Προσευχή και ιερή hip hop

Μίνι συνέντευξη Σεραφείμ/Jamster (Μακεδονία TV)

YouTube Preview Image

Συνέντευξη Σεραφείμ/Jamster στο Ράδιο Αρβύλα

YouTube Preview Image

Για περισσότερα: Jamster

4 σκέψεις σχετικά με το “Προσευχή και ιερή hip hop

  • Μάιος 6, 2009, 9:36 μμ
    Permalink

    Χριστος Ανεστη!
    Ευχαριστω παρα πολυ για την δημοσιευση αυτου που κανω για τον Κυριο μας..Τιμη μου που βρισκομαι εδω εστω κ ετσι..
    Ευχομαι να υπαρξει κ συνεχεια..ο Θεος να μας ευλογει ολους & να αξιοποιουμε τα χαρισματσ που μας δινει προς δικη Του δοξα!Αμην

    Σχολιάστε
  • Μάιος 8, 2009, 6:42 μμ
    Permalink

    JAMSTER,
    στις σχολικές θρησκευτικές (Χριστούγεννα-Πάσχα)γιορτές του λυκείου μας(δημόσιο-επαρχία) θα εντάξουμε και δικά σου τραγούδια. Παντρεύουμε το σύγχρονο ελληνικό με το παραδοσιακό και το βυζαντινό ήχο και έτσι προσεγγίζουμε πιο εύκολα τις εφηβικές καρδιές.Σ΄ευχαριστούμε.Συνέχισε να επηρεάζεις τους εφήβους προς το καλό. Μια καθηγήτρια

    Σχολιάστε
  • Μάιος 11, 2009, 7:27 μμ
    Permalink

    Χρειάζεται όμως προσοχή. Είναι άραγε η ροκ και τα άλλα «ακραία» είδη μουσικής κατάλληλα για την μετάδοση του μυνήματος του Θεού, ο οποίος είναι κατά την Αγία Γραφή «φωνή αύρας λεπτής» (Γ’ Βασιλειών 19,12); Χρειάζεται διάκριση και καθοδήγηση από καλό πνευματικό.

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Jamster: Δόξα σοι

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    …Θυμάμαι τι μου συνέβη, όταν για πρώτη φορά με αληθινή συντριβή για τις αμαρτίες μου πήγα για εξομολόγηση. Όλη η ζωή που έζησα ορθώθηκε μπροστά μου ως αδικία από την αρχή ώς το τέλος. Όταν συνάντησα τον ιερέα, δεν μπορούσα να μιλήσω καθόλου από τη θλίψη, τα δάκρυα, τον καρδιακό πόνο, αλλά μόνον έκλαιγα.

    Και πιστέψτε με, πριν ακόμη αρχίσω να μιλώ για τις αμαρτίες μου, ο Ίδιος ο Κύριος «εξήλθε προς συνάντησίν μου» και έπεσε στον τράχηλό μου και με καταφίλησε, και ήμουν γι’ Αυτόν αγαπητός, χωρίς να περιμένει από μένα πότε θα πω «συγχώρησον», όπως και στην παραβολή ο άσωτος είπε «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν Σου», όταν ήδη ο Πατέρας τον δέχτηκε στην αγκαλιά Του.

    Κατηγορούσα τον εαυτό μου για όλα. Ο Κύριος όμως δεν πρόφερε ούτε ένα λόγο μομφής× μόνο χαιρόταν «ότι ο υιός αυτός απολωλώς ην και ευρέθη, νεκρός ην και ανέστη». Τι νύχτα ήταν εκείνη! Μου είναι αδύνατο να τη διηγηθώ. Πόσο μας αγαπά ο Κύριος!
    - Γέροντας Σωφρόνιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: