Εντυπώσεις από την πιλοτική συνάντηση

Ήταν μια θαυμάσια συνάντηση, όπου επιβεβαιώθηκε ότι ο κόσμος είναι πολύ μικρός! Ανταλλάξαμε ιδέες, ιστορίες, βρήκαμε κοινούς φίλους και κυρίως ορίσαμε σχέδια για την συνέχεια. Συγκεκριμένα:

  1. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το Ζ.Ι. δε μπορεί και σε καμία περίπτωση δε θέλει να υποκαταστήσει ή να αντιγράψει το σημαντικό έργο ενοριών, μητροπόλεων και συλλόγων.
  2. Η επόμενη συνάντηση θα προγραμματιστεί και να θα ανακοινωθεί τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν για την καλύτερη ενημέρωση όλων. Κυριακή ή Σάββατο απόγευμα είναι οι επικρατέστερες επιλογές.
  3. Σε μια επόμενη συνάντηση μπορεί να γίνει προβολή της ταινίας – ντοκιμαντέρ «Το Μοναστήρι» (με ελληνικούς υπότιτλους) που παρουσιάσαμε εδώ. Η προβολή μπορεί να γίνει στην αίθουσα της ενορίας Αγίου Γερασίμου Ζωγράφου.
  4. Διεξαγωγή συναντήσεων σε εικονικό, ψηφιακό περιβάλλον για να συμμετάσχουν φίλοι από την Κύπρο και την υπόλοιπη Ελλάδα με αντικείμενο την παρακολούθηση ομιλιών και συζήτησης γύρω από συγκεκριμένο θέμα.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Άγγελο, τον Κωνσταντίνο, την Μαρία και τη Δήμητρα από Άλιμο για τη βοήθεια!

3 σκέψεις σχετικά με το “Εντυπώσεις από την πιλοτική συνάντηση

  • Νοέμβριος 14, 2011, 12:08 μμ
    Permalink

    Καλημέρα! Πρέπει να περάσατε υπέροχα! Άντε και εις ανώτερα. » Το Μοναστήρι» όταν λέτε εννοείτε το » Οστρόβ»;
    Πολύ καλή ιδέα αλλά μην τις εξαντλήσετε όλες στην Αθήνα… υπάρχουν κι άλλες πόλεις…. 😉

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 14, 2011, 12:11 μμ
    Permalink

    Συγχαρητήρια. Αυτό είναι πολύ καλό!
    Σας εύχομαι να έχετε πάντα επιτυχίες. Και να συνεχίσετε και με την ίδια όρεξη τις πολύ καλές αναρτήσεις στο ιστολόγιο σας.

    Χαίρομαι που στα σχέδια σας (νούμερο 4) συμπεριλαμβάνετε και την Κύπρο (την χώρα μου). Να είστε πάντα καλά και ο θεός μαζί σας και μαζί μας (όλου του κόσμου) !

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Π(αναγιώτα) Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὁ ἔρωτας πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι κάτι ἄλλο. Δὲν ἔχει τέλος, δὲν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει... Κι ὅσο δίνει, τόσο πιὸ πολὺ ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ ἐρωτεύεται. Ἐνῷ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό.. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει κορεσμό. Ἡ σαρκικὴ ἀγάπη ἔχει κορεσμό. Μετὰ μπορεῖ ν᾿ ἀρχίσει ἡ ζήλια, ἡ γκρίνια, μέχρι κι ὁ φόνος. Μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ μῖσος. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη δὲν ἀλλοιώνεται. Ἡ κοσμικὴ ἀγάπη λίγο διατηρεῖται καὶ σιγὰ-σιγὰ σβήνει, ἐνῷ ἡ θεία ἀγάπη ὁλοένα μεγαλώνει καὶ βαθαίνει. Κάθε ἄλλος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀπελπισία. Ὁ θεῖος ἔρως, ὅμως, μᾶς ἀνεβάζει στὴ σφαῖρα τοῦ Θεοῦ, μᾶς χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οἱ ἄλλες ἡδονὲς κουράζουν, ἐνῷ αὐτὴ διαρκῶς δὲν χορταίνεται. Εἶναι μία ἡδονὴ ἀκόρεστος, ποὺ δὲν τὴν βαριέται κανεὶς ποτέ. Εἶναι τὸ ἄκρον ἀγαθόν.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: