Πως γίνεσαι έγγαμος ηγούμενος;

Σε ένα μοναστήρι υποθέτω ότι η υγιής ανάδειξη στην ηγουμενία ακολουθεί περίπου την εξής πορεία: Ένας μοναχός εισέρχεται με ζέση στην ισάγγελο πολιτεία, ζει με ταπείνωση και υπακοή θυσιάζοντας τον εαυτό του για την αδελφότητα και τον Χριστό, αγωνίζεται με επιμονή να καθαρθεί από τα πάθη του για χρόνια. Εκλέγεται να χειροτονηθεί ιεροδιάκονος και εν συνεχεία ιερομόναχος. Ενδεχομένως διαθέτει κι επιδεικνύει διάκριση, πρωτοβουλία και διοικητικό ταλέντο στη διεκπεραίωση πνευματικών και άλλων υποθέσεων. Εκλέγεται ακολούθως ηγούμενος ώστε να διακονήσει από αυτή τη θέση την αδελφότητα.

Υποψιάζομαι δε ότι το αξίωμα της ηγουμενίας για αρκετούς μοναχούς είναι κάτι αδιάφορο ή και ανεπιθύμητο για πνευματικούς λόγους.

***

Στο έγγαμο βίο, σε μια κατ’ οίκον εκκλησία, τίθενται τα εξής ερωτήματα:

  1. Στην (συνειδητά χριστιανικά αγωνιζόμενη) οικογένεια υπάρχει αντίστοιχο διακόνημα; Ποιος είναι ή πρέπει να είναι ο ηγούμενος στην οικογένεια; Χρειάζεται, είναι καλό να υπάρχει ή όχι; Γιατί;
  2. Εάν ναι, ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος εξάσκησης του εν λόγω διακονήματος; Υπάρχει συσχέτιση με την περιγραφή του ρόλου του άνδρα και της γυναίκας στο γάμο (δες απόσπασμα ακολουθίας γάμου);
  3. Τι γίνεται στην περίπτωση που ένας εκ των δύο συζύγων δεν αποδέχεται την αρμοδιότητα του άλλου ή και διεκδικεί τον συγκεκριμένο ρόλο για τον εαυτό του/της; Πως διακρίνεται η εγωιστική επιθυμία επιβολής από τη θυσιαστική αποδοχή του ρόλου;
  4. Ποια η θέση του πνευματικού σε αυτό το ζήτημα;

***

Αποστολικό ανάγνωσμα ακολουθίας γάμου (με δικές μας επισημάνσεις με έντονο):

Ἀδελφοί, εὐχαριστεῖτε πάντοτε ὑπὲρ πάντων, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ. Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ, ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικός, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος. Ἀλλ᾿ ὥσπερ ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν Ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ᾿ ἵνᾳ ᾗ ἁγία καὶ ἄμωμος. Οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα· ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ᾿ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησίαν· ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ· ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δὺο εἰς σάρκα μίαν. Τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ᾿ ἕνα, ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Δείτε ακόμα: Ακολουθία Μυστηρίου Γάμου

Αναμένω με πολύ ενδιαφέρον τις απόψεις σας.

55 σκέψεις σχετικά με το “Πως γίνεσαι έγγαμος ηγούμενος;

  • Ιούνιος 22, 2010, 12:55 μμ
    Permalink

    Εγώ θα προτιμούσα στην ωραία φωτό, να φοράει φόρεμα η γυναίκα και …φουστανέλα ο άντρας…
    θα ήταν πιο παραδοσιακό…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 22, 2010, 2:12 μμ
    Permalink

    ΠΟΙΟΣ ΘΕΤΕΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ;
    ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ.
    ΤΑ ΘΕΤΕΙ ΑΝΔΡΑΣ, ΓΥΝΑΙΚΑ, Ή ΠΑΙΔΙ;

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 22, 2010, 2:25 μμ
    Permalink

    ολα αυτα τα ερωτηματα πρεπει να τα απαντησουν απο κοινου
    οι υποψηφιοι συζυγοι,πριν το γαμο,ενωπιον και του πνευματικου τους,ετσι ωστε να ξερουν απο πριν τι θελει/τι σκεφτεται+τι περιμενει ο καθενας….
    μετα ειναι πολυ αργα
    αν υπαρχουν διαφωνιες,εγωισμοι κλπ φρουτα!!!asta 🙁

    ευλογησον…
    πριν πεινασεις μαγειρευεις
    γιατι δεν μπορεις να ξερεις αν το ντελιβερυ τρωγεται!!!!!!!!!!!!
    🙂

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 22, 2010, 8:10 μμ
    Permalink

    Αν δεχτούμε ότι η ΘΕΣΗ του ηγουμένου σε ένα μοναστήρι είναι θέση υπέρτατης θυσίας (αυτής που έχει να κάνει με το «χάσιμο» του χρόνου από τα πνευματικά του με σκοπό τη διοικητική και όχι μόνο οργάνωση ενός συστήματος που σκοπό έχει την όσο το δυνατόν πιο απρόσκοπτη ενασχόληση των υπολοίπων μοναχών με τα πνευματικά τους, κάτι που συνδέεται άμεσα με τη σωτηρία τους αλλά και την επίγεια χαρά τους), τότε η ΘΕΣΗ του άνδρα εντός της οικογένειας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι μοιάζει πάρα πολύ με αυτή του ηγουμένου ενός μοναστηριού. Φυσικά αυτό προϋποθέτει τη σωστή τοποθέτηση και των υπολοίπων μελών της οικογένειας και κυρίως της μητέρας η οποία θα πρέπει να αναλαμβάνει τη δική της ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗ πράξη της εργασίας εντός του σπιτιού. Φυσικά όλα αυτά, για όσους έχουν ποτιστεί με το νεοφιλελέυθερο ή προτεσταντικό πνεύμα «θυσίας» (μιας θυσίας δηλαδή που ωφείλει να γυρίσει με κάποιον τρόπο ως μπούμεραγκ σε αυτόν που την κάνει), είναι παροχημένες ιδέες, ανεδαφικές προσπάθειες σε αυτή τη «νέα εποχή» που ζούμε…
    Αν δούμε τη ΘΕΣΗ του ηγουμένου στην άρρωστη μορφή της (αυτή που προέρχεται από θέσεις και ανάγκες τόσο των μοναχών όσο και των λαϊκών που τους περιστοιχίζουν), τότε αυτή η θέση χαρά δεν δίνει, ούτε σε μοναχό ούτε και σε λαϊκό που την μιμείται…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 22, 2010, 11:03 μμ
    Permalink

    Εάν μή Κύριος οικοδομήσει οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες…

    Κεφαλή της οικογένειας είναι ο Χριστός και η Εκκλησία και πάντες οι λοιποί εσμέν διάκονοι της κλήσεως του αγιασμού δια μέσου του γάμου .

    Όταν ρωτήθηκε ο γέροΠαίσιος ποιός είναι καλό σε μια οικογένεια να κάνει τις δουλειές του σπιτιού,απάντησε «όποιος προλάβει πρώτος».

    Όλα τα παραπάνω είναι καλά και άγια αλλά στην πράξη γίνεται το μάλε-βράσε στις οικογένειες γιατί εχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας μετά συγχωρήσεως,με τους ρόλους και τα όρια ,για το τι ζητάμε τελικά από τον άλλο,τι πλαίσιο και σε τι τροχιά έχουμε βάλει τη συζυγία μας, πόσο έτοιμοι είμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη του να καταλαβαίνουμε τι ζητάει κάθε φορά ο Θεός απο μας.Και ή κάνουμε του κεφαλιού μας ή κρεμόμαστε από τον πνευματικό και τον βάζουμε να παίξει ρόλο διαιτητή στις διενέξεις μας με κρυφό στόχο να μας δικαιώνει κάθε φορά για να βγαίνουμε από πάνω από τον/την «πιξα-διξα»σύζυγο.

    Παλαίστρα είναι ο γάμος και καμίνι…αλλά μπορεί να γίνει
    και μπαξες αν αφήσουμε το Χριστό να μας διαλύσει τα σκότη…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 1:07 πμ
    Permalink

    Στις μέρες μας δεν μπορείς να γίνεις έγγαμος ηγούμενος γιατί όλοι (άντρες και γυναίκες) πιστεύουν ότι είναι και θέλουν να είναι ανεξάρτητοι. Η ανεξαρτησία είναι της μόδας. Είναι σαν κάθε καλόγερος να θέλει να χτίσει το δικό του μοναστήρι, να φτιάξει το δικό του σύστημα ύδρευσης, να καλλιεργεί μόνος του τον κήπο του, να μαγειρεύει μόνος, να πλένει μόνος, να καθαρίζει μόνος, να λειτουργείται μόνος, να αποφασίζει για όλα μόνος. Όλα αυτά για να μπορεί μετά να καμαρώνει για τον εαυτό του ότι κάτι κατάφερε…
    (Εφαρμόζει το «διαίρει και βασίλευε» ο τανγκαλάκος…)
    Και όταν καταλήξει πτώμα στην κούραση από τα ανούσια που κάνει, εκρήγνυται με το παραμικρό και ξεσπάει στους άλλους με την πρόφαση ότι δεν αναγνωρίζουν τους κόπους που κάνει (λες και υπάρχει κανένας λόγος να κάνει ότι κάνει).
    Π.χ. όταν η γυναίκα έκανε μόνο τις δουλείες του σπιτιού και ο άντρας στήριζε την οικονομικά οικογένεια ήταν άσχημα; Γιατί δεν γυρνάμε πίσω σε εκείνο το μοντέλο; Στο χέρι μας δεν είναι; Σήμερα οι γυναίκες δουλεύουν σαν σκυλιά (για πιο λόγο δεν ξέρω) και παρατάνε τις κανονικές τους υποχρεώσεις (ανατροφή παιδιών, οικιακά, ξεκούραση συζύγου, κτλ). Μετά ρωτάνε γιατί δε στεριώνει ο γάμος. Αφού δεν υπάρχει συνεργασία και συνεννόηση! Απλά ζουν κάτω από την ίδια στέγη ανεξάρτητα! Άλλες φορές ανταγωνίζονται και από πάνω για το ποιος κάνει την περισσότερη δουλειά για να την λένε στον άλλο! Ούτε καν βλέπονται. Γυρνάνε από τη δουλειά πτώματα και οι δυο και δεν ξέρουν που πατάνε. Υπάρχει άραγε σήμερα καμιά γυναίκα που να θέλει να την ταΐζει ο άντρας της (και ας ζουν φτωχικά) ή το θεωρούν όλες υποτιμητικό;
    Σε τέτοιον κόσμο άντε βρες σύντροφο για να γίνεις έγγαμος ηγούμενος. Μάλλον κλαμπ ηγουμένων θα ανοίξουμε!

    Ακόμα και από το Θεό θέλουμε να ανεξαρτητοποιηθούμε.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 9:37 πμ
    Permalink

    Καλο θα ήταν κάποιοι έ γ γ α μ ο ι να μας έλεγαν την
    ε υ λ ο γ η μ έ ν η τους ε μ π ε ι ρ ία , αλλά αυτοί ΔΕ μιλάνε διότι ΔΕΝ επιτρέπεται να μιλάει κάποιος για το ΘΗΣΑΥΡΟ ΔΗΜΟΣΙΑ , ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΛΟΠΗΣ ΠΑΝΤΑ(παραμονεύουν παντού τα ταγκαλάκια με μαλλιά αγγέλων δήθεν και κατανόησης δήθεν και χαράς δήθεν)

    και δεύτερον ΚΑΙ να μιλήσουν(οι ευλογημένοι έγγαμοι) ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΨΕΙ…

    -ΕΠΟΜΕΝΩΣ;

    -ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΕΓΓΑΜΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ
    ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΛΟΓΟΥΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ,
    Ή ΟΙ ΑΓΑΜΟΙ
    Ή ΟΙ ΔΙΑΖΕΥΓΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΑΝ ΜΑΝΤΑΡΑ…
    ΚΟΙΝΩΣ…
    ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΛΟΓΟΥΝ ΠΕΡΙ ΓΑΜΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΟΙ Α Ν Ε Υ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΓΑΜΟΥ…

    ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ..

    ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΛΛΑ…ΜΑΛΛΟΝ ΘΟΡΥΒΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ…
    ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ τ α π ε ί ν ω σ η της ΣΙΩΠΗΣ…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:07 πμ
    Permalink

    @Ανώνυμη/ε #9
    Αυτή η καταχώρηση είναι μια ανοιχτή πρόσκληση ακριβώς για (ανώνυμη ή επώνυμη) κατάθεση εμπειριών προς πνευματική οικοδομή όλων μας, των ευρισκόμενων προ, έντός ή εκτός του γάμου.

    @Ανώνυμε/η #2
    Προτίμησα μια ‘σύγχρονη’ φωτογραφία για να είμαστε μέσα στα πράγματα, στο σήμερα και όχι σε εξιδανικευμένες, εικονικές καταστάσεις του παρελθόντος.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:10 πμ
    Permalink

    Για το θέμα της εργασίας της γυναίκας

    @Little Prince #6 & M #8
    Για έναν άνδρα είναι εύκολο να πει βασιζόμενος στην παράδοση* ( ; ) ότι η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι, ο ρόλος της είναι η ανατροφή των παιδιών κλπ.

    [*Βάζω το ερωτηματικό διότι η γυναίκα στις αγροτικές οικογένειες των παπούδων μας νομίζω ότι πέραν από το σπίτι συνεισέφερε ισότιμα και στην εργασία στο χωράφι.]

    Γράφει ο Μ #8

    Υπάρχει άραγε σήμερα καμιά γυναίκα που να θέλει να την ταΐζει ο άντρας της (και ας ζουν φτωχικά) ή το θεωρούν όλες υποτιμητικό;

    Προσωπικά έχω υπόψιν μου οικογένειες που έχουν ανάγκη και η γυναίκα να βοηθήσει στα οικονομικά του σπιτιού.

    Παράλληλα ακούμε γύρω μας βαριές ιστορίες εκμετάλλευσης & εκβιασμούς γυναικών από τους άνδρες τους βασιζόμενοι στο γεγονός ότι οι γυναίκες εξαρτώνται απόλυτα από τους άνδρες επειδή μένουν σπίτι.

    Είναι τελικά ρεαλιστική σήμερα η άποψη ότι η γυναίκα είναι για το σπίτι ή μια κενή θεωρία; Αν είναι έτσι, τότε γιατί όλοι, χριστιανοί και μη, πασχίζουμε να σπουδάσουν και να βρουν εργασία οι κόρες ή οι αδελφές μας;

    Σε κάθε περίπτωση εκτιμώ ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρα-μαύρα.

    Εσείς τι λέτε;

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:17 πμ
    Permalink

    ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ
    Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ Ο ΕΧΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ Δ Ε Ν ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΟΥΦΑ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ…
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ , ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ Θ Ε Λ Ε Ι ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ , ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΕΙ, ΠΑΛΙ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ…
    ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΗΤΕΑ…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:49 πμ
    Permalink

    αυτο που λες -δηλαδη-αντι κοινοβίου-
    το ιδιορυθμον,οπου ο καθενας-ΔΥΣΤΥΧΩς-κανει οτι θελει…
    το ειδαμε+το ζησαμε σε κεντρικη μονη αθηνων-κολονακιου,
    οπου συμβαινουν πολλα ασχημα+ψυχοβλαβη και ενημερωσαμε και την Ιερα συνοδο και τον Μακαριωτατο…
    Ας κανουμε ολοι προσευχη
    διοτι η κατασταση εχει ξεφυγει
    και ψυχες χανονται.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 1:15 μμ
    Permalink

    ρωτάει ο αφελής αναγνώστης:μήπως…αυτοι που ενημερώσατε…μήπως άραγε…βράζουν στο ίδιο καζάνι και γι αυτό δεν κάνουν κάτι;

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 3:09 μμ
    Permalink

    den mporw na katigorisw 80 psyxes
    oyte einai dikaio-oyte einai stis arxes mou
    an den kanoyn kati entos 24wrou tha fwnaksoume ta tv kanala
    na mathoyn oloi THN ALH8EIA.-
    TELOS.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 3:31 μμ
    Permalink

    80 πσυχές ενημερώσατε; και δε σάλεψε κανεις;

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 3:37 μμ
    Permalink

    μετα μεγαλης μας λυπης,
    διακρινουμε μια εμπαθεια+μια κακη προαιρεση/προθεση/διαθεση………………..
    το αν αντεδρασαν δεν το ξερω
    διοτι ειμαι στο νοσοκομειο
    αλλα και να μην ημουν,δεν μπορω να εισβαλω ουτε στην
    Ιερα συνοδο,ουτε στην Μονη και να κανω ελεγχο,….
    ΕΛΕΟΣ……………………
    λιγη λογικη δεν υπαρχει?
    μαλλον η λογικη χανεται-οταν τα παθη σερνουν απο τη μυτη…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 3:47 μμ
    Permalink

    θα με επιτρέψετε να σημειώσω ότι δε σέρνουν ακριβώς απο τη μύτη τα πάθη…
    από κάποιο άλλο σημείο του σώματος, μάλλον…
    και σας ευχόμεθα περαστικά αλλά…αν τους ελέγξατε μια και δυο φορές πρέπει να παραιτηθείτε απο τον έλεγχο συμβουλεύει ο απόστολος του Θεού…να παραιτηθείτε απο τον έλεγχο, προκειμενου να προστατέψετε την προσωπικη σας υγεία και δύναμη…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 4:06 μμ
    Permalink

    εσεις γνωριζετε,προφανως-καλυτερα………..
    Ευχαριστω+
    η εμπαθεια,το μισος,η κακια
    σερνουν απο τη μυτη=τροπος εκφρασης….
    τα αλλα δαιμονια
    πχ πορνειας σερνουν απο αλλου-αλλα δεν ειναι του παροντος…

    δεν με νοιαζει η υγεια μου’
    με νοιαζει να μην χαθουν ψυχες
    +θα παλεψω για την Αληθεια
    εναντια στην Υποκρισια τους
    ακομα+με τιμημα τη ζωη μου,
    αν ο Κυριος θελει,ας επεμβει
    ας μας σωσει ολους.
    δεν μπορω να μεινω με σταυρωμενα τα χερια
    οταν 5-6 ατομα εκθετουν την ΟΡΘΟΔΟΞΗ Εκκλησια μας.
    Το χρωσταω στο Θεο.

    +{οσο για το->μετα 1ης η 2ας νουθεσιας,παραιτου
    αυτο αναφερεται σε αιρετικους….και οχι για την περιπτωση
    της υποκρισιας απο ρασοφορους +πιστους}

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 6:39 μμ
    Permalink

    Η ΑΓΙΑ ΑΓΡΙΠΠΙΝΑ
    «Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί έλεηθήσονται»1.
    Είναι φράση του Κυρίου, πού σημαίνει ότι είναι μακάριοι οι ευσπλαχνικοί και επιεικείς, πού συμπονούν στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό την ήμερα της Κρίσεως.
    Μια τέτοια ευσπλαχνική ύπαρξη ήταν και ή Ρωμαία χριστιανή Αγριππίνη. Απέφυγε το γάμο με τη θέληση της και προτίμησε να κάνει δικούς της τους δυστυχισμένους της Εκκλησίας. Την περιουσία της διέθετε για να τρέφει τους πεινασμένους και να περιποιείται τους ασθενείς.
    Μάλιστα, όσες φορές είχε ανάγκη ή Εκκλησία της Ρώμης, ή Αγριππίνη έτρεχε πρώτη να προσφέρει τα απαραίτητα. Άλλα ή αγία αυτή ψυχή δεν πρόσφερε μόνο υλικά αγαθά, πρόσφερε και πνευματικά.
    Έφερε στη χριστιανική πίστη πολλές νέες γυναίκες από την πλάνη της ειδωλολατρίας. Αυτό, βέβαια, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους ειδωλολάτρες.
    Την κατήγγειλαν, λοιπόν, στις αρχές, και ή Αγριππίνη συνελήφθη. Τότε ομολόγησε ότι αυτό πού κάνει, το κάνει με τη θέληση της, για να οδηγούνται όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές στο δρόμο της σωτηρίας. ο ανακριτής, χωρίς να καθυστερήσει, διέταξε και τη μαστίγωσαν.
    Έπειτα, αφού έσχισαν τίς σάρκες της και έσπασαν τα κόκκαλά της, ή Αγριππίνη παρέδωκε στο Θεό την ψυχή της.

    1. Ευαγγέλιο Ματθαίου ε’ 7.

    +Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
    Θείν Πνεύματι, κραταιωθείσα, ηνδραγάθησας, γενναιοφρόνως, Αγριππίνα παρθενίας οσφράδιον όθεν Χριστού δοξασθείσα τη χάριτι, πηγάς θαυμάτων βλυστάνεις τοις πέρασι. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
    =
    ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ+ ΑΜΗΝ+
    http://www.pigizois.net/index2.htm

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 7:21 μμ
    Permalink

    «Για έναν άνδρα είναι εύκολο να πει βασιζόμενος στην παράδοση* ( ; ) ότι η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι, ο ρόλος της είναι η ανατροφή των παιδιών κλπ.»

    Νομίζω ότι δεν είναι η παράδοση που κάνει την γυναίκα κατάλληλη για την ανατροφή των παιδιών. Είναι η ίδια η φύση. Η γυναίκα έχει την κατάλληλη ψυχοσύνθεση και επαρκή έμφυτη αγάπη για το παιδί. Όλα τα θηλαστικά που ξέρω έτσι λειτουργούν. Εξάλλου οι γυναίκες έχουν την έμφυτη επιθυμία να αποκτήσουν παιδιά. Εμείς δε τρελαινόμαστε με την ιδέα ότι θα γίνουμε γονείς ούτε και μας χαλάει και πολύ αν δε γίνουμε ποτέ. Δηλαδή όταν οι γυναίκες τα αποκτήσουν τα φορτώνουν σε άλλους; Τόσο ήταν το μεράκι τους και η αγάπη τους; Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε ξεφύγει από τη φύση και τις προδιαγραφές μας και γίναμε εντελώς αφύσικοι.
    Η ανατροφή-αγωγή που δίνει ο πατέρας στα παιδιά είναι διαφορετικής φύσεως γιατί η ψυχοσύνθεσή του εκπέμπει άλλα αισθήματα στο παιδί.

    «Βάζω το ερωτηματικό διότι η γυναίκα στις αγροτικές οικογένειες των παπούδων μας νομίζω ότι πέραν από το σπίτι συνεισέφερε ισότιμα και στην εργασία στο χωράφι.»

    Όμως στις αγροτικές οικογένειες των παππούδων μας ακόμα και τα παιδιά συνεισέφεραν στην εργασία στο χωράφι. Όλη η οικογένεια δούλευε μαζί και στο ίδιο έργο (τουλάχιστον στις οικογένειες που εγώ ξέρω). Δεν άφηνε η μητέρα τα παιδιά μπροστά στην τηλεόραση ή σε ξένους. Και αυτή η τριβή των παιδιών με την εργασία και την υπόλοιπη οικογένεια ήταν από μόνη της μια αγωγή. Γενικά έχω την εντύπωση ότι, στη χειρότερη περίπτωση, οι οικογενειακές επιχειρήσεις είναι ένα καλό μοντέλο προς μίμηση. Μόνο που δεν υπάρχουν πλέον…
    Το θέμα δηλαδή είναι αν κάνει η μητέρα την υποχρέωσή της προς τα παιδιά, όχι αν δουλεύει ή όχι. Απλά σήμερα αν δουλεύει συνήθως δεν έχει καθόλου χρόνο για τα παιδιά. Παλιά απλά έβρισκε χρόνο είτε το ήθελε είτε όχι (έστω και παίρνοντάς τα μαζί της στη δουλειά).

    «Προσωπικά έχω υπόψιν μου οικογένειες που έχουν ανάγκη και η γυναίκα να βοηθήσει στα οικονομικά του σπιτιού.»

    Νομίζω η λέξη «ανάγκη» χρησιμοποιείται σήμερα άδικα. Όλοι σήμερα τάχα δεν τα βγάζουν πέρα και όλοι στις καφετέριες και στις εξόδους
    είναι κολλημένοι. Στην πραγματικότητα όλοι τα βγάζουν πέρα και δε χρειάζεται να δουλεύουν και οι δυο για να τα καταφέρουν. Χρειάζεται να δουλεύουν και οι δυο μόνο αν έχουν φιλοδοξίες να πάρουν αυτοκίνητα, να κάνουν ταξιδάκια κάθε τόσο, να έχουν ακριβή τηλεόραση, κ.α. Αυτά δεν είναι ανάγκες αλλά εγωιστικές επιθυμίες. Τι να πουν και οι άνθρωποι στην Αφρική… Και άμα τις εκπληρώσεις αυτές σου τις επιθυμίες το κράτος κάνει τη δουλειά που ξέρει καλύτερα: βλέπει ότι αντέχεις νέους φόρους και σε κοπανάει παραπάνω. Απλά κάνεις την κατάστασή σου πιο δύσκολη. Θα πρέπει να μάθουμε στη λιτότητα και στην αποφυγή των άσκοπων εργασιών. Να δουλεύουμε για να ζούμε, όχι για να καλοπερνάμε και να ξεφαντώνουμε τα Σαββατοκύριακα… Ανάγκη θεωρώ ότι είναι οι 3 φέτες ψωμί την ημέρα (άντε και κανένας άλλος μεζές μη κακοπάθουμε). Όλα τα άλλα είναι επιθυμίες. Ούτε τηλέφωνο χρειάζεται, ούτε τηλεόραση, ούτε αυτοκίνητο, ούτε πολλά ρούχα. Αυτές είναι ψεύτικες ανάγκες και πολυτέλειες.

    «Παράλληλα ακούμε γύρω μας βαριές ιστορίες εκμετάλλευσης & εκβιασμούς γυναικών από τους άνδρες τους βασιζόμενοι στο γεγονός ότι οι γυναίκες εξαρτώνται απόλυτα από τους άνδρες επειδή μένουν σπίτι.»

    Εγώ νομίζω ότι δεν είναι λόγος για να δουλεύει η γυναίκα το γεγονός ότι εκβιάζεται από τους άντρες. Θα πρέπει να καταπολεμάμε τη ρίζα των προβλημάτων, όχι να κρύβουμε τα συμπτώματα. Το γεγονός ότι ο άντρας δεν αγαπάει τη γυναίκα του (και επομένως την εκβιάζει) δεν έχει να κάνει με το ότι αυτή δε δουλεύει. Κανένας δεν εκτίμησε τη γυναίκα του επειδή δουλεύει έξω από το σπίτι (από όσο ξέρω). Αντίθετα, το να δώσεις την πλήρη ελευθερία στο ένα μέλος της σχέσης να αποχωριστεί το άλλο (ή ακόμα και να εκβιάζει και αυτό το άλλο μέλος) αντί να διορθώσεις την πηγή του προβλήματος δεν έχει νομίζω σχέση με το Χριστιανισμό όπου το παν είναι η σχέση. Και εμείς λίγο-πολύ εκβιάζουμε το Θεό με το να μη κουνάμε το δακτυλάκι μας όταν βλέπουμε να πάνε όλα γύρω μας κατά διαόλου και αντίθετα περιμένουμε να σώσει Αυτός την κατάσταση (ή και γινόμαστε και εμείς μέρος του προβλήματος). Αλλά ο Θεός δε μας παράτησε ακόμα…
    Για να μην αναφέρουμε την ψυχολογική καταπίεση που υφίστανται οι άντρες από τις γυναίκες σήμερα. Π.χ. το να γυρνάς από τη δουλεία και να είναι μουτρωμένη ή έξω φρενών για ψύλλου πήδημα δεν είναι και ότι πιο αγαπητό… Υπάρχουν άντρες που δεν πατάνε στο σπίτι ακριβώς γι αυτόν το λόγο.
    Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση του εκβιασμού του ενός από τον άλλο είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγεται ο σύντροφος, ο λόγος για τον οποίο βρίσκουμε σύντροφο, οι απαιτήσεις μας από το σύντροφο, η συμπεριφορά του κάθε συντρόφου μέσα στη σχέση, κ.α. Εξάλλου τα λάθη πληρώνονται. Δε μπορείς να παντρεύεσαι στο όνομα του Θεού και μετά από λίγες μέρες να χωρίζεις γιατί ανακάλυψες ότι ο σύζυγος δεν εκπληρώνει τις προσδοκίες σου. Δε χρειάζεται τίποτα άλλο για να μείνεις με έναν άνθρωπο εκτός από αγάπη προς αυτόν. Αν υπήρχε αγάπη πριν το γάμο δε χρειάζεται να χωρίσεις (ούτε και να δουλέψεις για να κερδίσεις τάχα σεβασμό). Το να βάζεις τη γυναίκα να δουλεύει για να αυτονομηθεί είναι σαν να έχεις αρχικά 2 άτομα που μαλώνουν, με τον έναν να κρατάει περίστροφο, και αντί να τους συμφιλιώσεις εσύ πας και δίνεις περίστροφο και στον άλλο για να σκοτωθούν στα σίγουρα… Αντί να προωθείς την ταπείνωση και των δυο, προωθείς την υπερηφάνεια και αυτονομία τους. Αν δεν είναι αυτό εκ του πονηρού δεν ξέρω τι είναι… Το μόνο που εξυπηρετεί είναι να βοηθάει τις γυναίκες να αλλάζουν συντρόφους σαν τα πουκάμισα χωρίς να στερηθούν τις πολυτέλειες.

    «Είναι τελικά ρεαλιστική σήμερα η άποψη ότι η γυναίκα είναι για το σπίτι ή μια κενή θεωρία; Αν είναι έτσι, τότε γιατί όλοι, χριστιανοί και μη, πασχίζουμε να σπουδάσουν και να βρουν εργασία οι κόρες ή οι αδελφές μας;»

    Εγώ πιστεύω ότι όλα είναι ρεαλιστικά αρκεί να πιστεύεις και να θέλεις να πετύχεις το στόχο σου. Κάποτε και η πτήση με αεροπλάνο θεωρούνταν αδύνατη. Τα όμορφα πράγματα τα καταφέρνουν αυτοί που πιστεύουν, ονειρεύονται και τολμούν να δοκιμάσουν επίμονα. Αν κάποτε ένα σύστημα δοκιμάστηκε και δούλευε θα δουλεύει και σήμερα. Όλες τις εξωτερικές παραμέτρους (κοινωνικές απόψεις, κοινωνία, τρόπος ζωής, κτλ) τις ελέγχουμε εμείς. Εμείς είμαστε στο τιμόνι της κοινωνίας και εμείς φταίμε για τα χάλια της.

    «Our problems are man-made, therefore they may be solved by man. No problem of human destiny is beyond human beings.»
    -John F. Kennedy

    Τα πράγματα είναι απλά: τα παλιά χρόνια είχαμε ένα σύστημα που έβγαζε σχετικά ισορροπημένους ανθρώπους και οικογένειες. Τώρα έχουμε ένα άλλο σύστημα που παράγει απίστευτα ανισόρροπους ανθρώπους και οικογένειες. Η «κατασκευή» των ανθρώπων σήμερα είναι η ίδια με αυτήν των παλαιών χρόνων. Δεν έχουμε μεταλλαχθεί ακόμα! Για όλα φταίει η οργάνωση και οι επιλογές της κοινωνίας. Διαλέγουμε σύστημα και παίρνουμε…

    Προσωπικά εγώ, άμα θέλει η γυναίκα μου, κάθομαι αντί αυτής στο σπίτι για να καθαρίζω, να πλένω, κτλ και δέχομαι να με ταΐζει εκείνη. Αλλά ΔΕΝ νταντεύω παιδιά.-
    Άμα θέλει να μην κάνουμε παιδιά καλώς…

    Ωστόσο καλό είναι να σπουδάζει και η γυναίκα, έστω κάτι απλό, γιατί:
    1) δεν ξέρεις πόσο θα ζήσει ο άντρας της
    2) δεν ξέρεις αν θα παντρευτεί
    3) αν ο άντρας της είναι μορφωμένος και αυτή εντελώς αμόρφωτη ίσως να μη μπορούν να επικοινωνήσουν, ο άντρας της πιθανώς να αισθάνεται ντροπή για τη γυναίκα του ή η γυναίκα να νοιώθει μειονεξία έναντι του ανδρός.
    4) κανονικά οι σπουδές θα έπρεπε να καλλιεργούν τους ανθρώπους και όχι να τους προετοιμάζουν για την αγορά εργασίας. Στην 1η περίπτωση οι σπουδές δεν έχουν καμιά σχέση με την εργασία.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 7:49 μμ
    Permalink

    χαχα! πλάκα έχεις Μ., μου θυμιζεις τα σεντονοειδη
    δοκιμια του πετρου και παντελως ασχετου που εξαφανιστηκαν….ή μπαινουν και γραφουν με αλλα νικς,
    έγραψες….
    ……… «Όλα τα θηλαστικά που ξέρω έτσι λειτουργούν.»
    χαχα! πολυ γελασα!
    ποσα θηλαστικα ξερεις?!
    σου ξέφυγε ένα! η μάνα μου!διοτι με πέταξε στο δρομο.!
    εγραψες
    » Είναι η ίδια η φύση. Η γυναίκα έχει την κατάλληλη ψυχοσύνθεση και επαρκή έμφυτη αγάπη για το παιδί.»

    δεν ειναι ολα ετσι οπως τα περιγραφετε.
    ξυπνηστε.,
    δεν υπαρχουν πλεον κλισε και τυποι.
    οι ανθρωποι εγιναν απάνθρωποι.
    σκοτωνουν
    κυριολεκτικα/μεταφορικα.,
    σε σαητ της σαλογραιας
    αποφάνθηκαν οτι οσοι πασχουν απο κατάθλιψη
    ειναι απο εγωισμο και μονο.
    και μες την τρελλη χαρα αυτησ της διαπιστωσης
    τσουβαλιασαν όλους τους ασθενεις
    αφου τους κατεκριναν γελωντασ
    και τους περιφρονησαν ως μια χαρα χαρουμενοι τελειοι
    που ειναι ολοι τους/
    ετσι θα φεροταν ο Χριστος μας.?
    οχι…..τελικα οποιος δεν ειναι της κλικας
    τον πετανε έξω
    αφου πρωτα του πουνε πως ειναι και εγωιστης!
    εχουν το διορατικο να βλεπουν
    μεσα στις ψυχες αγνωστων που ποτε δεν συναντησαν
    οτι ειναι για το ψυχιατρειο λογω εγωισμου…
    φαινεται τελικα
    πως πολλοι εδω +εκει κρινουν εξ ιδιων τα αλλοτρια.

    λυπαμαι πολυ.
    εψυγει η αγαπη των πολλων
    η προφητεια εκπληρωθει και θλιβομαι.
    συγχωρεστε με
    +καλη ΣΑΣ νυχτα……

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 8:02 μμ
    Permalink

    Συζητάνε δυο φίλοι για το ποιος κάνει κουμάντο στις οικογένειες τους
    -Στο σπίτι μου, λέει ο ένας, εγω αποφασίζω για τα σημαντικά και η γυναίκα μου για τα ασήμαντα.
    -Τι εννοείς;, ρωτα ο άλλος.
    -Να, η γυναίκα μου αποφασίζει, τι θα φάμε, πού θα πάνε σχολείο τα παιδιά, τι αμάξι θα αγοράσουμε, πού θα πάμε διακοπές…
    -Καλά και συ για τι αποφασίζεις;
    -Πώς πρεπει να παίξει η εθνική στο μουντιαλ, πώς θα ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση, για τα πρόβληματα του τρίτου κόσμου…..

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 8:25 μμ
    Permalink

    XAXA! POLY KALO!!!!!!!!!!!!!!!EYXARISTOYME+
    EIDIKA GIA TO PWS THA PAIKSEI H E8NIKH STO MUNDIAL!!!!XAXA!
    POLY MOU ARESE AYTO!!!!
    NASAI KALA MARINA.EYXARISTOYME!

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 10:46 μμ
    Permalink

    ΠΡΟς 22 ΑΝΩΝΥΜΗ
    ΤΕΛΕΙΑ Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ!
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:02 μμ
    Permalink

    –συγνωμη, αλλα δεν ειπα ψεμματα,και επιπλεον
    δεν ηθελα να βλαψω κανεναν αλλα να καταλαβετε
    οτι δεν μπορειτε να κρινετε και να ισοπεδωνετε τα παντα
    ετσι ….ελαφρα τη καρδια.

    συγχωρεστε με.
    εγραψα με πονο ψυχης
    και οχι με σκοπο να σας «διαφημισω»
    μην θυμωνεις…
    ζητω συγνωμη για οτι σε λυπησα.
    δεν ηταν αυτος ο σκοπος.
    καλη ΣΑΣ νυχτα+

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:31 μμ
    Permalink

    Μ Ο Ν Ο Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ
    ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο Σ Κ Ο Π Ο Σ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΙΛΑΕΙ
    ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΣΤΗΡΙΧΤΟ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.

    ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΠΕΞΩ,
    ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ,
    ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟΝΙΖΕΙ Ο ΑΒΒΑΣ ΖΩΣΙΜΑΣ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΥΧΩΡΕΣΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.
    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 23, 2010, 11:54 μμ
    Permalink

    ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
    Έτσι προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την όδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού»
    1. Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, πού φωνάζει στην έρημο και λέει: «Ετοιμάστε το δρόμο, απ’ όπου θα έλθει ο Κύριος σε σας. Κάνετε ίσιους και ομαλούς τους δρόμους, από τους οποίους θα περάσει».
    Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού και της πώρωσης και καθαρίστε με μετάνοια το εσωτερικό σας, για να δεχθεί τον Κύριο. Ή φωνή αυτή, πού ήταν ο Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο. ο Πατέρας του Ζαχαρίας ήταν Ιερέας.
    Την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου, πού του ανήγγειλε, ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Ή γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό πού άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι για να τιμωρηθεί ή δυσπιστία του, μέχρι να πραγματοποιηθεί ή βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος. Πράγματι, ή Ελισάβετ συνέλαβε, και μετά εννιά μήνες έκανε γιο. Μετά οκτώ ήμερες, στην περιτομή του παιδιού, οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως, ο Ζαχαρίας, έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε, λύθηκε ή γλώσσα του, και ή χαρά για όλους ήταν μεγάλη2.
    1.’Ησαΐα, μ’3 .
    2. Ευαγγέλιο Λουκά, α’ 5-8.

    Άπολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
    Προφήτα και Πρόδρομε, της παρουσίας Χριστού, άξίως εϋφημήσαί σε, ουκ εύπορούμεν ημείς, οι πόθω τιμώντές σε· στείρωσις γαρ τεκούσης, και πατρός αφωνία, λέλυται τη ενδόξω, και σεπτή σου γεννήσει, και σάρκωσις Υιού του Θεού, κόσμω κηρύττεται.

    Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑ και ΕΛΙΣΑΒΕΤ
    Ή Εκκλησία μας, συνήθως μετά τον εορτασμό κάποιου σημαντικού γεγονότος, κατόπιν εορτάζει τη σύναξη των προσώπων πού πρωταγωνιστή καν σ’ αυτό το εκκλησιαστικό γεγονός. (Βλέπε και βιογραφικό σημείωμα 5ης Σεπτεμβρίου: ο προφ. Ζαχαρίας).
    +

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 11:10 πμ
    Permalink

    *** τα εν οίκω ου εν δήμω ***

    Ζωντανό Ιστολόγιο

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 12:41 μμ
    Permalink

    ΑΔΕΡΦΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΓΑΜΟΣ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
    Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ Ως ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ, ΩΣ ΚΟΡΩΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΚΟΗ.
    Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΑΛΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ…
    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΩΣ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Ως ΥΠΑΡΧΗΓΟ…
    Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ…
    ΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗ Π Ρ Ω ΤΗ ΑΥΤΗ , ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ.
    ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΟΣΟ ΟΙ Γ Υ Ν Α Ι Κ Ε Σ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ …

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 1:32 μμ
    Permalink

    Μερικές φορές έχουμε δίπλα μας θησαυρούς.
    Αλλά δε τους βλέπουμε.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 2:02 μμ
    Permalink

    Δεν τους βλέπουμε γιατί είμαστε τυφλωμένοι απο τα πρότυπα του κινηματογραφου…ότι ο ιδανικό ςσύντροφος πρεπει να είναι έτσι και έτσι και έτσι…αλλιώς δεν είναι ιδανικός…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 2:19 μμ
    Permalink

    🙂 Συμφωνώ κι εγώ.
    Αναφερόμουν αλλού, όχι στους συντρόφους.
    Όμως, συμφωνώ κι εγώ.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 2:37 μμ
    Permalink

    τελικα, ειναι τοσο απροβλεπτα μερικα ατομα,
    που δεν δισταζουν να λενε ρητα-τα οποια δεν ισχυουν
    μεταξυ αγνωστων….
    τα εν οικω μη εν δημω’
    ειναι για γνωστους….
    οχι για αγνωστους….
    αλλα ετσι συμβαινει μεσα στις κλικες,
    κουκουλωνουν ο ενας τον αλλον
    για να μην αποκαλυφθει το ολο θεατρο.
    μεταξυ κατεργαρεων,»ειλικρινεια» ε?
    σε επεισε η γιαγια!
    ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΤΕ για ολο το
    θεατριλικι και την αποκρυψη της αληθειας…..

    καλη μετανοια+

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 3:14 μμ
    Permalink

    ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ
    ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
    ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ ΧΕΡΑΚΙ ΧΕΡΑΚΙ+
    ΣΑΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ ΠΙΤΣΟΥΝΑΚΙΑ.

    ΗΡΕΜΗΣΤΕ!
    ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ:

    «ΚΑΙ ΕΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΔΑΚΝΕΤΕ, ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΜΗ ΥΠ’ ΑΛΛΗΛΩΝ ΑΝΑΛΩΘΗΤΕ! «

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 3:15 μμ
    Permalink

    – Γιατί, γέροντα, χωρίζουν τα ανδρόγυνα;
    – Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζουν από τη φιληδονία τους και από τον εγωισμό τους. Από τίποτε άλλο. Όλους τους άλλους λόγους τους εμπνέονται εκ των υστέρων για να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους.
    – Γέροντας Παΐσιος

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 3:16 μμ
    Permalink

    Αγαπημένε σχολιαστή νο.34

    Χρήσιμη η παρατήρηση. Είναι καλό να θυμόμαστε οτι κάποια στιγμή θα πρέπει να δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. Χρήσιμη παρατήρηση μου φάνηκε η παρατήρηση στο σχόλιο 34.
    Ο καθένας κάνει ό.τι μπορεί, και δίνει ό.τι μπορεί, ανάλογα με τις δυνάμεις του. Ας συγχωρούμε αυτούς που δε μας δίνουν όλα όσα θα θέλαμε. Ας είμαστε ευγνώμων για όλα όσα μας έχουν δώσει. Εγώ έτσι πιστεύω. Τα λέω καλά; Αν όχι, τότε, αν έχεις χρόνο, αν θες συμπλήρωσε τα λόγια μου, αν θες. Αν δεν έχεις χρόνο, τότε οκ, δε κρατάω κακία.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 3:21 μμ
    Permalink

    @34
    συμφωνώ, είναι καλό να θυμόμαστε οτι είμαστε υπόλογοι όλοι μας για τις πράξεις μας, ευχαριστούμε.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 3:57 μμ
    Permalink

    συγχωρεστε με, αδελφοι
    ομως δεν ειπα πουθενα , να κανει κανείς ότι δεν μπορει…37τ.!!!
    ο καθενας κανει οτι θελει.
    θελω να αγαπω την ψυχη σου+
    θελω να σου λεω μονο την αληθεια
    αν δεν αντεχεις
    ειναι γιατι δεν θελεις τελικα την οφελεια της ψυχης
    ουτε την αγαπη=ουτε την αληθεια
    αλλάαααααααααααααα
    να ικανοποιεις το εγω σου…
    οκ.
    γουστο σου,καπελο σου.
    ομως ναχεις τα κοτσια να το πεις
    κι οχι να υποκρινεσαι….
    δεν ζητησα τιποτα εγω απο κανεναν,
    ο Χριστος μας ζητησε να ειμαστε ειλικρινεις
    και οχι υποκριτες…
    αυτο ειπα…
    αληθεια=αγαπη .=φως=Χχιστος+
    ψεμα=υποκρισια=μισος/σκοτος=εξαποδώ.-

    διαλεξτε+παρτε
    ολα ειναι πολυ απλα.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:01 μμ
    Permalink

    Για να έρθης στην κατάσταση που να μην μπορής να χωρέσης την χαρά ούτε να την εκφράσης, χρειάζεται να προσέξης τρία πράγματα: Να κινήσαι απλά, να μην ασχολήσαι με τους άλλους, να λες την ευχή.
    – Γέροντας Παΐσιος

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:06 μμ
    Permalink

    για να νιωσεις την Υπερτατη Χαρα του Αγιου Πνευματος
    αρκει ν’αγαπας εμπρακτως και να δινεις χωρις τσιγκουνιες και εγωισμους…
    Δινοντας η χαρα αυξανει,
    η αγαπη δεν λιγοσταινει ποτε,αλλα πολλαπλασιαζεται,
    οποτε και η χαρα του να δινεις πολλαπλασιαζεται….

    αγαπη=χαρα=Χριστος

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:09 μμ
    Permalink

    Και ΜΟΝΟ ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ
    ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΕΤΑΙ
    ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ…

    ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥ ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ.
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑ Η ΚΡΙΣΗ…
    Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.

    ΣΥ ΤΙΣ ΕΙ, Ο ΚΡΙΝΩΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΟΙΚΕΤΗΝ ;ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ.
    ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ:

    ΤΩ ΙΔΙΩ ΚΥΡΙΩ ΣΤΗΚΕΙ Ή ΠΙΠΤΕΙ, ΔΥΝΑΤΟΣ ΔΕ Ο ΘΕΟΣ, ΣΤΗΣΑΙ ΑΥΤΟΝ;

    ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΗΠΩΣ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΠΕΣΟΜΕΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ…ΗΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΜΕΝ…ΑΜΗΝ

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:13 μμ
    Permalink

    αρκει η χαρα απο μονη της?
    ξερεις ποσες χαζοχαρουμενες υπαρχουν?
    ουουου!!!!!!!!!!!!
    ενα καρο!
    ομως το να ειναι ή να δειχνει καποια/ος
    χαρουμενος
    δεν σημαινει οτι ειναι του Χριστου!
    πιανεται μερικα ρητα+αποφθευγματα,οτι σας βολευει
    τα χρησιμοποιειται ως μπηχτες
    και αφηνετε την ουσια…
    ειδατε πουθενα τον Χριστο μας στο Ευαγγελιο
    να ειναι χαζοχαρουμενος,να χαζολογαει?
    να επαινει και να κολακευει?
    ειδατε πουθενα τον Κυριο μας
    να ζηταει να μην κλαινε οι ανθρωποι
    να μην πονανε
    να μην υποφερουν?
    μας θελει ο Χριστος μας με μια μασκα γελιου ολη την ωρα?
    απορω,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:16 μμ
    Permalink

    ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ…
    ΚΑΙ ΛΥΠΗ ΔΙΑ ΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑΣ ΗΜΩΝ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΛΕΟΣ ΠΟΥ Ο Λ Ο Υ Σ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ…

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:18 μμ
    Permalink

    Προσωπικά, άμα έχω τύψεις για κάτι, τότε μου φταίνε τα πάντα και θέλω να τους κρίνω όλους…
    Άμα δεν έχω τύψεις, τότε με ενδιαφέρει απλά να δώσω, και όχι να πάρω. Είμαι γεμάτος, δεν είμαι αχόρταγος, δε χρειάζομαι να παίρνω συνέχεια (προσπαθώντας να καλύψω το κενό), είμαι ακέραιος.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:20 μμ
    Permalink

    Π.απ’οτι βλεπουμε δεν σου αρεσει η αληθεια,
    ο πονηρος χαιρεται περισσοτερο με την υποκρισια,
    κανεις δεν εκρινε,με τον τροπο που λες
    κανεις δεν κατεκρινε,
    ‘η απλη αναφορα γεγονοτων
    δεν ειναι κριση.ουτε κατακριση.
    εσυ απλα προτιμας την αποσιωπηση
    διοτι ετσι σε βολευει…
    δεν θελεις οι αλλοι να σε ξεσκεπαζουν
    και γιαυτο βρισκεις οτι ρητα σε βολευουν καθε φορα!
    μην υποτιμας την νοημοσυνη των αλλων…
    δεν ειναι ολοι αποβλακωμενοι για να πειθονται.
    ΤΟ ΣΙΩΠΕΙΝ ΕΣΤΙΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΝ
    και μια μερα θα στο δωσει ο Κυριος να το καταλαβεις
    μια και καλη….
    τωρα προσπαθησε να πεισεις οσους προλαβαινεις…
    ο πονηρος λες χαιρεται,
    εσυ ξεερεις καλυτερα προφανως τα εργα+τις συνηθειες του
    εξαποδω….+

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 4:57 μμ
    Permalink

    Κέρασμα
    Ο Θεός δουλεύει το σχέδιό Του σε ψυχές που έχουν αυτές τις δύο ιδιότητες: ακακία καρδίας και σύνεση χειρών, όπως ο Δαβίδ. Σε αυτές σε ώρα που δεν προσδοκούν και δεν γνωρίζουν (βλ. Ματθ. κδ 50) δίδει εκπλήξεις τρισχαριτωμένες. Είναι αυτοί που έχουν τις δύο μεγάλες προϋποθέσεις για να επιτελέσουν ευλογημένο έργο στον κόσμο. Είναι δηλαδή «φρόνιμοι ως οι όφεις» (σύνεση χειρών) και «ακέραιοι ως οι περιστεραί» (ακακία καρδίας).
    – Aρχ. Αρσένιος Κωτσόπουλος

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 24, 2010, 5:12 μμ
    Permalink

    ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΕΝΩ ΣΕ ΛΙΘΟΒΟΛΗΣΑΝ,
    ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΣ ΥΠΕΜΕΙΝΕΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,
    ΚΑΙ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΟΠΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ,
    ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ,
    ΔΙΔΑΞΕ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ,
    διοτι μερικα ατομα
    λενε με τη γλωσσα σε συγχωρω-
    θεωροντας μαλιστα
    οτι λεγοντας τα γεγονοτα εκανες ΤΟ ….εγκλημα!!!-
    με την καρδια τους ομως δεν σε συγχωρουνε
    και γιαυτο δεν σου μιλανε πια
    και σου κλεινουν την πορτα/το παραθυρο
    στα μουτρα!!!
    δεν σ’αφηνουν να πεις καν μια καλημερα….
    ειναι αυτο συγχερεση?
    οχι,ειναι υποκρισια…
    και ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ η υποκρισια….

    σαγαπω εμπρακτως=σε συγχωρω εμπρακτως.

    διοτι τα λογια ανευ πραξεων=αερας κοπανιστος………..

    ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΠΡΕΣΒΕΥΣΑΤΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ+ΑΜΗΝ.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ξέρετε, o Θεός είπε και μίαν άλλην εντολήν, που δεν είναι γραμμένη μέσα στη Γραφή; Είναι η εντολή να αγαπάτε τα δένδρα. Οποιος φυτεύει ένα δένδρο, φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη, και έχει τις ευλογίες του Θεού.
    - π. Αμφιλόχιος Μακρής
  • Αρέσει σε %d bloggers: