Βιβλία / Περιοδικά Οικογένεια / Παιδί Ορθοδοξία / Εκκλησία 

Πόσα λέει η ελιά, πόσα ακούει ο λαγός…

Ζωντανό Ιστολόγιο 5 Σχόλια ,

Ήταν μια ελιά γέρικη μα γιομάτη καρπούς. Αφουγκραζόταν τον αγέρα κι έλεγε παραμύθια και όσα της μηνούσε ο αγέρας ο φίλος της.
Όλοι στο δάσος την άκουγαν και κυρίως ο περίεργος λαγός, που όλα ήθελε να τα μαθαίνει. Ώσπου μια μέρα ήρθε και στάθηκε κοντά στην ελιά Εκείνος. Και είπε πράγματα που πρώτη φορά ακούστηκαν στη γη. Και έτσι έπαψε η ελιά να λέει παραμύθια κι έλεγε μονάχα τα λόγια που Εκείνος είπε.

Έτσι έγινε κι άρχισε η ιστορία.
Η ιστορία που τον κόσμο έμελλε ν’ αλλάξει.
Ένα βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέως Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη, Παιδική Λογοτεχνία από εκδόσεις Πατάκη.

Λέξεις κλειδιά: γαλάτεια γρηγοριάδου-σουρέλη, παραμύθι

5 σκέψεις σχετικά με το “Πόσα λέει η ελιά, πόσα ακούει ο λαγός…”

  • chris
    Ιούνιος 27, 2006, 9:31 πμ
    Permalink

    Πολύ καλή πρόταση για την κόρη μου. Ήδη της το δώρισα…

    Σχολιάστε
  • chris
    Ιούνιος 29, 2006, 9:47 πμ
    Permalink

    Συγνώμη έκανα λάθος. Πήρα τρία βιβλία. Δύο από την «Αποστολική Διακονία» και ένα από την «Πρωτοπορία». Το βιβλίο που συζητάμε ήταν από την «Πρωτοπορία». Τα μπέρδεψα. Και πάλι συγνώμη.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ
    • Αρέσει σε %d bloggers: