Γαμήλιο Ταξίδι ἀπό τόν Παράδεισο στήν Κόλαση καί πάλι στόν Παράδεισο…

problhma

Τί χαρά, τί εὐτυχία πλημμύριζε τὶς καρδιές τους τὴν ὥρα τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου! Γύρω τους συγγενεῖς καὶ φίλοι πολλοὶ τοὺς παραστέκονταν στὴν εὐλογημένη ἀρχὴ τῆς οἰκογενειακῆς τους ζωῆς. Δυὸ νέοι ἄνθρωποι, ὁ Τάσος καὶ ἡ Μαρία, ξεκινοῦσαν τὸν δρόμο τῆς οἰκογενειακῆς τους ζωῆς μὲ τὶς Εὐχὲς καὶ τὴ Χάρη τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὶς προσευχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ τοὺς ἀγαποῦσαν εἰλικρι­νὰ καὶ ποθοῦσαν τὴν εὐτυχία τους.

Ἦταν ὑπάλληλοι σὲ διαφορετικὲς Δημό­σιες Ὑπηρεσίες καὶ δὲν εἶχαν πρόβλημα οἰκονομικό, οὔτε πρόβλημα ὑγείας. Τὸ σπίτι ὅπου ἔμεναν ἦταν τῆς Μαρίας, κληρονομιὰ ἀπὸ τὸν πατέρα της.

Ὅλα κυλοῦσαν ἤρεμα. Ὅταν ἐπέστρεφαν στὸ σπίτι ἀπὸ τὶς δουλειές τους καὶ ἀλληλοασπαζόντουσαν, ξεχνοῦσαν τὸν κόπο τῆς μέρας. Ἦταν ἡ ὡραιότερη στιγμὴ τῆς μέρας τους αὐτή.

Δὲν ἄργησαν ν’ ἀκουστοῦν καὶ τὰ πρῶ­τα κλαψουρίσματα τοῦ πρώτου παιδιοῦ τους, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ δικά τους γέλια ἔμοια­ζαν σὰν μιὰ ὡραία συμφωνικὴ ὀρχήστρα στὸ σπίτι τους.Ὁ εὐτυχισμένος μπαμπὰς ἔπαιρνε στὴν ἀγκαλιά του τὸν πρωτογιό του, τὸν σήκωνε ψηλὰ καὶ τὸν καμάρωνε καὶ ἀσπαζόταν τὴ γυναίκα του ποὺ τοῦ χάρισε διάδοχο. Δὲν ἤξερε τί νὰ πρωτοκάνει γιὰ νὰ τὴν ξεκουράσει καὶ νὰ τὴν εὐχαριστήσει.

Βάφτισαν σύντομα τὸ παιδί τους καὶ τὸ ὀνόμασαν Νικόλαο, γιὰ νὰ θυμοῦνται τὸν μακαρίτη τὸν πατέρα τοῦ Τάσου.

Ἡ εὐτυχία εἶχε θρονιαστεῖ στὸ σπιτικό τους. Τὸ ζοῦσαν καθημερινά. Τὸ ἔνιωθαν ὅταν διασταυρώνονταν τὰ βλέμματά τους.

Ξαφνικὰ ὅμως σὰ νὰ ράγισε τὸ γυαλί. Ὁ μισάνθρωπος καὶ μισόκαλος Σατανᾶς φθόνησε τὴν εὐτυχία τους καὶ ἔριξε ἕναν τρίτο ἄνθρωπο ἀνάμεσά τους. Μιὰ γυναίκα ἀπὸ τὴν Ὑπηρεσία, ὅπου ἐργαζόταν ὁ Τάσος, παρόλο ποὺ γνώριζε ὅτι ἦταν παν­τρεμένος καὶ μὲ παιδί, τὸν παρέσυρε στὸ κακό, κι ἔγινε ἄλλος ἄνθρωπος.

Γύριζε στὸ σπίτι μὲ σκοτεινὸ πρόσωπο, ἀγνώριστος. Ὅλα τοῦ ἔφταιγαν. Τὰ φαγητά, οἱ φωνὲς τοῦ παιδιοῦ, ἡ παρουσία τῆς γυναίκας του…

Ἡ Μαρία δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει τὴν ἀλλαγή.

–Τάσο μου, σοῦ ἔφταιξα τίποτε καὶ δὲν τὸ ἔχω καταλάβει; τόλμησε νὰ τὸν ρωτήσει κάποια μέρα. Συγγνώμη, ἄντρα μου. Δὲν ἤθελα νὰ σὲ στενοχωρήσω.

–Ἄσε με ἥσυχο μὲ τὶς συγγνῶμες σου! Δὲν ἔχω ὄρεξη γιὰ κουβέντες, εἶπε ἐκεῖνος κοφτὰ καὶ πῆγε καὶ ξάπλωσε.

–Δὲν θὰ φᾶμε;

–Ὄχι! Φάε μόνη σου!

Αὐτὸ ἐπαναλήφθηκε καὶ δυό-τρεῖς ἄλλες φορές, καὶ ἀναγκάστηκε ἡ Μαρία μὲ δάκρυα στὰ μάτια νὰ τοῦ πεῖ κάποτε:

–Τί σοῦ συμβαίνει, Τάσο μου; Γιατί αὐτὴ ἡ ἀνεξήγητη γιὰ μένα συμπεριφορά σου; Φταίω ἐγώ;

–Δὲν φταῖς, ἀλλὰ σὲ βαρέθηκα. Θὰ φύγω! Θὰ ἀνοίξω ἄλλη οἰκογένεια. Αὐτὸ εἶ­ναι ὅλο! καὶ ἄσε με ἥσυχο. Ἀπόψε στὶς 8 ἔκλεισα ραντεβοῦ στὸ γνωστό μας δικηγόρο, γιὰ νὰ κανονίσουμε τὰ χαρτιά.


Ἡ Μαρία νιώθει τὸ πάτωμα νὰ φεύγει ἀπὸ τὰ πόδια της. Καὶ μὲ δάκρυα τοῦ λέει:

–Γιατί, ἄντρα μου; Γιατί νὰ διαλύσουμε τὸ σπιτικό μας; Δὲν σκέφτεσαι τὸ παιδάκι μας ποὺ τόσο τὸ ἀγαπᾶς;

–Ἄσε με ἥσυχο, σοῦ εἶπα, ἀπάντησε ἀ­πό­τομα ἐκεῖνος καὶ βγῆκε ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ δὲν ξαναγύρισε πλέον.

Μὲ τὰ δάκρυα νὰ τρέχουν ποτάμι ἀπὸ τὰ μάτια της ἔγειρε λίγο στὴ μεγάλη πολυθρόνα τοῦ σαλονιοῦ, γιατὶ ἔνιωθε ζαλισμένη. Ὅταν συνῆλθε, ἔκανε τὴν προσευχή της, πῆρε στὴν ἀγκαλιά της τὸ μωρό της καὶ πῆγε νὰ συναντήσει τὴ θεία της τὴ Γεωργία, ποὺ ἔμενε λίγα τετράγωνα πιὸ πέρα. Ἡ θεία της αὐτὴ ἦταν πιστὴ χριστιανὴ καὶ μαζὶ μὲ ἄλλες φίλες της ἀνῆκαν σ’ ἕναν Ὀρθόδοξο Σύλλογο καὶ ἐπισκέπτονταν ἀρρώστους στὰ Νοσοκομεῖα, βοηθοῦσαν φτωχοὺς καὶ συμφιλίωναν ἀνδρόγυνα. Πῆγε λοιπὸν καὶ τῆς ἐμπιστεύθηκε τὸν πόνο τῆς καρδιᾶς της καὶ ὅτι κινδύνευε νὰ διαλυθεῖ ἡ οἰκογένειά της.

Ἡ θεία της τὴν ἄκουσε μὲ προσοχὴ καὶ συμ­πάθεια, τὴν παρηγόρησε καὶ τὴν ὁδήγησε σ’ ἕνα γνωστό της Ἐξομολόγο. Ὁ Πνευματικός, ἀφοῦ ἄκουσε τὸ θέμα της καὶ τὰ ἁμαρτήματά της, τῆς ἔδωσε σοφὲς συμβουλές, τῆς διάβασε Εὐχὴ καὶ ἀνακουφίστηκε ἡ ψυχή της. Ἐπέστρεψαν ἔπειτα στὸ σπίτι τῆς θείας Γεωργίας καὶ διάβασαν τὴν Παράκληση στὴ Μεγαλόχαρη, κι ἔνιωσε οὐράνια γαλήνη μέσα της.

Στὶς ὀκτὼ τὸ βράδυ μὲ τὸ μωρό της στὴν ἀγκαλιὰ μπῆκε στὸ γραφεῖο τοῦ γνωστοῦ τους δικηγόρου. Ἐκεῖ ἦταν καὶ ὁ Τάσος. Ὁ δικηγόρος ἄκουσε πρῶτα τὸν ἄντρα ποὺ ζήτησε μὲ ἐπιμονὴ τὸ διαζύγιο, ρώτησε ἔπειτα καὶ τὴ σύζυγο ἂν συμφωνεῖ, γιὰ νὰ κάνει ἐνέργειες γιὰ νὰ βγεῖ συναινετικὸ διαζύγιο. Ἐκείνη ὅμως ἀπάντησε ἤρεμα καὶ σταθερά:

–Δὲν συμφωνῶ! Δὲν θέλω νὰ διαλυθεῖ ἡ οἰκογένειά μου!

Ὁ δικηγόρος προσπάθησε νὰ τοὺς συμφιλιώσει, ἀλλὰ μπρὸς στὴν ἐπιμονὴ τοῦ Τάσου κατέληξαν νὰ ἀναβάλουν τὴν ὑπόθεση καὶ τὴ συνάντησή τους γιὰ ἕνα ἑξάμηνο.

Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα ἡ θεία Γεωργία μὲ τὶς φίλες της προσευχόντουσαν θερμὰ γιὰ νὰ μὴ διαλυθεῖ ἡ συγγενική της οἰκογένεια.

Ἡ Μαρία πήγαινε συχνὰ στὸν καλὸ Πνευ­ματικὸ κι ἔμαθε νὰ κάνει ὑπομονὴ καὶ νὰ ἐμπιστεύεται τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ…

Ἦταν παραμονὴ Πρωτοχρονιᾶς, ὅταν χτύ­πησε τὸ τηλέφωνό της, καὶ σηκώνον­τας τὸ ἀκουστικό, ἄκουσε μὲ ἔκπληξη τὴ φωνὴ τοῦ Τάσου ἀρκετὰ πεσμένη!

–Μαρία, θέλεις νά ᾽ρθω αὔριο στὸ σπίτι; Θὰ μὲ δεχτεῖς, Μαρία; Εἶμαι ὁ Τάσος!

–Καὶ τὸ συζητᾶς, Τάσο μου!

Τὴν ἄλλη μέρα μὲ σκυμμένο τὸ κεφάλι, μὴν ἀντέχοντας ν’ ἀντικρίσει τὸ βλέμμα της, πέρασε τὸ κατώφλι τοῦ σπιτιοῦ του ὁ Τάσος. Μόνο ποὺ δὲν λιποθύμησε ἡ Μαρία βλέποντάς τον ἀδύνατο, χλωμὸ καὶ ἀξύριστο.

–Συγγνώμη, Μαρία! Ἔφταιξα! Δὲν πρόσ­­εξα κι ἔμπλεξα ἄσχημα. Συγχώρησέ με γιὰ χάρη τοῦ παιδιοῦ μας! Ἂς κάνουμε μιὰ καινούργια ἀρχὴ στὴν οἰκογενειακή μας ζωή, τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ καινούργιου χρόνου! Κι ἂν δὲν μὲ θέλεις πλέον κοντά σου, πράγμα ποὺ δὲν τὸ ἀξίζω, τουλάχιστον νὰ δῶ καὶ νὰ φιλήσω τὸ παιδί μας καὶ νὰ φύγω!

–Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές, Τάσο μου! Ἐδῶ εἶναι τὸ σπίτι σου, τὸ δικό σου καὶ τὸ δικό μου, τὸ δικό μας! Θὰ πᾶμε μαζὶ νὰ γνωρίσεις καὶ ἕναν καλὸ Ἐξομολόγο ποὺ μὲ στήριζε στὴ δοκιμασία μου ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα. Θὰ ἐξομολογηθεῖς καὶ θὰ συμμορφωθοῦμε μὲ τὶς ὁδηγίες του. Θὰ κάνουμε ὅ,τι μᾶς πεῖ. Μόνο ἔτσι θὰ κάνουμε ἀληθινά, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, μιὰ νέα ἀρχὴ στὴν οἰκογενειακή μας ζωή. Ἔλα τώρα, ἠρέμησε! Ὅλα διορθώνονται, ὅταν ὑπάρχει ἀληθινὴ μετάνοια.

Καὶ τὸν ἀγκάλιασε δακρυσμένη.

Πηγή: Εἰκονογραφίες

Εἰκόνα: Γεώργιος Κόρδης

16 σκέψεις σχετικά με το “Γαμήλιο Ταξίδι ἀπό τόν Παράδεισο στήν Κόλαση καί πάλι στόν Παράδεισο…

  • Απρίλιος 7, 2016, 2:30 μμ
    Permalink

    Eάν ο συγγραφέας νομίζει ότι η αφήγηση αυτή ακολουθεί τα σημερινά δεδομένα πρέπει να βγει έξω…πολύ έξω…και πολλές φορές…και να περιμένει πολύυυυυ καιρό…για να δούμε αν θα μπορεί μετά να διατηρήσει το στερεότυπο αυτό του άντρα που παρασύρεται και της καλής συζύγου που υπομονετικά υπομένει.
    Δεν έχετε ιδέα τι συμβαίνει στον κόσμο εάν νομίζετε ότι έτσι είναι τα πράγματα. Ιδέα!!!Εάν νομίζετε ότι ακόμα η ζυγαριά της αρετής και της υπομονής γέρνει προς την μεριά της γυναίκας πλανάσθαι πλάνην οικτράν. Από 14 χρονών εώς 54 χρονών οι γυναίκες κυκλοφορούν με την ίδια γύμνια, το ίδιο ύφος, την ίδια συμπεριφορά και απολύτως κανένα ενδοιασμό. Και δεν έγινε χτες αυτό. «Χτίζεται» συστηματικά εδώ και χρόνια.
    Μόνο η γυναίκα μπορεί να κρατήσει γάμο.Μονο η γυναίκα διαλέγει. Μόνο η γυναίκα έχει όλη την δύναμη. Μόνο η γυναίκα μπορεί να κρατήσει τα μπόσικα. Και η γυναίκα σήμερα ξεπούλησε όλη αυτή την δύναμη και την σοφία που της έδωσε ο Θεός για μια ημίγυμνη σέλφι, δυο τατουάζ στον ώμο και ένα σημειωματάριο με ονόματα και τηλέφωνα ανδρών. Διάλεξε ποια είναι τα χειρότερα χαρακτηριστικά των αντρών και τα αντέγραψε. Και μετά τους πούλησε για δυο παράδες. Οι δε χωρισμένες που δήθεν αδικήθηκαν και θέλουν να ξαναφτιάξουν την ζωή τους, ενώ θα πρεπε να παρακαλάνε τους άντρες να τις δεχτούν είναι ακόμα χειρότερες. Γούστα, lifestyle, καλοπέραση, λεφτά, εκδρομές.

    Αλλάξτε την αφήγηση. Ξεχάστε όσα ξέρατε.
    Και παρακαλάτε την Παναγία να τους βάλει λίγο μυαλό μπας και υπάρξει μέλλον για τους ελεύθερους.
    Και κάποιος να εξηγήσει στις γυναίκες ότι άλλο πράγμα γυναίκα «δυναμική» και άλλο «ανεξάρτητη».
    Δυναμικές ήταν οι μανάδες κι οι γιαγιάδες μας που ήταν πολύτεκνες, δούλευαν στα χωράφια και κουμαντάρανε φαμίλιες ολόκληρες. «Ανεξάρτητες» ειναι αυτές οι βαμένες λατέρνες με τα γυαλιστερά **ζιά που χασκογελάνε ασταμάτητα και κυνηγάνε 20χρονους επιβήτορες.

    Ο κόσμος άλλαξε επειδή άλλαξαν οι γυναίκες και τα παιδιά και έτσι υπονομεύτηκε η οικογένεια. Η συμπεριφορά των παιδιών σήμερα είναι πανομοιότυπη με των γυναικών. Και αμφότερες οι συμπεριφορές είναι μια συνεχής προσβολή προς τον κόσμο των αρσενικών.

    ΥΓ
    Εάν κάνω εγώ λάθος και υπάρχουν (πλειοψηφικά) τέτοιες γυναίκες παθούσες που μάλιστα πιστεύουν και στον Χριστό πες τε μου διεύθυνση να φύγω πάραυτα εάν και τις τελευταίες φορές που το κανα αναγκάστηκα να ξαναφύγω τρέχοντας αλλά προς τα πίσω.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 8, 2016, 10:36 πμ
    Permalink

    Sawyer40 δεν κάνεις καλά να ρίχνεις όλο το βάρος για τη συντήρηση της οικογένειας στη γυναίκα. Δεν είναι αλήθεια ότι μόνο αυτή έχει όλη τη δύναμη. Συ-ζυγία λέγεται, αν ο άντρας δε σηκώνει το μερίδιό του από το φορτίο το κάρο θα γείρει. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι άντρες, ούτε για το πώς δημιουργείται και προχωράει ένας γάμος ούτε για το πώς διαλύεται. Στην τελική ο Θεός το τιμόνι στον άντρα το έδωσε. Όταν το παίρνει η γυναίκα στα χέρια της τα πράγματα δεν πάνε καλά (ανεξάρτητα από το δυναμισμό που μπορεί να βγάζει μια γυναίκα, καμιά τους δε θέλει πραγματικά να είναι η ίδια ο αρχηγός, θέλουν απλώς έναν αρχηγό αξιόπιστο και υπεύθυνο).
    Και η γύμνια των γυναικών δε θα είχε γενικευθεί σε τέτοιο βαθμό αν δεν υπήρχε η σιωπηλή συγκατάθεση των ανδρών που αρέσκονται να απολαμβάνουν όποιο κάλλος τους σερβιριστεί, δικό τους νόμιμα ή ξένο. Κι όταν οι περισσότεροι διαλέγουν σύζυγο με βάση τέτοια κριτήρια, δε βλέπω πώς περιμένουν μετά ο γάμος να προχωρήσει σε ψυχικό επίπεδο. Ό,τι διαλέξεις παίρνεις. Άσε που πολλές φορές αυτοί είναι που για κάποιο νέο «κάλλος» διαλύουν την οικογένεια (και δε μετράω μόνο τα διαζύγια, η ίδια η μοιχεία αρκεί, το είπε κι ο Χριστός).
    Πάντως δε βλέπω πώς περιμένεις μη κοσμική νοοτροπία από κοσμικές κοπέλες. Το να πιστεύουν στο Χριστό θα έπρεπε να είναι το πρώτο που θα σ’ ενδιέφερε.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 8, 2016, 10:05 μμ
    Permalink

    Φίλε μου, δεν έγιναν οι γυναίκες έτσι χωρίς λόγο. Αν δεν είναι γυμνές και βαμμένες, δεν τις θέλει κανείς ούτε για σχέση ούτε για γάμο. Ακόμα και ο πιο χοντρός, τριχωτός, καραφλός άνδρας τις λέει «μπάζα». Οι ίδιες οι μανάδες πλέον σπρώχνουν τα κορίτσια στην ομορφιά γιατί βλέπουν πόσο εύκολα οι άνδρες παρατάνε και τις ίδιες και τα παιδιά τους – μπας και αποκατασταθούν γιατί ελάχιστοι άνδρες θέλουν πλέον οικογένεια. Μόνο οι εκλεκτές που μοιάζουν με μοντέλα μπορεί να αξιωθούν να γίνουν μάνες. Γιατί αναγκάζεται η γυναίκα να δουλεύει και να είναι ανεξάρτητη; Πώς θα ζήσει τα παιδιά της όταν ο άνδρας θα τους παρατήσει; Ποιό μέλος της οικογένειας τρέχει στις πόρνες; Ή μήπως υπάρχουν πορνοπεριοδικά και πορνεία για γυναίκες; Αυτό ονομάζεις «προσβολή προς τον κόσμο των αρσενικών»;;; Ας εκτιμούσαν οι άνδρες το παλαιό πρότυπο και δεν θα άλλαζε καμία γυναίκα. Ακούς εκεί: «Διάλεξε ποια είναι τα χειρότερα χαρακτηριστικά των αντρών και τα αντέγραψε.» ποιός είναι λοιπόν ο πρώτος φταίχτης; Αυτός που πρωτοδημιούργησε τα «χειρότερα χαρακτηριστικά» ή ο αντιγραφέας που αντέδρασε σε αυτά ώστε να μπορέσει τουλάχιστον να παντρευτεί και κάπως να θρέψει και να «κρατήσει» την οικογένεια;

    Δεν ξέρω πού ψάχνεις, πάντως εγώ όπου κοιτάξω βλέπω παρατημένες γυναίκες και παιδιά από πατεράδες που κάνουν το κέφι τους. Κάποιοι πήραν τη σύνταξή τους και φύγανε με τη φιλενάδα τους να ζήσουν στην Αλβανία ή τη Ρουμανία. Ούτε ένα τηλέφωνο για τα παιδιά τους, ούτε να στείλουν λίγα λεφτά για το φροντιστήριο των αγγλικών, όλα για τη φιλενάδα. Δεν αδικήθηκαν κατά την κρίση σου αυτές οι μανάδες; Οι μανάδες κατηγορούνται πολλές φορές ότι δεν «κράτησαν» το σπίτι τους (κάτι που κάνεις και εσύ, λες και ο άνδρας είναι ανάξιος να «κράτησει» και αυτός το σπίτι) – πώς να συναγωνιστούν 20άρες αλλοδαπές; – και τα παιδιά να ζούν με τον υποτυπώδη μισθό της μάνας (που είναι ήδη μικρότερος γιατί η γυναίκα θυσιάζει από την καριέρα της για τα παιδιά της). «Θα πρεπε να παρακαλάνε τους άντρες να τις δεχτούν» κι από πάνω; Ποιούς άντρες; Αυτές τις χιλιάδες των ανδρών που πήγαν με τις οροθετικές και κουβάλησαν τη θανατηφόρα αρρώστια στο ίδιο τους το σπίτι;;; Ποιά μάνα το έκανε αυτό και τολμάς μάλιστα εσύ να αμφιβάλλεις ότι δεν πιστεύει στο Χριστό;

    Ψάξε να βρεις τους ΛΟΓΟΥΣ γιατί οι γυναίκες ΕΓΙΝΑΝ έτσι, όχι γιατί ΕΙΝΑΙ έτσι.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 9, 2016, 6:35 μμ
    Permalink

    αν
    Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι άντρες. Απλά δεν είναι πλέον η πηγή του προβλήματος. Εδώ και πολύ καιρό. Αυτό σχολίασα εγώ (όχι την δυναμική των σχέσεων εν συνόλω) ότι δηλαδή η αφήγηση του άρθρου είναι ένα αστείο. Ίσχυε κάποτε, όχι πλέον. Και η κατάσταση στον κόσμο είναι τέτοια που υποδεικνύει ότι ο συγγραφέας απέχει μακράν της πραγματικότητας. Όπως και οι κοπέλες που τυχόν είναι ελεύθερες και ψάχνουν για «δικαίωση» σε ανάλαφρα ιντερνετικά αναγνώσματα. Kαι το άρθρο αυτό τις κάνει να κοιμούνται ακόμα περισσότερο. Όλες αυτές που ακούω δίπλα μου δήθεν να ψάχνουν για άντρα και κάνουν ακριβώς όσα δεν πρέπει να κάνεις αν θες άντρα πραγματικό.
    Η γυναίκα, όχι ο άντρας, έχει όλη την δύναμη να διαλέξει, να ξεκινήσει και να τελειώσει μια σχέση. Να τηρήσει απόσταση και επίπεδο σεβασμού. Να κρατήσει ένα γάμο. Να αντέξει μια απιστία καλύτεραμ αξιοπρεπέστερα και εντιμότερα από ότι ένας άντρας. Ξέρω τι θα πείτε…θα σηκωθούν όλες οι κρυφο-φεμινίστριες τώρα να τσιρίξουν «και ποιος σου είπε εσένα ότι οι άντρες έχουν δικαίωμα…» κτλ. Δεν με απασχολεί τι είδους σαχλαμάρα πιστεύει ο καθένας. Η πραγματικότητα, η πλειοψηφική πραγματικότητα πάνω στην οποία παίρνουμε αποφάσεις και φερόμαστε ανάλογα, είναι άλλη και όχι αυτή που υποδεικνύει τους άντρες και τις γυναίκες ίδιους. Και όσο η γυναίκα προσομοιάζει τον άντρα τόσο ο άντρας απομακρύνεται.
    Η γυναίκα αντέγραψε όλη την κακή πλευρά του άντρα.
    Το βρίσιμο, την απιστία, τα τατουάζ, το καφριλίκι, την ανυπομονησία, το αλκοόλ, την ελευθεριότητα στις σχέσεις…κι άλλα τόσα. Αυτά αντέγραψε κι αυτά αναπαράγει καθημερινά εδω και χρόνια. Και σου λέω ότι δεν πρόκειται ποτέ στην ζωή της (ποτέ όμως) αυτή η γυναίκα να βρει «οδηγό» να την πάρει επιβάτη. Κανένα οτοστοπ μόνο θα βρει. Περαστικό…
    Η γύμνια των γυναικών είναι αποκλειστικό, α-πο-κλει-στι-κό προϊόν της τιβι, των μανάδων και της έμφυτης φιλαρέσκειας της γυναίκας. Στους άντρες άρεσαν οι ημίγυμνες γυναίκες από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και αν μελετήσεις την ιστορία θα δεις ότι απαρχής κόσμου έτσι ήταν. Ολόκληρα έπη γράφτηκαν για τα γυναικεία κάλη. Εσείς θα μας το παρουσιάσετε για νέο; Οι γυναίκες όμως δεν «γδύνονταν» σε τέτοια κλίμακα ποτέ μέχρι σήμερα. Απελευθερώθηκε όλο αυτό ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ το περιβάλλον το επέτρεψε. Δηλαδή όταν όλα τριγύρω έγιναν θετικά. Γιατί ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ αλλάζει συμπεριφορά η σύγχρονη γυναίκα. Όταν το κάνουν και άλλοι!!! Τότε αποδείχθηκε ότι ούτε αρχές, ούτε υπομονή, ούτε θηλυκότητα, ούτε αξιοπρέπεια δεν είχαν. Τα τατου, τα ανύπαρκτα φορέματα, η πλήρης αδιαφορία για το περιβάλλον και η έλλειψη σεβασμού στον σύντροφο, το τσιγάρο και το μπινελίκι στο στόμα, το τσιλιμπούρδισμα με τους φίλους και οι πολλαπλοί σύντροφοι, η ακατάσχετη αισχρολογία που περνάει για προχώ….μόνο όταν έγιναν αποδεκτές οι ξεβράκωτες στην τιβι, μόνο τότε άλλαξε η γυναίκα. Και άλλαξε φυσικά προς το χειρότερο. Μόνο όταν οι μανάδες αντί να κράξουν τις τηλε-ξεβράκωτες, που άφησαν τους άντρες τους για να πάρουν τα τεκνά, τις αποθέωσαν. Μόνο τότε οι σύγχρονες γυναίκες τα πέταξαν όλα και αντέγραψαν από αυτά που βλέπουν τα χειρότερα. Όταν είδαν τα «κορίτσια της διπλανής πόρτας» να κυκλοφοράνε γυμνές στα big brother ή να γυρνάνε ερασιτεχνικές τσόντες. Όταν τα μικρά κορίτσια βλέπουν μαζί με τις μανάδες τους τις ίδιες ξεβράκωτες στα σηριαλ, στα μεσημεριανάδικα θα κάνουν τα ίδια. Η δύναμη που έχει η γυναίκα εκ φύσεως έχει και μια άλλη όψη. Η άλλη όψη είναι η φιλαρέσκεια. Ο ναρκισισμός. Το «με θέλουν όλοι». Στους άντρες ζήτημα να βρεις 1 στους 10 που να πιστεύει κάτι τέτοιο. Στις γυναίκες σήμερα ζήτημα να βρεις 1 που να περνάει η μπογιά της και να ΜΗΝ σκέφτεται έτσι. Η γυναίκα λοιπόν το κάνει επειδή το επιτρέπει ο «κόσμος» και αποδεικνύει ότι δεν έχει τσίπα πλέον, ούτε αρχές. Πάει όπου φυσάει το ρεύμα. Γι αυτό 40 χρονες κυκλοφοράνε με τατουαζ ημίγυμνες και με 20 χρονους επιβήτορες. Όχι επειδή οι άντρες το ζήτησαν. Κανένας άντρας στα καλά του ( στα καλά του, το ξαναλέω) δεν θα πάρει «αυτό» για σύντροφο. Ίσως για πασατέμπο. Όχι για σύντροφο.

    Και τέλος….τι θα πει κοσμικό κρητήριο;Εσύ δεν έχεις σάρκα; Μήπως αγίασες ήδη; Μήπως δεν θέλεις να κάνεις οικογένεια και παιδιά και θες να μονάσεις; Αν τίποτε από όλα αυτά τότε φίλε μου επίτρεψέ μου, ο καθένας προσπαθεί να βρει άνθρωπο ΝΑ ΤΟΥ ΑΡΈΣΕΙ. Όχι μοντέλο. Όχι αγιογραφία. Απλά να του αρέσει. Το πρόσωπό του, το σώμα του, η καρδιά του, το μυαλό του, οι ιδέες του, τα αστεία του, η ψυχή του. Άλλοτε το ένα υπερέχει και υπερκαλύπτει του άλλου. Αλλά ζητούμενο παραμένει το «ψυχή τε και σώματι». Γι αυτό δεν μπορούμε να είμαστε κάθετοι όταν περιγράφουμε αυτόν που θεωρούμε ιδανικό. Γιατί ιδανικό δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως εκείνο που μας αρέσει. Και υπάρχει και μέτρο. Και ο ενήλικας θα πρέπει να βρει την χρυσή τομή στην ζωή του.
    Εμένα δεν μου αρέσει το ξεβράκωτο όσο μοντέλο κι αν είναι.
    Επίσης όμως δεν μου αρέσουν οι κατηχήτριες με μουστάκια μεγαλύτερα από τα δικά μου που νομίζουν ότι καλοί είναι μόνο οι άντρες που έλκονται από την ψυχή τους τόσο πολύ που αδιαφορούν για τα μουστάκια.Κι αντί να προσέξουν λίγο τον εαυτό τους κατηγορούν τους άντρες.
    Ελπίζω να καταλαβαινόμαστε.
    Μην προσπαθείτε να πιάσετε μέτρα που δεν έχετε.
    Και μην το προβάλετε στους άλλους.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 9, 2016, 7:38 μμ
    Permalink

    ΑQnn
    Αν ψάχνεις για φταίχτη να σε αφήσω στην ησυχία σου να τον βρεις. Δεν ψάχνουμε το ίδιο πράγμα. Εμένα δεν με ενδιαφέρει ο φταίχτης, δεν έχω χρόνο γι αυτό, δεν είμαι ντετέκτιβ ή δικαστής. Τον χρόνο μου τον σπατάλησα στον βούρκο. Όταν θέλησα να σωθώ κοίταξα την πραγματικότητα την έξω. Την κανονική. Όχι την δικιά μου. Έτσι και τώρα. Εγώ γυναίκα ψάχνω και την πραγματικότητα αποτυπώνω. Την κανονική πραγματικότητα. Την σημερινή. Την πλειοψηφική πραγματικότητα. Όχι το τι γινόταν κάποτε. Ούτε το τι γίνεται σε λίγες, ελάχιστες και ίσως δραματικές περιστάσεις.
    Αν ψάχνεις για άντρες στα σκουπίδια τότε σκουπίδια θα βρεις. Τέτοιοι άντρες ψάχνουν για λατέρνες βαμμένες. Αφήστε την δικαιολογία του «μοντέλου». Μέτρον άριστον. Εξήγησα πριν με απλά λόγια τι ψάχνεις σε έναν άνθρωπο…να σου αρέσει (ψυχή τε και σώματι) σε ένα μέτρο που να είναι αντικειμενικά αναγνωρίσιμο και αποδεκτό. Άσε τα περί πορνό, δεν έχεις ιδέα τι γίνεται στο διαδίκτυο από Ελληνίδες. Χαμπάρι δεν έχεις. Δεν είμαι του κατηχητικού εγώ καλή μου φίλη, ήρθα από τον βούρκο και τα ξέρω καλά. Καλύτερα από ότι θα πρεπε ίσως. Άσε το τι γίνεται με τις Ελληνίδες για χάριν ΚΑΙ ΜΟΝΟ της φιλαρέσκειας. Όπως το είπα πριν. ΝΑΡΚΙΣΙΣΜΟΣ. Πρέζα. Ντόπα. «Με θέλουν όλοι». «Είμαι γκομενάρα».Αυτή είναι η πρέζα τους. Αυτό αναζητούν ποστάροντας ασταμάτητα ημίγυμνες και λάγνες φωτο στο facebook. Και αυτό προκαλούν συνεχώς. Νυχθημερόν. Το σχόλιο «είσαι θεά» του βλάκα, του γυναικόδουλου, της κολητής, του γείτονα…αδιάφορο ποιος. Όλοι καλοί. Όλοι δεκτοί. Φιλαρέσκεια! Ελάχιστες γυναίκες το κάνουν από στιγμιαία ανασφάλεια, από την επιρροή των φίλων τους. Το βλέμμα έχει πονηρέψει από 14χρονα εώς 54χρονα. Ούτε για ψωμί στον φούρνο δεν μπορείς να πας χωρίς να δεις σάρκα. Ούτε για τζοκινγκ, ούτε για βόλτα στο κέντρο μετά τον Απρίλιο. Τα καλοκαίρια στις παραλίες βλέπεις τις ελεύθερες με τις παντρεμένες δίπλα-δίπλα ημίγυμνες, με τους άντρες τους, τα παιδιά τους και άλλα ξε**λα να χτυπιούνται στα μπαρ. Χαμπάρι δεν παίρνει καμμιά τους, μόνο τους νοιάζει εάν τις κοιτάνε κι αυτές όπως κοιτάζουν και τις άλλες. Στο facebook γέμισε ο τόπος από παντρεμένες με ημίγυμνες φωτο. Όπου μπορεί να δειχθεί η γυναίκα τρέχει. ΤΡΕΧΕΙ. Δεν κρύβεται πλέον από τίποτα. Ούτε αξιοπρέπεια, ούτε μέτρο, ούτε τίποτα. Ό,τι βλέπει ο άντρας βλέπει και ο γείτονας.
    Όσοι κάποτε υπήρξαμε «λύκοι» και θελουμε να σωθούμε πλέον πρέπει να κρυβόμαστε γιατί αλλιώς θα καταλήξουμε πάλι πρώτο-τραπέζι-πίστα στο «Κόλαση52-ανοίξαμε και σας περιμένουμε».
    Εάν νομίζετε ότι είναι αστείο βρείτε έναν μετανοημένο αρσενικό και δώστε του να διαβάσει αυτό το ποστ. Και μετά ελάτε να μου πείτε ποιος έχει δίκιο.

    Τις παρατημένες με παιδιά τις γνώρισα. Αρκετά καλά. Και όχι άπαξ. Κι εκεί τα ίδια. Γούστα. Αμάξια. Εκδρομές. Λεφτά. Απωθημένα. Και αποψάρες!!!! Χριστός;;;;Υπομονή;;;καλέ ποιος Χριστός…άντε τράβα παραπέρα.
    Εχω όμως μια φοβερή ιδέα και θα ήθελα αν γινόταν, στα δικαστήρια για διαζύγιο τα παιδιά να ΜΗΝ πήγαιναν με την μάνα αλλά με τον γονιό που δεν ήθελε το διαζύγιο.
    Τότε να τις δω όλες αυτές τις ανεξάρτητες κουκλάρες τις υπερ-άνετες και κουλ εάν θα είχαν τα κάκαλα να προχωρήσουν. Όχι ΚΑΙ βολικό γάμο με τον λεφτά, ΚΑΙ διαζύγιο με διατροφή από τον λεφτά ΚΑΙ τα παιδιά. Όχι καλή μου. Εκεί στην γωνία να πρέπει να απολογηθείς, ότι έφταιξες, ότι απίστησες, ότι δεν αγάπησες, ότι μέτρησες την ζωή του άλλου σαν να ήταν ένα τσόφλι. Αυτός που αφήνει τον γάμο να αποποιείται και τον λόγο στα παιδιά του. Όποιος κι αν είναι αυτός. Και ΟΧΙ ντε και καλά να την πληρώνει ο άντρας φταίει-δεν φταίει. Εκεί να δούμε πόσα διαζύγια θα ανακληθούν στο λεπτό!!!!Εκεί να δούμε αν οι φεμινίστριες θα έσκουζαν περί ισότητας…!!!

    Αφήστε τον μύθο των μοντέλων, των αλλοδαπών και όλων αυτών που κάποτε συνέβαιναν. Σήμερα τι συμβαίνει!!Ζούμε σε κόσμο όπου η γυναίκα έχει δικαίωμα στην έκτρωση, στο σώμα της, την μονογονεϊκη οικογένεια, την διατροφή, δουλειά βρίσκει πιο εύκολα από άντρα άνεργο, μιλάει αναιδέστατα σε όποιον γουστάρει αφού κανείς δεν τολμάει να αντιδράσει. Ζούμε σε ένα κόσμο που υποδαύλισε τον ρόλο της γυναίκας και δεν είδα καμμιά να διαμαρτύρεται. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα «θέλω» της (σύγχρονης) γυναίκας είναι το παν, προβάλονται παντού και υποστηρίζονται με μανία, δεν υπάρχει ντροπή, δεν υπάρχει τσίπα, δεν υπάρχει ειλικρίνεια, δεν υπάρχει ηλικία πλέον για τις γυναίκες, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο ο αυτό-έρωτας της γυναίκας. Γι αυτό καταστρέφονται παιδιά και οικογένειες. Επειδή όταν η κοινωνία έδωσε δύναμη στις γυναίκες, αυτές απέδειξαν ότι ο Λινκολν (νομίζω) είχε δίκιο για την εξουσία που αποκαλύπτει τον αληθινό χαρακτήρα. Επειδή οι γυναίκες αντί να ψάχνουν άντρες να κουβαλήσουν τις καρδιές τους ψάχνουν επιβήτορες να ζήσουν την φαντασίωση της τηλεξεβράκωτης μονογονεϊκής «οικογένειας». Επειδή όταν βρήκαν μπόσικα πήγαν να εκδικηθούν τα ατοπήματα των αντρών και όχι να ορίσουν νέο τρόπο. Επειδή δεν σταμάτησαν τους νόμους των εκτρώσεων ή τα γρήγορα διαζύγια. Επειδή, όπως είπα δις και τρις, αντιγράφουν ΜΟΝΟ τα χειρότερα των αντρών.
    Αρκεί…να περνάνε….καλά. Αρκεί…να… είναι…εξασφαλισμένες. Αρκεί…να αρέσουν.
    Τίποτε άλλο.

    Ψάξτε λοιπόν να μοιάξετε ΟΧΙ στους άντρες αλλά στις παλιές γυναίκες της παλιάς εποχής. Τότε θα δείτε ξανά πραγματικούς άντρες να ξεμυτίζουν και να σας πλησιάζουν. Τότε θα δείτε να σας ανοίγουν την πόρτα και να σας φέρονται με σεβασμό. Τότε θα δείτε άντρες να συζητάνε μαζί σας θέματα πιο ενδιαφέροντα από το ποια διάσημη ξεβρακώθηκε, ποιος λογαριασμός εκρεμμεί ή που να πάμε τριήμερο την Πρωτομαγιά. Όσο θα ντύνεστε σαν «ρωσίδες» και θα βάφεστε σαν λατέρνες θα σας πλησιάζουν άντρες που θέλουν να περάσουν την ώρα τους και όχι να σας πάρουν στα σοβαρά.
    Τώρα εσείς αν θέλετε, αντί να ψάχνετε το σωστό, ψάξτε ποιος φταίει βρε παιδί μου. Φοβερή ιδέα!Αντί να φτιάξεις την ζωή σου να ψάχνεις ποιος έφταιξε!!! Αντι να ψάξεις σύντροφο στην προσπάθειά σου να δείχνεις με το δάχτυλο!!!Ελάτε στα 50 σας να μου πείτε αν βρήκατε τον φταίχτη.

    ΑΑΑΑΑ!!!!Και πάτε εκκλησία κορίτσια.
    Όποια εκκλησία κι αν γύρισα τα τελευταία 5 χρόνια βλέπω άντρες μετανιωμένους να γυρνάνε στον Χριστό, να χαμογελάνε περισσότερο, να πίνουν καφέ μετά την Λειτουργία, να μοιράζονται τις ανοησίες που έκαναν στην ζωή τους. Στις εξομολογήσεις δε χαμός από άντρες ελεύθερους. Όποιον παπά σ’όποια ενορία κι αν ρώτησα την ίδια απάντηση πήρα. Γυναίκες μόνο παντρεμένες και ασπρομάλλισες. Γυναίκες ελεύθερες πουθενά. Κανονικές γυναίκες δηλαδή. Πουθενά.
    Α ναι…σορυ…τις βλέπω στις γιορτές…και στα προσκυνήματα τα μοναστηριακά τα πομπώδη….κι εδώ δίπλα στα google+ και facebook links….κι εδώ τις βλέπω…κούκλες, όμορφες, έξυπνες, καλλιεργημένες (δήθεν), να μοιράζονται ορθόδοξα κλισέ και απόψεις και γνώμες και σχόλια και ερωτήματα στους παπα-celebrities…και πόζα, πόζα, πόζα, σέλφι, πόζα ξανά, «κοιτάξτε με τι ορθόδοξη κουκλάρα που είμαι»….
    Στην εκκλησία όμως δεν τις βλέπω.
    Να χαμογελάνε τα μάτια τους δεν τις βλέπω.
    Να πάνε στον έρανο να γνωρίσουν κάποιον τυχαία δεν τις βλέπω. Να ζητάνε από τον παπούλη να τους γνωρίσει κανέναν ελεύθερο αρσενικό δεν τις βλέπω.
    Είναι φαίνεται κουρασμένες από το Σαββατιάτικο ξενύχτι στην Πάολα. Ή πολύ απασχολημένες να βάφουν νύχι για την βάφτιση.Ή τον γάμο που θα πάνε. Όχι τον δικό τους, κάποιου άλλου. Κι αν συνεχίσουν έτσι…..ποτέ τον δικό τους.

    Μέτρον άριστον κορίτσια.
    Δεν αξίζετε τους άντρες που χετε μέσα στο μυαλό σας.
    Αλλάξτε γρήγορα πορεία μπας και συναντηθούμε.
    Άντρες σε τοξικά νερά δεν κολυμπάνε.

    Σορυ για την πολυλογία.
    Καρφί δεν μου καίγεται ποιος φταίει.
    Η αλήθεια με ενδιαφέρει.
    Και άνθρωποι που νιώθουν και θέλουν να αλλάξουν.

    Τα λέμε.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 9, 2016, 8:50 μμ
    Permalink

    ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΡΟΝΙΑΖΕΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΛΑ.

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ , ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 10, 2016, 9:39 μμ
    Permalink

    Καλές κοπέλες υπάρχουν πολλές ακόμα, δόξα τω Θεώ, στην εκκλησία. Αλλά δυστυχώς ούτε οι χριστιανοί άντρες δεν τις θέλουν!

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 14, 2016, 10:38 πμ
    Permalink

    Άλλοτε πάλι, επισκέφτηκα το Γέροντα με δύο καθηγητές. Ο ένας είπε: «Γέροντα, τα παιδιά σήμερα άλλαξαν!» Κι ο Γέροντας απάντησε: «Δεν άλλαξαν τα παιδιά, άλλαξαν οι μάνες!».
    Άγιος Παΐσιος

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 15, 2016, 11:34 πμ
    Permalink

    έχουμε τις γυναίκες που μας αξίζουν…

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 16, 2016, 12:53 μμ
    Permalink

    Χαίρομαι που παραδέχεσαι ότι κι εσύ όπως σχεδόν όλοι μας έχεις περάσει από το ασύδοτο στάδιο. Έτσι λοιπόν κάνει και η πλειοψηφία των γυναικών που περιγράφεις. Το λάθος σου έγκειται στην προσπάθειά σου να βγάλεις τους άνδρες «απ’έξω». Το «Εμένα δεν με ενδιαφέρει ο φταίχτης» είναι ο εύκολος δρόμος – και είναι και ψέμα γιατί ήδη έχεις βρει τον μοναδικό φταίχτη : τη γυναίκα (φάσκεις και αντιφάσκεις δηλαδή). Όταν θα βάλεις τα πράγματα σε χρονική σειρά θα δεις ότι και τα 2 φύλα έχουν κάνει λάθη. Εσύ ο ίδιος κυνηγούσες αυτό που τώρα σιχαίνεσαι – τόσα και τόσα έγραψες, άρα τα ξέρεις καλά. Αυτό αρέσει στους άνδρες, αυτό κυνηγάει η πλειοψηφία και γι’αυτό και είναι έτσι οι γυναίκες, δεν τους τη βάρεσε ξαφνικά. Η ΓΥΜΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ. Όσο η πλειοψηφία των ανδρών είναι έτσι, έτσι θα είναι και οι γυναίκες, τέλος. Δεν είστε καλύτεροι για να ζητάτε και να αξίζετε το καλύτερο (εκτός εξαιρέσεων). Αλλά αρέσκεσαι απλώς να περιγράφεις μία κατάσταση με υπερβολικά πολλά λόγια, αντί να την αναλύσεις, να βρεις τις αιτίες – όχι για να δικάσεις, αλλά για να κατανοήσεις, να καταλάβεις.

    Δεν είναι μύθος ούτε τα μοντέλα, ούτε οι αλλοδαπές ούτε τα πορνεία. Εσύ τα ονομάζεις μύθο για να μειώσεις τη βαρύτητά τους και τα δεινά που προκάλεσαν στην κοινωνία μας. Οι άνδρες πηγαίνανε στα πορνεία πολύ πριν οι γυναίκες ξεγυμνωθούν, βαφτούν και αποκτήσουν δικαιώματα. Άρα δεν έχετε δικαιολογία. Δεν θα το βουλώνουν οι γυναίκες μια ζωή, για να κάνετε εσείς ότι θέλετε. Ναι, θα πληρώσεις διατροφή στα παιδιά σου. Και όχι, δεν θα ανεχτώ να μου φέρνεις τις αρρώστιες από το πορνείο στο σπίτι. Και δεν θα μας προσάψεις και φεμινισμό για την αυτονόητη προστασία της υγείας και της αξιοπρέπειας. Όταν ο άνδρας τόσα χρόνια είχε : δουλειά, μία γυναίκα για το σπίτι την οποία υποτιμούσε, την είχε σκλάβα να μαγειρεύει, να πλένει, να διαβάζει τα παιδιά, να ανέχεται και να γηροκομεί τα πεθερικά, να μην έχει δουλειά (ή να έχει κατώτερη) και πάνω σε αυτήν έκανε αυτός καριέρα, παιδιά, κοινωνική καταξίωση και πιο το ευχαριστώ ; Έτρεχε στις γκόμενες, στα πορνεία, στο τζόγο, στο ποτό, ταξιδάκια, κι όταν μιλούσε η γυναίκα ξύλο. Φίλε μου, τελείωσαν αυτά. Δεν θα κάνετε ότι σας καπνίσει. Θέλει και η γυναίκα να ζήσει λίγο. Αν σας πονάει αυτό, πρόβλημά σας. Σας τσούζει η διατροφή γιατί δεν μπορείτε πλέον να πάρετε δωράκια στη γκόμενα ; Σας τσούζουν τα ταξίδια γιατί δεν μπορείτε να χώσετε πλεον τη γυναίκα στην κουζίνα ; Καλά κάνει η γυναίκα και έχει δουλειά, τι σε πειράζει ; Τόσους αιώνες υποτιμούσατε τις πνευματικές τις ικανότητες, τώρα χάσατε κι αυτή την παρηγοριά. Κρίμα βέβαια που έτσι δεν μπορείς να σηκώσεις χέρι και να την απειλήσεις ότι θα την πετάξεις στο δρόμο. Η υπομονή και η ταπείνωση είναι και για τους δύο. Εσείς τόσα χρόνια τα είχατε αυτά ως αρετές προς το θύμα και ποτέ για τον εαυτό σας. Λίγα δικαιώματα δόθηκαν στη γυναίκα και σας ζητήθηκε λίγη από την αρετή που τολμάτε να απαιτείτε και δεν αντέχετε ούτε 5 λεπτά !

    Σου προτείνω λοιπόν να κάνεις την υπομονή που εκθειάζεις : Παντρέψου μια τέτοια «άσωτη» γυναίκα που κατηγορείς, κάτσε να ανεχτείς τις ατασθαλίες της και σώσε την με προσευχή και υπομονή – όπως θα ήθελες να κάνουν όλες οι γυναίκες. Γιατί δεν το κάνεις ; Γιατί είναι εύκολο να ζητάμε αρετές που δεν έχουμε από τους άλλους και να τους λέμε και αμαρτωλούς.

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 16, 2016, 1:18 μμ
    Permalink

    @Sawyer40,
    μην ψάχνεις παντού για κρυφο-φεμινίστριες. Δεν είναι απαραίτητα αυτός ο λόγος που κάποια γυναίκα θα διαφωνούσε με τα λεγόμενά σου (και ξέρω και γυναίκες που θα τις προσέβαλλε αυτή η ταμπέλα:) ).
    Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σου και με το ότι δεν έχει νόημα να ψάχνουμε το φταίχτη αλλά να διορθώσουμε το πρόβλημα.
    Το θέμα είναι ότι, όπως είπες κι εσύ, οι γυναίκες ξέφυγαν τώρα επειδή τώρα τους το επέτρεψε η κοινωνία. Στους άντρες το επέτρεψε νωρίτερα και ξέφυγαν νωρίτερα – μόνος σου είπες ότι το μάτι τους γυάλιζε ανέκαθεν όταν έβλεπαν ημίγυμνες. Έτσι λειτουργούν όμως όλα τα πάθη. Όταν υπάρχει κίνδυνος να σε κάνουν δακτυλοδεικτούμενο θα το σκεφτείς πριν τσιμπήσεις. Όταν παρουσιάζονται γύρω σου ως πρότυπα, αν δεν έχεις ισχυρές ηθικές αξίες θα χάψεις το παραμύθι. Δες τι γίνεται με την ομοφυλοφιλία, ή με τον καταναλωτισμό γενικά. Ειδωλολατρεία είναι όλα. Αν όντως ψάχνεις την αλήθεια μαλάκωσε λίγο τις κρίσεις σου και μην απομονώνεις το θέμα της ελευθεριότητας των γυναικών γιατί καταλήγεις σε ανώφελη (αν όχι άδικη) πικρία. Νομίζεις ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα κοπέλες σοβαρές που να παραπονούνται για την έλλειψη «αρσενικών» αντρών με σοβαρούς σκοπούς; Και δεν τους ψάχνουν στα σκουπίδια!
    Επλεόνασεν η αμαρτία γενικώς, αυτό είναι το πρόβλημα. Εμπαθείς είμαστε όλοι, τον καθένα ο διάβολος κοιτάει να τον πιάσει απ’ όπου μπορεί. Τις γυναίκες τις ψαρεύει με τη φιλαρέσκεια και τους άντρες με τη λαγνεία. Για καθεμία φιλάρεσκη γυναίκα που δέχεται να πρωταγωνιστήσει σε πορνοβίντεο πόσοι λάγνοι άντρες θα ΔΟΥΝ αυτό το βίντεο;; Έχει νόημα να συγκρίνουμε ποιο πάθος είναι χειρότερο; Ο ένας ρίχνει τον άλλο. Κι εσύ ο ίδιος έγραψες ότι ήσουν κάποτε «λύκος». Τώρα που πέρασες στην άλλη πλευρά αντί να κλαις και να προσεύχεσαι για τις «λύκαινες» θυμώνεις μαζί τους; Τον εαυτό σου βλάπτεις. Κάποτε είχα πετύχει λόγους κάποιου γέροντα, νομίζω του Εφραίμ της Αριζόνας, και κατηγορούσε τους Έλληνες άντρες ότι κατέστρεψαν την ελληνική οικογένεια, γιατί τις δεκαετίες ’80-’90 που μπήκε σε κάθε σπίτι ένα βίντεο έφερναν πορνοταινίες για να κάνουν στη μάνα των παιδιών τους ιδιαίτερα μαθήματα διαφθοράς κατ’ οίκον. Ξέρεις πόσες γυναίκες πήγαιναν τότε για εξομολόγηση και παραπονιούνταν ότι το «στεφάνι» τους τους ζητούσε να κάνουν άνομα πράγματα; Τώρα βέβαια που εξαπλώθηκε το πράγμα τόσο πολύ και θεωρείται φυσιολογικό, σε πολλές δεν περνάει από το νου ότι αμαρτάνουν. Τι να κάνουμε, οι άντρες έπεσαν πρώτοι (χρονολογικά) και μετανοούν πρώτοι, θα έρθει και η σειρά των γυναικών, υπομονή.
    Κατά τα άλλα, δεν έγραψα για «κοσμικό κριτήριο», αλλά για «κοσμική νοοτροπία». Μπορεί να μη θέλω να μονάσω, αλλά ξέρω ότι σκοπός της ζωής όλων μας είναι ν’ αγιάσουμε. Πάση θυσία. Με σύντροφο ή χωρίς. Συμφωνείς σ’ αυτό; Γιατί οι άνθρωποι εκτός Εκκλησίας (καμιά φορά και εντός!), γυναίκες και άντρες, δεν έχουν ιδέα. Σκοπός τους είναι η «ευτυχία» δηλαδή εν πολλοίς η ικανοποίηση των λίγων ή πολλών παθών τους και όχι η θεραπεία απ’ αυτά. Και απ’ αυτή τη νοοτροπία ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Η παλιοί άνθρωποι (γυναίκες και άντρες) δεν την είχαν, γι ‘αυτό έστεκαν οι οικογένειες.
    Εννοείται ότι ο τυχόν σύντροφος θα πρέπει να σου αρέσει ΚΑΙ εμφανισιακά. Μη μου τη λες για πράγματα που δεν είπα. Και όχι, δε μ’ αρεσουν ούτε εμένα τα μουστάκια στις γυναίκες (όμως το «αντικειμενικά αναγνωρίσιμο και αποδεκτό» μέτρο είναι πολύ πιο αυστηρό για τις γυναίκες απ’ ό,τι για τους άντρες, πρέπει να το παραδεχτείς…) . Θεώρησα απλώς ότι υπερβάλλεις γιατί στην περιοχή μου βλέπω μια χαρά όμορφες και περιποιημένες κοπέλες στις ενορίες. Με τα μυαλά στη θέση τους και ελεύθερες. Προφανώς και σε σχέση με το γυναικείο πληθυσμό της Ελλάδας είναι ελάχιστες, γιατί ελάχιστοι Έλληνες πλέον εκκλησιάζονται, έχει όμως νόημα να ψάχνεις στην τύχη εκτός Εκκλησίας αφού όπως λες δε σου αρέσει το ξεβράκωτο και το ά-χριστο θηλυκό; Γυναίκες σε τοξικά νερά δεν κολυμπάνε.

    Καλή Ανάσταση!

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 18, 2016, 10:55 πμ
    Permalink

    Τα σύγχρονα κορίτσια αναθρέφονται από την κοινωνία για να γίνουν: α) κυνηγοί ανδρών και β) καριερίστριες, επαγγελματίες, γιάπισσες, δηλ. αντίγραφα ανδρών – κανείς δεν τους μιλάει για αγάπη, ούτε για μητρότητα ή για συζυγική πίστη. Τ’ αγόρια αναθρέφονται με αντίστοιχους στόχους.

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 26, 2017, 10:17 μμ
    Permalink

    SAWYER, Τα ειπες ΟΛΑ. Υποκλινομαι και πραγματικά σε θαυμάζω και για την ορθοτητα τηε σκεψης και την στιβαροτητα του λογου. Δεν ειναι πολλα αυτα που εγραψες. Ειναι οσα πρεπει. Και επετρεψε μου καποια απο αυτα να τα παραθεσω αυτουσια σε τσουλια του FB μπας και δουνε μπροστα τους τον καθρεφτη αυτόν και όχι τον αλλον που τις δειχνει βαμμενες σαν καραγκιοζηδες, σαν ηθοποιηνες του κινεζικου θεατρου. Χιλια μπραβο και παλι

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 2, 2017, 11:04 μμ
    Permalink

    Oι άνδρες, αιώνες τώρα σαν τον Αδάμ, ανεύθυνα φωνάζουν «δεν φταίω εγώ, η γυναίκα που μου έδωσες με παρέσυρε»!

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 16, 2017, 7:09 μμ
    Permalink

    Μαρίνα, το ότι ο άνδρας πρέπει να αναζητεί τα δικά του λάθη αντί να κατηγορεί τη γυναίκα σημαίνει ότι η γυναίκα δεν πρέπει να αναζητήσει τα δικά της;

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 3, 2017, 11:55 μμ
    Permalink

    @αν.
    > Νομίζεις ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα κοπέλες σοβαρές που να παραπονούνται για την έλλειψη «αρσενικών» αντρών με σοβαρούς σκοπούς; Και δεν τους ψάχνουν στα σκουπίδια!

    Που είναι καλέ; Έχεις διεύθυνση;
    Και πως ορίζεται το «σοβαρές»;
    Μήπως είναι στα 35-40 τους και δεν μπορούν να κοιμούνται με τον έναν και τον άλλο όπως έκαναν παλιά γιατί άρχισαν να ρυτιδιάζουν;

    Και, επίσης, τι σοβαρούς σκοπούς θέλετε; Ούτε κίνητρο για να σας πλησιάσουμε δεν έχουμε πλέον. Στατιστικώς, δεν υπάρχει ελπίδα να βρεις όμορφη, καλή και διαθέσιμη κοπέλα. Ακόμα κι αν ξεκολλήσετε για ολόκληρα δευτερόλεπτα το βλέμμα σας από το ηλίθιο κινητό σας (που μειώνει το IQ κατακόρυφα και προκαλεί καρκίνους, επ’ ευκαιρίας), ακόμα κι αν δεν είμαστε τερατόμορφοι και μας δώσετε κάποια σημασία, ακόμα κι αν δεν είστε τερατόμορφες και σας δώσουμε και εμείς κάποια σημασία, για ποιο λόγο να σας πλησιάσουμε όταν γνωρίζουμε ότι στατιστικώς δεν υπάρχει ελπίδα να μην :

    – Κοιμάστε ήδη με κάποιον.
    – Έχετε κοιμηθεί ήδη με 5-6 μέχρι τώρα. Και ας μη κολλάμε στα νούμερα. Και ένας αρκετός είναι.
    – Μας κοιτάτε απλά για να περάσετε την ώρα σας ή για να κοκορευτείτε στη φίλη σας.

    Και αν σας πλησιάσουμε και δεν είστε αυτό που θέλουμε (κυρίως λόγω βούλας νο. 2 πιο πάνω) πως στο καλό θα σας πούμε μετά ότι δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου;

    Φαντάζομαι ότι κάποια από αυτά ισχύουν και για τις κοπέλες.
    Και, επιτέλους, ακόμα κι αν πείσουμε με το ζόρι τους εαυτούς μας ότι μια κοπέλα είναι υπέροχη από πάσης όψεως, και όντως είναι, μετά από τόσα χρόνια αποφυγής σας για τους παραπάνω λόγους, ποιος σας λέει ότι θα ξέρουμε τι να πούμε και τι να κάνουμε για να σας πλησιάσουμε; Ή ποιος σας λέει ότι δε σας φοβόμαστε. Δεν βγήκε τυχαία το ρητό «πυρ, γυνή και θάλασσα»… Δεν είναι αστείο να ερωτευτείς κάποια που ενδεχομένως να είναι τρελή και επικίνδυνη…

    @Sawyer40
    > Αν ψάχνεις για άντρες στα σκουπίδια τότε σκουπίδια θα βρεις.

    Δεν είναι της μόδας να τους ψάχνεις εκτός της χωματερής, μη τις μαλώνεις τις καημένες! Άμα δεν είσαι σε ένα κηφηνείο με εκκωφαντική μουσική, περιτριγυρισμένος από καπνο-πρεζόνια και να πληρώνεις για χρυσό αηδιαστικά-ποτά-δηλητήρια που δεν τα πίνει ούτε νεροκαμένη όρνιθα δεν είσαι «in». Και άμα δεν είσαι «in» δεν έχει like στο FB. Και άμα δεν έχει like στο FB, δεν έχει φίλους. Ευτυχώς που βγήκε το FB και αποκτήσαμε όλοι φίλους! Ακόμα και εγώ! Δεν κατάλαβα ακόμα αν και από που με ξέρει, αλλά ποιος νοιάζεται! Πλέον έχω έναν! Ή μάλλον είχα την ~15η και τελευταία φορά που μπήκα, μερικά χρόνια πριν… Τώρα μπορεί να έχει ήδη ξεχάσει από που δε με ήξερε!

    Αλλά εσύ γιατί γκρινιάζεις; Είχες πολλές ευκαιρίες να δεσμευτείς με μια κοπέλα από αυτές που γνώρισες. Δεν τις έλεγες όχι, άρα τις άρεζες. Μπορεί να μην ήταν πολύ στα λογικά τους, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος.

    > Να ζητάνε από τον παπούλη να τους γνωρίσει κανέναν ελεύθερο αρσενικό δεν τις βλέπω.

    Δηλαδή, εμένα που δε με ξέρει κανένας παπούλης, δε θα μου αφήσουν τίποτα οι παπούληδες; Όλα αλλού θα τα δώσουν;

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Εάν το παιδί μείνει έρμαιο της αμάθειας των γονέων του και των άσκοπων επιδράσεων του περιβάλλοντός του, θα υποστεί κλονισμό ανεπανόρθωτο η σωματική και ψυχική κατάσταση και υγεία του καθώς και η φυσική του εξέλιξη
    - Ν. Εξαρχόπουλος
  • Αρέσει σε %d bloggers: