Μηδενισμός και νεωτερικότητα

μηδενισμός ζιάκας εθνομηδενισμός κατεδάφιση

  • Πως μπορούν να ερμηνευτούν κοινωνιολογικά τα γεγονότα του προηγούμενου Δεκεμβρίου στην Ελλάδα;
  • Υπάρχουν διεργασίες σε βαθύτερο πολιτισμικό επίπεδο;
  • Ποιο είναι το κυρίαρχο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία σήμερα;
  • Πως μπορούμε να βγούμε από την κρίση;

Ακούστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της τοποθέτησης του Θ. Ζιάκα κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ο σύγχρονος μηδενισμός.

[coolplayer width=»480″ height=»380″ autoplay=»0″ loop=»0″ charset=»UTF-8″ download=»1″ mediatype=»»]
Ζιάκας – Μηδενισμός
[/coolplayer]

Ολόκληρη η συζήτηση είναι διαθέσιμη στο Αντίφωνο. Επίσης, ο συγγραφέας πραγματοποίησε σειρά πέντε διαλέξεων για το ίδιο θέμα που είναι διαθέσιμες σε ψηφιακή μορφή.

3 σκέψεις σχετικά με το “Μηδενισμός και νεωτερικότητα

  • Ιανουάριος 31, 2009, 6:53 μμ
    Permalink

    [] Την ευθύνη γι’ αυτόν τον κατήφορο, δεν την έχουμε εμείς; Και βέβαια την έχουμε τη ρημαδοευθύνη για τις επιλογές μας. Έχουμε τεράστια ευθύνη για τον τρόπο που ζούμε, που οδηγούμε στους δρόμους, που συμπεριφερόμαστε στον διπλανό μας, που τρώμε, που κοιμόμαστε. []

    http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1094

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 12, 2009, 10:17 μμ
    Permalink

    Ο Θ.Ι.Ζιάκας είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας απο τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες στοχαστές.
    Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τον Ζιάκα δεν τον ενδιαφέρει να γίνει «αρεστός». Μακριά από τις απαιτήσεις και τα προτάγματα της νεωτερικής «Βουλγάτας», ο συγγραφέας προβαίνει σε μια αντικειμενική επισκόπηση του θέματος.
    Τον Θ. Ι. Ζιάκα απασχολεί στο τελευταίο του βιβλίο το ζήτημα του μεταμοντέρνου μηδενισμού, που δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό μας βιταλιστικό ή μοντέρνο μηδενισμό: «καθώς αξία γι’ αυτόν είναι η αποδόμηση των αξιών, ο μεταμοντερνισμός αναδεικνύεται στον κατ’ εξοχήν μηδενισμό» (Ο σύγχρονος μηδενισμός,σελ. 36).
    Σε κάθε περίπτωση «Ο Σύγχρονος Μηδενισμός» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να μελετηθεί διότι δίνει απαντήσεις (ανεξάρτητα αν αυτές ενοχλούν κάποιους).Με κίνδυνο να κουράσω παραθέτω ένα ακόμα απόσπασμα:
    «Μιλάμε για έναν κόσμο όπου αληθές είναι μόνο το επιστημονικώς αληθές, δηλ. το πειραματικώς επαληθεύσιμο, γεγονός που εντάσσει την επιστήμη στη σφαίρα της τεχνικής. Η τεχνική γίνεται έτσι το κριτήριο της αλήθειας και τίθεται πέραν κάθε ηθικής και πολιτικής απόφανσης (…).Έχει γίνει μια θρησκεία, η οποία δεν δέχεται να την κρίνει κανείς» (σελ. 30).

    Μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου υπάρχει εδώ:

    http://theologoi-kritis.sch.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=115:2009-01-13-20-58-24&catid=65:2008-12-29-20-40-10&Itemid=54

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ένας άνδρας ζούσε με τον γιο του και το πολυτιμότερο αγαθό τους, ένα άλογο. Μια μέρα το άλογο εξαφανίστηκε. Όταν οι συγχωριανοί πήγαν να τον παρηγορήσουν, εκείνος τους ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακοτυχία. Μετά κάμποσο καιρό το άλογο επέστρεψε μαζί με ένα κοπάδι άγρια άλογα. Ο άνδρας είχε γίνει ξαφνικά πλούσιος. Ήρθαν ξανά οι συγχωριανοί και αυτήν τη φορά τον συνεχάρησαν για την καλή του τύχη. Εκείνος τους απάντησε ξανά με μια ερώτηση: «Πώς ξέρετε ότι πρόκειται για καλοτυχία;» Όταν ο γιος του άρχισε να καβαλάει τα άλογα, ένα από αυτά τον πέταξε κάτω και έσπασε το πόδι του. Το πόδι θεραπεύτηκε αλλά το οστό έδεσε στραβά και ο γιος έμεινε κουτσός. Ξανά οι χωρικοί επισκέφθηκαν τον άνδρα για να τον παρηγορήσουν για το κακό που βρήκε την οικογένειά του, και ο άνδρας τούς ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακό. Όταν ξέσπασε πόλεμος στη χώρα και όλοι οι νέοι πήγαν στο μέτωπο, ο κουτσός γιος δεν εκλήθη για στρατιώτης και έμεινε στο σπίτι του ασφαλής».
    - Anonymous
  • Αρέσει σε %d bloggers: