Η Επίτευξη του Ευλογημένου Στόχου
Πηγή: Facebook
Κέρασμα
Συχνά νομίζουμε πως χρειάζεται η θρησκεία για να δικαιώσει το θάνατο και να μας συμφιλιώσει μαζί του. Ο Χριστιανισμός όμως μας γνωστοποιεί το ακριβώς αντίθετο: ότι η φθορά είναι η γελοιοποίηση του ανθρώπου και ο θάνατος η μεγαλύτερη ήττα του, ο μεγαλύτερος εχθρός, που πρέπει οπωσδήποτε να καταπατηθεί. Μόνο που ο θάνατος δε νικιέται με το να μην ασχολούμαστε μαζί του ούτε με το να θεωρείται ένα απλό γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της ζωής. Η νίκη επί του θανάτου ξεπερνά κάθε αυτονομημένη ατομική προσπάθεια και συνίσταται στη συμμόρφωση της ζωής μας στη ζωή του Χριστού, προσπάθεια που σαρκώνεται μόνο στην εκκλησιαστική κοινωνία, αναιρώντας το θάνατο με την Ανάσταση.
Καλή και ευλογημένη η προσπάθεια, γιατί ο Σταυρός αυτός είναι ευλογημένος με ιδιαίτερη Χάρη λόγω του Χριστού μας και των Θεοφανείων του Τριαδικού Θεού.
Όμως εκείνον τον αόρατο σταυρό, της δικής μας ζωής, που είναι και αυτός ευλογημένος και φτιαγμένος και δοσμένος όχι πάνω από τα μέτρα μας, ποιός αγωνίζεται να τον «πιάσει» μέσα στην «θάλασσα» της ζωής και να τον σηκώσει;
Όλοι μας στις δυσκολίες δεν τον θέλουμε.
Λες και χωρίς σταυρό υπάρχει σωτηρία!
Ή λές και χωρίς σταυρό θα υπάρχει ανάσταση….
Ναι από τον καναπέ και το τηλεκοντρόλ και το γεμάτο στομάχι και την καλοπέραση θα πάμε στον παράδεισο….
Οι Πατέρες λένε: Έπαρ τον σταυρό (τις δυσκολίες του καθένα μας δηλαδή), και ουδείς ο σωζόμενος….
Δεν νικιέται αλλιώς το υπερήφανο DNA που μας «κόλλησ廨ο όφις και εμείς το αποδεχτήκαμε, χωρίς να ζητήσουμε στον Πλάστη και Πατέρα μας ένα συγγνώμη….
Μία η ασθένεια μας η Υπερηφάνεια και μία η θεραπεία η πραγματική ταπείνωση. Στην αρχή ως στάση και προσπάθεια και με το χρόνο ως «κατάσταση» άνωθεν δωρούμενη….
Καλό Αγώνα και Καλή Ευχή και εύχομαι σε όλους να «αγαπήσουμε» και τον σταυρό μας…