Μάθημα ζωής μέσα από την Αρρώστια

Ο Δ.Μ. 40 περίπου ετών, είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείου σε μεγάλη επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, παράλληλα όμως είναι και παραπληγικός, μια και λόγω αυτοάνοσου νοσήματος, είναι πια καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου.

Πριν λίγες μέρες τον επισκέφθηκε φιλικό του ζευγάρι, αφού με τον άνδρα συνδέεται από τα μαθητικά του χρόνια. Η σύζυγος του κατάκοιτου πια ασθενούς τους δέχθηκε με μεγάλη χαρά, ενώ το υγιές άτεκνο ζεύγος εντυπωσιάστηκε από τις εξαιρετικές συνθήκες διαβίωσης του κατάκοιτου ασθενούς και της οικογένειάς του. Η θαυμάσια σύζυγος του ασθενούς, όχι μόνο δεν έφυγε από κοντά του, όταν έγινε γνωστή η αρρώστια του, αλλά έκανε μαζί του και ένα ακόμη δεύτερο παιδί και ολόκληρη η οικογένεια, γονείς και δύο παιδάκια του δημοτικού, ζει ευτυχισμένη.

Φεύγοντας, κατάπληκτο το υγιές ζεύγος έλαβε ένα σταυρό από τον ασθενή, ο οποίος παρότι, μιλά μόνο μέσω ειδικού μηχανήματος, τους έδωσε τον σταυρό, λέγοντας ότι είναι από τη μονή του Αγίου Σάββα των Ιεροσολύμων. Ο μεγάλος αυτός άγιος είναι ο προστάτης των καρκινοπαθών, αλλά και των άτεκνων ζευγαριών και εγκύων.

Πηγή: Προφ. μαρτυρία Κ.Τ. στις 20-2-2020

Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ
  • Αρέσει σε %d bloggers: