Η Αγιογραφία του Ιεραπόστολου (Τον Νυμφώνα Σου βλέπω)

Πάνε μερικά χρόνια πίσω. Ήτανε Μεγάλη Σαρακοστή και πλησίαζε το Πάσχα. Είχαμε μιλήσει πριν λίγες μερες και τον είχα ακούσει λυπημένο. Ήξερα πόσο δύσκολο ήτανε να ζεις εκει μακρυά αποκομένος απο ολους και ολα και να πρέπει να σηκώνεις καθεμέρα σταυρούς, να σταυρώνεις τον εαυτό και να γεύεσαι την πίκρα απο την αχαριστία των άλλων.
Άντεχε, το ήξερα γιατί ειχε το Θεό μέσα του. Αλλά ήθελα να τον στηρίξω με τη λίγη αγάπη που είχα μέσα μου. Έτσι ήθελα να πιστεύω τουλάχιστον.
Σχεδίασα σε μια χαρτοπετσέτα στο καφενείο που καθόμουνα το προσχέδιο για την εικόνα για το εξαποστειλάριο τον » Νυμφώνα σου βλέπω…»
Δεν μπορούσα να περιμένω να τελειώσω την εικόνα. Του έστειλα αμέσως το προσχέδιο που του άρεσε. Δεν του είπα ποτέ πως την έφτιαξα για εκείνον. Αργότερα του έστειλα να δει και την εικόνα.
Ίσως επειδή την έκανα με οση αγάπη εχω, για λόγους που δεν ξέρω, εγινε μια όμορφη εικόνα γεμάτη φως και χάρη.
«Τον Νυμφώνα Σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένον…»
Αυγοτέμπερα σε ξύλο. 50χ60 εκ. 2016.
στον Π. Ιωνά.

Γεώργιος Κόρδης (FB)

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βρεθήκαμε στους έσχατους καιρούς εμείς οι ταλαίπωροι, και οι μοναχοί και κοσμικοί, αλλά ο αγώνας είναι αγώνας. Δεν θα σταματήσεις τον αγώνα ούτε δευτερόλεπτο. Αγώνας μέχρι τέλους! και τότε ο Κύριος, πού στεφανώνει τους ανθρώπους και τους αποκαθιστά αιώνια, Εκείνος την τελευταία ώρα θα σου χαρίσει όχι πράγματα ψεύτικα και μάταια της ζωής αυτής, αλλά θα σε κάνει άξια να βασιλεύεις μέσα στη Βασιλεία του Θεού. Αιώνια! Όχι για 1.000 χρόνια, για 100.000 χρόνια.
    - Γέροντας Αμβρόσιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: