6 σκέψεις σχετικά με το “Προσευχή με παρέα”

  • Παναγιώτα
    Ιούνιος 6, 2012, 10:10 μμ
    Permalink

    Στυλιανέ, αυτή τη φωτό την πήρες μήπως από ένα ξένο Ορθόδοξο σάιτ monachos.net? Μοιάζει πολύ με μία που είχα δει εκεί και μάλιστα ο εικονιζόμενος έλεγε ότι κάθε φορά που πάει για προσευχή, η γάτα κάθεται πάνω του και αναρωτιόταν: συμπροσευχή ή πειρασμός;

    Σχολιάστε
  • Ιωάννης
    Ιούνιος 7, 2012, 12:18 πμ
    Permalink

    Ο προσευχώμενος άνθρωπος ενώνει τον εαυτό του με τον Θεό και διά του Θεού ενώνεται μέ όλη την ανθρωπότητα, με όλόκληρη την κτίση, κυριολεκτικά με όλο το υλικό σύμπαν!

    Αδιαλείπτως προσευχώμενος άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να πεί συνειδητά και με πλήρη συναίσθηση αυτό είπε ο Αγ. Απόστολος Παύλος… «ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δ’ εν εμοί Χριστός».

    Σχολιάστε
  • Παναγιώτα
    Ιούνιος 7, 2012, 11:24 πμ
    Permalink

    Ευχαριστώ Στυλιανέ! Ναι τελικά είναι η ίδια που είχα δει κι εκεί.

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Παναγιώτα Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η πνευματική ζωή θέλει αφοσίωση, αφιέρωση, χρόνο, να το θυμάσαι. Αν για μια ξένη γλώσσα κάνεις τόσα χρόνια μαθήματα, πόσο μάλλον για να μάθεις τη γλώσσα του Θεού, της αγάπης, του Παραδείσου. Άρα, μη παραπονιέσαι όταν αργούν τα αποτελέσματα. Σημαίνει ότι δεν δίνουμε πολλά στο Θεό.
    - π. Ανδρέας Κονάνος
    • Αρέσει σε %d bloggers: