Ἀναζήτηση στή Μέθη τῶν Ὀνείρων

agalma-sea-sunset

Ανιχνεύοντας τον ορίζοντα, όπου βρίσκω
το σύμπαν να ορθώνεται μέσα μου
Μέσα στα κοχύλια των λευκών αμμουδιών,
στα βότσαλα των ξεχασμένων ονείρων,
ψηλαφώντας τ’ αστέρια
Ανάμεσα στις θύμησες των παιδικών οραμάτων,
που ζητούν σπαράζοντας να ζωντανέψουν
Μέσα σε στίχους αρμονικά συμμετρικούς
με το τραγούδι των πουλιών,
που ενώνονται για να γίνουν ελπίδες
Στις περιπλανήσεις ενός δειλινού,
αγγίζοντάς με, μια αίσθηση πρωτόγνωρη
Τυλίγομαι στη μέθη των ονείρων
Ανακαλύπτω τη διάσταση της ύπαρξης
και σ’ αναζητώ,
αν υπάρχεις…

Ποίημα «Μέθη των ονείρων» τῆς 13χρονης Αναστασία Ματζιάρη, 1ο βραβεῖο διαγωνισμοῦ ποίησης 2015 Δημοτικῆς Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης

Πηγή: Δημοκρατία

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βούλομαι, δ' αναξ, καλώς δρών εξαμαρτείν μάλλον ή νικάν κακώς.
    Προτιμώ, βασιλέα, ν' αποτυχαίνω πράττοντας το καλό παρά με το κακό να κατακτώ τη νίκη.

    - Σοφοκλής
  • Αρέσει σε %d bloggers: