Χριστός Ανέστη Χαρά μου!

Άγιος Σεραφείμ Σάρωφ

Μια γυναίκα χωρική, που στα χίλια επτακόσια τόσο, χάνει τον κτίστη άντρα της και αποφασίζει να συνεχίσει εκείνη τη δουλειά του, ολοκληρώνοντας το κτίσιμο μιας εκκλησιάς, δεν είναι «μια τυχαία γυναίκα». Αυτή η «μη τυχαία», γέννησε τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, τον «απομοναχιασμένο», όπως έγραφε για κείνον ο Πολυαγαπημένος και Χαριτωμένος , μακαριστός, Φώτης Κόντογλου.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Λημέρι.

Η φωτογραφία είναι του zenosaurus.

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Χριστός Ανέστη Χαρά μου!

  • Οκτώβριος 25, 2008, 9:00 πμ
    Permalink

    Ένα μεγάλο «λάφυρο» του: ο πατήρ Σεραφείμ Rose
    Ένας μεγάλος διανοητής- φιλόσοφος του αιώνα μας.
    Ένας μεγάλος του Θεού φίλος από τη Καλιφόρνια-made in USA !!

    Ένα άπιαστο όνειρο… για τα.. «τηλεοπτικά».. μηδενοπωλεία.. των καιρών μας.

    Δ Ο Ξ Α Σ Ο Ι Κ Υ Ρ Ι Ε , Δόξα Σοι !!!

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Δημήτριος Ν. Μαμόγλου Kαρδιολόγος Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Τὸ σπουδαῖο εἶναι νὰ μποῦμε στὴν Ἐκκλησία. Νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, μὲ τὶς χαρὲς καὶ τὶς λῦπες ὅλων. Νὰ τοὺς νιώθουμε δικούς μας, νὰ προσευχόμαστε γιὰ ὅλους, νὰ πονᾶμε γιὰ τὴν σωτηρία τους, νὰ ξεχνᾶμε τοὺς ἑαυτούς μας. Νὰ κάνομε τὸ πᾶν γι᾿ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστὸς γιὰ μᾶς. Μέσα στὴν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μὲ κάθε δυστυχισμένο καὶ πονεμένο κι ἁμαρτωλό. Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ θέλει νὰ σωθεῖ μόνος του, χωρὶς νὰ σωθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι. Εἶναι λάθος νὰ προσεύχεται κανεὶς γιὰ τὸν ἑαυτό του, γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ ἴδιος. Τοὺς ἄλλους πρέπει νὰ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ προσευχόμαστε νὰ μὴ χαθεῖ κανείς· νὰ μποῦν ὅλοι στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ἔχει ἀξία. Καὶ μ᾿ αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία πρέπει νὰ φύγει κανεὶς ἀπ᾿ τὸν κόσμο, γιὰ νὰ πάει στὸ μοναστήρι ἢ στὴν ἔρημο.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: