Ὠκεανός: Ἔρχεσαι φεύγεις καὶ πετᾶς

Σ’ ἕναν ἀόρατο ὠκεανὸ Μέσα στά ρεύματα σ’ ἀκολουθῶ Κῦμα τό κῦμα φιλί τὸ φιλὶ στῶν ὁριζόντων τὴ σιωπὴ

Κι ὕστερα χάνεσαι στοὺς τροπικοὺς Λύνεις ἀνέμους τοῦ Αἰόλου τοὺς ἀσκοὺς Κι ὅταν στὸ σῶμα ξυπνᾶ ἡ ἀφὴ Πιὰ δὲν ὑπάρχει ἐπιστροφὴ

Ἔρχεσαι φεύγεις καὶ πετᾶς Κανεὶς δὲν ξέρει ποῦ γυρνᾶς Κι ἀπ’ τοὺς ἀνέμους τῆς καρδιᾶς Κανένας δὲ σοῦ μοιάζει Γιατὶ εἶσαι κῦμα ποὺ κυλᾶ Μοῖρα μποέμισσα καρδιὰ Μ’ ἀπ’ ὅσα μοῦ ‘δωσες κλειδιὰ Κανένα δὲν ταιριάζει

Ἔρχεσαι φεύγεις πέφτεις στὸ φῶς Σὰν τὴ βαρκούλα ποὺ τὴ σέρνει ὁ καιρὸς Ἴσια στὸ μάτι τοῦ κατακλυσμοῦ Στὶς συμπληγάδες τ’ οὐρανοῦ Σῶμα ἀπ’ τὸ σῶμα σου εἶμαι καὶ ‘γὼ Μιὰ πεταλούδα μέσα στὸν ὠκεανὸ κάτω ἀπ’ τὸν ἴλιγγο τῶν ἀστεριῶν Μέσα στοὺς κήπους τῶν βυθῶν

τραγούδι: Καίτη Κουλλιά στίχοι, μουσική: Γιῶργος Φραντζολάς Μάριος Βλάχος: ἀκουστική κιθάρα Γιῶργος Φραντζολάς: κλασική κιθάρα Τάσος Καπζάλας: σαξόφωνο Ἰάσονας Καπζάλας: κρουστά

Εικόνα: Γιώργος Κόρδης

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η παιδεία και η ανατροφή των ανθρώπων είναι διπλή, παιδεία της κεφαλής και παιδεία του στήθους (της καρδίας). Καλές και οι δύο. Άλλ' η πρώτη χωρίς τη δεύτερη δεν έφερε ποτέ σε κανένα Έθνος την αληθινή ευδαιμονία.
    - Αδαμάντιος Κοραής
  • Αρέσει σε %d bloggers: