Τό Ἄθλημα τῶν Διαπροσωπικῶν Σχέσεων

Ἀνάλυση – συζήτηση πάνω σέ ἕνα ἀπόσμπασμά γιά τίς ἀνθρώπινες σχέσεις στό βιβλίο τοῦ Γέροντος Αἰμιλιανου Σιμωνοπετρίτου «Περί Προσευχῆς» ἀπό τόν π. Βαρνάβα Γιάγκου (20 Μαΐου 2019 – Κυριακή τοῦ Παραλύτου).

Πλήρης ὁμιλία:

Μερικά βασικά σημεῖα:

  • Δείκτης πνευματικότητάς μας: πόσο μας θέλουν οἱ ἄνθρωποι στη ζωή τους και δεν ἀπαιτούμε (ἐμείς) να ἀσχολούνται με ἐμάς
  • Ἀντί να ψάχνεις γιατί δεν σε ἀγαπούν, ψάξε γιατί δεν εἶσαι ἀξιαγάπητος
  • Μοναξιά ἤ κοινωνία με τους ἀθρώπους;
  • Γνώμονας, κέντρο της ζωής μας, κριτήριο των ἐπιλογών μας εἶναι ὁ έτερος, ο άλλος άνθρωπος ή ο εαυτός μας;
  • Πότε και γιατί γινόμαστε κορόιδα αν σκεφτόμαστε και δίνουμε προτεραιότητα στους άλλους;
  • Εξετάζουμε μέσα μας τα βαθύτερα, πραγματικά κίνητρα τῶν (ἀγαθών) πράξεών κι ἐπιλογών μας;
  • «Κάνε ὄ,τιδήποτε ἐκτός ἀπό αὐτό που σκέφτηκες ἐσύ! Κάνε αὐτό που θέλει ὁ ἄλλος.»
  • Αὐτό που διαλύει μιά οἰκογένεια εἶναι ἡ ἄποψη, ἡ γνώμη και το δίκιο.
  • Δεν ψάχνουμε λύσεις, ἀλλά ἀνάπαυση.
  • Μάθε ἐσύ να προσφέρεις ἀνάπαυση και φως γιά να σε θέλουν οἱ ἄλλοι στή ζωή τους.
  • Ἡ πραγματική ἀξία τῆς ὑπακοῆς: ἡ ἀπελευθέρωση ἀπό τό εἶναι μας.
  • Ὑπακοή ὀφείλουμε καί στους ἄλλους ἀνθρώπους, να εἴμαστε πιο διαλλακτικοί, να ἀκοῦμε τόν ἄλλον.
  • Τό θέμα δέν εἶναι ἀν ἔχουμε δίκιο, ἀλλά ἀν μαλακώσαμε, ἀν βγήκαμε ἀπό τόν ἐαυτό μας.
  • Ἡ ἄρρωστη ἀγάπη στόν ἐαυτό μας = νά κάνουμε ὄ,τι μας κατέβει στό κεφάλι.
  • Ἡ ἐλλειψη ἀγάπης, λόγου ζωῆς, ἔμπνευσης σε ὄ,τι κάνουμε φέρνει καταπίεση.

Πηγή: omilies.gr

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὁ ἔρωτας πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι κάτι ἄλλο. Δὲν ἔχει τέλος, δὲν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει... Κι ὅσο δίνει, τόσο πιὸ πολὺ ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ ἐρωτεύεται. Ἐνῷ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό.. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει κορεσμό. Ἡ σαρκικὴ ἀγάπη ἔχει κορεσμό. Μετὰ μπορεῖ ν᾿ ἀρχίσει ἡ ζήλια, ἡ γκρίνια, μέχρι κι ὁ φόνος. Μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ μῖσος. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη δὲν ἀλλοιώνεται. Ἡ κοσμικὴ ἀγάπη λίγο διατηρεῖται καὶ σιγὰ-σιγὰ σβήνει, ἐνῷ ἡ θεία ἀγάπη ὁλοένα μεγαλώνει καὶ βαθαίνει. Κάθε ἄλλος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀπελπισία. Ὁ θεῖος ἔρως, ὅμως, μᾶς ἀνεβάζει στὴ σφαῖρα τοῦ Θεοῦ, μᾶς χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οἱ ἄλλες ἡδονὲς κουράζουν, ἐνῷ αὐτὴ διαρκῶς δὲν χορταίνεται. Εἶναι μία ἡδονὴ ἀκόρεστος, ποὺ δὲν τὴν βαριέται κανεὶς ποτέ. Εἶναι τὸ ἄκρον ἀγαθόν.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: