Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι εβδομάδα μεγάλων αποφάσεων

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι εβδομάδα μεγάλων αποφάσεων. Την εβδομάδα αυτή δεν την προσεγγίζεις συναισθηματικά, αλλά με την καρδιά τη ζεις. Αν έχεις φιλότιμο, τότε η καρδιά σου θα σε βοηθήσει. Πρέπει να πάρεις αποφάσεις για τη σχέση σου με το Χριστό. Για το αν Τον θέλεις στη ζωή σου ή όχι.Ακούμε από χθες στις εκκλησιές ότι «επείγεται ο Χριστός παθείν». Βιάζεται να πάθει. Βιάζεται να πεθάνει για μένα, για σένα. «Έχω άραγε καρδιά που να φιλοτιμείται;» οφείλεις να ρωτήσεις τον εαυτό σου. Μας λέει ο Ιωάννης ότι αγαπάμε τον Χριστό, επειδή Εκείνος μας αγάπησε πρώτος. Αν το σκεφτείς, δεν είναι ζήτημα της λογικής. Είναι παράλογο να μας αγαπήσει τόσο πολύ Εκείνος που κρατά στη χούφτα του τα σύμπαντα, ώστε να καταδεχθεί να έρθει ανάμεσα μας και να υποστεί όσα υπέστη από μας. «Ποιος είναι λοιπόν Αυτός που με αγαπά και ποιος είμαι εγώ, ώστε να με αγαπήσει τόσο πολύ;» Βλέπεις πώς πηγαίνουν μαζί η αγάπη με την ταπείνωση; «Εμένα βρήκες Χριστέ μου να αγαπήσεις; Εμένα που ολημερίς και ολονυκτίς ζω με την έπαρση, προσδοκώντας όλα όσα εσύ θεωρείς τόσο ασήμαντα; Τόσο μεγάλη είναι λοιπόν η αγάπη Σου; Για μένα;» Δεν μπορεί η λογική να τα βγάλει πέρα. Χρειάζεται να την υπερβούμε, όχι να την ακυρώσουμε. Είναι ακατανόητη για μας αυτή η αγάπη, είναι αδιανόητη η ταπείνωση Του. Επείγεται λέει να πάθει για μένα. Βιάζεται. Μη χαθώ. Μη με καταπιεί ο θάνατος, η μοναξιά. Κι εγώ που συγκλονίζομαι με αυτή Σου την αγάπη, πρέπει να βιαστώ. Τουλάχιστον να βιαστώ να μη σε χάσω Κύριε, να ακολουθήσω τα ίχνη Σου, να Σε έχω στη ζωή μου, να κάνω το θέλημα Σου.

Δημήτρης Καραβασίλης (FB)