Μάθημα Εφαρμοσμένης Θεολογίας: Αγάπη «εδώ και τώρα»

Είναι εύκολο να θέλεις γενικά το καλό της ανθρωπότητας και να μιλάς για το δίκαιο της εργατικής τάξης. Το δύσκολο είναι να μεταφέρεις τον παράλυτο συγκρατούμενό σου στην τουαλέτα της φυλακής, να δώσεις στον ιδιότροπο άρρωστο φυλακισμένο αυτό που θα σου ζητήσει, να υπομείνεις το ροχαλητό του διπλανού σου χωρίς να τον ξυπνήσεις ή να ακούς υπομονετικά τον ανυπόφορο που δεν σταματάει να διηγείται τις δυστυχίες του. Αυτόν τον διπλανό μας πρέπει να βοηθήσουμε, αυτόν που εκτός από πληγές είναι γεμάτος ίσως αυθάδεια και απαιτήσεις, αυτόν που το καλό που του κάνουμε δεν αποκλείεται να το δει με καχυποψία ή ειρωνεία, αν δεν μας βρίσει κι από πάνω. Δεν πρέπει λοιπόν να περιοριζόμαστε σε κούφιες αγαπολογίες. Πρέπει να παρηγορήσουμε τον Χριστό στο πρόσωπο του διπλανού μας, στο πρόσωπο αυτού που περιμένει εδώ και τώρα να τον συμπονέσουμε.

μοναχός Νικόλαος Στάινχαρντ

Πηγή: Φωνή Κυρίου 11/2/2018 (pdf)

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Κύριε, δίχως Εσένα, είμεθα εδώ, εορτάζοντες δίχως εορτή, επιστήμονες δίχως γνώση, γονείς δίχως παιδιά, παιδιά δίχως γονείς, ζωντανοί δίχως ζωή, οδοιπόροι δίχως δρόμο, κράζοντες δίχως κραυγή, νοσταλγούντες δίχως ταξίδι, πονεμένοι δίχως πόνο, αγαπώντες δίχως αγάπη, θρηνούντες δίχως θρήνο, είμαστε εδώ ως λέξεις άδειες, μορφές κενές, δίχως ουσία και ομορφιά…
    - Ενός θνητού κραυγή
  • Αρέσει σε %d bloggers: