Τι Χρώμα Δένδρο Στολίσαμε;

της Ιωάννας Ι.

Κόκκινο;


Το δένδρο
με τα λαμπάκια της φιληδονίας
με τα αγγελάκια της υπερηφανίας
με τις καμπανούλες που χτυπάνε ψεύτικα,
με τις κορδέλες που κάνουν φιόγκο αποπνικτικό την Αγάπη,
με την φάτνη χωρίς το Βρέφος,
με την Παναγία που την άφησαν χωρίς Παιδί!
Το κόκκινο δένδρο,
που στάζει αίμα από το ψέμα,
που μυρίζει ακόμη η μούχλα από την καταχωνιασμένη αμαρτία,
που λάμπει σαν μπακίρι,
που αναβοσβήνει σαν κακόφημη παράγκα,
που έχει αρπάξει την κόκκινη ευκαιρία
και την έκανε αστέρι του- οδηγία!;
ή

Καταπράσινο


με τα φυσικά στολίδια, χωρίς φτιασίδια,
με τις πίκρες καλογυαλισμένες,
με τις χαρές διπλοπαρκαρισμένες,
με την Αγάπη για αστέρι,
με το Φως της ταπείνωσης στην φάτνη,
κι εμάς με αυτιά και μάτια μισοσβησμένα
απ’ την απλότητα του Θεϊκού μεγαλείου;!

Τι Δένδρο στολίσαμε;

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ελληνες. Ενας μικρός λαός με μεγάλες απαιτήσεις. Αναζητούν την αλήθεια. Αγαπούν την καλλιέπεια και πάνε πέρα απ' αυτή.

    Ψάχνουν, ζητούν σε όλους τους τομείς να βρουν την πρώτη αιτία· να βρουν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα για τον άνθρωπο, τον κόσμο, τον Θεό. Είναι έτοιμοι να ακούσουν καθετί νέο. Να ασπαστούν την αλήθεια που τους πείθει. Να απορρίψουν ό,τι δεν τους αναπαύει. Ταξιδεύουν, μελετούν, μαθαίνουν. Κάνουν τη μελέτη του θανάτου φιλοσοφία· τα προσωπικά τους προβλήματα και τις ιστορικές συμφορές τέχνη και τραγωδία.

    Δεν αναπαύονται στην τέχνη (και την πιο υψηλή) ούτε στη φιλοσοφία («παίδων αθύρματα»). Θέλουν να προχωρήσουν προς κάτι τολμηρότερο και θεϊκότερο· προς κάτι που τους σπρώχνει και τους προετοίμασε η μέχρι τώρα πορεία, κατάκτησις και δίψα τους.
    - π. Βασίλειος Γοντικάκης
  • Αρέσει σε %d bloggers: