Εκ βαθέων
Μια ζωή ενώπιον Σου προσέρχομαι, Κύριε.
«Γη και σποδός»
Εντός σώματος
και εκτός σώματος,
κατάστικτος.
Τα χέρια μου πάντα
δεητικά υψωμένα.
Πού χιτώνας απαστράπτων;
Πού ένδυμα γάμου!
Πού λάδι ή λαμπάδ’ αναμμένη!
Ρακένδυτος
Γονυκλινής
Εφάμαρτος
Επιστρέφων.
Ο αιωνίως φέρων
της δουλείας τα στίγματα.
Γιώργος Πετούσης
Λεμεσός Κύπρος
Ἰδού σοι τὸ τάλαντον, ὁ Δεσπότης ἐμπιστεύει ψυχή μου‧ φόβῳ δέξαι τὸ χάρισμα, δάνεισαι τῷ δεδωκότι, διάδος πτωχοῖς, καὶ κτῆσαι φίλον τὸν Κύριον‧ ἵνα στῇς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, ὅταν ἔλθῃ ἐν δόξῃ, καὶ ἀκούσῃς μακαρίας φωνῆς‧ Εἴσελθε δοῦλε, εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου. Αὐτῆς ἀξίωσόν με, Σωτὴρ τὸν πλανηθέντα, διὰ τὸ μέγα Σου ἔλεος.
****************************************
Αἰνεῖτε Αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις Αὐτοῦ, αἰνεῖτε Αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλοσύνης Αὐτοῦ.
Δύο καὶ πονηρὰ ἐποίησεν ὁ πρωτότοκος υἱός μου Ἰσραήλ‧ ἐμὲ ἐγκατέλειπε, πηγὴν ὕδατος ζωῆς, καὶ ὤρυξεν ἑαυτῷ φρέαρ συντετριμμένον‧ ἐμὲ ἐπὶ ξύλου ἐσταύρωσε, τὸν δὲ Βαραββᾶν ᾐτήσατο καὶ ἀπέλυσεν. Ἐξέστη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ τούτῳ καὶ ὁ ἥλιος τὰς ἀκτίνας ἀπέκρυψε. Σὺ δέ, Ἰσραήλ, οὐκ ἐνετράπης, ἀλλὰ θανάτῳ με παρέδωκας. Ἄφες αὐτοῖς, Πάτερ ἅγιε, οὐ γὰρ οἴδασι τί ἐποίησαν.
Καλή Ανάσταση!