Οι Πραγματικές Αιτίες πίσω από τη Χρεοκοπία της Ελλάδας (Μία Άποψη)

[] Η Μεταπολίτευση αντικειμενικά διασφάλισε πρωτόγνωρες ελευθερίες για τον Ελληνα πολίτη αλλά και καλλιέργησε ένα μοντέλο τρόπου ζωής καταστροφικό για τη χώρα, με τα κόμματα να ζητούν μεγάλο δημόσιο τομέα για να αποκτούν μαζικότητα μέσω της νομής της εξουσίας, με διορισμούς των ανεπάγγελτων γόνων της «νομενκλατούρας» στη διοίκηση δημόσιων οργανισμών αλλά και των απλών πολιτών-οπαδών ως υπαλλήλων στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα γιγάντωση, αναξιοκρατική στελέχωση αλλά και αναποτελεσματικότητα αυτού. Το χειρότερο είναι ότι παράλληλα με όλα αυτά, στο πλαίσιο προσέλκυσης εκλογικής πελατείας, φτάσαμε στο σημείο να συνταξιοδοτούνται (και με υψηλές συντάξεις μάλιστα) στον ευρύτερο δημόσιο τομέα άτομα ηλικίας 45 και 50 ετών. Αυτή την εποχή τα πολιτικά κόμματά μας «ποδοσφαιροποίησαν» την πολιτική ζωή καλλιεργώντας το μοντέλο του «πολίτη-οπαδού» που οφείλει να μη μιλά για τις παρανομίες του κόμματός του και η αφοσίωση να ανταμείβεται με κάποια συμμετοχή στη νομή της εξουσίας, δηλαδή με «ρουσφέτι». Κάποιοι έντιμοι, με θάρρος, που τολμούσαν να κάνουν καταγγελίες, «περιθωριοποιούνταν» από το σύστημα ως «απροσάρμοστοι» και, όπως έγραφε ο Β. Φίλιας στο βιβλίο του «Τα αξέχαστα και τα λησμονημένα» (εκδ. Παπαζήση, σελ. 405), «ποτέ στο παρελθόν (με εξαίρεση ίσως την περίοδο Βούλγαρη, του επιλεγόμενου Τσουμπέ), τον περασμένο αιώνα, η ζωή του τόπου δεν έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο κατάπτωσης. Κατάπτωσης και κατάρρευσης όλων των διαχρονικών αξιών, που δίνουν το υπόβαθρο σε μια κοινωνία να λειτουργεί συγκροτημένα και να μην αποσυντίθεται». []

Του Δημήτρη Γαρούφα

Πλήρες άρθρο: Εφημερίδα Δημοκρατία

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ένας άνδρας ζούσε με τον γιο του και το πολυτιμότερο αγαθό τους, ένα άλογο. Μια μέρα το άλογο εξαφανίστηκε. Όταν οι συγχωριανοί πήγαν να τον παρηγορήσουν, εκείνος τους ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακοτυχία. Μετά κάμποσο καιρό το άλογο επέστρεψε μαζί με ένα κοπάδι άγρια άλογα. Ο άνδρας είχε γίνει ξαφνικά πλούσιος. Ήρθαν ξανά οι συγχωριανοί και αυτήν τη φορά τον συνεχάρησαν για την καλή του τύχη. Εκείνος τους απάντησε ξανά με μια ερώτηση: «Πώς ξέρετε ότι πρόκειται για καλοτυχία;» Όταν ο γιος του άρχισε να καβαλάει τα άλογα, ένα από αυτά τον πέταξε κάτω και έσπασε το πόδι του. Το πόδι θεραπεύτηκε αλλά το οστό έδεσε στραβά και ο γιος έμεινε κουτσός. Ξανά οι χωρικοί επισκέφθηκαν τον άνδρα για να τον παρηγορήσουν για το κακό που βρήκε την οικογένειά του, και ο άνδρας τούς ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακό. Όταν ξέσπασε πόλεμος στη χώρα και όλοι οι νέοι πήγαν στο μέτωπο, ο κουτσός γιος δεν εκλήθη για στρατιώτης και έμεινε στο σπίτι του ασφαλής».
    - Anonymous
  • Αρέσει σε %d bloggers: