Παρθενία, μια ξεχασμένη λέξη…

Απολαύστε μια απολαυστική εισαγωγή της Σαλογραίας βασισμένη σε προσωπικές μνήμες για το νόημα και την αξία της παρθενίας, απ’ όπου και τα σύντομα αποσπάσματα:

[…]

Θα μου πείς τώρα, περιστεράκι μου, γιατί ξεκινάω χαράματα, τέτοια κουβέντα, και τι σε νοιάζουν οι παλαιολιθικές δικές μου εμπειρίες, εσένα που είσαι πανέμορφο νιάτο και βρίσκεσαι -από Κυριακής πρωίας μέχρι νυκτός- στο χαβαλέ και στο περίτεχνο – και μετά πολλών ανθυγιεινών, παραλλαγών- ερωτικό σου μπίρι μπίρι;
Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς που αγαπήσαμε -εκόντες άκοντες- την παρθενία εκ νεότητος, δεν καταλάβαμε σε τι προστατευτικό λούκι εμπειρίας, μάς τοποθέτησαν τα γεγονότα.

Προσωπικά, υπήρξα και τόσο μα τόσο ανεγκέφαλη που νόμιζα ότι είτε με έναν άντρα πήγαινα στη ζωή μου, είτε με πέντε, ότι θα ήταν το ίδιο!

Μάλισταααα!

Τοιαύτη αφέλεια –ίνα μη είπω τι χείρον –με έδερνε την κουπονοσυλλέκτρα!

Ανήκοντας, λοιπόν, σε κείνη τη γενιά γυναικών που διδάχτηκε τόσο στο σχολείο, όσο και στην οικογένεια ότι η παρθενία( σταμάτα τα χάχανα!) ήτο αγαθόν εφικτότατον, αυτή την παρακαταθήκη δεν διανοήθηκα να την πετάξω στα – της προόδου δήθεν- σκουπίδια.

Ο πατέρας μου, επηρεασμένος από την αγάπη του για τα αυτοκίνητα, τσαμπουκαλίδικα, γαύγιζε:

– Οι γυναίκες πρέπει να παντρεύονται με μηδέν χιλιόμετρα!

[…]

-Γιατί τελικά, ήταν αξία η παρθενία;

Ειδικά των γυναικών η τοιαύτη;

-Διότι πέραν των θεμάτων της σωματικής υγείας και των ασθενειών που αποφεύγουν όσοι ζουν με εγκράτεια και καθαρότητα με τις γυναίκες παρθένες-συζύγους, παραμένουν και σταθερότεροι οι γάμοι, ένεκεν του ότι -δεν θα κουραστώ να το γράφω- οι παρθένες, αποφεύγουν –τα πρώτα χρόνια τουλάχιστον- πριν τους τα γυρίσει ο Εξαποδώς τα μυαλά ανάποδα και εφόσον με το Χριστούλη δεν αγαπιούνται,τους σκοπέλους της σύγκρισης:
Οίον:<Αχ, ο Τάκης με ζούλαγε έτσι, αχ ο Μάκης με τράβαγε έτσι, αχ ο Λάκης με πάταγε αλλιώτικα…αυτό το βόιδι που πήγα και παντρεύτηκα γιατί δεν κάνει τίποτα από τα…τερπνά που μου κάναν οι σαρανταπέντε προηγούμενοί μου …μνηστήρες;>

Και τότε αρχίζουν τα πράγματα και μυρίζουν- εντόνως- μπαρούτι.

[…]

Επίσης, μην παραλείψετε να αναζητήσετε πολλά διαμάντια υπάρχουν ανάμεσα στα 100+ σχόλια της ανάρτησης, όπως τα παρακάτω:

Ξέρω πολλές φίλες που έχουν ξοδευτεί σε διάφορες ερωτικές σχέσεις.
Όσες από αυτές είναι άγαμες και πιάνουν τα 35 -ως άγαμες- έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη, που λέει και ο ποιητής.
Όσες έχουν παντρευτεί, απέκτησαν παιδιά και συνεχίζουν να το …γλεντάνε με εραστές ίσως είναι λίγο καλύτερα ψυχολογικά, με την έννοια ότι δεν τις τρώει το άγχος της αποκατάστασης και της ευτεκνίας, πλην…εκεί στα σαράντα, αρχίζουν να παθαίνουν αναίτιες φαινομενικά κρίσεις πανικού και να καταπίνουν τα ηρεμιστικά με τις χούφτες, και πες μου εσύ αν μπορείς να καταλάβεις το λόγο.

[…]

Δεν είναι απλό το ερωτικό ζήτημα για κανέναν, αλλά ειδικά οι γυναίκες με το θέμα…τρελαίνονται.
Νομίζουν ότι με την εναλλαγή συντρόφων προ του γάμου, ότι θα βρούν τον καλύτερο.
Ταπεινή μου άποψη, ότι πλανώνται ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Όσο πιο πολυ απευαισθητοποιείς το νευρικό σου σύστημα, εκθέτοντάς το, στις έντονες σεξουαλικές-ερωτικές καταιγίδες, τόσο περισσότερο η ψυχοσωματική υπόσταση φτωχαίνει από συναισθήματα και ισοπεδώνεται.
Η επανάληψη της διέγερσης, κάποια στιγμή, κάνει τον άνθρωπο να ξυπνάει ανόρεχτος, μπουχτισμένος, βαριεστημένος, αχάριστος.
Η εγκράτεια και η παρθενία προ του γάμου, βοηθάνε στη μακροβιότητα της ερωτικής επιθυμίας και της σχέσης μέσα στο γάμο.
Άνδρες και γυναίκες που έχουν μάθει εύκολα να πηγαίνουν σε κρεβάτι, χωρίς την ευλογία της Εκκλησίας, πολύ ΠΙΟ εύκολα θα πάνε σε ξένο κρεβάτι και μέσα στη συζυγία τους, διότι θα έρθουν ποικίλοι δαίμονες δικηγόροι και θα τους ψιθυρίζουν τα μύρια όσα, στ’ αυτιά τους.

Πηγή: Σαλογραία

20 σκέψεις σχετικά με το “Παρθενία, μια ξεχασμένη λέξη…

  • Ιανουάριος 3, 2012, 3:38 μμ
    Permalink

    ΚΑΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ
    ΣΤΥΛΙΑΝΕ ΜΟΥ…
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ…ΧΑΧΑ…ΑΝΕΒΑΣΕΣ ΤΑ ΠΙΟ…ΑΘΩΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ…ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ…ΠΙΟ ΠΙΠΕΡΑΤΑ…ΧΑΧΑ…ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…
    ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΘΕΝΟΣ ΕΝ ΠΑΝΤΙ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ
    ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ Ο Λ Ω Ν ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ, ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ…

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 3, 2012, 5:47 μμ
    Permalink

    Τι να σχολιάσεις εδώ στα comments , η Σαλογραία μας, έχει προλάβει όλους τους σχολιασμούς…
    Να την φωτίζει Ο Θεός να συνεχίζει το έργο που έχει αναλάβει προς Χάριν του, για να συνεχίζουν να ωφελούνται αυτοί που θέλουν να τον αγαπούν και να απολαμβάνουν την δική του ηδονή πιότερο, αν όχι ολότελα.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 3, 2012, 5:50 μμ
    Permalink

    🙂 Ελευθέριε, έ οχι και όλους τους σχολιασμούς…υπάρχει και το κεφάλαιο των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων που αν το ανοίξουμε θα κλάψουν μανούλες…

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 3, 2012, 8:43 μμ
    Permalink

    Ε, εννοώ κι αυτούς, όλα πρέπει να τα λέμε;
    Πιστεύω να καταλαβαίνω καλά τι θες να πεις βέβαια, καθ ότι βραδυκαύστως κινούμενος……

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 4, 2012, 11:00 πμ
    Permalink

    😉
    Πολύ συμπαθώ όσους δηλώνουν «βραδυκαύστως» κινούμενοι.
    Ο άγιος Ιωάννηςτης Κλίμακος γράφει ότι οι όντες νοητικώς οξυπτέρια, υπό πολλών σαρκικών παθών, κινδυνεύουν και πολεμουνται αέναα! Είδες; Σε έφτιαξα! χαχα! Καλημέρες!

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 4, 2012, 6:41 μμ
    Permalink

    Αγαπητέ, διαχειριστή του συγκεκριμένου ιστότοπου. Διάβασα το..κέρασμα που προτείνεις στους αναγνώστες του συγκεκριμένου ιστότοπου και έμεινα άφωνη!!
    Για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα, ως γυναίκα, δε μ αρέσει να με υποτιμούν θεωρώντας με χαζή. Δεύτερον δεν μ αρέσει να υποτιμώ τους άνδρες θεωρώντας πως μπορώ αφενός να τους χειραγωγήσω αφετέρου να τους ελέγχω. Θεωρώ πως έχουν προσωπικότητα και μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους τον εαυτό τους. Άσχετα αν στην Ελλάδα βολεύει μια τετοια νοοτροπία η οποία οδηγεί στη δημιουργία ανe;yθυνων προσώπων κι από την άλλη δημιουργεί μια κατάσταση τελείως ανισόρροπη κι άδικη και για τα δύο φύλα.
    Αναφέρομαι στο κέρασμα που υπογράφει η κα Σαλογραία και που σεις αποδεχτήκατε ως κάτι σημαντικό και σωστό.
    Λυπάμαι, αλλά οι χριστιανικοί χώροι είναι γεμάτοι από ανεύθυνους άνδρες(που πίσω από τις διδασκαλίες του είδους κρύβουν το ναρκισσισμό και την ανωριμότητά τους) και γυναίκες έτοιμες να κατασπαράξουν τον εαυτό τους βάζοντάς τον σε μια θέση Θεού από τη μια(μπορούν να χειραγωγούν, να ελέγχουν) κι από την άλλη σε θέση απέναντι στο Θεό εκ των αποτελεσμάτων των έργων τους.
    Διαφωνώ κάθετα κι οριζόντια με αυτό. Δε με εκφράζει και λυπάμαι πραγματικά μια και πρόκειται για χριστιανικό μπλογκ που απέχει όμως από την ορθή γραμμή του χριστιανικού μηνύματος κι εμμένει σε τοποθετήσεις παλαιοδιαθηκικές.
    υγ. αναφέρομαι στο κείμενο που βγάλατε ως κέρασμα δεξιά όπως κοιτάζουμε τη σελίδα.Όχι στο παραπάνω κείμενο που δε θα το σχολιάσω.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 4, 2012, 10:03 μμ
    Permalink

    Αυτά που γράφει η Σαλογραία να τα χαίρεστε, σκέτο ανοησία και άγνοια επί του θέματος. O έρωτας είναι ζήτημα ιερό γιατί είναι έκφραση ψυχής. Κι ο γάμος νόμιμη πορνεία καταντάει χωρίς τον αληθινό έρωτα. τί τα θέλετε όλα αυτά…;

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 12:39 πμ
    Permalink

    Καλή δύναμη σου εύχομαι αδελφή, με την βοήθεια του Κυρίου, που σίγουρα με τέτοια σχόλια, τη χρειάζεσαι πιό πολύ ακόμη. Εμένα προς το παρόν τουλάχιστον δεν μου πέφτει λόγος.

    Άπλά δεν κατάλαβα τα περί του στα δεξιά κεράσματος και που κολλάνε όλα αυτά- ίσως να μπλέχτηκε η αδελφή με τα κεράσματα, που όμως αλλάζουν με κάθε ανανέωση της ιστοσελίδας.
    Όπως επίσης, δεν κατάλαβα πως μια Χριστιανή αδελφή βρε παιδάκι μου, τα χει βάψει μαύρα, όπως δείχνει τουλάχιστον το υποκοριστικό.

    Στο δε τρίτο σχόλιο η αγαπητή Χρύσα, μας τα λέει λίγο μπερδεμένα.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 8:27 πμ
    Permalink

    Δεν ξέρω αν είστε ο διαχειριστής, αλλά αναφέρομαι στα κεράματα που αλλάζουν.,Δεν το κράτησα γιατί νόμιζα πως μένει σταθερό.
    Τώρα ποιος χρειάζεται τη βοήθεια του Κυρίου και ποιος όχι άστε να το κρίνει ο ίδιος ο Κύριος. Μη βιάζεσαι να συμπεράνει. Τι κακό κι αυτό. Μια γνώμη λέει ο άλλος κι οι αναγνώστες αποφαίνονται για το σύνολο της προσωπικότητας. Τρομερό!
    Όσο για το όνομά μου, πάλι αποφαίνεσαι για σένα, μπορεί να σημαίνει για μένα πράγματα που δεν γνωρίζεις και που μπορεί να μην είναι μαύρα!!
    Εσύ πάντως ο γνώστης όλων κρίνεις δύο αναγνώστριες από ποια θέση άραγε; Του φωστήρα; Ποιού; Αντί ή να σιωπήσεις ή να σκεφτείς τι θέλουν να πουν!
    Έτσι είναι οι χριστιανοί, δυστυχώς.Πάντα φταίνε οι άλλοι οι ίδιοι ποτέ. τρομερό.
    Επαναλαμβάνω πως καμιά σχέση το σχόλιο με το παραπάνω κείμενο.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 9:56 πμ
    Permalink

    Δεν είμαι ο διαχειριστής του προγράμματος αγαπητή μου μπλου μπλακ και τι πάθατε χαλαρώστε λιγάκι.

    Για λέτε τι κακό κι αυτό;
    Συγχωρέστε με αν σας τσιτάρισα.
    Και δεν θα ήθελα ασφαλώς στο όνομά μου συλλήβδην να αμαυρώνονται όλοι οι Χριστιανοί, μη γένοιτο.

    Εξ άλλου άραγε, καταλαβαίνω καλά πως δεν είστε Χριστιανή, ή εσείς θεωρείται πως δεν ανήκετε σε εμάς τους βραδυφλεγώς και κακοβούλως κινούμενους Χριστιανούς……..;
    Διότι βλέπω λέτε πως έτσι ΕΙΝΑΙ οι Χριστιανοί.

    Την βοήθεια του Κυρίου και τον φωτισμό του Αγ. Πνεύματος τα χρειαζόμαστε όλοι, έτσι δεν είναι;

    Ως προς το υποκοριστικό, έ δεν πιστεύω στην τύχη οιασδηποτε κίνησής μας. Το κάθε τι που λέμε και κάνουμε έχει την ερμηνεία του.
    Τώρα μακάρι να πέφτω έξω και να είστε μια προσωπικότητα μέσα στην καλή χαρά, γιατί να θέλω το αντίθετο; Δεν πρόκειται περί κρίσης σ αυτές τις περιπτώσεις.

    Ακούστε, δεν θέλω αν βάζω τον συνάνθρωπό μου απέναντι, αλλά δίπλα μου, τουλάχιστον σε πρώτη φάση.

    Ας εισέλθουμε λοιπόν εις την χαράν του Κυρίου και αν διαφωνούμε σε κάτι, δεν σημαίνει πως πρέπει να εχθρευόμαστε ο ένας τον άλλον, έτσι δεν είναι;

    ΥΣ Υπήρξε μπλέξιμο, γιατί και τα δύο κείμενα τα υπέγραφε η αγαπητή μας Σαλογραία, που είναι και η αρμόδια να απαντήσει επί της ουσίας, βέβαια.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 10:10 πμ
    Permalink

    Άκου Ελευθέριε. Συνεχίσεις να με κατατάσσεις όπου εσύ νομίζεις. Μάθε πως είμαι χριστιανή, προσέρχομαι ανελλιπώς στην εκκλησία. Γνωρίζω από χριστιανούς, πως σκέφτονται πως δρουν πως ενεργούν. Αν διάβαζες προσεκτικά την άποψή μου θα βλεπες πως είναι υπερ και των δύο φίλων θέλοντας να δώσει στον καθένα το δικαίωμα να ναι υπεύθυνο άτομο κι όχι εξαρτώμενο απόλυτα.
    Από κει και πέρα η Σαλογραία, φιλτάτη και συμπαθεστάτη, διατηρεί τις απόψεις της αλλά δεν είναι και θέσφατα. Όπως όλων μας φυσικά.
    Όταν όμως ένας άνθρωπος οικειοποιείται τη γνώμη του άλλου σημαίνει πως συμφωνεί επομένως καλείται και να την υποστηρίξει.
    Αυτά, καλή σου μέρα..
    Το όνομα σημαίνει για μένα κάτι ευχάριστο. Εκτός από το μαυρο περιέχει και το μπλε. Κι αυτό της κόλασης είναι; 😉

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 10:13 πμ
    Permalink

    blueblack βελούδο μου,

    τα ΓΡΑΠΤΑ λόγια, ΣΥΧΝΑ, δημιουργούν ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ.

    Η Σαλογραία, όπως ξέρεις, έχει τις απόψεις της, εσύ τις δικές σου.

    Σεβαστές και της Σαλογραίας, σεβαστές και οι δικές σου.
    ……………………………………………………

    Ελευθέριε,

    δεν θα επεκταθώ διότι με την επέκταση…μάλλον θόρυβος γίνεται και δεν προκύπτει ωφέλεια.
    Συμφωνώ και γω, μαζί σου.
    Δεν μου αρέσει να βάζω σε επίπεδο ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ σχέσεων, τους άλλους απέναντι, παρά μόνο σε κάποια πολύ σπάνια εξαίρεση.

    Μου φαίνεται πολύ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, αυτό το » απέναντι» και ο Κύριος εν τη σοφία του, συμβούλεψε, να ΑΠΕΧΟΥΜΕ από ανταγωνισμούς.

    Μου αρέσει και μένα να θέτω τον άλλον (τον όποιον άλλον) ΔΙΠΛΑ μου, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.

    Δεν θα σχολιάσω περαιτέρω.

    ΟΛΟΥΣ, ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΡΙΝΕΙ, ΚΑΙ Ο Υ Δ Ε Ι Σ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

    Ε Υ Τ Υ Χ Ω Σ!
    😉

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 5, 2012, 10:16 πμ
    Permalink

    Η Σαλογραία, όπως ξέρεις, έχει τις απόψεις της, εσύ τις δικές σου.

    ???

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 6, 2012, 7:36 μμ
    Permalink

    Χριστός Επεφάνη!

    Αυτό που θα ήθελα να σχολιάσω είναι ότι μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι το ζωντανό ιστολόγιο σε τέτοια (κυρίως) θέματα προβάλλει ότι η αρετή είναι υποχρέωση της γυναίκας. Και μου έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση ότι (υπον)νοείται και σε άλλα θέματα και αρετές. Αυτό σημαίνει ότι το ζωντανό ιστολόγιο θεωρεί τους άντρες ενάρετους; τη γυναίκα επιρρεπή στην αμαρτία; στην προκειμένη υπεύθυνες για τους κακούς γάμους;

    στο ιστολόγιο της Σαλογραίας πρόσφατα διάβασα πως υποστηρίζει ότι το καλύτερο είναι να είναι και οι δύο σύζυγοι αγνοί πριν το γάμο-αν θυμάμαι καλά.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 6, 2012, 8:16 μμ
    Permalink

    Γενικά οι άνδρες χριστιανοί φορτώνουν κι απαιτούν από τη γυναίκα τα πάντα. Μια κι έχουν ένα μόνο προσόν: να είναι άνδρες!!
    Κι ο κλήρος φορτώνει τη γυναίκα με πολλά. Αμα διαβάσει κανένας βιβλία με προτροπές για το γάμο σκέφτεται να μην παντρευτεί ποτέ, μα ποτέ.
    Γενικά η γυναίκα δεν έχει σωστή αντιμετώπιση μέσα και σε πολλούς πατέρες. Διαβάζοντας πχ, Χρυσόστομο είναι κάποιες στιγμές που φρίττει κανείς. Κι όχι μόνο. Δυστυχώς τα εβραικά κατάλοιπα είναι υπαρκτά γιατί βολεύουν.
    Δυστυχώς. Ο Χριστός ήταν δίκαιος απόλυτα. Οι ερμηνευτές όχι.

    Κι η Σαλογραία φορτώνει τις γυναίκες με παραπάνω «χρέη» στο γάμο μέσα. Αλλά θεωρεί, είναι το ορθό κιόλας, και για τα δύο φύλα απαραίτητη την εκκλησιαστική προετοιμασία. Πως θα γινόταν κι αλλιώς;

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 6, 2012, 10:43 μμ
    Permalink

    Όχι όλοι οι άντρες, blueblack. Ίσως μια σεβαστή πλειοψηφία αλλά όχι όλοι. Υπάρχουν πάρα πολλοί που διατηρούν μια δίκαιη στάση και σκέψη πάνω σε αυτά τα θέματα.

    Και όχι μόνο άντρες τολμώ να πω. Πολλές γυναίκες, νέες, της σύγχρονης κοινωνίας, μοιράζονται τέτοιες απόψεις. Για τις παλιότερες και τους παλιότερους δεν αξίζει να μιλήσουμε γιατί έζησαν σε άλλη εποχή οπότε υπάρχει χάσμα γενεών.

    Αλλά νομίζω το ζήτημα δεν είναι καθολικό, είναι προσωπικό. Η σχέση που (θα) έχεις εσύ – και ο οποιοσδήποτε – με τον άντρα σου έχει τη δική της δυναμική. Η λογική τύπου «όλοι σ’ ένα τσουβάλι» δεν έχει θέση στη σχέση δύο ελεύθερων και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Την καταργεί. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 7, 2012, 1:27 πμ
    Permalink

    Αγαπητή blueblack,

    Για το ζήτημα της ενδεχόμενης μεροληψίας μεταξύ των δύο φύλων, παραπέμπω στο απόσπασμα της εξαιρετικής ομιλίας του π. Παύλου +Σισανίου για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

    http://istologio.org/?p=3130

    Εκεί ο Σεβασμιώτατος στηλιτεύει άγρια και δικαίως την ..επιλεκτική ηθική των χριστιανών γονέων έναντι των παιδιών τους στο θέμα των (προγαμιαίων) σχέσεων με το άλλο φύλο, τουτέστιν «η κόρη να προσέχει αλλά ο γιος ας ξεσαλώνει».

    Φιλικά,

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 7, 2012, 10:52 πμ
    Permalink

    Για μεροληψία, Ζωντανό Ιστολόγιο, δεν «κατηγόρησα» εγώ. Άλλος αναγνώστης που υπογράφει το κείμενό του. Γενικά μίλησα.
    Όσο για τους Σεβασμιώτατους και τις απόψεις που κατά καιρούς εκφράζουν για διάφορα ζητήματα, ας μου επιτραπεί να έχω αντιρρήσεις. Αν όχι για το συγκεκριμένο, δεν το άκουσα, για πάρα πολλά άλλα που ξέρω κι ακούω. Δεν κρατάν πάντα τις σωστές αποστάσεις ούτε πάντα εκφράζουν το λόγο του Θεού. Άνθρωποι κι αυτοί, όπως όλοι μας, κι είναι αδύνατο να ξεφύγουμε κι από τα στερεότυπα και από διάφορα άλλα μετερίζια στα οποία μπαίνουμε-νουν έκοντες άκοντες.

    Παναγιώτα, φυσικά και δεν αφορά όλους τους άνδρες. Επίσης όλες οι γυναίκες δεν είναι αγγελούδια. Μιλάμε όμως γενικά. Ποιά σχέση αναπτύσσει ο καθένας με το περιβάλλον του είναι ένα διαφορετικό θέμα.
    Ωστόσο θα συμφωνήσεις, ελπίζω, στα γενικά μου συμπεράσματα. Βγαλμένα από εμπειρία κι όχι θεωρητικά. Δυστυχώς.

    Σχολιάστε
  • Ιανουάριος 8, 2012, 11:24 μμ
    Permalink

    Όπως είπες ο καθένας αναπτύσσει διαφορετικές σχέσεις με το περιβάλλον του. Οι γενικεύσεις, κατέληξα, έχουν μικρή αλήθεια και συχνά είναι άδικες. Για να μην πω επικίνδυνες γιατί οδηγούν σε παρωπίδες και κάνουν κακό πρωτίστως σε αυτόν/ήν που τις φοράει. Αυτή είναι η δική μου προσωπική εμπειρία.
    Επειδή καταλαβαίνω τι λες, θεωρώ το εξής: όση και να είναι η κακή εμπειρία που έχουμε, δε συναγωνίζεται το έλεος του Θεού και τις ευκαιρίες που φέρνει στο δρόμο μας. Και αν βρισκόμαστε συνέχεια με τον ίδιο τύπο ανθρώπου ίσως δε φταίνε αυτοί αλλά οι επιλογές μας (και αυτό από δική μου εμπειρία).

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Σαλογραία Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η Χριστιανική ζωή δεν είναι για να μιλάμε γι' αυτή, είναι για να την ζούμε. Κι όσο την ζούμε, τόσο θα βιώνουμε την χαρά.
    - π. Σταμάτιος Σκλήρης
  • Αρέσει σε %d bloggers: