ζωής σας και την ψυχική σας ωφέλεια. Το μοναδικό κριτήριο σας να είναι το θέλημα του Θεού. Αν αγαπήσεις τον άνθρωπο σου περισσότερο από τον Θεό, δεν είσαι άξιος να λέγεσαι παιδί του Θεού. Αν μάθεις να αγαπάς πρώτα τον Θεό με όλη σου την ψυχή, διάνοια και καρδιά, τότε βάζεις το θέλημα Του στη ζωή σου σαν πυξίδα και πλέεις σε φουρτουνιασμένες θάλασσες όπου όμως η αγάπη του σε συντροφεύει αιώνια.

    Μην αποκάμετε όσοι έχετε δυσκολίες στη ζωή. Η ανάσταση έρχεται μόνο όταν ο Θεός γίνει το κέντρο της ζωής. Όταν ξεχνάς τον Θεό, Εκείνος δεν σε ξεχνάει, απλά ελεύθερα επιλέγεις ως αυτεξούσιο ον να παραμερίσεις τον Χριστό από τη ζωή σου.

    Να έχετε πίστη…με καρδιά και νου….μα πιο πολύ καρδιακή πίστη που να γεννά την αυτογνωσία, ώστε να έχετε τη διάθεση να μετανοείτε και να μεταμορφώνεστε. Δεν είναι απλό. Είναι επίπονο. Όμως αξίζει! Ο Θεός είναι δίπλα σε όλους. Όσα λάθη κι αν κάνεις, όσες αμαρτίες κι αν πράξεις προς τον Θεό, τον εαυτό σου και τον πλησίον σου, υπάρχει η δυνατότητα της μετάνοιας. Ένα πολύ δυνατό και άγιο βίωμα. Απλά ανακαινίζει τη ζωή σου, αφού βάζεις Χριστό σε μία ζωή εγωκεντρική, σκληρή, όπου οι άνθρωποι σε πληγώνουν και σε αγνοούν. ΠΟΤΕ όμως δεν σε αγνοεί ο Θεός. Ή θα ζήσεις βάζοντας Χριστό στη ζωή σου ή θα ζήσεις ασχολούμενος με τη ζωή των άλλων. Οι άλλοι θα σε πληγώσουν, θα σε ταπεινώσουν, θα σε ξευτιλίσουν. Ο Χριστός όμως «λεντίω ζωννύμενος», θα σκουπίσει τις πληγές σου και θα σε υψώσει. Κι αν ταπεινώνεστε στα μάτια των ανθρώπων, να ξέρετε πως ο Θεός θα σας υψώσει. Κρατηθείτε ΨΗΛΑ αλλά ΤΑΠΕΙΝΑ.

    Η ζωή όλων αλλάζει. Δεν είμαι τίποτε. Μόνο χώμα και το πιστεύω κι έτσι είναι. Απλά σας μιλώ μέσα από τις δοκιμασίες που πέρασα. Και σας λέω «ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΥΨΩΣΕΙ». Ό,τι δίνεις παίρνεις. Ο Θεός είναι δίκαιος. Όμως για όλους υπάρχει η δυνατότητα να μετανοήσουν.

    Χαρά μου αν μέσα από τα λόγια αυτά μπορώ να μιλήσω στην καρδιά σας. Μην αποκάμετε. Προσευχή. Προσευχή. Προσευχή. Έτσι θα ζήσετε την δική σας, την προσωπική σας ανάσταση, μεταμόρφωση και ο Θεός θα σας βοηθήσει στα προβλήματα σας και θα σας δώσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και τον άνθρωπο που θα σας αγαπάει και θα σταθεί δίπλα σας δυναμικά, ταπεινά, με αγάπη πρώτα στον Θεό και μετά σ’ εσάς. Αυτό που πήγε να με διαλύσει πριν μήνες, ένα δικό μου πρόβλημα, με δίδαξε και ο Χριστός δεν με άφησε μόνο, αφού πάλεψα και μάτωσα για καιρό.

    Και τώρα μου δίνει τον άνθρωπο που έχει πίστη, ταπείνωση και αγάπη και μπορεί να σταθεί δίπλα μου άξια ώστε να πετύχω και τον στόχο μου, ένα στοίχημα, ένα πόθο, μία αγάπη ετών………………….

    Ο Θεός να σας ευλογεί και να σας ενδυναμώνει. Μην αποκάμετε. Θα έρθει και η δική σας ανάσταση. Από εκεί που δεν θα το περιμένετε, έτσι ξαφνικά…….και όλα θα άλλάξουν έτσι ξαφνικά, αφού όμως έχετε μάθει από τις δυσκολίες και από το σταυρό που φέρετε στους ώμους σας……μην τον αφήσετε….. Να έχετε πίστη μόνο, να υπομένετε, να μην κατακρίνετε και να είστε ταπεινοί. Μόνο αν βάλετε Χριστό στη ζωή σας, ο Θεάνθρωπος θα σας νεύσει…….

    Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένο το νέο έτος σε όλους………..!!!

    Απλά μάθε ν’ αγαπάς………………………!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 19, 2011, 8:14 μμ
    Permalink

    Ποιος γελοίος μπήκε κι έγραψε αυτά που έγραψε κι έβαλε το όνομα μου; Έλεος… εγώ είχα να γράψω από τις 14 Οκτωβρίου. Όταν μπήκα σήμερα και τα είδα, έμεινα. Και έχει υιοθετήσει μάλιστα το στυλ γραψίματος μου!!! Φοβερός ΗΘΟΠΟΙΟΣ….

    Ποιος είχε την όρεξη να καθίσει να γράψει τόσα κατεβατά; Πάντως είναι κάποιος που έχει διαβάσει καλά τα όσα γράφω από τον Ιούνιο. Δεν υφίσταται ΤΙΠΟΤΕ από τα παραπάνω. Δεν θέλω να σχολιάσω τίποτε άλλο. Κι αν είναι δυνατόν να είναι τόσο όμορφα όλα όπως γράφει. Αλλά από τον τρόπο που γράφει, μόνο ταπείνωση δεν έχει κι ας μιλάει κάπου για ταπείνωση. Η ζωή είναι κόλαση. Τίποτε άλλο. Ελπίζουμε στο έλεος του Θεού, σηκωνόμαστε όσο μπορούμε, και ο καθένας αγωνίζεται όσο μπορεί.

    Δεν είναι δικά μου τα παραπάνω. Δεν υφίσταται. Ποιος μπορεί να μπει σε μία τέτοια διαδικασία; Καλό βράδυ. Καλά Χριστούγεννα. Η Παναγιά μαζί μας. Η Μάνα μας. Ευτυχώς υπάρχει Θεός, αλλιώς δεν θα αντέχαμε να ζούμε.

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 21, 2012, 2:33 μμ
    Permalink

    Πολύ όμορφο το site αυτό. Μας βοηθάει να βελτιώσουμε τον χαρακτήρα μας και την ψυχή μας. Καλή συνέχεια…..

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ουδέν θαρσαλεότερον της (κατά Θεόν) απογνώσεως, αύτη γαρ ου γιγνώσκει, ηττάσθαι υπό τινος
    - Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός
  • Αρέσει σε %d bloggers: