Η Αγιογραφία του Ιεραπόστολου (Τον Νυμφώνα Σου βλέπω)

Πάνε μερικά χρόνια πίσω. Ήτανε Μεγάλη Σαρακοστή και πλησίαζε το Πάσχα. Είχαμε μιλήσει πριν λίγες μερες και τον είχα ακούσει λυπημένο. Ήξερα πόσο δύσκολο ήτανε να ζεις εκει μακρυά αποκομένος απο ολους και ολα και να πρέπει να σηκώνεις καθεμέρα σταυρούς, να σταυρώνεις τον εαυτό και να γεύεσαι την πίκρα απο την αχαριστία των άλλων.
Άντεχε, το ήξερα γιατί ειχε το Θεό μέσα του. Αλλά ήθελα να τον στηρίξω με τη λίγη αγάπη που είχα μέσα μου. Έτσι ήθελα να πιστεύω τουλάχιστον.
Σχεδίασα σε μια χαρτοπετσέτα στο καφενείο που καθόμουνα το προσχέδιο για την εικόνα για το εξαποστειλάριο τον » Νυμφώνα σου βλέπω…»
Δεν μπορούσα να περιμένω να τελειώσω την εικόνα. Του έστειλα αμέσως το προσχέδιο που του άρεσε. Δεν του είπα ποτέ πως την έφτιαξα για εκείνον. Αργότερα του έστειλα να δει και την εικόνα.
Ίσως επειδή την έκανα με οση αγάπη εχω, για λόγους που δεν ξέρω, εγινε μια όμορφη εικόνα γεμάτη φως και χάρη.
«Τον Νυμφώνα Σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένον…»
Αυγοτέμπερα σε ξύλο. 50χ60 εκ. 2016.
στον Π. Ιωνά.

Γεώργιος Κόρδης (FB)

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὁ ἔρωτας πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι κάτι ἄλλο. Δὲν ἔχει τέλος, δὲν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει... Κι ὅσο δίνει, τόσο πιὸ πολὺ ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ ἐρωτεύεται. Ἐνῷ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό.. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει κορεσμό. Ἡ σαρκικὴ ἀγάπη ἔχει κορεσμό. Μετὰ μπορεῖ ν᾿ ἀρχίσει ἡ ζήλια, ἡ γκρίνια, μέχρι κι ὁ φόνος. Μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ μῖσος. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη δὲν ἀλλοιώνεται. Ἡ κοσμικὴ ἀγάπη λίγο διατηρεῖται καὶ σιγὰ-σιγὰ σβήνει, ἐνῷ ἡ θεία ἀγάπη ὁλοένα μεγαλώνει καὶ βαθαίνει. Κάθε ἄλλος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀπελπισία. Ὁ θεῖος ἔρως, ὅμως, μᾶς ἀνεβάζει στὴ σφαῖρα τοῦ Θεοῦ, μᾶς χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οἱ ἄλλες ἡδονὲς κουράζουν, ἐνῷ αὐτὴ διαρκῶς δὲν χορταίνεται. Εἶναι μία ἡδονὴ ἀκόρεστος, ποὺ δὲν τὴν βαριέται κανεὶς ποτέ. Εἶναι τὸ ἄκρον ἀγαθόν.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: