«Κοινωνώ τους πιστούς στην Ταϊβάν ακόμα και στους σταθμούς του τρένου»

Ο π. Ιωνάς Μούρτος, στη συνέχεια της συνέντευξής του, μιλά για την κατήχηση, τη λειτουργία που τελεί στα κινεζικά, τις βαπτίσεις στην αναπτυγμένη Ταϊπέι και τις διαφορές με την ιεραποστολή στην Αφρική

Συνέντευξη στη
Σοφία Χατζή

Ο πατήρ Ιωνάς Μούρτος εδώ και πολλά χρόνια διακονεί στη μακρινή Ταϊβάν, κάνοντας υπακοή στην πρόταση του μακαριστού Γεωργίου Καψάνη, Ηγουμένου της Μονής Γρηγορίου, και έχοντας ως αποσκευή τις πνευματικές νουθεσίες του Αγίου Πορφυρίου, που, ανάμεσα σε άλλα, τον συμβούλευσε να μάθει να χειρίζεται τους υπολογιστές.

Σήμερα ο πατήρ Ιωνάς κατανοεί πλέον τη σοφή και προορατική συμβουλή του Αγίου, αφού θα χρειαζόταν απαραίτητα αυτή την τεχνική γνώση για να κάνει ιεραποστολή σε μια χώρα οι κάτοικοι της οποίας ανιχνεύουν την Ορθοδοξία μέσω του διαδικτύου. Το πραγματικά καλό που προέρχεται από το Αγιο Πνεύμα δεν έχει ανάγκη από κανόνες και προϋποθέσεις για να εξαπλωθεί. Αυτό το καλό πνέει ελεύθερα και πρωτότυπα. Μεταφέρουμε το β΄ μέρος της συνέντευξης που παραχώρησε ο π. Ιωνάς στην «Ορθόδοξη Αλήθεια».

Στην Ταϊβάν, σε αντίθεση με την Αφρική, δεν έχετε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της φτώχειας του λαού. Λογικό, λοιπόν, η κατήχηση να ακολουθεί διαφορετικές οδούς σε αυτόν τον ασιατικό λαό.
Ναι, στην Αφρική είναι αλλιώς τα πράγματα. Πρέπει να αντιμετωπιστεί καταρχάς το πρόβλημα της πείνας. Ασφαλώς η πίστη δεν δίνεται σε αντάλλαγμα για την υλική βοήθεια που παίρνει ο ιθαγενής, δεν θα ήταν ιεραποστολή αυτό. Πρέπει να μιλήσεις για την πίστη και μαζί με τους ντόπιους να προχωρήσεις σε αυτήν, όχι μόνος… Οι άνθρωποι δεν είναι μια μάζα ανθρώπων τους οποίους εγώ κατευθύνω. Πρόκειται για ανθρώπους μορφωμένους, έχουν δουλειές κ.λπ. Βαφτίζουμε πολύ λίγους, δεν πρόκειται στην Ταϊβάν να βαφτίσουμε 100 άτομα μαζί. Αν και δεν θα δω όσο ζω θεαματικά πράγματα, ωστόσο γίνονται ζυμώσεις, άλλοι θα γράψουν θετικά πράγματα για εμάς, άλλοι αρνητικά και έτσι προχωράει η Εκκλησία. Αν και στην Ταϊβάν δεν μας έχουν αντιμετωπίσει αρνητικά, ήταν όλοι φιλικοί. Στο διαδίκτυο γράφουμε πράγματα, δεχόμαστε απορίες από παντού, κάποιοι δεν συμφωνούν με αυτά που διαβάζουν, κι εμείς όσο μπορούμε απαντάμε κ.ο.κ.

Μάθατε και λειτουργείτε στα κινεζικά;
Ναι, ωστόσο είναι δύσκολη υπόθεση. Διότι ακόμα και το παραμικρό λάθος, ειδικά στον τονισμό, μπορεί να αλλάξει τελείως το νόημα όσων λέγονται. Είναι τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικοί τόνοι για κάθε λέξη. Οι πιστοί μας καταλαβαίνουν τη… δική μου κινεζική και χαίρονται, μάλιστα. Εχουμε φτιάξει ένα βιβλίο που είναι τετρασέλιδο. Στη μία σελίδα έχει δύο στήλες, που έχει το πρωτότυπο ελληνικό, δεύτερο είναι ρωσικά, τρίτο είναι αγγλικά και μετά κινεζικά. Οπότε, όποιος και να έρθει, διότι έρχονται διάφοροι ξένοι, έχουμε αυτές τις γλώσσες και καλυπτόμαστε.

Πόσοι ορθόδοξοι υπάρχουν στην Ταϊπέι αυτή τη στιγμή;
Δεν είναι πολλοί ασφαλώς. Ωστόσο σε μεγάλες γιορτές έρχονται αρκετοί άνθρωποι στην εκκλησία μας κι αυτό μας δίνει χαρά. Μην ξεχνάτε ότι οι χριστιανοί των άλλων ομολογιών, που είναι αιώνες ήδη στη χώρα, αποτελούν το 4% του πληθυσμού. Εμείς οι ορθόδοξοι είμαστε μερικές δεκάδες. Ωστόσο, εγώ πηγαίνω και σε άλλες πόλεις να λειτουργήσω. Και λειτουργώ στο σπίτι κάποιου χριστιανού ορθοδόξου, πάνω σε ένα τραπέζι. Οι άνθρωποι είναι γύρω από το τραπέζι, διότι στην Ταϊβάν δεν έχουν μεγάλους χώρους στα σπίτια τους. Ψάλτη δεν έχουμε, διαβαστά λέει κάποιος ό,τι πρέπει να πει. Και μετά τη λειτουργία τρώμε στο ίδιο τραπέζι. Αλλες φορές παίρνω το πολύ γρήγορο τρένο, έχω μαζί μου προσεγμένα τη θεία κοινωνία, ενημερώνω ηλεκτρονικά τους πιστούς ότι πρόκειται να περάσω με το τρένο, έρχονται στους διάφορους σταθμούς, βάζω το πετραχήλι μου και τους κοινωνώ. Μια δυο φορές τον μήνα πηγαίνω όλη αυτή τη διαδρομή. Οι άνθρωποι το περιμένουν κι εγώ το χαίρομαι. Δεν μπορεί ο χριστιανός να κοινωνεί μία φορά τον χρόνο… Πηγαίνω και δεν απαιτώ να έρχονται στην πρωτεύουσα, ειδικά οικογένειες με παιδιά κ.λπ. Για μένα είναι κάτι φυσιολογικό. Δεν είναι ο ιεραπόστολος κάποιο παράξενο φρούτο, είναι η τελευταία εντολή του Χριστού. Είναι η ίδια η Εκκλησία στην ιεραποστολή. Εγώ ένας παπάς είμαι, αν θέλετε να με λέτε ιεραπόστολο, πείτε με…

Ζυμωθήκατε με αυτούς τους ανθρώπους…
Ναι, δεν πήγα να προσηλυτίσω ή να τους μάθω έναν άλλον πολιτισμό, λ.χ. τον ελληνικό. Καθόλου. Πήγα να τους πω για τη χριστιανική πίστη, αλλά και για να μάθω κιόλας. Πήγα να τους φέρω ει δυνατόν τη χριστιανική Εκκλησία με τον κινεζικό τρόπο. Γιατί έτσι σκέφτονται οι άνθρωποι, έτσι καταλαβαίνουν. Αλλιώς δεν προσεγγίζονται. Δεν είμαι προσηλυτιστής. Εκεί, ας πούμε, έχουμε μορμόνους. Αυτοί πάνε με δύο ποδήλατα και σε παίρνουν από πίσω. Και δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις, δηλαδή. Κάτι που είναι και αγενέστατο. Προσβλητικό για τη σκέψη των άλλων ανθρώπων.

Πώς η Κινέζα Πελαγία έγινε χριστιανή, έκανε μάστερ με  θέμα τις εικόνες και έφτασε να αγιογραφεί αριστοτεχνικά

Εχετε βοηθούς στην ιεραποστολική προσπάθεια;
Οχι. Υπάρχει μόνο η Κινέζα Πελαγία, η οποία με έναν θαυμαστό τρόπο ήρθε στην εκκλησία, εργάζεται ιεραποστολικά, αγιογραφεί, αλλά πώς έγινε ορθόδοξη είναι πολύ σημαντικό: Είχαν πολλά λεφτά στην οικογένειά της. Οι Κινέζοι, ξέρετε, θέλουν να μάθουν αγγλικά ει δυνατόν δωρεάν. Οπότε πάνε σε προτεσταντικές εκκλησίες για να μάθουν αγγλικά. Την έστειλε λοιπόν η μητέρα της σε μια τέτοια εκκλησία να μάθει αγγλικά. Αλλά αυτή ήταν σοβαρή. Χώρια ότι στα 17 της τη βάπτισαν εκεί με το ζόρι, μετά πήγε στους ιεχωβάδες κι εκεί της είπαν ότι αυτοί μόνο έχουν την καλύτερη Καινή Διαθήκη. Λέει: «Πού το ξέρετε;» Απάντησαν: «Είναι η καλύτερη μετάφραση. Από τα ελληνικά». «Και πώς ξέρετε ότι είναι η καλύτερη μετάφραση;» «Ε, πώς, έχουμε τους καλύτερους». Πήγε σπίτι της, προσευχήθηκε στον Θεό και είπε μέσα της: «Αν είναι αλήθεια αυτά που λένε, στείλε μου έναν Ελληνα να με διδάξει και να ‘ναι και δωρεάν». Εν τω μεταξύ, πριν αγοράσουμε την εκκλησία, εγώ λειτουργούσα σε ξενοδοχεία. Μετά νοικιάσαμε ένα ισόγειο δωμάτιο κι εκεί λειτουργούσα. Εκεί ήρθε λοιπόν μια μέρα η Πελαγία, ενώ έκανα την προσκομιδή, μπήκε μέσα και, μόλις είδε εικόνες, πήγε να φύγει. Διότι οι προτεστάντες θεωρούν ότι οι εικόνες είναι είδωλα. Αλλά της μίλησα κι έμεινε. Μετά με ρώτησε αν ήμουν Ελληνας, αν γνωρίζω ελληνικά και αν μπορώ να της μάθω αγγλικά. Πέντε χρόνια αργότερα, και ενώ ποτέ δεν της είπα να γίνει ορθόδοξη, ζήτησε να βαπτιστεί. Ετσι βαπτίστηκε. Κι αυτή που αρχικά μισούσε τις εικόνες έμαθε να αγιογραφεί αριστοτεχνικά. Συμμετείχε μάλιστα και σε μια έκθεση αγιογραφίας εδώ. Προσπαθούμε να φέρουμε την εικόνα στους Κινέζους ως τέχνη και ως θεραπεία. Από τις τερατώδεις μορφές της θρησκείας τους αλλά και των διαφημίσεων περνούν στην ορθόδοξη εικόνα. Κάποιος είδε την εικόνα της Παναγίας εδώ και δάκρυσε. Επενδύουμε στην εικόνα, διότι, πέραν της ισχυρής εντύπωσης που κάνει αρχικά στους ανθρώπους αυτής της χώρας, μας δίνει την ευκαιρία να περνάμε και στο τι κρύβεται πίσω από την εικόνα, στη θεολογία της εικόνας, δηλαδή. Η Πελαγία λοιπόν έκανε και μάστερ με τίτλο: «Η εικόνα ως θεραπεία».

Η έννοια του Αγίου και το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» που… τους ταιριάζει!

Τι σημαίνει ο Αγιος για τους ντόπιους; Εσείς ζήσατε κοντά στον Αγιο Πορφύριο, είστε ο άνθρωπος που του έκλεισε τα μάτια…
Μια κοπέλα μάς είπε ότι έγινε ορθόδοξη μέσα από ένα βιβλίο που μεταφράσαμε για τον Αγιο Πορφύριο. Εχουν κάτι παραπλήσιο με την έννοια του Αγίου, αν και με πολύ διαφορετική έννοια απ’ ό,τι εμείς. Γι’ αυτό είμαι πολύ προσεκτικός όταν τους μιλώ για τους Αγίους. Πρέπει να δώσουμε πρώτα την αγάπη του Χριστού, τη θεία ευχαριστία, και θα έρθουν μετά οι Αγιοι. Εχουμε εισαγάγει τη νοερά προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Τους ταιριάζει. Αλλωστε οι Κινέζοι έχουν έναν βαθύτατο μυστικισμό, έχουν αυτοσυγκέντρωση κ.λπ. Εχουμε εκδώσει βιβλία σχετικά και έχουμε ανεβάσει κείμενα στο ίντερνετ στα κινεζικά. Για τη νοερά προσευχή ενδιαφέρονται πάρα πολλοί Κινέζοι, αλλά και προτεστάντες. Η Ορθοδοξία, λοιπόν, δείχνει την πνευματικότητα που ολοκληρώνει την πνευματικότητα των Κινέζων. Δηλαδή, εγώ δεν τους λέω «κακώς κάνετε», αλλά ότι «υπάρχει και κάτι άλλο που ολοκληρώνει το δικό σας». Στη νοερά προσευχή το «ελέησόν με» αναφέρεται σε μένα και σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι βασικό για τους Κινέζους και τους ταιριάζει. Προσπαθούμε ταυτόχρονα να μην τρομάζουμε τους ανθρώπους. Δεν παρουσιάζουμε έναν Θεό τιμωρό, που είναι αγριεμένος και έχει ψυχολογικά προβλήματα εκδικούμενος τους ανθρώπους. Επίσης, η έννοια της συγγνώμης τούς παραξενεύει. Διότι στην παράδοσή τους υπάρχουν η αιτία και το αποτέλεσμα. Εκανες κάτι και θα το πληρώσεις σε αυτή ή στην άλλη ζωή. Δεν κατανοούν ότι η αγάπη και το αίμα του Χριστού τα καθάρισαν όλα. Οτι όλα θεραπεύονται. O Χριστός ανασταίνεται όχι σαν ένα άτομο αλλά μαζί με τους ανθρώπους, συνανίσταται. Η Ανάσταση είναι θεραπεία της φύσεως του ανθρώπου και αυτό εντυπωσιάζει τους Κινέζους.

ΛΟΓΙΑ ΦΩΤΙΣΗΣ

Συνομιλώντας με τον πατέρα Ιωνά Μούρτο, ο οποίος ήρθε στη συνάντησή μας λίγο προτού αναχωρήσει για το αεροδρόμιο με προορισμό την Ταϊβάν, θυμήθηκα κάποια από τα τελευταία λόγια του γέροντα Σωφρονίου από το Εσεξ, όταν απευθυνόταν με τις ομιλίες του στους υποτακτικούς του: Τους εξομολογήθηκε πως μιλούσε σε όλους, αλλά το Αγιο Πνεύμα τον φώτιζε να καταλάβει ότι ο λόγος του είχε την κατάλληλη απήχηση στον καθένα ξεχωριστά. Ο πατήρ Ιωνάς ακολουθώντας την τελευταία εντολή του Χριστού, όπως μας είπε, φαίνεται να υποτάσσεται στον παραπάνω τρόπο του Αγίου Πνεύματος, με αποτέλεσμα με τον λόγο του να φωτίζονται οι μακρινοί Ασιάτες ορθόδοξοι αδελφοί μας, καθένας κατά το δυνατόν. Ευχή μας να φωτίζονται όλο και περισσότεροι.

Πηγή: Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια 

Αναδημοσίευση από: Εφημερίδα Δημοκρατία

Ευχαριστίες στον Σπυρίδωνα Γκ.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὁ ἔρωτας πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι κάτι ἄλλο. Δὲν ἔχει τέλος, δὲν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει... Κι ὅσο δίνει, τόσο πιὸ πολὺ ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ ἐρωτεύεται. Ἐνῷ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό.. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει κορεσμό. Ἡ σαρκικὴ ἀγάπη ἔχει κορεσμό. Μετὰ μπορεῖ ν᾿ ἀρχίσει ἡ ζήλια, ἡ γκρίνια, μέχρι κι ὁ φόνος. Μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ μῖσος. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη δὲν ἀλλοιώνεται. Ἡ κοσμικὴ ἀγάπη λίγο διατηρεῖται καὶ σιγὰ-σιγὰ σβήνει, ἐνῷ ἡ θεία ἀγάπη ὁλοένα μεγαλώνει καὶ βαθαίνει. Κάθε ἄλλος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀπελπισία. Ὁ θεῖος ἔρως, ὅμως, μᾶς ἀνεβάζει στὴ σφαῖρα τοῦ Θεοῦ, μᾶς χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οἱ ἄλλες ἡδονὲς κουράζουν, ἐνῷ αὐτὴ διαρκῶς δὲν χορταίνεται. Εἶναι μία ἡδονὴ ἀκόρεστος, ποὺ δὲν τὴν βαριέται κανεὶς ποτέ. Εἶναι τὸ ἄκρον ἀγαθόν.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: