Τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας

ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ

1.Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

2.Ἀπορεῖ καὶ φύσις, καὶ πληθὺς νοερά, τὸ ἐν σοί, παρθενομῆτορ, μυστήριον, τῆς ἐνδόξου καὶ ἀρρήτου σου ταφῇς.

3.Βασιλὶς καὶ πόλου, καὶ τῆς γῆς ἀληθῶς, εἰ καὶ τάφῳ σμικροτάτω συγκέκλεισαι, ἐγνωρίσθης πάσῃ κτίσει Μαριάμ.

4.Γέφυρα ὑψούται, ἡ μετάγουσα πρίν, ἐκ θανάτου πρὸς ζωὴν τὴν ἀκήρατον, τοὺς θανόντας παραβάσει τὸν Ἀδάμ.

5.Δάκρυσι καὶ θρήνοις, γοεροῖς ἐπὶ σοί, πᾶσαι αἱ σαὶ φίλαι ἐκόπτοντο, τὴν μετάστασιν μὴ φέρουσαι τὴν σήν.

6.Ἔχαιρον χορείαι, Οὐρανίων Νοῶν, ἀπὸ γῆς σὲ φερομένην δεχόμεναι, εἰς οὐράνια σκηνώματα Ἁγνή.

7.Ζῶσα ἐν ὑψίστοις, ἀληθῶς Μαριάμ, ὑπὲρ πάντων πρεσβευτὴς ἡμῶν γέγονας, ἀξιώσαι ἐφροσύνης ἀληθῶς.

8.Ἡ λαμπὰς ἡ θεία, τοῦ ἀρρήτου φωτός, φρικτωρούσα οὐρανόθεν τοὺς δούλους σου, μὴ ἐλλείπης ἀγαθὴ τοὺς ἐπὶ γῆς.

9.Θρόνος τοῦ ὑψίστου γενομένη ἁγνή, ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανὸν μεταβέβηκας, μεταστᾶσα εἰς αἰώνιον ζωήν.

10.Ἱερέων πέλεις, καύχημα εὐλαβῶν, Ἐκκλησίας τὸ ἀκράδαντον στήριγμα, καὶ Ὁσίων Ἀσκητῶν ἡ ἀρωγός.

11.Κλῖμαξ ἡ ἁγία, ἢν προεῖδε σαφῶς, Ἰακὼβ δι’ ἧς κατέβη ὁ Ὕψιστος, ἀνυψούται ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανόν.

12.Λόγος τοῦ Ὑψίστου, ὁ ἀρρήτως τεχθεὶς ὑπὸ σοῦ, Θεοκυήτωρ, μετέστησεν ἐκ τῆς γῆς πρὸς τὴν ἀθάνατον ζωήν.

13.Μαριὰμ πῶς θνῄσκεις, πῶς τῷ τάφῳ οἰκεῖς, τῆς ζωῆς τὸν χορηγὸν ἡ γεννήσσασα, τοὺς νεκροὺς ἐξαναστήσαντα φθοράς;

14.Νύμφην τοῦ Ὑψίστου, καὶ Μητέρα σαφῶς, Ἰησοῦ τοῦ Θείου Λόγου γινώσκομεν, κἄν ἐν τάφῳ σὲ ὁρῶμεν ὡς φθαρτήν.

15.Ξένον τόκον εἶδον, ἀληθῶς οἱ πιστοί, καὶ τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν νῦν μετέθεσαν, ξενωθέντες τῆς ζωῆς τῆς κοσμικῆς.

16.Οὐρανὸς ὡς ἄλλος, ἀνεδείχθη Ἁγνή, δεξαμένη τὸ σὸν σκῆνος τὸ ἄχραντον, ἡ ἁγία καὶ σεπτὴ Γεθσημανῆ.

17.Πύλη σωτηρίας, ἐγεννήθης ἡμῖν, ἀρχηγὸς τῆς νοητῆς ἀναπλάσεως, κὰν ὑπείκεις τῇ τῆς φύσεως φθορά.

18.Ράβδος , ἡ τὸ ἄνθος, τὸ εὐῶδες Χριστόν, ἐξανθήσασα τῷ τάφῳ νῦν τέθαπται, ἵνα φύσῃ σωτηρίας τὸν καρπόν.

19.Σῦ γὰρ μόνη πέλεις. ἐν θνητοῖς ἀληθῶς, ἀναστάσεως τὸν τύπον ἐκλάμπουσα, σύ καὶ μόνη τῶν πταιόντων ἱλασμός.

20.Τάφος μὲν καλύπτει, τὸ σὸν σκῆνος , Ἁγνή, τὴν δὲ θείαν σου ψυχὴν χειριζόμενος, ὁ Υἱός σου ἀγκαλίζεται λαμπρῶς.

21.Ὕμνοις οὐρανίοις, ἐμελώδουν σεμνή, τὴν τριήμερον ταφήν σου οἱ ἄγγελοι, καὶ τὴν δόξαν ἐμεγάλυνον τὴν σήν.

22.Φέγγος οὐρανόθεν, δεξαμένη Ἁγνή, ἐχαρίτωσας ἡμᾶς τοὺς τιμῶντας σε, καὶ γεραίροντας τὴν κοίμησην τὴν σήν.

23.Χώραν ἀχωρήτου, τοῦ Θεοῦ Μαριάμ, χρηματίσασαν καὶ ἅγιον τέμενος, νῦν καλύπτει σὲ ἀγρὸς Γεθσημανῆς.

24.Ψάλλοντες τὸν τόκον, σοῦ τὸν θεῖον Ἁγνή, ἀνυμνοῦμεν οἱ πιστοὶ καὶ γεραίρομεν, σὲ τὸν ἔμψυχον ναὸν τόν τοῦ Θεοῦ.

25.Ὢ θαυμάτων ξένων, ὢ πραγμάτων καινῶν, ἡ πνοή μου τὸν δοτῆρα κυήσασα, ἄπνους κεῖται καὶ κηδεύεται νεκρά.

Δόξα

26.Ἀνυμνοῦμεν λόγε, σὲ τὸν πάντων Θεόν, σὺν Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ σοῦ Πνεύματι, καὶ δοξάζομεν οἱ πάντες εὐσεβῶς.

Καὶ νῦν

27.Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Ἁγνή, καὶ τιμῶμεν τὴν ἁγίαν σου Κοίμησιν, καὶ τὴν ὕψωσιν ἐκ γῆς, πρὸς οὐρανόν.

28.Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

Μικρὰ συνάπτῃ. «Ὅτι ηὐλόγηταί Σου τὸ ὄνομα καί δεδόξασταί Σου ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ …»

 

παναγία

ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ

1.Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σὲ τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.

2.Βάτον ἐν Σινᾶ, ἀκατάφλεκτον εἶδε σε πάλαι, Μωυσῆς γαστρί σου τὸ θεῖον πῦρ, ὡς χωρήσασα ἀφλέκτως Μαριάμ.

3.Γόνιμος ὡς γῆ, ἀεὶ δείκνυται Παρθενομῆτορ, πᾶσι τοῖς θερίζειν ἐθέλουσι, σωτηρίαν ἡ σεμνὴ Γεθσημανῆ.

4.Δῆλον οὖν ἡμῖν, ὢ Παρθένε μὴ ἰσχύειν δίχα, σοῦ τῆς μεσιτρίας ὀρθοβατεῖν, τοῖς πανσέπτοις ἴχνεσι τοῦ Χριστοῦ.

5.Ἔνθα οἱ χοροί, Ἀποστόλων τε καὶ τῶν Ἀγγέλων, ἵσταντο κυκλοῦντες ἐν ᾄσμασι, παριστάμεθα Παρθένε καὶ ἡμεῖς.

6.Ζώωσον Ἁγνή, τοὺς εἰς σὲ πιστῶς καταφυγόντας, διὰ τῆς ὑπὲρ αὐτῶν μεσιτίας σου, πρὸς τὸν ἄναρχον Υἱὸν καὶ Παντουργόν.

7.Ἤρω Μαριάμ, κατὰ φύσεως βροτείας νίκην, τὸν Χριστὸν ἀσπόρως κυήσασα, ἀλλὰ θνῄσκεις νόμῳ φύσεως βροτῶν.

8.Θαῦμα ἀληθῶς, πῶς ἡ ἄναδρος θηλάζει βρέφος, πῶς καὶ νεκροφόρος καθίστασαι, ἡ Μητρόθεος ἐκτὸς διαφθορᾶς.

9.Ἴθυνον ἡμᾶς, πρὸς λιμένας σωτηρίους, Κόρη, τοὺς χειμαζομένους ἐν κλύδωνι, ψυχοφθόρων παραπτώσεων δεινῷ.

10.Κλῖμαξ πρὸς Θεόν, ὁ σὸς τάφος Παναγία, πέλει ἄγουσα τοὺς πίστει ὑμνούντας σε, καὶ τιμῶντας σου τὴν Κοίμησιν σεπτῶς.

11.Λόγος τοῦ Πατρός, ἐπεσκήνωσεν ἐν σοὶ Παρθένε, καὶ πρὸς οὐρανὸν σὺ μετήγαγες,τοὺς τὴν κύησιν δοξάζοντας τὴν σήν.

12.Μέτοχοι ζωῆς, τῆς ἀφθάρτου τε καὶ ἀϊδίου, τῷ σῷ τόκῳ πάντες γεγόναμεν, δι’ ὃ ᾄδομεν τὸ χαῖρε σοι σεμνή.

13.Νόμοι ἐπὶ σοί, οἱ τῆς φύσεως Ἁγνὴ Παρθένε, σφόδρα παραδόξως καινίζονται, ὡς κυήσασα Θεὸν Ἐμμανουήλ.

14.Ξένον ἀληθῶς, τὸ μυστήριον τῆς σῆς κυοφορίας, Ἄχραντε ἀσπόρως γεννήσασα, καὶ θηλάσασα τὸν Κτίστην τοῦ παντός.

15.Ὅλον τὸν Ἀδάμ, προσλαμβάνει ἐκ γαστρός σου, θέλων ἐκτεμεὶν ῥιζόθεν παρακοήν, ὁ Υἱός σου τὴν φυείσαν ἐν ἡμῖν.

16.Πύλη νοητή, τῆς ἐν γῇ φανερωθείσης Κόρῃ, ἐκ τοῦ ὕψους θείας ἀνατολῆς, ἀνεδείχθης Θεονύμφευτε πιστοῖς.

17.Ῥήτορες δεινοί, οὐδὲ Ἄγγελοι Παρθενομῆτορ, σθένουσιν ἀξίως ὑμνήσαι σε, τὴν ὑπέρτιμον Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

18.Σῶμα καὶ ψυχήν, ὑπερένδοξε Ἁγνὴ Παρθένε, ἄσπιλα Θεῶ διετήρησας, δι’ ὃ κάλλους ἠράσθη ὁ Χριστός.

19.Τόμος σὺ καινός, ἐν ὢ γέγραπτε ὁ θεῖος λόγος, βίβλῳ τῆς ζωῆς ὑμνούντας σε, ἐγγραφῆναι καθικέτευε Ἁγνή.

20.Ὕμνους καὶ ᾠδάς, ἐξοδίους ὥσπερ μύρα Κόρη, ἐπικήδεια σοι προσφέροντες, ἐξαιτούμεθα πταισμάτων ἱλασμόν.

21.Φόβῳ καὶ χαρά, καὶ ἡμεῖς ὥσπερ ἐκεῖνοι τότε, πάρεσμεν τῷ τάφῳ σου Ἄχραντε, ἐκπληττόμενοι τὴν κοίμησιν τὴν σήν.

22.Χαῖρε Μαριάμ, δι’ ἧς ἔλαμψε χαρὰ τῷ κόσμῳ, καὶ ἀρᾷ ἡ καθ’ ἡμῶν ἐξωστράκισται, τὸν Σωτῆρα κυησάσης ἐπὶ γῆς.

23.Ψάλλοντες τὸν σὸν, τόκον ἄσπιλε Παρθενομῆτορ, ἀνυμνολογοῦμεν γεραίροντες, σὲ τὸν ἔμψυχον ναὸν τόν τοῦ Θεοῦ.

24.Ὥσπερ οἱ νεκροὶ διὰ σοῦ ζωοποιούνται Κόρη, οὕτω καὶ ἡμᾶς ζωοποίησον, νεκρωθέντας πλημμελήμασι πολλοῖς.

Δόξα

25.Δόξα τῷ Πατρί, σὺν Υἱῷ τε καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι προσάγομεν εὐσεβῶς, τῇ Τριάδι τῇ Ἁγίᾳ καὶ σεπτή.

Καὶ νῦν

26.Ἄσμασι πιστοί, ὀρθοδόξοις τε καὶ εὐπροσδέκτοις, πάντες ἀνυμνήσωμεν σήμερον, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ δουλοπρεπῶς.

27.Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σε τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.

Μικρὰ συνάπτῃ. «Ὅτι ἅγιος εἰ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐπὶ Θρόνου δόξῃς τῶν Χερουβεὶμ ἐπαναπαυόμενος καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, …»

υπεραγία θεοτόκος θυμίαμα

ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ

1.Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.

2.Βλέψας οὐρανόθεν, Θεὸς τῶν ὅλων Κτίστης, ἐν τῇ γάστρί σου ᾔκει.

3.Γνῶσιν ἐξαιτοῦμεν. τῆς σῆς κυοφορίας, προξένου σωτηρίας.

4.Δυσώπει τὸν Υἱόν σου, οἰκτείραι ἡμᾶς πάντας, ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει.

5.Ἐν οὐρανῷ ἐστάναι, νομίζομεν Παρθένε, ἑστῶτες τῷ Ναῷ σου.

6.Ζῶσι καὶ τεθνεῶσι, τοῖς ἐπὶ σὲ θαρροῦσιν, ἀντίληψιν σὺ δίδως.

7.Ἡ γῆ πανηγυρίζει, ὁ οὐρανὸς χορεύει, σοῦ ἄνω αἰρομένης.

8.Θανοῦσα ἀθανάτους, μετέβης πρὸς σκηνώσεις, ἐχθρὸς ἡ θανατούσα.

9.Ἵνα τὸ κάλλος βλέπεις, τοῦ σοῦ Υἱοῦ Παρθένε, πρὸς οὐρανοὺς μετέστης.

10.Καὶ ὄντως, ὢ Παρθένε, αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζουσί σε.

11.Λύτρωσιν παράσχου, Παρθένε Θεοτόκε, τοῖς σὲ ὑμνολογούσι.

12.Μόνη σύ προστάτις, πενήτων ὀρφανῶν τε, καὶ τῶν χήρων ὑπάρχεις.

13.Νέκρωσιν ὑπέστης, κυήσασα Παρθένε, τὸν νεκρωτὴν τοῦ Ἅδου.

14.Ξένον τόκον εἶδον, οἱ σὲ ὑμνολογοῦντες, ὡς μόνην Θεοτόκον.

15.Ὁ τάφος σου κηρύττει, Παρθένε τὴν ταφήν σου, καὶ τὴν μετάστασίν σου.

16.Πάντες οἱ λαοὶ σε, Δέσποιναν Παρθένε, καλοῦσι προσκυνοῦντες.

17.Ῥητόρων πολυφθόγγων, σοφίαν ἐτροπώσω, τῇ σῇ κυοφορία.

18.Σκιρτώσιν αἱ καρδίαι, τῶν εὐσεβούντων πάντων, ἐπὶ τῇ σῇ κηδεύσει.

19.Τὶς ἐξειπεῖν ἰσχύει, Παρθενομῆτορ μόνη, τάς θείας ἀρετάς σου.

20.Ὕψωσον Παρθένε, τῇ σῇ κυοφορία, τὸ κέρας Ὀρθοδόξων.

21.Φυλαὶ λοιπαὶ καὶ γλῶσσαι, τὸν τάφον σου κυκλοῦσι, σὲ ἀνυμνολογοῦντες.

22.Χριστιανῶν σε σκέπην, μάλιστα καὶ Μητέρα, κηρύττομεν οἱ πάντες.

23.Ψαύοντες σὴν κλίνην, σὲ ἀνυμνολογοῦμεν, Παρθενομῆτορ Κόρη.

24.Ὢ Μῆτερ καὶ Παρθένε, ἀπάλλαξον γεένης, τοὺς σὲ ὑμνολογούντας.

25.Ἔρραναν τὸν τάφον, μύροις τὸ σὸν σκῆνος, κηδεύσαντες Παρθένε.

26.Ἔρραναν τὸν τάφον, οἱ κηδεύσαντές σε, ἄνθεσι καὶ μύροις.

27.Ἔρραναν τὸν τάφον, μύροις Θεοτόκε, οἱ κηδεύσαντές σε.

Δόξα

28.Ὢ Τριὰς Ἁγία, Πατὴρ Υἱὸς καὶ Πνεῦμα, τοὺς λατρευτάς σου σῶσον.

Καὶ νῦν

29.Παναγία Μῆτερ, σκέπε καὶ φρούρει πάντας, τοὺς ἐπὶ σὲ θαρροῦντες.

30.Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ

Εὐλογητή εἰ Δέσποινα, σκέπε, φρούρει τούς εἰς σέ ὑμνολογούντας

1.Τῶν Ἀγγέλων ὁ δῆμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθεῖσαν, τῆν Σωτῆρα τῶν βροτῶν, Μαριάμ τετοκυῖαν, τόν σύν ἑαυτῷ τόν Ἀδάμ ἐγείραντα, καί ἐξ’ Ἄδου πάντας ἐλευθερώσαντα.

Εὐλογητή Πάναγνε, τήρει πάντας ἡμᾶς ἀκατακρίτους.

2.Τί θρηνεῖτε συμπαθῶς, ὠ γύναια, ἐπ’ ἐμοί θνήσκειν μελλούσῃ, ἡ Παρθένος τερπομένη ἔλεγε, πρός τάς γείτονας θρηνολογούσαις. παύσασθε ὑμεῖς τοῦ θρήνου καί ἤσθητε, καί θανοῦσα γάρ ὑμῶν οὐκ ἀφίσταμαι.

Εὐλογητή εἰ Ἄχραντε, σῶζε πάντας ἡμᾶς ἀναμαρτήτους.

3.Λίαν ταχύ, πρός σέ Κόρη ἔδραμον, οἱ Ἁπόστολοι θρηνολογοῦντες. μεταστῆναι πρός τά ἄνω μέλλουσαν καί είπον, θρήνου νῦν καιρός, τό πάθος πῶς οἴσομεν, ὀρφανίας τῆς σῆς, ὤ Παναμώμητε;

Εὐλογητή εἰ Πάνσεμνε, δίδου πᾶσιν ἡμῖν τήν σωτηρίαν.

4.Μυροφόρων Παρθένε, τάξιν ἀναλαβόντες, πρός τό μνὴμα σου ὕμνους εξοδίους προσκομίζομεν, ἀνυμνοῦντες σε Κόρη, τήν μετά νεκρῶν λογισθεῖσαν ὡς ἄνθρωπον, ὡς Θεοῦ δέ μεταστᾶσαν γεννήτριαν.

Δόξα

5.Προσκυνοῦμεν Πατέρα καί τόν τούτου Υἱόν τε, καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, τήν Ἁγίαν Τριάδα, ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ, σύν τοῖς Σεραφείμ, κράζοντες τό Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἰ Κύριε.

Καί νῦν.

6.Ζωοδότην τεκοῦσα, ἁμαρτίας Παρθένε, τόν Ἀδάμ ἐλυτρώσω, χαρμονήν δέ τῇ Εὔᾳ, ἀντί λύπης παρέσχες, ρεύσαντα ζωῆς ἴθυνε πρός ταύτην δέ, ὁ ἐκ σοῦ σαρκωθείς Θεός καί ἄνθρωπος.

7.Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια Δόξα σοι ὁ Θεός. (τρίς)

52 σκέψεις σχετικά με το “Τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας

  • Αύγουστος 12, 2009, 10:26 πμ
    Permalink

    Καταπληκτικό!Ευχαριστώ πάρα πολύ!Έψαχνα τα εγκώμια της Παναγίας και δεν μπορούσα να τα βρω πουθενά!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 24, 2009, 1:16 μμ
    Permalink

    Τα εγκωμια τις Παναγιας; Μα καλα ποιας απ ολες;

    Επ την ευκαιρια γεια σας ονειροπολοι φιλοι μου. Μολις επεστρεψα απο μεγαλες διακοπες. Did you miss me? Ειμαι σιγουρος για την απαντηση.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 24, 2009, 1:39 μμ
    Permalink

    η αληθεια ειναι πως μας ελειψε ο (εμαθης)αντιλογος σου!!! πιστευω να περασες καλα στις διακοπες σου
    ακου γλυκε μου η Παναγια μια ειναι μη θαρρεις πως υπαρχουν πολλες. ισως σε μπερδεψαν τα προσωνυμια της τα πολλα. μπορει. πως εσυ τη μαμα σου τη φωναζεις μαμα, μανουλα, μανα, γλυκια μου,κυρια ταδε η οπως αλλιως τη λεςή οπως την κοπελα σου τη φωναζεις με δεκαδες διαφορετικους τροπους ενω προκειται για το ιδιο προσωπο , ετσι και την Παναγια αποκαλει ο πιστος λαος με διαφορα ονοματα(προσωνυμια). κατανοητον?
    να αντιδρουμε ρε συ φριντομ αλλα οχι και στα αυτονοητα…
    πολλα φιλια

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 2:05 μμ
    Permalink

    Επεισης καλη νεα χρονια…….

    Νομιζω οτι το σχολιο μου εγινε μαλλον με ειρωνικο τροπο.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 2:47 μμ
    Permalink

    ε τι αλλο θα εκανες? μονο ειρωνεια χρησιμοποιεις. δε συζητησες και ποτε εδω τηρωντας τους κανονες του διαλογου. η γλωσσα λαλει εκ του περισσευματος της καρδιας.
    πολυ φιλικα στα λεω ολα.
    διακοπες που πηγες αληθεια και μας ηρθες τοσο φουντωμενος?

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 8:02 μμ
    Permalink

    Μα γεια τετοια ζητηματα μονο ειρωνια χρησιμοποιεις. Αν τα παρεις στα σοβαρα κινδυνευεις να χαρακτηριστεις ανοητος ή τρελος. Και να σου πω και κατι φιλε μου; Δεν αρκει να θαυμαζεις εναν ωραιο κηπο χωρις να νομιζεις οτι υπαρχουν και νεραϊδες μεσα; Αυτη ειναι η διαφορα μας. Εσεις επιμενετε να θελετε να πιστευετε οτι υπαρχουν νεραϊδες! Χασατε στη Γη, τωρα κυνηγατε το Θεο στο συμπαν. Μολις καποια στιγμη η ανθρωποτητα ανακαλυψει τι ακριβως εγινε στη Μεγαλη Εκρηξη και πριν……θα βρειτε κατι αλλο να πιαστειτε. Το χω πει: ακομα και αν ολοι οι ανθρωποι γινουν σκεπτικιστες, ΕΝΑΣ τουλαχιστον θα πιστευει σε κατι υπερφυσικο. Δεν εξαλειφεται αυτο το φαινομενο επειδη ειναι γραπωμενο στην ανθρωπινη ψυχολογια μας. Δεν ξεκολαει ευκολα. Και ολα αυτα για την επιθυμια για αιωνιοτητα. Θα σου μιλησω αν θες και για αυτο.

    Προς το παρον ξεκολα απ αυτο…..

    πολυ φιλικα παντα……..

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 9:17 μμ
    Permalink

    Επειδή είσαι freedom of mind δικαιολογείσαι, αν ήσουν full of mind τότε θα προβληματιζόμουν.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 11:26 μμ
    Permalink

    «»Μολις καποια στιγμη η ανθρωποτητα ανακαλυψει τι ακριβως εγινε στη Μεγαλη Εκρηξη και πριν……θα βρειτε κατι αλλο να πιαστειτε.» μενουμε σταθεροι σ αυτο που πιστευουμε και δεν ζηταμε να πιαστουμε απο κατι αλλο. δεν ειμαστε ιαχωβαδες να λεμε τη μια το ενα και την αλλη το αλλο. στο Θεο πιστευουμε κι ας δειξει οτι θελει η μεγαλη εκρηξη.
    καλα φριντομ ξερω μια περιπτωση ενος αθεου καθηγητη πανεπιστημιου που τωρα ειναι ασκητης-ερημιτης στο Σινα!!
    αντε να ρθει κι η σειρα σου να γνωρισεις το Χριστο … σε βλεπω να κανεις πολυ περισσοτερα πραγματα γι Αυτον.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 26, 2009, 1:05 μμ
    Permalink

    Μαρινα,

    δεν περιμενα καλυτερη αντιμετωπιση………. (εκτος και αν ηταν joke 🙂 )……….

    marianaxos,

    ααααααααα…….καταλαβα…. Δηλαδη οταν καποιος εχει ολα τα στοιχεια για να σου διαψευσει καθε τι που λες, και ειναι ξεκαθαρο οτι εχει ριξει κοπο, ιδρωτα κλπ (φυσικα στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν το κανε για να σε διαψευσει εξαρχης αλλα για να φωτισει και να βοηθησει) εσυ του λες: «οτι και να μου φερεις, οτι επιχειρημα και να μου πεις, οτι ΣΤΟΙΧΕΙΟ και να μου δειξεις…..εγω οχι, οχι, οχι!!! θα πιστευω!» «Μα βρε παιδι μου ειναι ολα λογικα και στηριζομενα απο αποδειξεις που…….» «ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ! ΕΙΣΑΙ Ο ΒΕΛΖΕΒΟΥΛ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙΣ! ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΔΩ! (και εδω ειναι το σημειο οπου πιανει το σταυρο και «ξορκιζει» τον ατυχο επιστημονα)». Μου θυμιζει την περιπτωση θρησκου: Υπαρχει ο Θεος. (σκεπτικιστης προβαλλει επιχειρηματα) Υπαρχει σου λεω! (σκεπτικιστης προβαλλει κ αλλα επιχειρηματα) ΥΠΑΡΧΕΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ!!!!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 26, 2009, 1:54 μμ
    Permalink

    Α, και θελω να σας δειξω καποια ωραια ρητα διασημων ανθρωπων για την θρησκεια:

    1) «Δεν προσπαθω να φανταστω εναν προσωπικο Θεο΄ αρκει να στεκομαστε με δεος μπροστα στο κτισμα του Κοσμου, στο μετρο που επιτρεπει στις ανεπαρκεις αισθησεις μας να τον εκτιμησουν.»

    -Αλμπερτ Αϊνσταιν

    2) «Η θρησκεια της μιας εποχης αποτελει την φιλολογικη τερψη της επομενης.» (μεγαλη κουβεντα κατα την γνωμη μου)

    -Ralph Waldo Emerson

    3) «Οι ιερεις των διαφορων θρησκειων και αιρεσεων τρεμουν την προοδο της επιστημης, οπως οι μαγισσες τρεμουν τον ερχομο της αυγης, και δυσανασχετουν απεναντι στο μοιραιο αγγελμα που προμηνυει τον κατακερματισμο της απατης υπο την οποια ζουν.»

    -Thomas Jefferson

    4) «Για εναν εξελικτικο ψυχολογο, οι οικουμενκοι εξωφρενισμοι των θρησκευτικων τελετουργιων, με το κοστος τους σε χρονο, πορους, πονο και στερηση, πρεπει να υποδηλωνουν εξισου εντονα οσο τα οπισθια ενος μανδριλου οτι η θρησκεια ειναι πιθανον προσαρμοστικη.

    -Marek Kohn

    5) «Η πολιτικη εχει σφαξει χιλιαδες, αλλα η θρησκεια εχει σφαξει δεκαδες χιλιαδες»

    -Sean O’ Casey

    6) «Η θρησκεια εχει κατορθωσει να πεισει τον κοσμο οτι υπαρχει ενας αορατος ανθρωπος -που ζει στον ουρανο- ο οποιος παρακολουθει οτιδηποτε κανεις, καθε στιγμη της ημερας. Και αυτος ο αορατος ανθρωπος εχει εναν ειδικο καταλογο απο δεκα πραγματα απο δεκα+ πραγματα τα οποια δεν θελει να κανεις. Και εαν κανεις οτιδηποτε απ αυτα τα πραγματα, εχει ενα ειδικο μερος για σενα -γεματο φωτια και καπνο και πονο και βασανιστηρια και οδυνη-, στο οποιο θα σε στειλει για να ζησεις και να υποφερεις και να καιγεσαι και να πνιγεσαι και να ουρλιαζεις και να κλαις αιωνιως για κατι που εκανες σε διαρκεια μερικων χρονων (!), μεχρι το πληρωμα του χρονου….
    Κι ομως, Αυτος σε αγαπαει!»

    -George Carlin

    7) «Σε καθε χωριο υπαρχει ενας πυρσος -ο δασκαλος’ και ενας πυροσβεστηρας -ο κληρικος.

    -Victor Ugo

    8) «Τι μπορει να μας συγκλονισει περισσοτερο απο το να ατενιζουμε μεσα σε ενα τηλεσκοπιο των 100 ιντσων καποιον μακρινο γαλαξια, να κραταμε στο χερι μας ενα απολιθωμα ηλικιας 100 εκατομμυριων ετων ή ενα λιθινο εργαλειο 500.000 ετων, να στεκομαστε μπροστα στο Γκραντ Κανιον -στο πελωριο αυτο χασμα στο χωρο και το χρονο- ή να ακουμε καποιον επιστημονα ο οποιος αντικρισε καταματα τη Δημιουργια του Συμπαντος και δεν σαστισε; Τουτο ειναι βαθια και ιερη επιστημη.»

    -Michael Shermer

    Ολα αυτα ειναι ρητα ενος βιβλιο με τ’ ονομα «Η περι Θεου αυταπατη» του βιολογου Richard Dawkins. Κυκλοφορει στις εκδοσεις «κατοπτρο». Ριχτε του μια ματια. Ισως σας λυσει καποιες αποριες….ή….τι λεω…….ειδη εχετε λυσει αυτες τις αποριες με τη λεξη «Θεος». Δεν ειναι λιγο αδικο;

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 26, 2009, 9:45 μμ
    Permalink

    θα στο πω πιο ξεκαθαρα γλυκο μου παιδι φριντομ= ειμαι ελευθερη να πιστευω οπου θελω (θεμελιακο δικαιωμα μου) και σε οποιον θελω! Ελευθερα , λοιπον, και χωρις να χω τα ματακια μου κλειστα ή να μαι κανενα βοδι που με σερνουν απ τη μυτη ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!!Αυτος με γεμιζει ρε φιλε κι Αυτος μου φερνει ειρηνη στην ψυχη!Αν ο Χριστος ειναι αυταπατη, που λες εσυ, τοτε (κι ας σου φανει τρελο-πες με και τρελη αν θες) ας αυταπατωμαι!! οι ερωτευμενοι ακουνε αρνητικα σχολια για το συντροφο τους και λογω ερωτα τα απορριπτουν.. κατι παρομοιο και γω.
    και κατι τελευταιο ‘Η θρησκεια της μιας εποχης αποτελει την φιλολογικη τερψη της επομενης.” =η θρησκεια μιας εποχης ειναι η ορθοδοξια? τα 2009 χρονια υπαρξης της(για να μην προσθεσω και τα προ Χριστου) παρα την πολεμικη που εχει δεχτει (και σφοδροτερη απ τη δικη σου)δε σου λεει κατι? ματαια προς κεντρον λακτιζεις!!τα ιδια και χειροτερα εκανε και ο Σαουλ(μετεπειτα απ. Παυλος) και ειδες ποιος εγινε.
    Αντε φριντομ θα ρθει και η σειρα σου!!
    κριμα που δεν σε ξερω και προσωπικα να θαυμασω απο κοντα το θαυμα που θα συντελεστει
    φιλικα

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 27, 2009, 1:45 μμ
    Permalink

    Πρωτον, θα χαρω να μου δωσεις τον ορισμο της ψυχης. Ετσι για να γελασω λιγο.

    Δευτερον, «η θρησκεια μιας εποχης ειναι η ορθοδοξια? τα 2009 χρονια υπαρξης της(για να μην προσθεσω και τα προ Χριστου) παρα την πολεμικη που εχει δεχτει (και σφοδροτερη απ τη δικη σου)δε σου λεει κατι?»

    ναι κουτη αλλα ξεχνας οτι η θρησκεια ανακυκλωνεται και οτι ειναι ανθρωπινο κατασκευασμα. Ολα προηλθαν απο τον ιουδαϊσμο και την «εκλεκτη» φυλη του Θεου (φαινεται….μας ειχε ξεχασμενους τοτε). Επειτα το ιερατειο για πολιτικους λογους «εφτιαξε» την Κ.Δ. (που μετεπειτα υπεστη συνεχεις μεταλλαξεις) και εβαλε και τους «εθνικους» μεσα….. Ο πανεξυπνος εμπορας Μωαμεθ αντιθετα, στηριχτηκε στον ιουδαϊσμο για να φτιαξει τον Αλλαχ κλπ. Μα καλα δεν σου βρωμαει το γεγονος οτι σε αυτην την περιοχη αναπτυχθηκαν θρησκειες μονοθεϊστικες με «εκλεκτους» λαους; Σκεψου λιγο. Και η πολεμικη που εχει δεχτει; Η πολεμικη που εχει δωσει που ειναι απειρως περισσοτερη δεν ταιριαζει. Και αν αυτην την πολεμικη μετεπειτα την «εφαγε» με ανακαλυψεις απο την επιστημη……καλα της εκανε! Χρειαζονταν λιγο φως στο σκοταδι.

    Να δω εγω ποτε θα παψεις να χαϊδευεις τον εαυτο σου. Αν δεν σε αγγιζει τιποτα τοτε εισαι δογματικος και ας τελειωσει η συζητηση εδω. Μαλλον δεν θα στα ειπαν καλα. Βγες λιγο απ το ανοητο καβουκι του προσωπικου Θεου σου.

    Αντε marianaxos θα ρθει και η σειρα σου. Ελπιζω μονο η φουσκα που εισαι μεσα να μην σκασει σε μεγαλο υψος. Γιατι θα πονεσεις πολυ. Αν καταλαβαινεις τι εννοω.

    πολυ φιλικα

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 27, 2009, 6:53 μμ
    Permalink

    @FOM
    Ακόμα εδώ είσαι εσύ ?
    Δε βαρέθηκες άνθρωπέ μου ?
    Φαντάζομαι ότι κατά βάθος αυτό το site σε εκφράζει, γι’ αυτό και είσαι ακόμα εδώ.

    «Πρωτον, θα χαρω να μου δωσεις τον ορισμο της ψυχης. Ετσι για να γελασω λιγο.»

    Πες σε έναν επιστήμονα να σου δώσει τον ορισμό της ενέργειας, του πεδίου, του χώρου, του χρόνου για να γελάσουμε όλοι μαζί παρέα…! Ρώτα τον επίσης με ποια λογική και σε ποια δεδομένα στηρίχθηκαν θεωρίες, όπως π.χ. το Big Bang, για να γελάσουμε ακόμα περισσότερο.
    Η ψυχή είναι «πνοή Θεού», και ως πνοή Θεού κανείς δεν μπορεί να την ορίσει ή να την αναλύσει. Με τον ίδιο τρόπο και οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να ποτέ να δώσουν ορισμό για τα παραπάνω (και όσες προσπάθειες έγιναν ανήκουν στην επιστημονική μυθυστοριογραφία και τα περισσότερα είναι από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα όλων των εποχών). Άμα θες κάποια προσέγγιση του τι είναι ψυχή ψάξε στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.

    «ναι κουτη αλλα ξεχνας οτι η θρησκεία ανακυκλωνεται και οτι ειναι ανθρωπινο κατασκευασμα.»

    Δεν ξέρω εάν πέρασε ποτέ από το μυαλό σου, αλλά χριστιανισμός, ισλαμισμός και ιουδαϊσμός αναφέρονται στον ίδιο ακριβώς Θεό και πολλές φορές ΚΑΙ στους ίδιους προφήτες. Για ποια ανακύκλωση ακριβώς μιλάς ? Το 95% των πιστών της γης αναφέρονται στον ίδιο ακριβώς Θεό την ώρα της προσευχής τους εδώ και … 1500 χρόνια.

    «Και αν αυτην την πολεμικη μετεπειτα την “εφαγε” με ανακαλυψεις απο την επιστημη……καλα της εκανε! Χρειαζονταν λιγο φως στο σκοταδι.»

    Πάντα έβρισκα διασκεδαστικό άνθρωποι που δεν έχουν καμιά σχέση με την επιστήμη να μιλούν γι’ αυτήν…! Όπως έβρισκα διασκεδαστικό και άνθρωποι που δεν έχουν καμιά σχέση με το χριστιανισμό να μιλούν γι’ αυτόν…!
    Συνέχισε να με διασκεδάζεις λοιπόν ! 🙂
    Μόνο αυτά έχεις να πεις ?

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 27, 2009, 10:25 μμ
    Permalink

    Freedom of mire ! Αστειακι εκανα φυσικά!
    Λοιπόν, ήσουν μπροστα στα πειράματα που έκαναν οι φυσικοί για να αποδείξουν το BIG BANG; Οχι μάλλον. Όυτε κι εγω ομως τους εμπιστεύόμαστε. Πιστεύομαι ότι είναι έξυπνοι άνθρωποι που έχουν βασιστεί σε κάποια επιστημονικά δεδομένα και πειράματα και βγάλαν κάποια σωστα συμπεράσματα, τουλάχιστον μέχρι να καταριφθούν.
    Το ίδιο ισχύει και στην επιστήμη της θεολογίας. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, υγιείς ψυχολογικά , με σώας τας φρένας που έχουν εμπειρία του Θεού. Έχουν δει, έχουν αισθανθεί, έχουν ακούσει, έχουν γευτεί τον Θεό. Αυτό εγώ δεν μπορώ να το αρνηθώ. Η εκκλησία λοιπόν μιλάει για έναν Θεό μπορείς να συναντήσεις. Όπως όμως για να ανιχνεύσης ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα, αν τα λέω καλά, πρέπει να έχεις την καταλληλη συσκευή . Έτσι και για να συναντήσεις τον Θεό χρείαζεται καθαρή καρδιά.
    Αν λοιπόν εκτός από το να κοροιδεύεις χριστιανούς ενδιαφέρεσαι και για τον Χριστό, μάθε την «μέθοδο» της εκκλησσίας για να «δεις» τον Θεό και ακολουθησέ την.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 29, 2009, 12:02 πμ
    Permalink

    keko,

    δεν με εκφραζει τιποτα απο εδω. Απλα θελω να σας μελετησω λιγο και να βγαλω και καποια αλλα συμπερασματα (αυτο ειναι δικη μου υποθεση).

    1) Εισαι ανοητος; μου ζητας ορισμο πραγματων που μπορεις να τον βρεις μεχρι και στη Βικιπαιδεια; Και το λες αυτο επιχειρημα; Χα.

    2) Wikipedia: Ψυχη: Ψυχή
    Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
    Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

    Η μεταμόρφωση της πεταλούδας έχει εμπνεύσει πολλούς να τη χρησιμοποιήσουν ως σύμβολο για την έξοδο της ψυχής από το σώμα. Μία από τις σημασίες της αρχαιοελληνικής λέξης ψυχή ήταν η «πεταλούδα».Η λέξη «ψυχή»[1] (από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει «πνοή», δηλαδή την ένδειξη της ζωής στο σώμα η οποία εκδηλώνεται μέσω της αναπνοής[2]. Εντούτοις, από αρχαιοτάτων χρόνων ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει πολύ περισσότερα, ιδίως όσον αφορά τις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και τη μετά θάνατον ζωή, με ειδικά το τελευταίο να έχει κυριαρχήσει στη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Λόγω των πολλών απόψεων για τη θρησκευτικο-φιλοσοφική σημασία της «ψυχής», οι ορισμοί που υπάρχουν είναι τουλάχιστον δεκάδες, αλλά ωστόσο ο συνηθέστερος είναι αυτός που ορίζει την ψυχή ως την άυλη ουσία του ανθρώπου η οποία αποτελεί την έδρα της προσωπικότητάς του, επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, όντας η ίδια αθάνατη, και στη συνέχεια μεταβαίνει είτε σε κάποια άλλη κατάσταση είτε σε κάποιο άλλο σώμα. Είναι γεγονός ότι αυτός ο συνήθης ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πλατωνική ψυχολογία, δηλαδή μελέτη της ψυχής, η οποία, παρά τα κενά της, επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τους στοχαστές, τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. Παρ’ όλα αυτά, οι απόψεις που εκτίθενται στα πλατωνικά έργα αποτελούν μια απόπειρα συστηματοποίησης και ανάπτυξης προϋπαρχουσών θεωριών, δεδομένου ότι τα ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και τον θάνατο είναι πολύ παλαιότερα του Πλάτωνα και έχουν απασχολήσει ίσως όλους τους πολιτισμούς.

    Οι Αποστολικοί Πατέρες δεν κάνουν αναλύσεις για την ψυχή, (οποτε ποιους Πατερες μου λες;) αλλά ωστόσο αναφέρονται με πεποίθηση στη μέλλουσα ανάσταση (καλα νταξει….εδω ηρθαν δευτεροι..ή τριτοι…ή….:)). Στους Απολογητές, αν και υπάρχουν σαφείς εξωτερικές επιδράσεις στην ορολογία, εν τούτοις δεν συναντούμε τον κλασικό ελληνικό δυισμό ψυχής και σώματος[51]. Επίσης, στην περίπτωση ακόμη του Αθηναγόρα που συναντάμε «ουσιώδη αθανασία της ψυχής…το σώμα…δεν είναι φυλακή της ψυχής όπως είναι στον Πλάτωνα…αλλά…δημιούργημα του Θεού, αγαθό»

    Μαλιστα. Οποτε ψυχη και πνευμα ειναι περιπου τα ιδια. Παμε παρακατω……

    Δυϊσμός
    Ο Δυϊσμός (Διφυσισμός) είναι το μεταφυσικό δόγμα που υποστηρίζει ότι υπάρχουν δυο ουσίες.Δυο δηλαδή ανεξάρτητες και διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης.Μια υλική και μια πνευματική.Η υλική ουσία ορίζεται σαν φυσική και θεωρείται ότι είναι το υπόστρωμα της πραγματικότητας του εμπειρικού μας κόσμου.Είναι δηλαδή ο κόσμος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε, τα σήματα που μετράμε, τα κύματα, τα ηλεκτρόνια, κτλ.

    Ο πνευματικός κόσμος συχνά περιγράφεται σαν η μη-υλική, μη-φυσική πραγματικότητα που είναι το υπόστρωμα της πραγματικότητας του μη-εμπειρικού μας κόσμου που καλείται ψυχολογικός, πνευματικός ή νοητικός.

    Οι Δυϊστές αρέσκονται στην πίστη στην αθανασία.Αν υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα πέρα από το σώμα και την ύλη, τότε το μη-σώμα επιβιώνει από τον θάνατο.Το μη-σώμα υποτίθεται ότι υπάρχει αιώνια σε έναν μη-υλικό κόσμο, απολαμβάνοντας μη-υλικές απολαύσεις ή πόνους που μοιράζονται από έναν μη-φυσικό Θεό.Αυτή η άποψη φαίνεται οτι είναι μη-λογική αλλά προφανώς δίνει παρηγοριά και ελπίδα σε πολλούς ανθρώπους.

    Σε πολλούς Δυϊστές αρέσει το να βγάζουν ένα σημαντικό συμπέρασμα από το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε διαφορετικού είδους γλώσσα όταν μιλούμε για υλικά και μη-υλικά πράγματα.Σημειώνουν ότι όταν μιλούμε για υλικά αντικείμενα, χρησιμοποιούμε λέξεις που εντοπίζουν ή συνδέουν αιτιωδώς τα αντικείμενα στο χώρο.Όταν μιλάμε για διεργασίες όπως η σκέψη,δεν χρησιμοποιούμε την ίδια γλώσσα με αυτή των αντικειμένων στο χώρο. Δεν θεωρούμε ότι η σκέψη λαμβάνει χώρα σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή ή χώρο, ή οτι η σκέψη έχει φυσικές διαστάσεις.Αυτό είναι αλήθεια.Όμως οι Δυϊστές συμπεραίνουν από αυτό το γεγονός ότι το μη-φυσικό είναι μια ουσία, δηλαδή ένα είδος πραγματικότητας που δεν μπορεί να αναχθεί σε κάποιο άλλο φαινόμενο.Οι περισσότεροι δυϊστές θα συμφωνούσαν ότι τα χρώματα δεν είναι ουσίες γιατί μπορούν να αναχθούν σε άλλα φαινόμενα, όπως το φώς, η συχνότητα του φωτός, ο αισθητήρας που το λαμβάνει, κλπ. Παρ’ολ’αυτά πολλοί δυϊστές αρνούνονται ότι η σκέψη,το συναίσθημα, οι επιθυμίες κλπ. μπορούν να αναχθούν σε υλικές διεργασίες (π.χ. σε εγκεφαλικές καταστάσεις).Πιστεύουν ότι αυτές οι νοητικές ή πνευματικές διεργασίες εξηγούνται καλύτερα με βάση έναν μη-φυσικό κόσμο.Σίγουρα μπορούν να εξηγηθούν συνεκτικά από τον δυϊσμό, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να παρουσιάζουμε έναν μη-φυσικό κόσμο για να εξηγήσουμε κάτι που είναι δύσκολο να εξηγηθεί στον υλικό.

    Όπως και να’χει, μάλλον φαίνεται απρεπές το να υποθέτουμε ότι ο τρόπος που εξελίχθηκε η γλώσσα εξηγεί και την φύση της πραγματικότητας και του κόσμου.

    Μαλιστα…….δηλαδη……η εγκεφαλικη λειτουργια του νου (που βασιζεται στους νευρωνες και τα λοιπα) ειναι στη πραγματικοτητα……τι; Εργο κατι αϋλου; Μμ; Κοιτα να δεις…..kekaki μου καλο μου παιδακι: ΟΟΟΟΛΑ αυτα εχουν ως καταληξη τον αιωνιο ποθο του ανθρωπου…….την αθανασια. Αθανασια ομως με ποια εννοια; Με ποια φυσικα λες; Με την ανθρωπινη εννοιται, ε; Ξερεις…ολα αυτα μου θυμιζουν μια ταινια, οπου ο κονκισταδορας φτανοντας στη Πηγη της Νεοτητας (Fountain of Youth, μυθος των ντοπιων) πινει το νερο, πινει, πινει, πινει και στο τελος βγαζει κλαδια και φυλα και γινεται ενα με το δεντρο. Αυτη ειναι η αθανασια keko. Παρτο χαμπαρι. Δεν ειναι ουτε αγγελακια, ουτε φαντασματακια ουτε τπτ. Εχω μιλησει για το τι θεωρω εγω αθανασια. Βαριεμαι να το ξαναπω.

    Οταν λοιπον μου λες οτι η ψυχή είναι “πνοή Θεού”, και ως πνοή Θεού κανείς δεν μπορεί να την ορίσει ή να την αναλύσει κανεις τα πραγματα λιγοτερο ξεκαθαρα και πιο αοριστα. Και υποτιθεται οτι η θρησκεια λυνει τις αποριες του ανθρωπου….χεχεχε….εγω θα λεγα οτι τις μπερδευει περισσοτερο. Και χειραγωγει τους ανθρωπους.

    Δεν ξέρω εάν πέρασε ποτέ από το μυαλό σου, αλλά χριστιανισμός, ισλαμισμός και ιουδαϊσμός αναφέρονται στον ίδιο ακριβώς Θεό και πολλές φορές ΚΑΙ στους ίδιους προφήτες.

    Χαχαχαχα……..εισαι θλιβερος. Δηλαδη η ΙΔΙΑ θρησκεια που κυρηττει την περιβοητη «θεϊκη αγαπη», με εναλλακτικο τροπο κυρηττει και την διαδοση της μεσω πολεμου. Μμ; Η τιμωριας των γυναικων μεσω λιθοβολισμου; Αληθεια….εσυ Μαρινα και η «επιστήμη της θεολογίας» σου τι εχουν να πουν για τον αρσενικο Θεο και τον φυλετικο ρατσισμο που επικρατουσε τοτε (γυναικες στη κουζινα, αν μια γυναικα βιαζονταν και δεν ειχε μαρτυρες τιμωρουνταν….κλπ κλπ). Φαινεται οτι ο Θεος σου δεν σε βλεπει με το ιδιο ματι. Ποτε δε σε ειδε. Ή αν σε ειδε και εφταιγε το ιερατειο, γιατι δεν το τιμωρουσε (οπως περιτρανα εκανε στη Π.Δ.) και το αφηνε να συνεχισει τις μηχανοραφιες του. Γιατι λες Ο Θεος, Ο Χριστος κλπ κλπ……;

    Το 95% των πιστών της γης αναφέρονται στον ίδιο ακριβώς Θεό την ώρα της προσευχής τους εδώ και … 1500 χρόνια.

    Οπα ρε μεγαλε. 95%; Δηλαδη αυτος που θεοποιουσε τον κεραυνο πιστευε το ιδιο πραγμα με τον οπαδο του Μεγαλου Πνευματος (αληθεια γιατι να μη πιστευουμε σε αυτο…εχει φαση, χεχε) ή ο ινδος πιστευε το ιδιο με τον Θιβετιανο και το Χριστιανομουσουλμανοιουδαϊστη; Και τι εχουν να πουν οι οπαδοι του Μεγαλου Τζουτζου ή της Ιπταμενης Τσαγιερας ή ακομα και του Ροζ Μονοκερου; Παλι λεω βλακειες, ε; Συγνωμη………

    Προσεχε μονο ΕΣΥ μη λες βλακειες και κοροιδευεις τον εαυτο σου. Γιατι ετσι με διασκεδαζεις πολυ……..

    Α, και Μαρινα,

    Έτσι και για να συναντήσεις τον Θεό χρείαζεται καθαρή καρδιά.

    Δηλαδη ο Θεος ειναι μια διαδικασια ανθρωπινων χημικων διεργασιων που προκαλουν τα συναισθηματα οπως τα ξερουμε (οπως και η ειρωνια του keko για μενα). Μα τοτε….αφου αυτα αποτελουνται απο υλικα οργανα…..ο «Θεος» ειναι υλικος. Δεν ξεκολαει απ την υλη. Εξαρταται απ αυτην. Οποτε……ατοπο.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 29, 2009, 4:26 μμ
    Permalink

    Ο Θεός είναι δημιουργός της ύλης, δεν εξαρτάται από αυτήν, η ύλη εξαρτάται από Αυτόν.

    «Δηλαδη ο Θεος ειναι μια διαδικασια ανθρωπινων χημικων διεργασιων που προκαλουν τα συναισθηματα οπως τα ξερουμε »

    Δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό σου. Η καθαρή καρδιά δεν έχει σχέση με συναισθήματα.
    Τελος πάντων εγώ φιλισοφίες δεν καταλαβαίνω, αυτό μπου ξέρω είναι ένα υπαρχει Θεός γιατί κάποιοι τον έχουν δει και αυτό που μου /μας λένε είναι ότι ο Θεός είναι Αγάπη.
    Αν εγώ έχω πλανηθεί και με κορόιδεψαν δεν έχασα και κάτι. Ίσως στο τέλος της ζωής μου να ειμαι και καλύτερος άνθρωπος απαλλαγμένος από τα πάθη. Αν το mind σου κάνει λάθος και υπάρχει Θεός και αθανασία; Θα μου πεις ο Θεός θα με αγαπάει. Αυτό είναι σίγουρο, εσύ όμως θα Τον αγαπάς. Και θυμάσαι πώς αισθανόμασταν όταν ο δάσκαλος μας έβαζε να καθήσουμε με τον συμμαθητή που μισούσαμε; Απαίσια! Αυτό είναι και η κόλαση. Να αισθάνεσαι την αγαπη του Θεού και να μην την θέλεις. Να νιώθεις την παρουσία του Θεού και να τον μισείς.
    Αυτά γιατί κάπου έχεις γράψει κάτι για καζάνια.
    Είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει Θεός; Ή αν Τον έβλεπες θα πίστευες;

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2009, 5:56 μμ
    Permalink

    «Εισαι ανοητος; μου ζητας ορισμο πραγματων που μπορεις να τον βρεις μεχρι και στη Βικιπαιδεια;»

    Αλήθεια ? Η Βικιπαιδεια ορίζει τι είναι ενέργεια/πεδίο/χρόνος/φυσικός_χώρος ? Μήπως απλά δίνει τα χαρακτηριστικά τους ? Από αυτά που διάβασες δηλαδή πες μου: τι είναι ενέργεια ? Μπορείς να δώσεις μια απάντηση ? Ο Νανόπουλος πάντως δεν μπορεί…
    Ομοίως ορισμός για την ψυχή ΔΕΝ υπάρχει.

    «Οι Αποστολικοί Πατέρες δεν κάνουν αναλύσεις για την ψυχή»

    Αμάν… και αυτοί άνεργοι πια ! Αχ Κωστάκη τι μας έκανες…

    «Όπως και να’χει, μάλλον φαίνεται απρεπές το να υποθέτουμε ότι ο τρόπος που εξελίχθηκε η γλώσσα εξηγεί και την φύση της πραγματικότητας και του κόσμου.»

    Η γλώσσα υπάρχει για να περιγράφει υπαρκτά πράγματα και η προέλευση των λέξεων δεν παίζει κανένα ρόλο (δυστυχώς). Κανένας σήμερα δεν είπε ότι το άτομο είναι άτμητο, π.χ. …

    «Δηλαδη η ΙΔΙΑ θρησκεια που κυρηττει την περιβοητη “θεϊκη αγαπη”, με εναλλακτικο τροπο κυρηττει και την διαδοση της μεσω πολεμου.»

    Από ποιο κράτος είσαι είπαμε ?

    «Έτσι και για να συναντήσεις τον Θεό χρείαζεται καθαρή καρδιά=>
    Δηλαδη ο Θεος ειναι μια διαδικασια ανθρωπινων χημικων διεργασιων που προκαλουν τα συναισθηματα οπως τα ξερουμε (οπως και η ειρωνια του keko για μενα).»

    Όταν πας να χρησιμοποιήσεις κάποια μαθηματική μέθοδο, πρόσεχε να χρησιμοποιέις και μαθηματική λογική και όχι παραλογολογία.
    «Για να πας σε ξένη χώρα χρειάζεσαι διαβατήριο => οι ξένες χώρες είναι προϊόν διαβατηρίου».

    «Προσεχε μονο ΕΣΥ μη λες βλακειες και κοροιδευεις τον εαυτο σου.»

    Απλά βρες τα ποσοστά των πιστών κάθε «θρησκείας» που ανέφερα και πρόσθεσέ τα για να τα συγκρίνεις με το σύνολο. Εμπρός «μαθηματικέ» μου !
    Να:
    http://en.wikipedia.org/wiki/Religions

    Christianity 1.5-2 billion[6]
    Islam 1.3-1.8 billion [7][8]
    Judaism 12–25 million[9]

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2009, 10:50 μμ
    Permalink

    δεν με εκφραζει τιποτα απο εδω. Απλα θελω να σας μελετησω λιγο και να βγαλω και καποια αλλα συμπερασματα (αυτο ειναι δικη μου υποθεση).
    αληθεια τι ειδους ερευνα διεξαγεις και με την ιδιοτητα ποιου? ποιοι ειναι οι στοχοι της ερευνας σου και που εχεις σκοπο να τους δημοσιοποιησεις? να ξερουμε να τα διαβασουμε μετα..
    αληθεια τι συμπερασματα εβγαλες για μας ως τωρα και τι υπολειπεται?
    δε σε εκφραζει τιποτα αο δω λες αλλα ολο εδω εισαι. μεσα σου και συ το Χριστο ψαχνεις αλλα δεν το παραδεχεσαι.σε καλο δρομο εισαι. μετα την αμφισβητηση ερχεται η επιβεβαιωση

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 1, 2009, 12:01 μμ
    Permalink

    Αχχ……κουραστηκα πια. Απο εσας παιδια παντως εμαθα ενα μαθημα. Οταν ο ανθρωπος δεν θελει, με ολη τη δυναμη των συναισθηματων του……..ασ’ τον. Δεν καταλαβαινει. Δεν θελει να καταλαβει. Βαριεμαι να απαντησω πολυ και στους τρεις. Στο keko τί να πω; Το παιδι ειναι φανερο οτι δεν εχει ιδεα τι πιστευει και δε μου δινει απαντησεις. Θα απαντησω λιγο στους αλλους και μετα θα προσπαθησω να κλεισω.

    1) Γλυκια μου Μαρινα, για να επικεντρωνεσαι σε αυτο το αποσπασμα σημαινει οτι συμφωνεις με ολα τ’αλλα (εκτος και αν βαριεσαι και συ :)). Θα σου απαντησω: Δεν ειναι φιλοσοφια αγαπητη μου. Λες «καθαρη» καρδια. Βγαζουμε το «καθαρη» ετσι; Τί μενει; Καρδια. Εμενα το μονο πραγμα που μου ρχεται στο μυαλο (και οχι μονο σε μενα) ειναι το οργανο και η λειτουργιες του. Κοιτα με λιγα λογια πρεπει να ξεχωρισεις στο μυαλο σου τη μεταφορα απ την κυριολεξια. Φυσικα η κυριολεξια επικρατει.
    2) Ειδες; ΟΟΟΟΟλα γινονται για την αθανασια. Ολες αυτες οι πιστες. Μου λες πιστεψε στο Θεο. Και γιατι να μη πιστεψω στον Αλλαχ; Στον Βουδα; Στο Μεγαλο Πνευμα; Στο Μεγαλο Τζουτζου; Μμ; Και μη μου πεις ολοι το ιδιο ειναι. Ο καθενας (το ξερεις πιστευω καλα) πρεσβευει διαφορετικα πραγματα με διαφορετικες μυθολογιες. Και εδω ερχεται η μεγαλη ερωτηση: Μηπως ΕΣΥ λοιπον Μαρινα κανεις λαθος; Ολοι κανετε λαθος; Μηπως ο Μεγαλος Τζουτζου ειναι ο σωστος θεος; Ή ο Βουδας; Και αυτη τη στιγμη τον εκνευριζουμε ολοι που δεν τον πιστευουμε; Ουτε εσυ λοιπον ουτε κανενας θρησκος δεν μπορει να το ξερει.

    marianaxos,

    Το συμπερασμα μου το ανεφερα παραπανω.

    Και τωρα για να τελειωνουμε σιγα σιγα, 3 ωραιες ερωτησεις:

    1) Ο Αδαμ, ο πρωτος ανθρωπος, τί φυλης ηταν; Ηταν λευκος; Μαυρος; Κιτρινος; Ερυθροδερμος; Και γιατι να ναι αυτος πρωτος πριν τι γυναικα; Τί ρατσισμος ειναι αυτος;

    2) Εξεταζουμε τη Π.Δ. Υπαρχουν δυο επιλογες.

    α) Η πρωτη ειναι να παρουμε στη κυριολεξια καθετι που λεει. Ατοπο. Γιατι καθε σωφρον ον δεν βρισκει λογο να πιστεψει σε πραγματα τα οποια «αρχειοθετουνται» σε καθε μυθολογια της Γης. Γιατι πια παραφροσυνη να πιστεψει πρωτη;
    β) Η δευτερη επιλογη ειναι να παρουμε καθετι που λεει συμβολικα. Ε, μα τοτε καταρρεουν ολα. Γιατι ετσι μαθαινουμε οτι τελικα συμβολικες ηταν οι προφητειες για τον ερχομο του Χριστου και ολα οσα συνοδευτικαν. Απ’ τη στιγμη λοιπον που ολα ειναι συμβολικα, δεν υπαρχει λογος να τα πιστεψω. Γιατι δεν ειναι «ουσιαστικα».

    3) Και το καλυτερο. Γιατι ο Θεος εβαλε ουτως ή αλλως το Απαγορευμενο Δεντρο στο Παραδεισο; Αφου ηξερε τι μπορει να ακολουθησει, γιατι δεν εφτιαχνε τους ανθρωπους ικανους να μην υποπεσουν πουθενα και να χουν εξουσια πανω στο τυπο με τα δυο κερατα, την ουρα και τις βρωμικες μασχαλες. Ρωτησα ενα φιλο μου μια δοση, και μου ειπε οτι το εκανε για να μας δοκιμασει. Χρειαζοταν αγαπη (λες και ο απειρα πανισχυρος δεν την ειχε μεσα του!) γι αυτο και εφτιαξε εμας. Ναι του λεω εγω, πες οτι το τρωω αυτο, αλλα γιατι ηθελε να μας δοκιμασει και δεν μπορουσε να μας φτιαξει «ετοιμους» απ την αρχη. Γιατι μας εστησε την ενεδρα (γιατι ενεδρα το λεω εγω αυτο) με το Απαγορευμενο Δεντρο. Για να μας τεσταρει; Δεν βγαζει νοημα. Εγω, του λεω, δεν γινομαι πειραματοζωο κανενος χωρις τι θεληση μου.

    Και τα γνωστα αλυτα για σας αινιγματα:

    1) Αφου ο Θεος ειναι απειρως πανισχυρος, δεν μπορει να φτιαξει ενα Θεο πιο πανισχυρο απ αυτον; Καλο θα κανει. Κακο δεν θα κανει.

    2) Αφου ο Θεος ειναι παντοδυναμος, δεν μπορει να φτιαξει ενα αντικειμενο που να μην μπορει να το σηκωσει;

    Αυτα. Καλη συνεχεια.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 1, 2009, 6:43 μμ
    Permalink

    κουραστηκες μαζι μας φριντομ? εμεις τι να λεμε που μας εβγαλες την ψυχη(πλακα κανω). τα τελευταια τελευταια ερωτηματα ηταν εντελως αστοχα και δεν ειναι του επιπεδου της ερευνας σου. ακου τι σου προτεινω: ελα στη ναξο να χαλαρωσεις και να ξανασκεφτεις ολα αυτα που ειπαμε. στο τελος θα σε κανουμε παπα(το βλεπω εγω). αχ και να μουν απο μια μερια να το βλεπααααααααα

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 1, 2009, 7:28 μμ
    Permalink

    «Απο εσας παιδια παντως εμαθα ενα μαθημα. Οταν ο ανθρωπος δεν θελει, με ολη τη δυναμη των συναισθηματων του……..ασ’ τον.»

    Καιρός να περάσεις στην πράξη της γνώσης που αποκόμισες λοιπόν ! 🙂

    «Το παιδι ειναι φανερο οτι δεν εχει ιδεα τι πιστευει και δε μου δινει απαντησεις.»

    Η εύρεση απαντήσεων στις ερωτήσεις σου είναι δική σου δουλειά. Όλος ο τόπος είναι γεμάτος με απαντήσεις αρκεί να έχεις μάτια και όρεξη να τις δεις.

    «Αφου ηξερε τι μπορει να ακολουθησει, γιατι δεν εφτιαχνε τους ανθρωπους ικανους να μην υποπεσουν πουθενα και να χουν εξουσια πανω στο τυπο με τα δυο κερατα, την ουρα και τις βρωμικες μασχαλες.»

    Αυτό ακριβώς έκανε…

    «γιατι ενεδρα το λεω εγω αυτο»

    Εγώ το λέω επιλογή…

    «Για να μας τεσταρει; Δεν βγαζει νοημα. Εγω, του λεω, δεν γινομαι πειραματοζωο κανενος χωρις τι θεληση μου.»

    Για να έχουμε επιλογές.
    Και εγώ δε γίνομαι πειραματόζωο κανενός, εκτός αυτού που με έφτιαξε και δε χρειάζεται να πειραματιστεί πάνω μου έτσι και αλλιώς… Τότε ξέρω ότι τα αποτελέσματα του όποιου «πειράματος» αφορούν εμένα και το θέλημά μου και όχι Αυτόν… Αν δεν υπήρχε πειρασμός ακόμα και ο διάβολος θα πίστευε ότι είναι άγιος (και με άγιο θα έμοιαζε…). Αλλά ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις αυτογνωσία και δυνατότητα βελτίωσης. Πρόκειται για… ανάδραση συστήματος. Άμα δεν ξέρεις τα χάλια σου, δε γίνεται και να αποφασίσεις να τα αλλάξεις. Η αγιότητα είναι αποτέλεσμα επιλογής και όχι χαρακτηριστικό κατασκευής. Αλλιώς δε μιλάμε για αγιότητα, αλλά για τελειότητα κάποιου άψυχου εργαλείου. Ο Αδάμ και η Εύα είχαν κάθε κλίση προς την αγιότητα, αλλά δεν την επέλεξαν. Απλά και ξάστερα.

    «Ο Αδαμ, ο πρωτος ανθρωπος, τί φυλης ηταν; Ηταν λευκος; Μαυρος; Κιτρινος; Ερυθροδερμος; Και γιατι να ναι αυτος πρωτος πριν τι γυναικα; Τί ρατσισμος ειναι αυτος;»

    Σίγουρα πάντως καμιάς φυλής από αυτές που υπάρχουν σήμερα…
    Εσύ που θωρείς ότι αυτός που προηγήθηκε κάποιου άλλου είναι καλύτερος είσαι ρατσιστής. Στην Εκκλησία αυτό που μετράει είναι η ψυχή και η αγιότητα. Και αυτά δεν μπορεί άνθρωπος να τα συγκρίνει ή να τα δει (εσύ ούτε καν πιστεύεις ότι υπάρχουν…!!!).
    Και ακόμα και εάν ήταν καλύτερος ο Αδάμ από όλους μας, και πάλι αυτό δεν κάνει το Θεό ρατσιστή, πολύ απλά γιατί ο Θεός δεν είναι άνθρωπος αλλά δημιουργός ανθρώπων. Άμα θεωρήσει ότι κάποιος είναι καλύτερος από κάποιον άλλο, έτσι είναι. Ακριβώς όπως εσύ (σαν δημιουργός υπολογιστών – κατά δύναμιν) θεωρείς ότι ένας διπύρηνος υπολογιστής είναι καλύτερος από έναν μονοπύρηνο. Αυτό δεν είναι ρατσισμός αλλά γνώση αυτού που τους έφτιαξε. Σε καμιά περίπτωση όμως ένας υπολογιστής δεν μπορεί να κάνει σύγκριση μεταξύ υπολογιστών από μόνος του, εκτός κι αν έχει φτιαχτεί και προγραμματιστεί (επομένως έχει γνώση και δυνατότητα από τον δημιουργό) για κάτι τέτοιο. Εμείς όμως έχουμε μόνο τη γνώση του «μη κρίνετε ινά μη κριθείτε».
    Εξάλλου ο Θεός έκανε τον άνθρωπο εξ’ αρχής τέλειο.
    Μην ανησυχείς πάντως. Ο Θεός είναι καλός στις… «αναβαθμίσεις» όταν αυτές χρειάζονται !!! 🙂

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 2, 2009, 7:02 πμ
    Permalink

    Δήθεν, δήθεν. δήθεν και πάλι δήθεν…
    Θα ήθελαν κάποιοι πάρα πολύ, αλλά … νόμιζαν.
    Το θέμα αγαπητοί μου είναι αισθητικό, μάλλον παντελώς θεωρητική λέξη για κάποιους πλέον. Εγώ επαναλαμβάνω σεμνυνόμενος, «παν μέτρον άνθρωπος».
    Όποιος μπορεί να καταλάβει αυτό που λέω, ας ρίξει μια ματιά στην ιστόρηση της εικόνας της Παναγίας, της συγκεκριμένης εικόνας που βρίσκεται σε αυτό το ποστ. Μια εικόνα δήθεν. Δήθεν ορθόδοξη. Παπαγαλίζει όσα στάνταρ ξέρει, για να εκβιάσει την ορθοδοξία της. Βγάζει μάτι, αλλά ποιος έχει μάτι πλέον; Ποιος μπορεί να πληγωθεί από τα άκυρα λογχώδη, επίπεδα και απάνθρωπα φωτίσματα του ενδύματός της; Τα πλακάτα μάτια-κουμπιά της, την αντιπαλότητα του πάνω χεριού της με το πρόσωπό της; Την έλλειψη εσωτερικής συνοχής; Να μη μιλήσω για τα χρώματα… «Φαίνεται ορθόδοξη;», αυτό είναι το μόνο έγκυρο ερώτημα για κάποιους. Το επιφανιακό «τι» κυριαρχεί, το ουσιώδες «πώς;» χάνεται. Μου θυμίζει εικόνες μοναστηριακής παραγωγής. Από την πρώτη στιγμή που την είδα με ανακάτεψε.
    Όπως τα λόγια κάποιων «πιστών». Απλά νομίζουν. Προσπαθούν να είναι «πιστοί», να «ορθοδοξίζουν», με μια συλλεκτική μανία. Συλλέγουν περιγράφοντας με επιθανάτιο ρόγχο ένα «ορθόδοξο» υπερεγώ, πάνω στο ματαιωμένο ναρκωμένο εγώ τους. Απουσιάζει κραυγαλαία η έννοια του έρωτα και του μέτρου. Είναι θλιβερό να βλέπεις τέτοια πνευματική ανυπαρξία, ντυμένη με τόση θεολογία.
    Υπ΄αυτήν την έννοια, την αισθητική, εγώ είμαι με τον Freedom of Mind. Τουλάχιστον αυτός είναι ζωντανός και εκφέρει γνήσια τον προσωπικό του λόγο.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 9, 2009, 3:49 μμ
    Permalink

    Α παιδια δειτε και αυτο το καταπληκτικο βιντεο στο you tube. Για δειτε.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 10, 2009, 9:49 πμ
    Permalink

    @Πέτρος
    «Ποιος μπορεί να πληγωθεί από τα άκυρα λογχώδη, επίπεδα και απάνθρωπα φωτίσματα του ενδύματός της; Τα πλακάτα μάτια-κουμπιά της, την αντιπαλότητα του πάνω χεριού της με το πρόσωπό της; Την έλλειψη εσωτερικής συνοχής; Να μη μιλήσω για τα χρώματα… »

    OK… So, U have a bad taste too ?

    @FOM
    Πριν ήσουν διασκεδαστικός (nothing so bad about that). Τώρα είσαι κουραστικός και βαρετός. Τίποτα πιο πρωτότυπο δε βρήκες ? Όλο τα ίδια και τα ίδια ακούμε και πλέον δε γελάμε ούτε κλαίμε για αυτούς που τα λένε…
    Και μου ήρθε, επ’ ευκαιρίας, στο νου και ένα ανέκδοτο :

    [i]Κάποιος είχε χρόνια να πάει στην εκκλησία. Ήταν Μ. Παρασκευή και του λέει η γυναίκα του:
    – Δεν πας στην εκκλησία, χρόνια έχεις να πας.
    – Να πάω, της λέει αυτός, αλλά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.
    – Ότι κάνουν οι άλλοι, του λέει αυτή.
    Πηγαίνει αυτός στην εκκλησία, βλέπει κάποιον να παίρνει κερί, παίρνει και αυτός. Το ανάβει ο άλλος, το ανάβει και αυτός. Κάνει τον σταυρό του, τον κάνει και αυτός.
    Κάθεται κάπου, και μετά από λίγη ώρα ετοιμάζονται για την περιφορά του επιτάφιου. Άλλοι παίρνουν τα εξαπτέρυγα, άλλοι τον επιτάφιο, κοιτά και αυτός γύρω του να πάρει κάτι, βλέπει την κολυμπήθρα, την βάζει στον ώμο και ξεκινά με τους άλλους.
    Όταν τελειώνει η περιφορά, πεθαμένος στην κούραση, επιστρέφει στην εκκλησία, αφήνει την κολυμπήθρα και γυρίζει στο σπίτι.
    – Πως τα πέρασες; τον ρωτά η γυναίκα του.
    – Καλά ήταν γυναίκα, αλλά εάν δεν έπεφτα σε μετακόμιση, θα ήταν ακόμη καλύτερα.[/i]

    Φυσικά, το ανέκδοτο έχει κάποιο ουσιώδες μάθημα να δώσει σχετικά με την ανθρώπινη αντίληψη… ειδικά για την περίπτωσή μας.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 10, 2009, 2:25 μμ
    Permalink

    keko,

    πριν σε θεωρουσα αφελη, μη ψαγμενο τυπο. Τωρα ειμαι σιγουρος γι αυτα τα δυο και επεισης σιγα σιγα πεφτεις και στο χαρακτηρισμο του κουτοπονηρου.

    ουτε τα λινκ που δινω δεν βλεπεις.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 10, 2009, 10:01 μμ
    Permalink

    @ F.O.M σχετικά : you tube και Αγία Γραφή .

    βρε συ, αν του νεαρού ( στο βίντεο του youtube αναφέρομαι) δεν ήξεραν να του απαντήσουν σωστά κάποιοι , πάει να πει πως δεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που να ξέρουν ?.
    αν θέλω γνήσια και με γνήσιο τρόπο να μάθω την αλήθεια, θα τη βρω, που θα πάει ?
    δεν υπονοώ πως την ξέρω εγώ βέβαια και για να είμαι ειλικρινής, ούτε κι εγώ έχω διάθεση μέχρι τώρα να εντρυφήσω πολύ στην Παλαιά Διαθήκη, μου τη σπάει που με δυσκολεύει να τα πιάσω κάτι τέτοια …………….
    αλλά, έτσι εκ του προχείρου ρωτάω τον εαυτό μου, ρε μπας και ένεκα που δεν τα φτάνω αυτά, τα κάνω κρεμαστάρια να πάρει?

    φαίνονται, είναι αλήθεια, τρομακτικά και σκληρά φίλε μου .

    αλλά μήπως επειδή-λέω με τον εαυτό μου- ζω στο ωραίο Ελλάντα, με τα κοψίδια του, τις ωραίες παραλιούλες και τα όμορφα δειλινά του – ποιος έχει αντίρρηση, έ !!!- μου φαίνονται όλα αυτά εκτός πραγματικότητας και σάμπως θέλει να μας πει πως καλά κι αυτά, αλλά πρόσεξε και κάποια άλλα πράγματα, γιατί απ εκεί και πέρα, όπως στρώνεις κοιμάσαι ?

    και μήπως δεν θέλει να μου χαιδέψει τ αυτιά, όπως κάνουμε εμεις μεταξύ μας ? απ την άλλη λέω πάλι, γιατί βρε αδελφέ, δεν θέλω κι εγώ λίγο χάδι, τρυφερότητα, στοργή?

    θα μου πεις επίσης, ο Θεός ευλογεί σκοτωμούς και δολοφονίες για να πετύχει το σχέδιό του, φιλαράκο? ξέρω και εγώ τι να σου πω ?
    ¨Οντως σκληρά, πολύ σκληρά πράγματα, αλλά όταν θα μοιάσω στο Θεό κι εγώ, πιθανόν να μου αποκαλύψει έτσι από κολητηλήκι, που το πήγαινε τότε………….

    λέω ρε μπας και επειδή τότε δουλεύανε κάργα με το νόμο της ανταποδοτικότητας σε καλό και κακό, δηλαδή καταλαβαίνανε μάλλον μόνο με φόβο ρε παιδάκι μου- ποιά αγάπη και πράσινα άλογα τώρα- ήταν ‘’αναγκαία’’ όλα αυτά ……. ?

    Τώρα απ εκεί και πέρα, εύχομαι να βρώ κανένα φωτισμένο να με φωτίσει και μένα κάποια φορά, αν το θελήσω για να λέω και την αλήθεια. Γιατί προς το παρόν την καταβρίσκω με κάποιον άλλο, ( δεν μπορώ να σου αποκαλύψω το όνομά του, μην επιμένεις, πάντως αρχίζει απο Χριστ… ) και δε με ενδιαφέρει τίποτις άλλο……..
    Είδομεν F.O.M ……..

    ΥΣΤ. άσε που απ όλα με τρομάζεις πιο πολύ εσύ , να λέω την αλήθεια , με το κοφτερό μυαλό σου και τα τόσα που καταπιάνεσαι. Εγώ θα χαλάρωνα και λιγάκι ρε παιδί μου μη πα και τρελαθώ, μη γένοιτο. Δεν ξέρω για να είμαι ειλικρινής, σε φαντάζομαι συνέχεια πάνω σ ένα κομπιούτερ να μας ‘’βομβαρδίζεις’’, εκτός κι αν με το λαπτοπ σου μας γράφεις πάνω σε εξωτικό βραχάκι, με θέα τα χρυσοκέντητα παμφλάζοντα νερά των θαλασσών …………

    βράχος και θάλασσα, παράδεισος χαμένος, κοιτάζω γύρω μου σα τρομαγμένος, πώς ν αντέξω τέτοια ομορφιά
    όλα γυρίζουν και σκύβω ζαλισμένος, ο ήλιος καίει θυμωμένος, πώς να αντέξω τέτοια πυρκαγιά

    βουτάω βαθιά στο σκοτεινό βυθό και την ανάσα μου βαστώ
    βουτάω βαθιά κι όταν θ αναδυθώ στον ήλιο θα παραδοθώ και ας καώ …………….. εδώ τροβαδούρος είναι ο Ν.Πορτοκάλογλου ……….

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 11, 2009, 12:57 πμ
    Permalink

    @ ανώνυμο

    Σε τρομάζει το κοφτερό μυαλό του Freedom ωρέ?
    Και δε σε τρομάζουν αυτά που διαβάζεις στην Παλαιά Διαθήκη!
    Ου και Α και Ου = Ουάου!

    Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που «ξέρουν» («αυθεντίες» λέγονται), και που μπορούν να μας κάνουν το άσπρο μαύρο. Τι σόι ετεροκαθορισμό έχουμε, αν δεν μπορούν οι αυθεντίες να το κάνουν αυτό;

    Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι, να αποδείξεις το οτιδήποτε, αν απλά θέλεις να αποδείξεις αυτό το συγκεκριμένο πράγμα. Μπορείς άνετα να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα.

    Αυτό ούτως ή άλλως δεν έχουμε καταλάβει από το δημοτικό ακόμα; Το σημαντικό είναι να καταφέρουμε να σταυλιστούμε, να κάνουμε την λογική μας προσκυνημένη. Αυτό διδάσκω κι εγώ στα παιδάκια και τους «επιδιορθώνω» την κακή εγκεφαλική τους προδιάθεση. Είναι πράγματα αυτά τώρα; Πού ακούστηκε να χρησιμοποιούμε την απλή λογική μας;

    Άλλωστε είναι κοινή παραδοχή (sic) πως η ελεύθερη σκέψη είναι από τον εξαποδώ. «Δαίμονες οικούσι τον τόπον.» Μην το ξεχνάμε αυτό! Πάλι καλά, όλως τυχαίως «πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του πιστού βάρβαρου) καθ’ έκαστη λαμπρότερα γίνονται».

    Κάποια αυθεντία τα είχε πει αυτά τα λόγια. Αναμφιβόλως με γνήσιο τρόπο θα σε βοηθήσει να μάθεις την αλήθεια. Και θα την βρεις όντως εκεί που θέλεις, έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος. Ειδικά αν δυσκολεύεσαι και σου την σπάει να εντρυφείς (Ίσως αυτό σου συμβαίνει ακριβώς επειδή το «εντρυφώ» είναι άσχετη λειτουργία από το «συλλογίζομαι». Θα διέκρινα εδώ ένα καλό σημάδι, αλλά φοβάμαι πως θα σε τρομάξω και δεν το θέλω).

    Αν σου πει κάποιος πως η ανωτέρω αυθεντία παρακίνησε ηθικά τους καταστροφείς της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης, μην τους πιστέψεις. Δεν μας εξυπηρετεί, καθόλου μάλιστα.

    Τελικά αγαπητέ Ανώνυμε, θέλεις να χαλαρώσει το παιδί, ο φριντομάκης, θάλεις να παραδωθεί στην ομορφιά που δεν αντέχεται, θέλεις να προσέχει γιατί κινδυνεύει να μην ξέρει πως να στρώσει για να κοιμηθεί ζώντας την ομορφιά του «ωραίο Ελλάντα», θέλεις να μην του χαϊδέψεις τ’ αυτιά, θέλεις να του δώσεις ένα χάδι; Τι θέλεις;;; Τι προβολές κάνεις; (με άλλα λόγια, δηλαδή).

    Ξέρεις πως υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις, αλλά αυτό το συγκεκριμένο το ξέρουν κάποιοι άλλοι, οπότε εσύ φοβάσαι και βολεύεσαι. Η αναγκάζεσαι να βολεύεσαι, ακριβώς επειδή ο φόβος είναι μεγάλος. Η πίστη ως διαπίστευση πιστοποιητικού, ένα πράγμα. Ικανότατη παροχή ασφάλειας, δοκιμασμένη και πετυχημένη. Οι άνθρωποι δεν φαίνεται να απεξαρτώνται από τέτοια ανάγκη, μάλλον εξαρτώνται περισσότερο. Μπορούν να δωρίζουν την ελευθερία τους, την επιθυμία τους, την σπέψη τους, ακόμα και τα παιδιά τους, για να έχουν αυτό το δώρο της ασφάλειας. Αυτό το χαδι. Το κάνουν οι μουσουλμάνοι, το κάνουν οι εβραίοι, το κάνουν οι χριστιανοί, όπως το έκαναν οι πατεράδες τους, όπως θα το κάνουν και τα παιδιά τους. Αυτά είναι ωραία και παραδοσιακά πράγματα.

    Και να σου πω τη δική μου αμαρτία, το εκτιμώ πολύ. Είναι καταστροφική, μηδενιστική και απαξιωτική λειτουργία σε κοινωνική βάση, αλλά το σέβομαι, γιατί γνωρίζω τα κίνητρα.

    Για να μη χάνουμε όμως το μέτρο και εφαρμοστεί το ρηθέν υπό του Προφήτου «δώσε θάρρος στο χωριάτη…», νομίζω
    θα πρέπει να προσέχουμε τούτο:
    Αν η πίστη αξίζει έναν απλό σεβασμό, η ελεύθερη σκέψη αξίζει όσο όλη η ζωή μας. Γιατί είναι το αυτό.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 11, 2009, 3:11 μμ
    Permalink

    Φτου!!!! Μόλις ολοκλήρωσα ένα μεγάλο κείμενο και πάτησα το κουμπί για να σταλθεί τότε… χάθηκε, πάει!

    Freedom of Mind, είμαι άθεος, άθρησκος, αλλά σου προτείνω με όλη μου την καρδιά, και ανεπιφύλακτα, και με τα μάτια κλειστά να διαβάσεις ένα βιβλίο του scott peck (αμερικάνος ψυχίατρος που έχει πεθάνει, δες αγγλική wikipedia) Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος.
    Αυτά που λέει ο dawkins τα είχα σκεφτεί και μόνος μου, ενώ αυτά που λέει ο scott peck δεν τα είχα ξανακούσει με αυτόν τον τρόπο ποτέ. Ίσως είσαι λίγο μικρός ακόμα, και ίσως να είναι δύσκολο το βιβλίο για εσένα, όμως κάποτε στη ζωή σου διάβασέ το, είναι χρυσάφι κατά τη γνώμη τη δική μου αυτό το βιβλίο. Στα τελευταία κεφάλαια μιλά για θρησκεία, ήταν πολύ τραβηγμένα και αμφιλεγόμενα για εμένα, αλλά τα πρώτα κεφάλαια με έκαναν να δω κάποια πράγματα με τελείως διαφορετικό μάτι.

    Η Marianaxos προτιμά να είναι ευτυχισμένη παρά δυστυχισμένη, προτιμά να είναι πλανεμένη παρά δυστυχισμένη, ενώ εγώ προτιμώ να είμαι δυστυχισμένος παρά πλανεμένος.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 11, 2009, 5:01 μμ
    Permalink

    εν συντομια,

    σε ευχαριστω πολυ. Θα το χω στο νου μου ειλικρινα. 🙂

    «Η Marianaxos προτιμά να είναι ευτυχισμένη παρά δυστυχισμένη, προτιμά να είναι πλανεμένη παρά δυστυχισμένη, ενώ εγώ προτιμώ να είμαι δυστυχισμένος παρά πλανεμένος.»

    στη θεση της marianaxos βαλε «ο/η χριστιανος/η» με τις απαραιτητες διορθωσεις. Και στο «εγω» βαλε την εννοηση «οι σκεπτικιστες». Ετσι, για να ξερεις οτι σε εναν κοσμο «μελι γαλα» (που λεει ο λογος φυσικα) με το χριστουλη και τη παναγιτσα και το ιπταμενο μακαρονοτερας και το ροζ μονοκερο, εγω και συ και ολοι του «συναφιου» μας θα ειμαστε σα τι μυγα με στο γαλα. Βρωμεροι ρε παιδι μου πως το λενε; Παρεισακτοι. Μια φωνη που ενοχλει σαν τον ηχο της μυγας ή του κουνουπιου αλλα οι αλλοι δεν θελουν να τ’ακουνε γιατι ειναι σπαστικο, και θελουν να το σκοτωσουν με το γαλα.

    ….κατι τετοιο (lol xD)….

    Ανωνυμε,

    ο «Πετραν» σου απαντησε μια χαρα. Προσωπικα εχω μια γεματη απ ολα ζωη…..ενεργητικη (απο γυμναστηριο μεχρι βολτες). Οποτε προσεχε μην εσυ εισαι αυτος ο τυπας που περιγραφεις. Και γιατι σου κανω τοση εντυπωση; Ο πανεξυπνος Πετραν θα μας διαφωτισει….τι λες;

    «Τελικά αγαπητέ Ανώνυμε, θέλεις να χαλαρώσει το παιδί, ο φριντομάκης, θάλεις να παραδωθεί στην ομορφιά που δεν αντέχεται, θέλεις να προσέχει γιατί κινδυνεύει να μην ξέρει πως να στρώσει για να κοιμηθεί ζώντας την ομορφιά του «ωραίο Ελλάντα», θέλεις να μην του χαϊδέψεις τ’ αυτιά, θέλεις να του δώσεις ένα χάδι; Τι θέλεις;;; Τι προβολές κάνεις; (με άλλα λόγια, δηλαδή).»

    και

    «Ξέρεις πως υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις, αλλά αυτό το συγκεκριμένο το ξέρουν κάποιοι άλλοι, οπότε εσύ φοβάσαι και βολεύεσαι. Η αναγκάζεσαι να βολεύεσαι, ακριβώς επειδή ο φόβος είναι μεγάλος. Η πίστη ως διαπίστευση πιστοποιητικού, ένα πράγμα. Ικανότατη παροχή ασφάλειας, δοκιμασμένη και πετυχημένη.»

    Αυτα.

    FOM (ειπα σιγα σιγα να αφηνω και το αποτυπωμα μου, που σε Χολλυγουντ να με δοξασεις χαχαχα….)

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 14, 2009, 12:13 πμ
    Permalink

    @ Πέτρος
    Τι είναι αυτά που μας λες ?!?! 🙂
    Ελεύθερη σκέψη έχουν μόνο οι άγιοι, όχι οι φιλοσο-φούντες για τις φούντες !
    Όλοι την απλή λογική μας ακολουθούμε, απλά όταν βλέπεις ότι κάποιος είναι μακράν κάθε λογικής δεν έχει νόημα να ασχολείσαι στα σοβαρά…
    Πολλοί (παρά)λογίζονται ‘ελεύθερα’, αλλά λίγοι βάζουν λογική στο λογισμό τους. Είμαι μάλιστα απολύτως βέβαιος ότι και ο Μπους όταν κατάσφαζε τον κόσμο στο Ιράκ ήταν ‘απελευθερωμένος’ από κάθε προκατάληψη, παράδοση και ιδεολογία. Απλά ο άνθρωπος ήξερε ότι η χώρα του ήθελε πετρέλαιο για να επιβιώσει και πήγε να το μαζέψει από όπου μπορούσε βγάζοντας όλα τα εμπόδια από τη μέση… Μια χαρά ελεύθερος ήταν ο λογισμός του ανθρώπου, μόνο που δεν έβλεπε την τύφλα του.
    Ακόμη για να δουλέψει η λογική χρειάζεται να επεξεργαστεί κάποια δεδομένα. Όταν ο άνθρωπος έχει στραβομάρα και δεν βλέπει ούτε καν τα δεδομένα, είτε έχει λογική είτε όχι, μικρή είναι η διαφορά (εάν έχει και μεγάλη στραβομάρα η διαφορά αυτή μηδενίζεται…).

    Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται μια άλλη και τρομακτική εποχή και σε έναν λαό που ήταν τρομακτικός και ακόμα είναι. Γιατί ήθελες να σου μιλάει δηλαδή ? Για λουλούδια και αγάπες ? Τέτοια γίνονταν τότε, τέτοια αναφέρει. Τι πρόβλημα έχετε δηλαδή ?
    Και σας πειράζει που ο Θεός πήρε τη ζωή ανθρώπων ? Μήπως η ζωή που πήρε ήταν ποτέ δική τους ? Μήπως δεν ήταν Αυτός ο ίδιος που τους την δάνεισε ? Μη μας τρελαίνετε κι όλα… ! Άμα ποτέ τους πεθυμήσει θα τους αναστήσει. Όλοι πεθαίνουν επειδή ο Θεός το επιτρέπει και επειδή το εμείς το επιλέξαμε. Ο Θεός έχει κάθε δικαίωμα να τερματίζει ζωές ή ακόμα και «ηθική υποχρέωση» να το κάνει όταν κάτι τέτοιο χρειάζεται.
    Πραγματικά έχω σκάσει να ακούω τις ίδιες μπαρούφες.

    «Άλλωστε είναι κοινή παραδοχή (sic) πως η ελεύθερη σκέψη είναι από τον εξαποδώ»

    Η ανθρώπινη βλακεία είναι από τον εξ’ από δώ και από ότι φαίνεται έχει αρχίσει να κυριαρχεί στον κόσμο.

    @εν συντομία
    «Marianaxos προτιμά να είναι ευτυχισμένη παρά δυστυχισμένη, προτιμά να είναι πλανεμένη παρά δυστυχισμένη, ενώ εγώ προτιμώ να είμαι δυστυχισμένος παρά πλανεμένος.»

    Έχω βαρεθεί να βλέπω φοβισμένα ανθρωπάκια πια. Τα πράγματα είναι απλούστατα:
    Σας νοιάζει εάν υπάρχει Θεός ?
    Εάν όχι μην λέτε ότι δεν υπάρχει, γιατί ποτέ δεν τον ψάξατε.
    Εάν ναι και δεν είστε πεπεισμένος ακόμα για την ύπαρξή Του απλά κάντε το παρακάτω απλό:
    Πείτε Του με κάθε ειλικρίνεια ότι, εάν υπάρχει, επιθυμείτε να θυσιάσετε την ελευθερία σας, την αυτονομία σας, την καλοπέρασή σας, τη σκέψη σας, τη ζωή σας και να δώσετε κάθε έλεγχο της ζωής και των επιλογών σας σε Αυτόν (αυτό είναι έρωτας !).
    Εάν το κάνετε αυτό με ειλικρίνεια ο Θεός θα πάρει όσα εσείς επιθυμήσατε να Του δώσετε (ίσως όλα, ίσως μερικά – Αυτός θα αποφασίσει) και θα τα χρησιμοποιήσει για το καλό σας. Και σύντομα θα βρεθείτε να περπατάτε σε δρόμους που ούτε καν φανταζόσασταν ότι υπήρχαν (δρόμους μαρτυρικούς, εκτός των άλλων).

    Εάν τώρα δεν το κάνετε αυτό και αντ’ αυτού διαβάζετε βιβλία που τα γράφουν φιλοσο-φούντες για τις φούντες (κοινώς πανίβλακες) για να βρείτε απαντήσεις, απλά δεν έχετε δικαίωμα άποψης πάνω στο θέμα γιατί προφανώς ζείτε στον μικρό σκοταδιστικό κόσμο σας γεμάτοι με φόβο, ανασφάλεια, ραθυμία και μιζέρια και αδυνατώντας να ριψοκινδυνέψετε για το παραμικρό (ούτε καν για να αποκτήσετε γνώση του ποιοι είστε).

    Οι πρωτόπλαστοι έχασαν τον Θεό από την επιθυμία τους να ζουν χωρίς Αυτόν με κάθε θυσία (ακόμα και διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, αφού ο Θεός τους είχε προειδοποιήσει ότι θα πέθαιναν εάν έτρωγαν τον καρπό). Είναι πολύ δίκαιο επομένως να μπορεί να βρίσκει ο άνθρωπος τον Θεό (μονάχα ίσως) με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: θυσιάζοντας τα πάντα για Αυτόν.

    Υπάρχει ΜΟΝΟ μια κατηγορία ανθρώπων που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός: αυτοί που (συνειδητά ή υποσυνείδητα) δεν ΘΕΛΟΥΝ να υπάρχει εξαιτίας αυτών που ο Θεός είναι και αντιπροσωπεύει.

    Δεν ξέρω ποιο είναι το νόημα να απαντώ σε τέτοια εκτεταμένη μπαρουφολογία… Ίσως έπρεπε να σας αφήσω ήσυχους στο στρουθοκαμηλισμό σας…
    Αλλά έτσι είμαι εγώ ! Αγαπώ τα αλλόκοτα της «φύσης» (συμπεριλαμβανομένων και των στρουθοκάμηλων)…
    Εξάλλου και οι στρουθοκάμηλοι χρειάζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο… !

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 14, 2009, 12:38 πμ
    Permalink

    Άμα κάποιος μου πει ότι στο διπλανό σπίτι όπου μένω υπάρχει ένας άγιος άνθρωπος και θέλω να βεβαιωθώ εάν υπάρχει, θα πάω να τον συναντήσω.
    Δε θα κάτσω να υπολογίσω τις πιθανότητες να υπάρχει άγιος στις μέρες μας και να βρίσκεται στο διπλανό σπίτι, ούτε θα κάτσω ισόβια μέσα στο σπίτι μου μη τυχών και ξεμυτίζοντας τον αντικρίσω και καταρρεύσουν όλες οι κοσμοθεωρίες που είχα διαμορφώσει από απλή άγνοια…

    Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το Θεό.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 14, 2009, 1:25 πμ
    Permalink

    @keko αν μπορούσες να είσαι λιγότερο απορριπτικός προς τους άλλους, με τις εκφράσεις του στυλ »πανιβλακες» κλπ και αν μπορούσες να είσαι πιο συγκροτημένος στο γράψιμο
    και να μην παρασύρεσαι σε ακρότητες , θα ήσουν φίνος και ωραίος. Τώρα λυπάμαι και συγγνώμη γι αυτό , αλλ ούτε οι κλίνοντες προς τα λεγόμενά σου δεν σε αντέχουμε………
    Κάνεις και λίγο τον έξυπνο, έ ?

    @Πέτρο και F.o.m δεν μπορώ αλλά και δεν θέλω να απαντήσω περαιτέρω, ούτε στο ύφος , ούτε στο περιεχόμενο κατά πως μου γράφετε σε άλλο σημείο του Ιστολογίου, ( δε θυμάμαι ποιό είναι, το έχασα, συγγνώμη), παρ όλο που υπάρχουν κάποιες αλήθειες σ αυτά που λέτε, τελείως αποσπασματικά όμως.
    Ϊσως άνθρωποι σαν την Μαρίνα πχ, ή το Νικήτα (στα χθεσινά σχόλιά του στο ‘’μετάφραση υποτίτλων’’) και άλλους ασφαλώς, έχουν τη χάρη, το χρόνο και την υπομονή να ‘’συνεργαστούν’’ μαζί σας.
    Να είστε καλά, με αγάπη.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 14, 2009, 7:39 μμ
    Permalink

    @ανώνυμους 777
    «Κάνεις και λίγο τον έξυπνο, έ ?»

    Ναι… η αλήθεια είναι ότι όταν βρίσκομαι απέναντι σε συγκεκριμένα άτομα αυτό μου βγαίνει αυθόρμητα (όπως και η ακρότητα). Πιθανώς να γίνομαι ακραίος με τους ακραίους και «έξυπνος» με τους «έξυπνους» – δεν ξέρω. Σίγουρα πρέπει να το κοιτάξω…

    Excusez moi.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 14, 2009, 8:04 μμ
    Permalink

    Έλα να είσαι καλά, δεκτό …………

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 27, 2009, 2:37 μμ
    Permalink

    @ keko και ανώνυμο 32.
    Παιδιά, ψυχραιμία!
    Έχω να ζητήσω αρκετές διευκρινίσεις.

    Διάλογο κάνουμε. Δεν νουθετούμε. Αν θεωρούσαμε πως νουθετούμε, θα ίσχυε το «μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας παραιτού». Το αγιογραφικό αυτό ρητό, ισχύει όμως για συνομιλίες μεταξύ πιστών διαφορετικών ομολογιών (που ο ένας βλέπει τον άλλο σαν αιρετικό. Όντος, διάλογος μεταξύ δυό πίστεων δε μπορεί να γίνει, εκεί γίνονται μόνο δηλώσεις του τι πιστεύει ο καθένας και αλληλοαναθεματισμοί).

    Στο διάλογο το δικό μας, όμως, οφείλουμε να εξηγούμε το σκεπτικό μας με οργανωμένο και συνεπή τρόπο, να αφήσουμε τους δογματισμούς στην άκρη και να υπερασπίσουμε το δικαίωμα του συνομιλητή μας να λέει ελεύθερα αυτά που πρεσβεύει. Οφείλουμε επίσης να ζητάμε διευκρινίσεις για ότι δεν έγινε κατανοητό.

    Πάμε στις διευκρινίσεις, λοιπόν (για να εφαρμόσουμε τις αρχές του διαλόγου):

    Αναφέρεις αγαπητέ keko:
    «Είμαι μάλιστα απολύτως βέβαιος ότι και ο Μπους όταν κατάσφαζε τον κόσμο στο Ιράκ ήταν ‘απελευθερωμένος’ από κάθε προκατάληψη, παράδοση και ιδεολογία.»
    Θέλω να μου διευκρινίσεις τότε γιατί ο πολιτικός του λόγος, όταν προετοίμαζε τους αμερικανούς πολίτες στο να αποδεχτούν την αναγκαιότητα της επίθεσης, ήταν γεμάτος από αγιογραφικές αναφορές και ρήσεις:
    «Ο Θεός είναι μαζί μας»
    «Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας» (Χριστός 33 μ.Χ, Μπους 2002 μ.Χ.)

    Είσαι ενημερωμένος για τον νεοσυντηρητισμό στις ΗΠΑ; Αν είσαι ενημερωμένος, θα γνωρίζεις πως από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, το νεοσυντηρητικό πνεύμα, χρησιμοποιεί όλες τις προκαταλήψεις και την χριστιανική παράδοση για να επιβάλλει την πολιτική του ατζέντα, πράγμα πρωτόγνωρο για την ιστορία των ΗΠΑ. Για τους νεοσυντηρητικούς, είναι απολύτως αναγκαίο και συμφέρον, ο λαός να κυριαρχείται από το φόβο και τις θρησκευτικές δοξασίες. Έτσι χειραγωγείται άνετα.

    Από πού λοιπόν αντλείς την απόλυτη βεβαιότητα στο συλλογισμό σου για τον Μπους; Ποιά είναι η συλλογιστική σου; Δε μου δίνεις κανένα στοιχείο, απλά διατυπώνεις κάτι αυθαίρετα. Μπορεί να είναι επιθυμία σου και να θέλεις να πιστεύεις σε αυτό, τα στοιχεία όμως δείχνουν πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

    Παρακάτω γράφεις:
    «Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται μια άλλη και τρομακτική εποχή και σε έναν λαό που ήταν τρομακτικός και ακόμα είναι. Γιατί ήθελες να σου μιλάει δηλαδή ? Για λουλούδια και αγάπες ? Τέτοια γίνονταν τότε, τέτοια αναφέρει. Τι πρόβλημα έχετε δηλαδή ?»

    Αγαπητέ μου Keko, εκείνη την τρομακτική εποχή που αναφέρεις, υπήρχαν λαοί και λαοί… Ένας από αυτούς τους λαούς έγραφε τα ομηρικά έπη και άλλα πνευματικά δημιουργήματα, με ολότελα διαφορετικές συντεταγμένες, ποιότητες και πολιτιστική παράδοση.

    Το πρόβλημα που έχω (σύμφωνα με την ερώτησή σου, δηλαδή, όχι πραγματικό πρόβλημα), είναι πως αυτός ο πνευματικός πλούτος είναι παραμερισμένος, αναθεματίζεται κάθε χρόνο και στη θέση του διαιωνίζεται ακόμα η κακοδαιμονία του τρομακτικού λαού των εβραίων (όπως εσύ τους αναφέρεις). Από την άλλη πλευρά, κάθε παραδοσιακό μας έθιμο, έχει καταλήξει να είναι ένα σύνολο από ευχές οι οποίες μας προτρέπουν να μοιάσουμε σε εκείνα τα τρομακτικά, παλαιοδιαθηκικά πρότυπα ανθρώπων.
    Με ποιά λογική;
    Τι ανάγκη το έχουμε;
    Ποιος μας σκλάβωσε σε τέτοια φρικτή πνευματική σκλαβιά;

    Ένα μικρό παράδειγμα: στο μυστήριο του γάμου αναφέρει πως πρέπει να μοιάσουμε με τον Αβραάμ και τη Σάρρα, τον Ισαάκ και τη Ρεβέκα, τον Ιακώβ και τους Εβραίους Πατριάρχες, τον Ιωσίφ και την Ασυνέθ, τον Μωσέα και την Σεπφοράν, τον Ιωακείμ και την Άννα, τον Ζαχαρία και την Ελισάβετ.
    Γνωρίζετε αυτά τις ιστορίες αυτών των ζευγαριών; Παιδεραστίες, αιμομιξίες, άνδρες που εξέδιδαν τις γυναίκες τους, ερωτικά τρίγωνα, τετράγωνα και ολόκληρη η γεωμετρία!
    Τι αντιπροσωπεύουν για εμάς σήμερα;
    Ως προς τι καλούμαστε να τους μοιάσουμε;

    Σε αυτά τα ζευγάρια τις παλαιάς διαθήκης, μπορούμε να δούμε όλες τις διαστροφές, όχι όμως έρωτα διαπροσωπικό.
    Ενώ η Εκκλησία χαρακτηρίζει πόρνους, όλα τα σημερινά ζευγάρια που κάνουν έρωτα πριν το γάμο, χρησιμοποιεί ως ευχή στο μυστήριο του γάμου τους, το να μοιάσουν στα ζευγάρια της π. Διαθήκης. Πώς μπορούμε να μιλάμε για έκπτωση των ηθών;
    Δεν είναι καθαρά σχιζοφρενικό;
    Τουλάχιστον να ξέρουμε σε τι συνίσταται η ευχή…

    Παρακάτω αναφέρει στο ίδιο μυστήριο και άλλα ονόματα: Ραχήλ, Εφραίμ, Μανασσήν, Ισαάκ, Ιακώβ, Ενώχ, Σημ, Ελιάχ και Ιεσσαί.
    Όλοι τους πρώτυπα, λοιπόν! Πρώτυπα ως προς τι, όμως;

    Παράδειγμα, ο Ελισαι, ο προφήτης διδάσκαλος του προφήτη Ηλία, τύχαινε να ήταν φαλακρός. Αμέσως μετά την ίαση των υδάτων της Ιεριχώ, κάποια άμοιρα παιδάκια τον κορόιδεψαν για τη φαλάκρα του. Αυτός τα καταράστηκε και ο καλός θεός έστειλε μια αρκούδα που τα κατασπάραξε. Τα παιδάκια. Καλά ακούσατε.

    Συγχωρέστε με αν υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω.

    Ζητώ διευκρινίσεις.
    Λογικές διευκρινίσεις όμως με ηθική και κοινωνική διάσταση. Όχι δογματισμούς και θεολογικές υπεραναλύσεις τραβηγμένες στα άκρα.
    Το σημερινό μυστήριο του γάμμου, ως (και) παραδοσιακό έθιμο, πρέπει να βγάζει ένα νόημα για τον άνθρωπο που παντρεύεται. Υποτίθεται πως ο αμοραλισμός δεν είναι εκκλησιαστική συνήθεια.

    Γενικά αγαπητέ Keko, χρησιμοποιείς και απευθύνεις λέξεις όπως:
    Φόβος, παραλογισμός, άγνοια, σκοταδισμός, στρουθοκαληλισμός, κ.α.
    Γνωρίζεις πως όλες αυτές οι λέξεις έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν τον τρόπο σκέψης ενός πιστού.
    Θέλεις να τις επιστρέψεις ως χαρακτηρισμούς, αλλά το κάνεις χωρίς να τους εντάσεις σε συνεπή συλλογιστική. Απλά τους επιστρέφεις αυθαίρετα, όπως θα έκανε ένα παιδάκι που είναι γατζωμένο στη φούστα της μαμάς του και το κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά και του λενε «είσαι μαμάκιας». Αυτό γυρίζει και τους λέει «όχι, εσείς είσαστε μαμάκιες». Τους το λέει επειδή δεν του αρέσει να το χαρακτηρίζουν και θέλει να αντιδράσει. Δεν έχει όμως άλλο τρόπο…. επιστρέφει την επίθεση με επίθεση. Και μάλιστα φαίνεται ολότελα αδύναμος, γιατί η δική του επίθεση φανερώνει απλά την έλλειψή του.

    Είμαι της άποψης πως οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί δεν εξυπηρετούν κανέναν διάλογο, καμία διαπροσωπική επικοινωνία.

    Έχω γράψει εδώ και καιρό ένα κείμενο για την δυνατότητα διαλόγου και για την συσχέτιση πίστης κι ελεύθερης σκέψης-έκφρασης. Ελπίζω σύντομα να το ολοκληρώσω. Θα χαρώ να λάβω απαντήσεις, δικές σου και από άλλους σκεπτόμενους ανθρώπους εδώ μέσα.

    😀

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 27, 2009, 3:51 μμ
    Permalink

    @Πέτρος
    Πέτρο έγγραψες πάρα πολλά !
    Σόρρυ, αλλά δεν έχω χρόνο να τα διαβάσω και να απαντήσω. Όλα όσα ήτανε να ειπωθούν, ειπώθηκαν προτού καν εμείς γεννηθούμε. Προσευχήσου, διάβασε τους Πατέρες, πήγαινε στο κατηχητικό, κάνε βόλτες στη «μητέρα» φύση και προπάντων: μη μιλάς μόνο παρατήρα. Αυτά φτάνουν για να βρείς απαντήσεις.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 27, 2009, 4:12 μμ
    Permalink

    @ Keko

    Μη βιάζεστε να μου απαντήσετε! Όταν έχετε χρόνο, εγώ δεν βιάζομαι. Δεν αξιώνουμε αυτοπραγμάτωση μέσα από αυτό το ιστολόγιο! Διάλογο κάνουμε 😀
    Υπάρχουν κι άλλοι να σχολιάσουν, άλλωστε, δεν απευθύνομαι μόνο σε εσάς!

    Κι εγώ έχω πάρα πολλά σχόλια που θα ήθελα να αναρτήσω και δεν προλαβαίνω!

    Τέλος, σας ευχαριστώ για τις προτροπές!
    Αν κι εγώ είμαι της άποψης να δίνω προτροπές σε κάποιον που γνωρίζω προσωπικά, ωστέ να μην φαίνομαι άκυρος και αδιάκριτος!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 9:35 πμ
    Permalink

    Σου δίνω τον τρόπο να βρεις απαντήσεις !
    🙂
    Αυτό δε θέλεις ?

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 3:34 μμ
    Permalink

    @ Keko

    Αν και διαισθάνομαι πως μάλλον παιχνιδίζετε, ας το συζητήσουμε σε σοβαρή βάση.

    Η έκφραση «να μου απαντήσετε» μάλλον παρεξηγήθηκε με την έκφραση «να βρεις απαντήσεις» που μου απευθύνετε.
    Τελείως διαφορετικές εκφράσεις!
    Μα ολότελα!

    Η δική μου έκφραση σχετίζεται με την συλλογή πληροφοριών και την ανταλαγή απόψεων. Προϋποθέτει ένα ή περισσότερα πρόσωπα που απαντούν. Είναι δηλαδή διαπροσωπική διαδικασία. Αυτή νομίζω πως είναι και η σωστή χρήση της λέξης.

    Η έκφραση «να βρεις απαντήσεις» που μου απευθύνατε, προϋποθέτει τις «απαντήσεις» ως ανεξάρτητες οντότητες, αμετάκλητα και οριστικά προϋπάρχουσες «κάπου», εκεί έξω, τις οποίες απλά τις αναζητούμε και τις βρίσκουμε κρυμμένες. Είναι αυτούσιες, ολοκληρωμένες, λειτουργικές κι έτοιμες προς εφαρμογή.
    Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη, η σωστή διατύπωση της δικής σας έκφρασης θα ήταν «να βρεις ΤΙΣ απαντήσεις».
    Στην διατύπωσή σας συγχέεται δηλαδή η χρήση της λέξης «απάντηση» με τη χρήση της λέξης «αλήθεια».

    Αλήθειες όμως υπάρχουν πολλές! Αν γράψουμε την λέξη με μικρό άλφα, είναι τόσες, όσοι είναι οι άνθρωποι, αν την γράψουμε με κεφαλαίο, είναι τόσες όσες είναι οι ομολογίες και οι πίστεις.

    Ένιγουει, εδώ μπαίνει στη μέση η έννοια του διαλόγου. Θεωρώ πως δεν προωθείται η επίλυση προβληματικών καταστάσεων (οι οποίες σχετίζονται με κοινωνικά ζητήματα), αν χρησιμοποιούμε τέτοιο ιδιωτικό και δογματικό τρόπο.

    Εδώ η εφαρμογή ενός απλού ημερολογίου (το φέρνω ως ένα μικρό παράδειγμα ανάμεσα στα χιλιάδες που υπάρχουν και που δείχνουν το πόσες είναι οι «αλήθειες»), κοστίσε και κοστίζει τόσο ακριβά σε αυτούς που αναζητούν «τις απαντήσεις».

    Για να μη σας κουράζω, να σας υπενθυμίσω πως εγώ δεν ανοίκω σε αυτούς που αναζητούν «τις απαντήσεις».
    Συζητώ, κάνω διάλογο δηλαδή, για να ακούσω τις διευκρινίσεις των άλλων (αυτό ήταν άλλωστε και το αίτημά μου) πάνω σε ζητήματα που είναι (και) κοινωνικά.

    Ο διαπροσωπικός στόχος είναι να έρθουμε πιο κοντά.

    Ο γνωστικός στόχος, είναι να μπορέσουμε να διατυπώνουμε νέα ερωτήματα πλέον, πιο ολοκληρωμένα.

    Ο κοινωνικός στόχος είναι να διαμορφώσουμε ο καθένας την άποψή του (τη θεωρία του), πιο συνεκτικά, οργανωμένα και υπεύθυνα.

    Η ιδιώτευση θεωρώ πως δεν εξυπηρετεί αυτούς τους στόχους.

    Θρησκευτικό στόχο δεν μπορώ να αναγνωρίσω στο διάλογο, αλλά στη νουθεσία, την προτροπή, την καθοδήγηση και την διδασκαλία.
    Οπότε «τις αλήθειες» που εννοείτε, μπορεί να τις αναζητήσει ο καθένας, με τους τρόπους που προτείνετε και πολλούς περισσότερους που έχουν να προτείνουν άλλοι.

    Να σας περιγράψω και με λίγο παραστατικό τρόπο την εμπειρία μου γύρω από τον τρόπο που διαλέγονται πολλοί πιστοί. Ελπίζω να μην παρεξηγήσετε! 😀

    Πολλές φορές όταν ακούω να «διαλέγονται» πιστοί αναμεταξύ τους, βλέπω πως στην ουσία παίζουν με τους ρόλους «γέροντας» και «υποτακτικός».
    Αν το παίζουν και οι δύο «γέροντες», απλά ξυνίζουν. Αν το παίζουν και οι δύο «υποτακτικοί», επαναλαμβάνουν ο ένας στον άλλον τα top50 του τελευταίου update τους, με το χαμόγελο της εγκαρτέρησης. Αν το παίζει ο ένας «γέροντας» και ο άλλος «υποτακτικός», όλα βαίνουν κατ’ ευχήν!

    Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα όμως.
    Εμείς δεν έχουμε τέτοιους ρόλους.
    Συζητάμε ως απλοί άνθρωποι.

    Όποιος θέλει να συζητήσει! Δεν είναι καταναγκαστικό!

    Εγώ την καταβρίσκω, όπως βλέπετε, γιατί θεωρώ πως εκπληρώνω τους τρεις στόχους που σας διατύπωσα παραπάνω (διαπροσωπικός, γνωστικός και κοινωνικός).
    Διαυκρίνισα τον ρόλο μου, λοιπόν.

    Ελπίζω να έχει και για εσάς κάποιο νόημα ο διάλογος!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 4:40 μμ
    Permalink

    Συγνώμη που επεμβαίνω, αλλά διάλογος χωρίς να βλέπει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, δεν νοείται…….
    Ή τουλάχιστον να είναι ο ένας δίπλα στον άλλο, για να τον αισθάνεται, εάν δεν μπορεί να δει ο ένας τον άλλο.

    Αν κάποιος επιθυμεί να κάνει σωστό διάλογο, θα πρέπει να συναντήσει τον άλλο σε προσωπικό επίπεδο και όχι `μέσω γραπτών μηνυμάτων`, όπως κάνω τώρα κι εγώ, παρόλο που και αυτός ο τρόπος ίσως να βοηθά μερικές φορές.-Δεν είναι όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, αληθής διάλογος.

    Ευχαριστώ.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 5:13 μμ
    Permalink

    Συμφωνώ κι επαυξάνω, Νικήτα.

    Είναι πολύ περισσότερα αυτά που μεταφέρουμε με όλη μας την παρουσία και έκφραση. Ο διάλογος μέσω μηνυμάτων είναι κολοβωμένη συνομιλία.

    Παρόλα αυτά, θεωρώ πως και αυτή η μορφή διαλόγου είναι χρήσιμη κι αναντικατάστατη. (Η λέξη διάλογος αναφέρεται και στο γραπτό λόγο και στον προφορικό. Αν μιλάμε μόνο για προφορικό λόγο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την λέξη συνομιλία.)

    Πόσες φορές δεν έχουμε έρθει αντιμέτωποι με παραξηγήσεις που οφείλονται στην προχειρότητα της βιαστικής προφορικής έκφρασης; Ακόμα και σε αγαπημένα πρόσωπά μας, υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να καθήσουμε να εκφραστούμε γραπτώς. Ανοίγουμε δηλαδή ένα γραπτό διάλογο, που θεωρούμε πως θα είναι προτιμότερος από μια συνομιλία.

    Σίγουρα, η ανταλαγή γραπτών κειμένων, ως μορφή διαλόγου, υπολείπεται ως προς την παρουσία του προσώπου, ειδικά αν συνδιαλέγεσαι με πρόσωπα που δεν τα γνωρίζεις.

    Σου δίνεται όμως τη δυνατότητα να σκεφτείς περισσότερο αυτά που γράφεις, να παραλείψεις κάτι που τελικά κρίνεις δευτερεύον, να αναδιατυπώσεις πιο ψύχραιμα μια αρχική σου τοποθέτηση, πριν την αναρτήσεις.

    Αν έχεις στόχο να εξυπηρετήσεις την επικοινωνία, μπορείς να το κάνεις πιο συγκροτημένα.

    Επιπλέον αναγκαστικά αρχίζεις να δίνεις μεγαλύτερο βάρος σε θέματα ύφους, και καλλιεργείς την γραπτή σου έκφραση έτσι που να φανερώνει περισσότερα για το πρόσωπό σου.

    😀

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 7:31 μμ
    Permalink

    Για τον F. OF M. βασικά και για όποιον άλλον θέλει.
    Πας σε μια «πρωτόγονη» φυλή στην Αφρική που δεν έχει δει ποτέ της κάτι από τεχνολογία και τους λες για τα αεροπλάνα. Φυσικά δεν πιστεύει κανείς πως υπάρχει αυτό το πράγμα, εκτός από έναν «πρωτόγονο» που έχει γίνει φίλος σου και σε εμπιστευτεται. Καποια στιγμή περνάει ένα αεροπλάνο στον ουρανο πάνω από το χωρίο. Καποιοι αναρωτιούνται αν είναι αλήθεια αυτό που βλέπουν και μήπως είναι το αντικείμενο για το οποίο τους μιλούσες. Ο «σοφός » της φυλής πείθει τους ευκολόπιστους ότι είναι κάποιο κακό πνεύμα. Αν και το παραδειγμά μου είναι φτωχό, συχνά συμβαίνει το ίδιο και με το Θεό. Οι άνθρωποι που δεν έχουν γνωρίσει το Θεό και έχουν σκοτεισμένο νου ( είναι ορολογία της εκκλησίας) δεν μπορούν να γνωρίσουν ή να αναγνωρίσουν τον Θεό. Από την άλλη κάποιος που πιστεύει στον Θεό δεν σημαίνει ότι τον γνωρίζει αληθινά, όπως και ένας επιβάτης αερπλάνου μπορεί να μην γνωρίζει τίποτα από το αεροπλάνο , την κατασκευή του , τους νόμους που το κινούν κ.τ.λ.
    Το θέμα δεν είναι αν υπάρχει Θεός, αλλά αν θέλουμε να τον γνωρίσουμε.
    Επειδή κι εγώ είμαι από αυτούς που δεν γνωρίζω τον Θεό,(έχω γνωρίσει όμως ανθρώπους που Τον γνώρισαν, αγίους που λέμε) δεν μπορώ να σου πω περισσότερα.
    Ένα μόνο προσωπικό μου συμπέρασμα. Έχω παρατηρήσει ότι ο Θεός αποκαλύπτεται σε ανθρώπους πολύ βασανισμένους ή πολύ ελεήμονες.
    Καλή φώτιση!

    Πέτρο, οι άνθρωποι στηρίζονται στην λογική και βγάζουν λογικά συμπεράσματα. Η λογική όμως δεν είναι αρκετοί για να κατανοήσουμε τους πνευματικούς νόμους. Οι πνευματικοί άνθρωποι όμως, πριν συζητήσουν, πριν πάρουν κάποια απόφαση, πριν βγάλουν κάποιο συμπέρασμα προσεύχονται. Καί περιμένουν απάντηση από το Θεό. Ποιος από εμάς ξέρει ακριβώς τις ιστορικές συνθήκες της Παλαίας Διαθήκης; Ποιος ξέρει το σχέδιο του Θεόυ γι΄αυτούς που πεθαναν; Εμεις σκεφτόμαστε ο Θεός τους βασάνισε, τους σκότωσε κ.τ.λ. Και αν αυτοί σώθηκαν;
    Ο Θεός είναι η Αγάπη.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 29, 2009, 2:21 πμ
    Permalink

    @ Μαρίνα

    Αγαπητή Μαρίνα, σέβομαι την πίστη σου, όπως σέβομαι (στα πλαίσια της κοινωνικής ανοχής) και όλες τις προσωπικές τοποθετήσεις των συμπολίτών μου, όσο κι αν διαφωνώ.
    Οι δικές σου τοποθετήσεις, σχετίζονται αποκλειστικά με την πνευματικη προσωπική σου πορεία, εγώ όμως δεν αναφέρομαι σε προσωπικά, αλλά σε κοινωνικά ζητήματα.

    Αν και μπορεί να έχω πολλά να πω και να σχολιάσω στα πνευματιστικά και θεϊστικά θέματα που αναφέρεις παραπάνω, δεν έχω κανένα σκοπό να βάλλω κατά της πίστης σου. Είναι η δική σου επιλογή και δε μου πέφτει λόγος.
    Άλλος είναι ο προβληματισμός μου, για άλλα θέματα συζητώ, τα οποία μας αφορούν όλους μας.

    Ελπίζω να διατυπώσω αναλυτικά και καθαρά την στάση μου, ώστε να μην παραμένουν παρεξηγήσεις. Πιστεύω πως αυτή η στάση είναι και προβληματισμός πολλών συμπολιτών μας.

    Προσπαθώ να ανοίξω διάλογο με ανθρώπους που δηλώνουν πιστοί ορθόδοξοι, γιατί πιστεύω πως καλώς ή κακός, ο ρόλος που θέλει να έχει η Εκκλησία, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς. (Ούτως ή άλλως, με την θετικότερη εκτίμηση που μπορώ να κάνω, δεν είναι πάνω από το 15% του συνόλου των Ελλήνων.)

    Όλα τα θέματα που σχολιάζω, είναι κοινωνικά θέματα, που σχετίζονται με την εκκλησιαστική στάση κι έχουν επιπτώσεις που αφορούν στο σύνολο των Ελλήνων, συνειδητά πιστών και μη.

    Ένα σημαντικό ζήτημα για εμένα είναι το εξής:
    Θεωρώ πως οφείλουμε να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στους δύο διαφορετικούς ρόλους που έχει η Εκκλησία στην Ελλάδα και να ξεκαθαρίσουμε το πολιτειακό μας τοπίο.

    Στους πραγματικά πιστούς, σε αυτούς δηλαδή που αισθάνονται πως πραγματικά έχουν μια σωτηριολογική σχέση με την Εκκλησία, που πραγματικά την δέχονται ως κεντρικό πνευματικό καθοδηγητή τους και διατήρούν μαζί της την σχέση που πρέπει να έχει ένας πιστός, ο ρόλος της είναι αναγκαστικά και δικαιωματικά καθοδηγητικός.

    Η Ελλαδική Εκκλησία, έχει αποκτήσει όμως κι ένα δευτερεύοντα ρόλο που ιστορικά δεδομένα της επέτρεψαν να διατηρεί, και οφείλει να διακονεί με σωστό τρόπο.

    Ο ρόλος αυτός σχετίζεται με την αίσθηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
    Δεν είναι ρόλος παρεμβατικός και καθοδηγητικός, αλλά ιστορικός και (πρέπει να) λειτουργεί συνεκτικά.

    Αυτόν τον ρόλο τον έχει απέναντι σε όλους τους Έλληνες, όχι μόνο τους συνειδητά πιστούς.
    Απέναντι στους υπόλοιπους Έλληνες που δεν την επιλέγουν ως καθοδηγητή, (από το 75% που δηλώνουν πιστοί βγάζουμε το 15% που συμμετέχει πραγματικά στην Εκκλησία και μένει το 60%), πρέπει να στέκει με ανοχή, να σέβεται τις κοινωνικές αλλαγές, τις κοινωνικές δυναμικές και τις κοινωνικές επιλογές, χωρίς να δογματίζει και να σωτηριολογεί, χωρίς δηλαδή να τους αντιμετωπίζει ως πήμνιό της, αλλά ως Έλληνες πολίτες.

    Ο ρόλος αυτός τις δίνει πολλά δικαιώματα τα οποία εννοείται πως τα καρπώνεται και με το παραπάνω. Τελικά όμως, ενώ καρπώνεται αυτά τα οφέλη, δεν επιτελεί το συνεκτικό της ρόλο, που οφείλει έναντι των υπολοίπων Ελλήνων.

    Οι περισσότεροι Έλληνες που δηλώνουν πιστοί, καλύπτουν άλλες ανάγκες, που δεν έχουν σχέση με τον πρωτεύοντα ρόλο της Εκκλησίας.

    Δεν το σχολιάζω καθόλου αρνητικά αυτό. Απλά το επισημαίνω.

    Οι ανάγκες αυτές είναι κοινωνικής κι όχι σωτηριολογικής φύσης.
    Είναι η ανάγκη να ανοίκουν κάπου (ενσωμάτωση),
    η ανάγκη να συμμετέχουν στα παραδοσιακά έθιμα και να δείχνουν με αυτόν τον τρόπο το σεβασμό τους στην παράδοση των προγόνων μας,
    η ανάγκη να βιώνουν την ιστορική συνέχεια της πολιτιστικής τους κοινότητας,
    η ανάγκη για αίσθηση ταυτότητας
    και πολλές άλλες ανάγκες εξαιρετικά σημαντικές για μια κοινωνία.

    Αυτές οι ανάγκες, για ιστορικούς λόγους καλύπτονται από την ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα μας, όπως ακριβώς σε άλλα κράτη καλύπτονται από άλλες παραδοσιακές πίστεις.

    Αυτοί λοιπόν οι πιστοί (που λάθος κάνουν οι θεολόγοι να τους ονομάζουν χλιαρούς, δεν είναι καθόλου χλιαροί, απλά έχουν κάνει την συνειδητή επιλογή τους), δεν έχουν δώσει λευκή επιταγή στην Εκκλησία να μιλά εξ ονόματός τους.
    Την θέλουν απλά για τον παραδοσιακό της ρόλο, τη σέβονται γι’ αυτό και δεν θέλουν να έρχονται σε αντιπαράθεση μαζί της.

    Της δικαιολογούν το δικαίωμα ύπαρξης έναντί τους, μόνο όσον αφορά στην κάλυψη των παραπάνω αναγκών.
    Κατά τα άλλα, δεν την αξιώνουν σε άλλους ρόλους που θα ήθελε να έχει.

    Προσπαθεί, όμως η Εκκλησία, όχι μόνο να διατηρήσει και να επεκτείνει τα ιστορικά και πολιτειακά κεκτημένα της επί της ελληνικής κοινωνίας, αλλά να συνεχίσει να παίζει το ρόλο του ηθικού νομιμοποιητή ή απαξιωτή και να διχάζει κατά καιρούς το σώμα των Ελλήνων πολιτών.

    Κατά τη γνώμη μου, δεν εξουσιοδοτείται πλέον για κάτι τέτοιο γιατί έχουν αλλάξει εντελώς τα δεδομένα.

    Η αδιαφορία των πολιτών, δεν έχει προέλθει από άγνοια και αμορφωσιά. Είναι μια, κατά κάποιον τρόπο, «πολιτική» πράξη.

    Το θέμα βεβαίως δεν είναι τι κάνει η Εκκλησία, αλλά τι της επιτρέπουμε εμείς να κάνει.
    Θεωρώ πως έχουμε αρκετά συγκεχυμένες σκέψεις γύρω από τον δεύτερο ρόλο της. Τον συγχέουμε με τον πρώτο και αυτό δημιουργεί πολλές αλλωτριωμένες και μπασταρδεμένες καταστάσεις, πολιτειο-εκκλησιαστικής μίξης.
    Ενώ αυτό εξυπηρετεί πολύ την εξουσιαστική διαφθορά, δεν εξυπηρετεί καθόλου την αυτοσυνείδησή μας, είτε είμαστε συνειδητά πιστοί, είτε οτιδήποτε άλλο.

    Χρειάζεται να ενεργοποιηθεί ένας κοινός προβληματισμός, ώστε επιτέλους να βρεθεί μια κοινή γλώσσα, να δούμε τις πραγματικές διαστάσεις της πολιτειακής μας ταυτότητας και να ξεκαθαρίσουν οι κακοδαιμονίες του παρελθόντος.

    Παρά την καταστροφολογία, την προφητολαγνεία και την δευτεροπαρουσιολογία που επικρατεί στο χώρο της Εκκλησίας (εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, άλλωστε, τα ίδια ακούγονται. Μην νομίζουμε πως τώρα εμφανίστηκε το «ο καιρός γαρ εγγύς»), έχουμε μπροστά μας πολλά ακόμα να ζήσουμε, πολλά για να ελπίσουμε και πολλά για να παλέψουμε.

    Έχουμε ζήσει απείρως χειρότερες καταστάσεις στο παρέλθόν.
    Δεν είμαι καθόλου της μηδενιστικής άποψης.
    Είναι στο χέρι μας να απελευθερώσουμε τις πνευματικές και δημιουργικές μας δυνατότητες, ως δυνατοί και ενεργοί πολίτες.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 30, 2009, 3:20 μμ
    Permalink

    keko,

    Θα χαρώ πολύ αν έχουμε κάποιες φιλικές ανταλλαγές απόψεων.

    Θα κάνω πρώτα μία ερώτηση ώστε ανάλογα με την απάντηση να κάνω μετά τις υπόλοιπες ερωτήσεις.
    Ο Θεός κάνει γνωστή την ύπαρξή του στους ανθρώπους και τους αφήνει ελεύθερους από εκεί και πέρα να επιλέξουν αν θα τον ακολουθήσουν ή αν όχι
    ή ζητά από εμάς να ακολουθήσουμε το θέλημά Του και να αφιερώσουμε τη ζωή μας σε Αυτόν και να θυσιάσουμε τα πάντα για Αυτόν και τότε θα μας φανερωθεί και θα μας σιγουρέψει για την ύπαρξή Του..?

    Η Μαρίνα είπε:
    «Το θέμα δεν είναι αν υπάρχει Θεός, αλλά αν θέλουμε να τον γνωρίσουμε.
    Επειδή κι εγώ είμαι από αυτούς που δεν γνωρίζω τον Θεό,(έχω γνωρίσει όμως ανθρώπους που Τον γνώρισαν, αγίους που λέμε) δεν μπορώ να σου πω περισσότερα.
    Ένα μόνο προσωπικό μου συμπέρασμα. Έχω παρατηρήσει ότι ο Θεός αποκαλύπτεται σε ανθρώπους πολύ βασανισμένους ή πολύ ελεήμονες.»
    Κατά πόσο συμφωνείς με το παραπάνω?

    Δεν έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου το σε ποιούς αποκαλύπτεται ο Θεός, και το εάν δίνει αδιαμφισβήτητες και αδιάψευστες μαρτυρίες-πιστοποιήσεις της ύπαρξής Του.
    Τελικά, τι ζητά απο εμάς ο Θεός?
    Να αφιερώσουμε την ζωή μας σε Αυτόν, να θυσιάσουμε τα πάντα για Αυτόν, και τότε ίσως (μόνο ίσως) να μας σιγουρέψει για την ύπαρξή Του?

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 30, 2009, 3:26 μμ
    Permalink

    Μόλις πάτησα κλικ για να σταλθεί το παραπάνω κείμενο,
    τότε πήρα μια μικρή απάντηση στο ερώτημά μου από την στήλη «κέρασμα» του Ζωντανού Ιστολογίου:

    Κέρασμα
    Καλύτερα να αγωνίζεσαι ματαίως, παρά να ζεις ματαίως
    – Γέροντας Γαβριήλ Αγιορείτης

    Παρακαλώ, θέλω την αντικειμενική (σύμφωνα με εσένα) απάντηση.

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 1, 2009, 6:01 πμ
    Permalink

    Πολλοι μελέτησαν όλες τις θρησκείες, αλλά την αληθινή πίστη δεν την γνώρισαν, όπως πρέπει. Σε εκείνον όμως που παρακαλεί με ταπείνωση τον Θεό να τον φωτίσει, σ’αυτόν ο Κύριος θα δώσει να γνωρίσει ποσο πολύ Αγαπά τον άνθρωπο.
    Οι υπεροπτικοι άνθρωποι συνεχώς ελπίζουν να μάθουν τα πάντα με το νου τους, αλλά ο Θεός έβαλε όριο σ’ αυτούς.
    Εμείς όμως γνωρίζουμε τον Κύριο. Αυτός ο Ίδιος εν Πνεύματι Αγίω φανερώθηκε σε μας και η ψυχή γνωρίζει Αυτόν και χαίρεται και αγάλλεται και είναι αναπαυμένη.

    Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

    Σχολιάστε
  • Pingback:Παναγία Χαρακιανή « ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ

Απάντηση σε marianaxos Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Αν υπάρχουν Άγιοι άνθρωποι, τότε υπάρχει και ο Θεός.
    - Anonymous
  • Αρέσει σε %d bloggers: