Η Διαφύλαξη των Ορίων: Χριστιανική Μέθοδος για Ευτυχισμένες Σχέσεις (ζευγαριών και όχι μόνο)

ola-ta-phre-to-kalokairi

Ομιλία π. Βαρνάβα Γιάγκου για την υγιή ανάπτυξη σχέσεων στο γάμο.

Μερικά σημεία από την ομιλία:

  • Οι Χριστιανοί σύζυγοι πρέπει να ανέχονται τα πάντα… Σωστό ή Λάθος;
  • Τα όρια ως τρόπος σεβασμός της ελευθερίας στη σχέση
  • Χριστιανική Αγάπη και Διαφύλαξη Ορίων
  • Υγιή και αρρωστημένα παραδείγματα θυσίας, υπακοής, δοσίματος, ισορροπίας
  • Αγαπητική υποχωρητικότητα ή επιβράβευση της αρρώστιας;
  • 2 εμπόδια της διαφύλαξης των ορίων: Οργή και η καλλιέργεια Ενοχών
  • Πότε πρέπει να υποχωρούμε και πότε να κοντραριζόμαστε;
  • Τα 3 στάδια ανάπτυξης της σχέσης:
    1. Αυτοεξέταση και οριοθέτηση του εαυτού μας
    2. Φανέρωση του εαυτού μας: Επικοινωνία των ορίων και επιθυμιών μας στον άλλον (ψυχολογική ωρίμανση)
    3. Συνεργασία για την εύρεση της χρυσής τομής των ορίων (πνευματική ωρίμανση)
  • Ο μύθος της «μαγικής σχέσης»: βρήκα  έναν άνθρωπο – πατάω το κουμπί – περνάω καλά // σταμάτησα να περνάω καλά – χρεωκόπησε η σχέση – χωρίζω
  • Ο έρωτας φεύγει, η αγάπη έρχεται με διαρκή πάλη (με τον εαυτό μας)
  • Αληθινή Αγάπη & Ταπείνωση = «Να αγαπήσω όχι αυτό που φανταζόμουν και επιθυμούσα, αλλά αυτό δεν ήθελα αλλά που μου ήρθε στη ζωή»
  • Η χρησιμότητα της διακινδύνευσης στη σχέση ως αντίδοτο στην αδιαφορία
  • Σταύρωμα του θελήματος, διαφύλαξη ορίων και θυσία (με πνευματικούς καρπούς)

Αν προτιμάτε, μπορείτε να μεταφορτώσετε την ομιλία από εδώ.

Πηγή

Φωτογραφία: Γεώργιος Κόρδης

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Συχνά νομίζουμε πως χρειάζεται η θρησκεία για να δικαιώσει το θάνατο και να μας συμφιλιώσει μαζί του. Ο Χριστιανισμός όμως μας γνωστοποιεί το ακριβώς αντίθετο: ότι η φθορά είναι η γελοιοποίηση του ανθρώπου και ο θάνατος η μεγαλύτερη ήττα του, ο μεγαλύτερος εχθρός, που πρέπει οπωσδήποτε να καταπατηθεί. Μόνο που ο θάνατος δε νικιέται με το να μην ασχολούμαστε μαζί του ούτε με το να θεωρείται ένα απλό γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της ζωής. Η νίκη επί του θανάτου ξεπερνά κάθε αυτονομημένη ατομική προσπάθεια και συνίσταται στη συμμόρφωση της ζωής μας στη ζωή του Χριστού, προσπάθεια που σαρκώνεται μόνο στην εκκλησιαστική κοινωνία, αναιρώντας το θάνατο με την Ανάσταση.
    - Γιώργος Μπάρλας
  • Αρέσει σε %d bloggers: