Τράπεζα Προσευχῆς

ΚομποσχοίνιΟ χώρος αυτή φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως κόμβος κατάθεσης & ανάληψης αιτημάτων προσευχής, ανταλλαγής έμπρακτης αγάπης και αθόρυβης προσφοράς μέσω προσευχής χωρίς σύνορα.

Τρόποι αξιοποίησης της σελίδας:

  • Γνωρίζετε κάποιον ή κάποιους συνανθρώπους μας, ζωντανούς ή κεκοιμημένους, που έχουν ανάγκη προσευχής;
    -> Πληκτρολογήστε τα ονόματά τους στο αντίστοιχο πλαίσιο (Etherpad) που ακολουθεί των ζώντων ή των κεκοιμημένων, και αν επιθυμείτε συνοπτικές πληροφορίες για το αίτημα προσευχής σε παρένθεση.
  • Επιθυμείτε να προσευχηθείτε για να συμπαρασταθείτε σε εμπερίστατους συνανθρώπους μας;
    -> Επισκεφθείτε τη σελίδα και προσευχηθείτε για τους έχοντες ανάγκη όπου και όπως μπορείτε.
  • Είστε ιερέας;
    -> Προσθέστε μερικά ονόματα στη θεία Προσκομιδή.

Συμβουλές όπως μας ζητήθηκαν από ιερείς:

  • Γράφετε ονόματα μόνο με ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ χαρακτήρες
  • Γράφετε ένα όνομα σε κάθε γραμμή

Το Ζωντανό Ιστολόγιο

Ονόματα Υπέρ Υγείας και Φωτισμού (Ζώντες)

Ονόματα Υπέρ Αναπαύσεως (Κεκοιμημένοι)

924 σκέψεις σχετικά με το “Τράπεζα Προσευχῆς

  • Ιούλιος 17, 2009, 7:58 μμ
    Permalink

    Δεν ξέρω αν ακολουθώ σωστά τη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση συγχαρητήρια για την τράπεζα προσευχής. Ωραία πρωτοβουλία. θα ήθελα όσοι μπορούν να βάλουν στις προσευχές τους και τον πατέρα μου που προχτές μάθαμε πως πάσχει από καρκίνο. Το όνομά του είναι Γεώργιος.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 17, 2009, 9:23 μμ
    Permalink

    Ευχαριστώ πολύ ! Παρότι στεναχωριόμαστε για τον δικό μας άνθρωπο, αυτό λέμε κι εμείς. Ας γίνει κατά το θέλημά Του. Με την πανσοφία του εκείνος ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει. «Όπου ο Θεός βάζει τελεία, εμείς δεν βάζουμε ερωτηματικό.»
    Ξανά ευχαριστώ για τις ευχές. Ένιωσα ότι δεν είμαι μόνος.

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Νέα σελίδα: τράπεζα προσευχής

  • Ιούλιος 18, 2009, 3:39 μμ
    Permalink

    Γεια σας. Ένα μικρό μήνυμα καρδιάς.Χρειαζόμαστε δύναμη και εμψύχωση για το μεγάλωμα των τριών παιδιών μας. παλεύουμε μόνοι ο σύζυγος και εγώ, χωρίς συγγενείς, χωρίς συμβουλή, χωρίς καλό λόγο και στήριξη από πουθενά. λυγίζουμε πολύ συχνά …. ένταση, γκρίνια … δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά και να ενταφιάζεις όλα τα άλλα του εαυτού σου και της ζωής ….

    Ευχαριστώ.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 18, 2009, 7:37 μμ
    Permalink

    Συγχαρητήρια για την τράπεζα προσευχής.Την εχομε ανάγκη όλοι μας αφου οι προσευχές των πολλων κάνουν θαύματα.Ο πατηρ Παίσιος συνήθιζε να λέει ότι το τρένο της προσευχής πρέπει να έχει πολλά βαγόνια και να χωράει πολλά πρόσωπα ωστε να μην ταξιδεύει προς τον ουρανό άδειο.Ευχεσθε υπερ των δούλων του Θεού Ηρακλή, Αγγελικής ,Αντιγόνης και ευδοξίας.Εχουν σοβαρό πρόβλημα υγείας.Ευχαριστώ Μακρίνα

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 19, 2009, 9:23 πμ
    Permalink

    Εύχεσθε επίσης υπερ αναπαύσεως της ψυχής τοι Ιερομονάχου και πατρός ημών Δανιήλ….(Ο Π.Δανιήλ Γούβαλης κοιμήθηκε εν Κυρίω την 11 η Ιουλίου ) Να έχουμε την ευχούλα του ….

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 19, 2009, 4:30 μμ
    Permalink

    @ Eleni , anazhthste enan kalo Pneumatiko an den exete ,meinete konta stin ekklisia kai ola tha pane kala, exei o 8eos kai min apelpizeste.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 20, 2009, 10:15 πμ
    Permalink

    Παρακαλώ, προσθέσατε στις προσευχές σας τον δούλο του Θεού Αλκιβιαδη που πάσχει από ανίατο ασθένεια. Ευχαριστώ

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 10:59 πμ
    Permalink

    Sas parakalo prosefxeitheite kai gia ton filo mas Christo o opoios einai arrostos me karkino
    Sas efxaristo..

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 11:14 πμ
    Permalink

    Εγω δεν θα προσευχηθω σε καποιον ουρανιο μπαμπακα, αλλα θα δρασω, σε αντιθεση με καποιους απο σας. Εγω οπως σας ειχα πει ειμαι στο χωριο μου. Μπορει δυστυχως να μην μπορω να κανω κατι, αλλα μπορω να προτεινω. Αν το παιδι ακολουθει θεραπεια πρεπει εσεις σαν «καλοι χριστιανοι» που ειστε να του προσεφερετε ειτε χρηματικη βοηθεια ειτε ψυχολογικη. Μαθετε που νοσηλευεται και πηγαιντε. Με ενα μουρμουρητο μπροστα απο μια ξυλινη εικονα καποιου προσωπου δεν θα γινει τιποτα.

    Εσεις αποφασιζετε. Μακαρι το παιδι να γινει καλα και να πεσει πανω σε καλους γιατρους. Και επεισης να μην εχει προχωρησει η ασθενια του. Πολυ σημαντικο αυτο.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 11:45 πμ
    Permalink

    Αγαπητε φιλε freedom of mind δεν γνωρίζεις αν ηδη προσφέρουν συμπαράσταση χρηματική και ψυχολογική οι γύρω απο αυτό χριστιανοί. Γνώριζε όμως ότι για να φτάσεις στο σημείο να μοιράζεις αγάπη πρέπει να έχεις αποθέματα εσωτερικά και η ψυχή σου να παίρνει από κάπου για να δίνει και μάλιστα σε ανθρώπους που περνούν δύσκολα και χρειάζονται συνεχη ψυχική στήριξη οπως οι καρκινοπαθεις. Αυτό όμως δηλαδή το άδειασμα και η συνεχής προσφορά πετυχένεται μόνο αν κρατηθούμε γερά από την πηγή της αγάπης τον Χριστό με μετοχή στα θεία μυστήρια.Αλλως γρήγορα θα τελειώσουν τα αποθέματα μας και θα χρειαζόμαστε και μεις ανάλογη στήριξη ψυχολογική.Γι αυτό πολ΄λοί καλοπροαίρετοι κατα τα υπόλοιπα ανθρωποι μόλις περάσει λίγος καιρός παραιτούνται η και απομακρύνονται απο τον δοκιμαζόμενο. Ευχαριστω που διάβασες το μήνυμά μου. Μακρίνα

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 12:08 μμ
    Permalink

    Αγαπητη Μακρινα,

    Δεν το ξερα οτι υπαρχουν δυο αγαπες: η αγαπη και η θεϊκη αγαπη. Ουαου. Εχω εντυπωσιαστει. Υποτιθετε οτι η αγαπη μετριεται σε «ποσοτητα» και ποιοτητα (υπαρχει ξερεις και η αρρωστημενη αγαπη -κακη ποιοτητα). Ξερεις, ποτε δεν καταλαβα αυτο που λετε για αγαπη Θεου. Εχω δει περιστατικο στο χωριο μου παιδι να πνιγεται στη θαλασσα (επειδη δεν μπορουσε να πατησει και επειδη θαλασσια ρευματα των εσπρωχναν προς τα βραχια) και να μη βουτανε χριστιανοι που και καλα πηγαιναν εκκλησια και εδιναν και καμια δωρεα και να βουταει ενας αθεος θειος μου. Ευτυχως το παιδακι σωθηκε. Και γω να μην περιαυτολογω εχω σωσει παιδακι που δεν μπορουσε να πατωσει και ειχε κυμα που το κανε ακομα πιο δυσκολο. Παρολα αυτα εγω επεσα και τελικα με βοηθεια του πατερα του το εβγαλα στη στερια. Δεν θελω να το παιξω ηρωας αλλα θελω να σου κανω μια απλη ερωτηση για να λυθει και αυτη η τρομερη «αγαπη του θεου»: αυτο που εκανα εγω και ο θειος μου (και τοσοι αλλοι) ηταν αποτελεσμα «θεϊκη αγαπη» η σκετο…αγαπη. Γιατι αφου δεν επεσαν τυποι που ειχαν υποτιθετε «θεϊκη αγαπη» και επεσε απλα η δικια μου «αγαπη» σημαινει οτι η δικια μου αγαπη ειναι ανωτερη. Και μην πεις τιποτα για «εξαιρεσεις στο κανονα» γιατι θα….μαλιοτραβηχτουμε :). Τωρα αν αυτο ηταν θεϊκη αγαπη….πως γινετε ενας απαισιος αθεος να τρεφει ενα τετοιο «θεϊκο συναισθημα». Χμμ; Μηπως τελικα το ολο αυτο περι αγαπης θεου ειναι αλλη μια βλακεια; Λεμε οτι η αγαπη του Θεου ειναι απειρη. Και το συμπαν μεχρι προτεινως απειρο νομιζαμε οτι ηταν. ΑΠΕΙΡΗ αγαπη – ΑΠΕΙΡΟ συμπαν. Αχα. Βλεπουμε μια λατρεια προς τη λεξη απειρο. Προς το απειρο. Μια θεοποιηση του απειρου. Ο Θεος.

    Ολο αυτο δεν σας θυμιζει θεοποιησεις καιρικων φαινομενων, ζωων, αστεριων….τωρα και θεοποιηση του απειρου. Χα! Η λατρεια του ανεξηγητου που παντα συναρπαζε των ανθρωπο.

    Πιστευω οτι το αναλυσαμε καπως. Γι’ αυτο μην ξανακουσω να με κατηγορειτε για ελλειψη «αγαπης Θεου» γιατι, χωρις πλακα, θα τσακωθουμε.

    Ευχαριστω. που διαβασες το μυνημα μου. Πανος.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 12:33 μμ
    Permalink

    Πάνο
    πουθενά μέσα στο κείμενό μου δεν σε κατηγόρησα για έλλειψη αγάπης Θεού ουτε πίστεψα οτι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό έχουν έλλειμα αγάπης. Ολοι είμαστε φτιγμένοι να αγαπάμε όμως σου τόνισα ότι για να έχεις αποθέματα αγάπης χρειάζεται να κρατηθείς απο κάτι πιό δυνατό από σένα και μένα. Σε παρακαλώ λοιπόν αν θες να κρατήσεις κάτι απο αυτό κράτησέ το εστω σαν ερωτηματικό αλλά με ενοχλει ως σκεπτόμενο ανθρωπο να απομονώνεις φράσεις η να τις καταλαβαίνεις με διαφορετικο πνευμα από αυτό με το οποίο γράφτηκαν.(όπως για παράδειγμα ότι αναφέρθηκα στην ύπαρξη 2 ειδών αγάπης κ.λ.π.) Πάντως για την ιστορία και γω εχω χάσει ξάδελφο που πνίγηκε για να σώσει άνθρωπο και ούτε αυτός είχε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τον Θεό.Ισως αυτό σου πει κάτι γιά τον τρόπο που σκέφτομαι΄.Συμφωνούμε να μας απωθούν χριστιανοί κατ’ όνομα όχι όμως και να αφορίζουμε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους.Μακρίνα

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 1:54 μμ
    Permalink

    Μακρινα,

    Εγω παντα μιλαω με τεκμηριωματα. Ισως δεν με καταλαβες, αλλα η φραση που κρατηθηκα και ειναι ευρεως διαδεδομενη ειναι η «θεϊκη αγαπη» και η ελλειψη της απο ανθρωπους «που δεν καταλαβαινουν την σημασια να πιστευουν στο Θεο.» Δεν καταλαβαινεις οτι ειναι σαν να δημιουργεις δυο ειδη αγαπης; Δημιουργεις την Αγαπη και την «Θεϊκη Αγαπη». Αυτα δεν ειναι δυο ειδη. Λετε οτι αν πιστεψουμε θα «νοιωσουμε» μια αγαπη διαφορετικη (;). Μια αλλη, ανωτερη….αγαπη. Τωρα εσενα αυτο σου φαινεται λογικο…ετσι;

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 5:55 μμ
    Permalink

    Συγχαρητήρια για την Τράπεζα Προσευχής. Σίγουρα είναι η Τράπεζα που δίνει το μεγαλύτερο επιτόκιο! Ο Θεός να σας πλουτίζει με επιταγές πολλών μηδενικών βάζοντας το Δικό Του 1 μπροστά όπως λέει ο Γέροντας Παίσιος.

    Παραθέτω 2 ονόματα για προσευχή:

    Χαράλαμπος (καρκίνος πνευμόνων, ήταν χρόνια μπερδεμένος σε πλάνη ανατολικής προέλευσης. Είναι πολύ φοβισμένος. Ο Θεός να του δώσει μετάνοια και σωτηρία)

    Μιχάλης (πρώην καρκινοπθής κι αυτός, με πολλά προβλήματα, μπλεγμένος σε διάφορες πλάνες τύπου βουδισμού κ.ο.κ. Μετάνοια και σωτηρία της ψυχής.)

    Eυχαριστώ. Υπάρχει τεράστια ανάγκη.

    Ο Θεός να σας το ανταποδώσει πολλαπλά. Ξένη

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 21, 2009, 8:18 μμ
    Permalink

    παρακαλω προσευχηθειτε και για μενα για φωτισμο και αντιμετωπιση του εσωτερικου ταραχου. ευχαριστω προκαταβολικα, σταατια

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 22, 2009, 12:34 μμ
    Permalink

    Πρωτων δεν σε εβρισα, αλλα αφου επιμενεις θα εκτεθω λιγο (δεν κανει κακο :))

    ~Πια ειναι τα τεκμηριωματα της πιστης σου στην Π.Δ. σε ενα γεματο αντιφασεις βιβλιο που γραφτηκε για να πεισουν οι εβραιοι τους εθνικους εκεινης της εποχης να ασπαστουν του μπαρουφες τους; Ε; Σε ενα βιβλιο οπου παρουσιαζεται ενας αιμοδιψης μη γεματος κατανοηση θεος οπου ειναι ρατσιστικος προς τους αλλους και νοιαζεται μονο για τη νομαδικη φυλη του. Δεν το βλεπεις ρε μπουφο; Ολο αυτο ηταν μια εβραϊκη προπαγανδα γελοιε. Παρουσιαζεται ενας Θεος παντοδυναμος…οπως τους αρεσε. Ενας θεος πολεμου. Μην ξεχναμε οτι οι εβραιοι τοτε χρειαζονταν υποστηριγμα εναντια στους αγωνες τους. Δεν ειναι ολοφανερο; Αλλα βεβαια τι να περιμενω απο εναν μπουφο που δεν ξερει γιατι πιστευει και φοβαται να σκεφτει πιο περα.

    ~Ποια ειναι τα τεκμηριωματα της πιστης σου στην Κ.Δ. σε ενα βιβλιο γεματο και αλλες δοξασιες οπυ παρουσιαζει τα κατορθωματα ενος τυπου στον ο οποιον δεν δινεται καμια ιστορικη υποσταση. Και η περιβοητη του Ιωσηπου εχει αποδειχτει οτι εχει αναμιχτει απ τους χριστιανους για να φαινετε οτι το προσωπο που περιγραφει ειναι υπερφυσικο. Κατι που η περιγραφη του Ιωσηπου δεν λεει. Απλα αν την παρουμε στα σοβαρα λεει για εναν ανθρωπο ονοματι Ιησου που ηταν αγαπητος στο λαο….αλλα…..το προβλημα ειναι οτι ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΥΤΗ. Ποιον εννουσε;

    ~Λατρευεις ενα εργαλειο βασανισμου; Το ηξερες αυτο; Σου αρεσει εσενα αυτο; Ενα τοσο μακαβριο συμβολο; Γι αυτο λοιπον οταν μιλας μαζι μου θα εχεις κατι να πεις αλλιως μη μιλας και μαθαινε. Ανοητε. Εγω δεν το ξερω ολα. Δεν μπορω να το ξερω ολα! Κανεις δεν μπορει. Αλλα απ τα λεγομενα σου και τις ελαχιστες «απαντησεις» σου, μου δινεις την εντυπωση ανθρωπου που οταν βρεθει στα σκουρα αρχιζει να βγαζει τα χαλασμενα δοντια του. Δεν εχεις ιδεα απο διαλογο..το καταλαβαινεις αυτο; Δεν ξερεις να κανεις διαλογο! Προσπαθεις να με προσεγγισεις με ηλιθια «επιχειρηματα» και αναιδεις προσβολες. Αυτα που σου σουρα δεν ειναι τιποτα. Μην με αναγκασεις να σε χαρακτηρισω με τροπους που δε θελω. Προτεινω λοιπον να μου ζητησεις συγνωμη και να συνεχισουμε την κουβεντα. Λοιπον τι λες;

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 23, 2009, 5:58 μμ
    Permalink

    Αγαπητέ Freedom of Mind, ίσως και να έχεις δίκιο, ότι δεν υπάρχουν δύο είδη αγάπης παρά μόνο ένα. Το θέμα είναι, πόση από αυτή την αγάπη «χωράει» ο άνθρωπος; Ο Θεός είναι απεριόριστος γι’ αυτό και μπορεί να αγαπά απεριόριστα, ενώ ο άνθρωπος περιορίζεται από διάφορα. Πρώτα-πρώτα περιορίζεται από τον θάνατο, που νιώθει ότι απειλεί την ύπαρξή του, και για να μην χάσει τη ζωή του αυτός συχνά φέρεται σκληρά στους άλλους – αυτό συνήθως το χαρακτηρίζουμε ως εκδήλωση του ενστίκτου αυτοσυντήρησης. Κατά δεύτερο λόγο ο άνθρωπος περιορίζεται από τα πάθη, στο βαθμό που τα έχει συνδέσει με την ύπαρξή του. Απαγόρεψε σε κάποιον να ασκεί το πάθος του, ή άσκησέ του κριτική γι’ αυτό – όποιο και να είναι το πάθος, από το κάπνισμα μέχρι την αρχομανία, το τζόγο ή την κατάκριση ή την ομοφυλοφιλία – και θα σε αντιπαθήσει, να μην πω ότι είναι πιθανό να προσπαθήσει να σε βλάψει κιόλας. Μέχρι και φιλικές, και οικογενειακές σχέσεις έχουν τραυματιστεί σε τέτοιες περιπτώσεις, κι εκεί που βλέπαμε το φίλο μας και χαιρόμασταν, φτάνουμε να τον βλέπουμε με δυσαρέσκεια και να σκεφτόμαστε «ήρθε αυτός που μας κάνει τον έξυπνο και θέλει να μας κάνει κουμάντο» κ.τ.λ.. Ακόμα κι αν στο μυαλό μας γνωρίζουμε ότι ο φίλος μας συμβουλεύει ενάντια στο πάθος επειδή θέλει το καλό μας, στην καρδιά μας δεν μπορούμε να περιορίσουμε τη δυσαρέσκεια που μας προκαλεί το ότι δεν κολακεύει το πάθος μας.

    Να μην πω για την περίφημη «αγάπη» σε ερωτικές σχέσεις, που ξεθυμαίνει τόσο εύκολα και σε πολλές περιπτώσεις, τόσο γρήγορα, όταν ο άλλος δεν είναι όπως τον θέλουμε ή δεν μας «κάθεται»! Και ασφαλώς, την αρρωστημένη αγάπη που πολύ σωστά αναφέρεις εσύ, και η οποία μόνο αγάπη δεν είναι. Για παράδειγμα, ένας μαζοχιστής «αγαπά» και υποτάσσεται σε κάποιον όσο αυτός ο κάποιος του φαίνεται ότι είναι ισχυρός, και μάλιστα ισχυρότερος από αυτόν. Όταν όμως τον δει να γίνεται «αδύναμος» – σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια πάντα – θα τον εγκαταλείψει, να μην πω ότι θα τον πατήσει κιόλας.

    Οπότε όσο πιο πολύ περιορισμένος είναι ο άνθρωπος, παραμένοντας εγκλωβισμένος στην περιορισμένη του φύση και φορτώνοντάς την και με επιπλέον περιορισμούς – τα πάθη – τόσο πιο πολύ μικραίνει η «αγαποχωρητικότητά» του, η δυνατότητά του να γεμίσει από την αγάπη και να την εκδηλώσει χωρίς περιορισμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα τελείως αναίσθητος. Πολύ λίγοι άνθρωποι είναι τελείως αναίσθητοι, είναι αυτοί που η ψυχολογία χαρακτηρίζει «συναισθηματικά ηλίθιους». Οι περισσότεροι κινούμαστε όπως περιέγραψε ο Ιησούς ότι κάνουν «και οι τελώνες», δηλ. η προσωποποίηση της αμαρτωλότητας και μισανθρωπίας στην εποχή Του, οι οποίοι απομυζούσαν τον κόσμο οικονομικά για να πλουτίσουν εκείνοι: Αγαπάμε, αλλ΄μόνο αυτούς που μας αγαπούν (βλ. Ματθ. 5:38-48).

    Όμως ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία καλεί όποιον θέλει να τον ακολουθήσει, να ελευθερωθεί από αυτούς τους περιορισμούς: «Ακούσατε ότι ειπώθηκε: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου», και θα μισείς τον εχθρό σου.
    44 Εγώ, όμως, σας λέω: Να αγαπάτε τούς εχθρούς σας, να ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, να ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και να προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν•
    45 για να γίνετε γιοι τού Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, επειδή αυτός ανατέλλει τον ήλιο του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και αδίκους.
    46 Επειδή, αν αγαπήσετε αυτούς που σας αγαπούν, ποιον μισθό έχετε; Και οι τελώνες δεν κάνουν το ίδιο;
    47 Και αν χαιρετήσετε μονάχα τους αδελφούς σας, τι περισσότερο κάνετε; Και οι τελώνες δεν κάνουν έτσι;
    48 Να είστε, λοιπόν, εσείς τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, που είναι στους ουρανούς, είναι τέλειος.»

    Ο Χριστός μας δίνει και τον τρόπο να καταπολεμήσουμε τους περιορισμούς: να ενωθούμε μαζί Του όπως το αμπέλι με τα κλήματα. Με την ένωση αυτή δυναμώνουμε και μπορούμε να αγωνιστούμε με επιτυχία εναντίον των περιορισμών της ανθρώπινης φύσης, νικώντας «με τη δύναμη του εσφαγμένου Αρνίου». Τα πράγματα που επιτυγχάνονται τότε, στον άνθρωπο που ζει χωίς να τον αγγίζει το μήνυμα του Χριστού φαίνονται αρκετά παράδοξα και ασφαλώς πολύ δύσκολα, αν όχι ακατόρθωτα. Ο άγιος Διονύσιος για παράδειγμα, έκρυψε αυτόν που είχε σκοτώσει τον αδελφό του και όταν οι διώκτες του έφυγαν, τον άφησε να φύγει υποδεικνύοντάς του και από που θα πήγαινε για να μην τον συλλάβουν. Διάφοροι άγιοι που είναι πάρα πολλοί για να τους αναφέρω όλους, προσεύχονταν για τους ανθρώπους που τους βασάνιζαν και τους σκότωναν, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού μας που από τον σταυρό Του ευλογούσε τους σταυρωτές Του. Αλλά ας δούμε κάτι πιο καθημερινό: ο άγιος Παύλος ο απλούς, έπιασε τη γυναίκα του στα πράσα να τον απατά. Πώς αντιδρούμε οι συνηθισμένοι άνθρωποι σε κάτι τέτοιο; Οι στατιστικές δείχνουν ότι πολλοί δεν συγχωρούν ποτέ, αρκετοί παίρνουν διαζύγιο φροντίζοντας να «ξετινάξουν» οικονομικά τον/την πρώην σύζυγο για να εκδικηθούν, ενώ άλλοι εκδικούνται το ταίρι τους ή/και τον αντεραστή τους ακόμα και αφαιρώντας τη ζωή του. Υπάρχουν πάντα και αυτοί που ανέχονται την απιστία όντας μαζοχιστές, ή μην έχοντας τα οικονομικά μέσα να εγκαταλείψουν τον άπιστο ταίρι όπως θα ήθελαν, ή ζητούν κάποιο αντάλλαγμα για την ανοχή τους, ή εκδικούνται στα κρυφά, απατώντας με τη σειρά τους. Ο άγιος Παύλος, που ασκούσε την καρδιακή προσευχή, δεν έκανε τίποτα από αυτά. Είπε ήσυχα στη γυναίκα του ότι της αφήνει ό,τι είχε και κάλεσε τον αντεραστή του να την έχει σαν γυναίκα του και τα παιδιά της σαν παιδιά του (πιθανώς και πραγματικά να ήταν παιδιά του, αυτό δεν το ξέρουμε) κι έφυγε χωρίς να πάρει μαζί του τίποτα. Και αντί να πάει σε κάποιον δικαστή ή στους γονείς της ή στην κοινότητα να τους καταγγείλει, ώστε να πάθουν κακό, πήγε στην έρημο στον άγιο Αντώνιο κι έγινε υποτακτικός του και προσευχόταν γι’αυτούς. Για τέτοια αγάπη και ανεξικακία μιλάμε, που έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με αυτά που κάνει συνήθως ο κόσμος, που σε μια τέτοια περίπτωση συχνά δεν κάθεται καν να αναρωτηθεί μήπως έχει μερίδιο ευθύνης που τον απάτησαν.

    Τα παραδείγματα που αναφέρεις για ανθρώπους άθεους που έπεσαν στη θάλασσα να βοηθήσουν συνανθρώπους που πνίγονταν, σε αντίθεση με «χριστιανούς» που όπως λες δεν έκαναν τίποτα, δεν μπορούν να αξιολογηθούν σωστά από μας καθώς δεν ξέρουμε τους λόγους που οδήγησαν τον καθένα στην πράξη του. Μπορεί κάποιος να διακινδυνεύει χωρίς δεύτερη σκέψη τη ζωή του επειδή, όπως καλή ώρα εγώ, είναι υπεραισιόδοξος και δεν υπάρχει στο μυαλό του η πιθανότητα να πάθει ποτέ κακό. Μπορούμε άραγε στην περίπτωση αυτή να μιλάμε για αυτοθυσία, αφού ο άνθρωπος που το κάνει δεν αισθάνεται ότι θυσιάζει τίποτα; Στο δικό μου μυαλό είναι σαν να δίνει κάποιος δωρεά ένα μεγάλο ποσό από την εκατονταπλάσια περιουσία του, δηλ. χωρίς να στερείται κάτι. Θυσία θα ήταν, αν έδινε κάτι το οποίο θα του έλειπε μετά τη δωρεά. Επίσης μπορεί κάποιος που δεν κάνει τίποτα, να φέρεται έτσι επειδή δεν ΞΕΡΕΙ να κάνει τίποτα – δεν ξέρει καλό κολύμπι – ή μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ ή να μην έχει καλά αντανακλαστικά κτλ. Όλα αυτά εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε να τα ξεχωρίσουμε, γι’ αυτό και ο Χριστός μας ζητάει να μην κρίνουμε: γιατί συνήθως κρίνουμε στραβά και πέφτουμε σε σφάλματα, ανάλογα με την προδιάθεση που έχουμε. Αν για παράδειγμα είσαι χαρτοπαίκτης και δεις έναν άνθρωπο να κυκλοφορεί στο δρόμο στις 5 το πρωί, εύκολα θα σκεφτείς ότι γυρίζει από χαρτοπαικτική λέσχη. Αν έχεις την πεποίθηση ότι όλοι οι άντρες γυρίζουν σε οίκους ανοχής, θα θεωρήσεις ότι πιθανότατα από κει έρχεται και αυτός. Αν συνηθίζεις να πηγαίνεις στην εκκλησία για να προσευχηθείς από τις 5 το πρωί που ανοίγει, θα σκεφτείς ότι κι αυτός εκεί πηγαίνει κ.ο.κ. Τελικά, που πραγματικά πηγαίνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Αυτό το γνωρίζει σίγουρα ο Θεός, η ψυχή του και ίσως κάποιοι που τον γνωρίζουν καλά.

    Με αυτά δεν αμφισβητώ την αληθινά αγαπητική διάθεση που μπορεί να έχουν άθεοι άνθρωποι. Κατ’ αρχήν δεν ξέρουμε γιατί ο κάθε άθεος είναι άθεος. Υπάρχουν άνθρωποι με αγαπητική διάθεση, που είναι άθεοι, γιατί τους παρουσίασαν τον Θεό ως κακό, τιμωρό κτλ., και δεν τους έδωσαν να καταλάβουν ότι ο Θεός είναι η πηγή της αγάπης. Είναι πολύ πιθανό κάποιοι που κινήθηκαν για να σώσουν συνανθρώπους τους να το έκαναν με επίγνωση του κινδύνου, εκφράζοντας τη μεγάλη αγάπη που αναφέρει ο Χριστός στο κατά Ιωάννη 15:13: «Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του». Ο γέροντας Παΐσιος διηγοταν την ιστορία μιας εργάτριας, που δεν ζούσε χριστιανικά, τσακωνόταν και βλαστημούσε κιόλας. Όμως σε μια περίπτωση που ένας συνάδελφός της κινδύνεψε στο εργοστάσιο από μια μηχανή, μπήκε στη μέση η ίδια, έβγαλε αυτόν και σκοτώθηκε στη θέση του. Και ο γέροντας σχολίαζε, ότι οι άνθρωποι που έλεγαν «α την καημένη» δεν ήξεραν, ότι ο Θεός την είχε πάρει στην καλύτερη στιγμή της, και ότι η θυσία αυτή είχε σβήσει όλες τις αμαρτίες που είχε μέχρι τότε και της είχε ανοίξει τον παράδεισο.

    Το ότι ο σταυρός ήταν «εργαλειο βασανισμου» ασφαλώς και το ξέρουμε οι Χριστιανοί. Και ποιος δεν το ξέρει! Αλλά δεν τον τιμούμε ως εργαλείο βασανισμού, φυσικά, αλλά ως την απόδειξη της αγάπης που έχει ο Θεός για μας, ως μέσο υπέρβασης του θανάτου, ως το πέρασμα από τη στενή βιολογική ζωή τη γεμάτη περιορισμούς, στην απεριόριστη ζωή του Θεού, ως διαρκή υπενθύμιση της αυτοθυσιαστικής στάσης που κι εμείς πρέπει να έχουμε στη ζωή μας. Σίγουρα αν θες συζήτηση πάνω σ’ αυτό, κάποιος εδώ μπορεί να σου πει πολύ περισσότερα και ουσιαστικότερα πράγματα.

    Να με συγχωρεί το «Ζωντανό Ιστολόγιο» για τη μεγάλη δημοσίευση. Κάπου με συγκίνησαν τα γραφόμενα του φίλου Freedom of Mind, μου θύμισαν τον εαυτό μου στην αθεϊστική μου φάση. Να είστε όλοι καλά.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 24, 2009, 12:26 πμ
    Permalink

    @expaganus ευπρόσδεκτη η επίσκεψη και καλοδεχούμενο το σχόλιό σου. Να μας έρχεσαι! 🙂

    Ευχαριστώ όλους τους συμμετέχοντες στο διάλογο για το σεβασμό στην προσωπικότητα και τις απόψεις των συνομιλητών.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 24, 2009, 9:51 μμ
    Permalink

    υπέρ υγείας Δημητρίου
    που αγωνίζεται συν Θεώ
    ακόμα και όταν η γύρω αγάπη είναι λίγη

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 25, 2009, 12:12 μμ
    Permalink

    Σας ευχαριστώ πολύ που υπάρχετε και το Θεό πάνω απ΄ολα που σας έπλασε και σας φωτίζει.Παρακαλέστε Τον σας παρακαλώ να βοηθήσει τον Παναγιώτη στην υγεία ,την επαγγελματική και οικογενειακή του αποκατάσταση:Υποφέρει τουλάχιστον από κατάθλιψη,δεν δέχεται ιατρική βοήθεια, δεν έχει πνευματικό,είναι μόνος, χωρίς δουλειά,κλεισμένος όλη μέρα στο σπίτι.Και οι λίγοι φίλοι που έχει δεν μπορούν να τον βοηθήσουν γιατί δεν τους ανοίγεται…
    Πιστεύω στα θαύματα και ελπίζω στις προσευχές σας
    ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ να επισπευθεί το θαύμα

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 26, 2009, 8:54 μμ
    Permalink

    Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς…

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 27, 2009, 7:52 μμ
    Permalink

    Να σας έχει η Παναγία κάτω από την σκέπη της,όλους σας.Εαν μπορείτε βάλτε στην προσευχή σας τα ονόματα δύο νέων γυναικών που είναι μητέρες κι έχουν καρκίνο,Γεωργία και Δήμητρα.
    Σας ευχαριστώ πολύ.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 27, 2009, 9:09 μμ
    Permalink

    Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς…

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 28, 2009, 9:29 μμ
    Permalink

    Είθε ο Θεός να στηρίξει όσους νέους ψάχνουν να βρουν τον κατάλληλο σύντροφο της ζωής τους και να φανερώνει αν κάποιος δεν είναι κατάλληλος πριν προβεί το ζευγάρι να εισέλθει εις γάμου κοινωνία.
    Ας δίνει σε όλους μας φώτιση για να είμασε πιο ευγενικοί, κάνοντας τη ζωή λιγότερο σκληρή.
    Ας αφήνουμε το Θεό να μας χρησιμοποιεί ως όργανά του προκειμένου να Τον βοηθούμε στο φιλάνθρωπο έργο του.
    Στη ζωή μας, συχνά τα κάνουμε «θάλασσα». Ας κάνει Εκείνος τη θάλασσα στεριά. Αμήν.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 30, 2009, 1:41 μμ
    Permalink

    Σας παρακαλώ πάρα πολύ προσθέστε στις προσευχές σας και τους αδελφούς μας Παναγιώτη και Ανδρέα, οι οποίοι είναι βαριά ασθενείς…..

    Ευχαριστώ!

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 31, 2009, 9:38 πμ
    Permalink

    freedom of mind προβληματίστηκα πολύ να σου απαντήσω για τις δύο αγάπες που θεωρείς ότι αναφέρθηκα. Κάποια πράγματα είναι αδύνατον να τα μεταφέρεις λεκτικά στον άλλο΄ειναι απλά να τα γευτείς .Σαφως δεν αναφέρθηκα σε δύο είδη αγάπης. Για μένα ο Θεός είναι Αγάπη και απλά ανάλογα με το πόσο συχνά και καθαρά ενωνόμαστε μαζί Του στο ποτήριο της ζωης ανάλογα βιώνουμε και αυτην την αγάπη και σε αντίστοιχο βαθμό πληρότητας ο καθένας μας. Αν παρομοιάσουμε τον θεό μας με ήλιο που όπως ξέροθμε ρίχνει τις αχτίδες του παντου πανω στη γη μας όμως δεν τις απολαμβάνουμε όλοι το ίδιο.Αλλοι ανοίγουν τα παράθυρά τους διάπλατα να μπει το φως μέσα και να τους ζεστάνει και αλλοι κρατάνε ερμητικά κλειστά τα παράθυρά τους σε αυτόν. Δεν φταίει ο ήλιος λοιπόν γι α το αποτέλασμα που ο καθένας απολαμβάνει. Για τους ανθρώπους λοιπόν που ενω δεν πιστεύουν έντούτοις βάζουν γυαλιά σε πολλους χριστιανούς πιστευω ότι αν ειχαν προσεγγίσει περισσότερο το Θεο μέσω της πίστης και μετείχαν στο ποτήρι της Ζωης αυτη τους η αγάπη θα γινόταν πιό ολοκληρωμένη πιο καθαρή και περισσότερο πλατειά. Αυτό δεν εξηγείτε έτσι απλά με κουβέντες .Θεωρώ οτι μια μικρογραφία αυτής της πορείας της αγάπης προς την πληρότητά της αποτελεί η σχέση ενος ζευγαριού στο γάμο. Στο ξεκίνημά της εμπεριέχει στοιχεία που στο πέρασμα του χρόνου υποχωρούν δίνοντας προβάδισμα σε άλλα που πάνε το ζευγάρι σε άλλο επίπεδο κατ εμέ ανώτερο. Σ΄’ ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου. πάνω σε αυτό το θέμα. Εύχομαι να είσαι καλά και να γευτείς την αγάπη στην πληρότητά της .Μακρίνα

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 7, 2009, 8:28 πμ
    Permalink

    Παρακαλώ προσευχηθείτε να αποκτήσουμε τέκνα
    Δημήτριος – Αικατερίνη

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 10, 2009, 6:12 μμ
    Permalink

    Υπερ Χρήστου Ελένης, μόλις χάσανε τον 10χρονο γίο τους.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 11, 2009, 9:39 μμ
    Permalink

    Υπέρ Ιωάννου (καρκινοπαθής στους πνεύμονες με μετάσταση στον εγκέφαλο και με λοίμωξη).

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 11, 2009, 9:39 μμ
    Permalink

    Υπέρ Ηρακλέους και Κάτιας…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 13, 2009, 11:25 μμ
    Permalink

    υπερ σταματιας. ειθε ο κυριος να βαλει σε ταξη το χαος της ψυχης της

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2009, 2:24 μμ
    Permalink

    Υπέρ υγείας του δούλου Αριστείδη που εχει μείνει » φυτό» μετά απο χειρουργική επέμβαση, στο κεφάλι.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2009, 10:10 μμ
    Permalink

    mporite na valete stin proseuxi sas kai tin Euaggelia gia na tin fotisi O Theos kai na di ton dromo pou akolouthi

    euxaristo

    helene

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2009, 10:08 πμ
    Permalink

    Υπέρ αναπαύσεως ιερέως Ευσταθίου, του γνωστού μας παπα-Στάθη από το Τορόντο του Καναδά που έφυγε μαζί μας ξαφνικά στις 3/8

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 23, 2009, 10:04 πμ
    Permalink

    προσευχηθειτε και για τον πατερα μου ,τον αναστασιο που εχει μεγαλο προβλημα υγειας…
    σας ευχαριστω

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 23, 2009, 10:41 πμ
    Permalink

    Ας προσευχηθούμε όλοι για τις πυρκαγιές που πλήτουν τη χώρα μας…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 24, 2009, 12:54 μμ
    Permalink

    Προσευχηθείτε και για τη μητέρα μου τη Μαρία,να πάνε όλα καλά με την υγεία της.Σας ευχαριστώ που υπάρχετε και είστε μια όαση στο διαδίκτυο.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 25, 2009, 8:08 μμ
    Permalink

    Παρακαλώ και εγώ με τη σειρά μου για μία προσευχή!
    Για τον πατέρα μου που τόσο μα τόσο ξαφνικά μάθαμε ότι πάσχει από καρκίνο! Ας μας αξιώσει ΟΛΟΥΣ ο ΘΕΟΣ να ζήσουμε το ΘΑΥΜΑ!
    Να είστε όλοι καλά!!!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 29, 2009, 8:18 μμ
    Permalink

    ΥΠΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ (ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ). ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2009, 10:54 μμ
    Permalink

    υπερ ευαγγελιας (καρκινοπαθους) που δοκιμαζεται απο την αρρωστια

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Να ζείτε απλά, χωρίς ανέσεις και επιθυμίες για πολλά στη ζωή σας, να εκκλησιάζεστε τακτικά και να εξομολογείστε, να προσεύχεστε με πίστη και ταπείνωση, με αγάπη για τους συνανθρώπους μας και τον Χριστό μας και τότε ο παντοδύναμος θα σας χτυπήσει την πόρτα
    - Γέροντας Ευθύμιος Αγιορείτης
  • Αρέσει σε %d bloggers: