Τα πτυχία σου δώστα στη γυναίκα σου για να σκουπίζει τα λάδια από το τηγάνι!

Απαραίτητη η σύμπνοια των γονέων

Κάποτε -διηγείτο ο αείμνηστος μητροπολίτης Σιατίστης κ. Παύλος- με είχε επισκεφθεί ένα νέο ζευγάρι. Τον είχαν επισκεφθεί με αγωνία λέγοντας να τους βοηθήσει, μια και ο γιος τους, λόγω των συνεχών τσακωμών των γονέων, κινδύνευε να πέσει στα ναρκωτικά. Αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε και μετά από λίγο ο σύζυγος είπε εγώ. Όταν άκουσα το εγώ και με το ύφος που το είπε, είπα ότι δεν θα τα πάμε καλά. Μετά από λίγο είπε το ίδιο, οπότε πριν το πει τρίτη φορά, πετάχτηκα πάνω και του είπα: «Είσαι ένας άχρηστος και ανίκανος, αφού δεν μπορείς να βοηθήσεις το παιδί σου. Τα πτυχία σου δώστα στη γυναίκα σου για να σκουπίζει τα λάδια από το τηγάνι!» Τα λόγια μου ευτυχώς τον ταρακούνησαν και έτσι μπορέσαμε να συνεννοηθούμε για να σωθεί το παιδί του.

Πηγή: +Μητρ. Σιατίστης Παύλου: Δεν έχουμε άλλο δρόμο από την αγάπη’’ (σ. 30-31)

Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    …Θυμάμαι τι μου συνέβη, όταν για πρώτη φορά με αληθινή συντριβή για τις αμαρτίες μου πήγα για εξομολόγηση. Όλη η ζωή που έζησα ορθώθηκε μπροστά μου ως αδικία από την αρχή ώς το τέλος. Όταν συνάντησα τον ιερέα, δεν μπορούσα να μιλήσω καθόλου από τη θλίψη, τα δάκρυα, τον καρδιακό πόνο, αλλά μόνον έκλαιγα.

    Και πιστέψτε με, πριν ακόμη αρχίσω να μιλώ για τις αμαρτίες μου, ο Ίδιος ο Κύριος «εξήλθε προς συνάντησίν μου» και έπεσε στον τράχηλό μου και με καταφίλησε, και ήμουν γι’ Αυτόν αγαπητός, χωρίς να περιμένει από μένα πότε θα πω «συγχώρησον», όπως και στην παραβολή ο άσωτος είπε «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν Σου», όταν ήδη ο Πατέρας τον δέχτηκε στην αγκαλιά Του.

    Κατηγορούσα τον εαυτό μου για όλα. Ο Κύριος όμως δεν πρόφερε ούτε ένα λόγο μομφής× μόνο χαιρόταν «ότι ο υιός αυτός απολωλώς ην και ευρέθη, νεκρός ην και ανέστη». Τι νύχτα ήταν εκείνη! Μου είναι αδύνατο να τη διηγηθώ. Πόσο μας αγαπά ο Κύριος!
    - Γέροντας Σωφρόνιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: