6 σκέψεις σχετικά με το “Προσευχή με παρέα”

  • Παναγιώτα
    Ιούνιος 6, 2012, 10:10 μμ
    Permalink

    Στυλιανέ, αυτή τη φωτό την πήρες μήπως από ένα ξένο Ορθόδοξο σάιτ monachos.net? Μοιάζει πολύ με μία που είχα δει εκεί και μάλιστα ο εικονιζόμενος έλεγε ότι κάθε φορά που πάει για προσευχή, η γάτα κάθεται πάνω του και αναρωτιόταν: συμπροσευχή ή πειρασμός;

    Σχολιάστε
  • Ιωάννης
    Ιούνιος 7, 2012, 12:18 πμ
    Permalink

    Ο προσευχώμενος άνθρωπος ενώνει τον εαυτό του με τον Θεό και διά του Θεού ενώνεται μέ όλη την ανθρωπότητα, με όλόκληρη την κτίση, κυριολεκτικά με όλο το υλικό σύμπαν!

    Αδιαλείπτως προσευχώμενος άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να πεί συνειδητά και με πλήρη συναίσθηση αυτό είπε ο Αγ. Απόστολος Παύλος… «ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δ’ εν εμοί Χριστός».

    Σχολιάστε
  • Παναγιώτα
    Ιούνιος 7, 2012, 11:24 πμ
    Permalink

    Ευχαριστώ Στυλιανέ! Ναι τελικά είναι η ίδια που είχα δει κι εκεί.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσο μίσος προς το Θεό, όσο, όταν Τον σταύρωσαν. Και ποτέ δεν έδειξε ο Θεός τόση αγάπη προς τους ανθρώπους, όση όταν αναστήθηκε. Οι άνθρωποι ήθελαν να καταστήσουν το Θεό θνητό, αλλ' ο Θεός διά της Αναστάσεώς Του κατάστησε τους ανθρώπους αθάνατους.
    - π. Ιουστίνος Πόποβιτς
    • Αρέσει σε %d bloggers: