Το Ζωντανό Ιστολόγιο είναι αφ’ ενός μια απόπειρα αλίευσης ..μαργαριτών από τον ωκεανό του Διαδικτύου και αφ’ ετέρου δωρεάν διάθεσης επιλεγμένων θησαυρών & χρήσιμων πληροφοριών σε ψηφιακή μορφή από διάφορες πηγές.
Το ιστολόγιο αυτό δεν είναι μια προσωπική καταγραφή, αλλά φιλοδοξεί να αποτελέσει χώρο και τόπο χαλαρής επικοινωνίας, ανταλλαγής πληροφοριών και διαλόγου όσων ανθρώπων αισθάνονται οικεία.
Βρήκατε κάτι ενδιαφέρον στο διαδίκτυο; Οι καλοπροαίρετες παρατηρήσεις, προτάσεις, καθώς και η ενεργή συμμετοχή σας, είναι ευπρόσδεκτη στο istologio.org@gmail.com! Καλή περιήγηση!
Υ.Γ. 1 Συμβουλές για φίλους
Εάν το Ζωντανό Ιστολόγιο σας αρέσει και το επισκέπτεστε τακτικά, έχουμε δύο συμβουλές που μπορεί να σας είναι χρήσιμες.
1) Αυτόματη ενημέρωση για νέες δημοσιεύσεις
Μπορείτε να γραφτείτε συνδρομητές/τριες στο Ζωντανό Ιστολόγιο ώστε να ενημερώνεστε αυτόματα για νέες καταχωρήσεις από τη ροή RSS
http://feeds.feedburner.com/istologio
( για το τι είναι οι ροές RSS και πως μπορείτε να τις αξιοποιήσετε, δείτε ένα κατατοπιστικό σύντομο βίντεο στο Engineers2.gr )
Εάν οι ροές RSS σας μπερδεύουν, μπορείτε, αν προτιμάτε, να ενημερώνεστε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου συμπληρώνοντας σωστά το email σας εδώ:
http://feedburner.google.com/fb/a/mailverify?uri=istologio
2) Δείτε τα σχόλια, μπείτε στο διάλογο
Στο Ζωντανό Ιστολόγιο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, διεξάγονται όμορφες, πολιτισμένες κι ενίοτε έντονες συζητήσεις με ελευθερία και σεβασμό στη διαφορετική άποψη. Μπορείτε να συμμετέχετε στο διάλογο ανώνυμα ή επώνυμα σχολιάζοντας καταχωρήσεις ή και στέλνοντας προτάσεις για νέες δημοσιεύσεις.
Ως πρώτο βήμα μπορείτε να ενημερώνεστε αυτόματα για νέα σχόλια στο Ιστολόγιο από τη ροή RSS
http://feeds.feedburner.com/istologio_comments
Εναλλακτικά, μπορείτε να λαμβάνετε μέσω email τα νέα σχόλια που δημοσιεύονται στο Ζωντανό Ιστολόγιο δηλώνοντας τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας
http://feedburner.google.com/fb/a/mailverify?uri=istologio_comments
Υ.Γ. 2
Η προσπάθεια αυτή γίνεται από μεράκι, με σεβασμό κι αγάπη ιδιαίτερα σε όλους όσους τρέφουν την καρδιά μας, εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας και ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας. Αν κάτι στις σελίδες μας τους στενοχώρησε, ζητούμε συγνώμη εκ των προτέρων και υποσχόμαστε να προβούμε σε διόρθωση μόλις μας υποδειχθεί στη διεύθυνση η-ταχ (e-mail) : istologio.org@gmail.com
Αυτό έργο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Παρόμοια διανομή 3.0 Ελλάδα.
Φιλιά στη μαμάααα!
Καλημερα σε ολους σας,
Θα ηθελα να ρωτησω εαν καποιος απο εσας γνωριζει που μπορω να συναντησω τον Πατερα Σαββα Αχχιλεως, εχω ακουσει οτι βρισκεται καπου στην Πελοπονησο….
Αδελφέ μου, από μία «έρευνα» που έκανα στο Google, μάλλον (με κάθε επιφύλλαξη!) πρέπει να ιερουργεί στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στον Καρέα (Αθήνα).
Δες και αυτό (στο τέλος της σελίδας, στο κάτω μέρος)… http://stgeorge.imkby.com/blog/?page_id=97
Υ.Γ.: Δεν είμαι σίγουρος για τα παραπάνω, καλό είναι να σου πει και κάποιος που γνωρίζει καλύτερα.
Ναι,
αυτο το γνωριζω, πανε πολλα χρονια που εκλεισε το «εξορκιστηριο» του Αγ.Γεωργιου στον Καρεα και ο παπαΣαββας εχει φυγει απο εκει….
Μηπως καποιος γνωριζει κατι……????
Χαίρετε! Μπαίνω στην ιστοσελίδα σας εδώ και δύο χρόνια. Πολύ αναπαύομαι από αυτά που διαβάζω, ακούω και βλέπω και πολύ ωφέλεια έχω πάρει. Ειλικρινά. Απλά ήθελα να το πώ. Ιδιαίτερα συγχαρητήρια για την τράπεζα προσευχής. Ο Θεός μαζί σας- καλή συνέχεια.
Mια ερωτηση,αφου σας χαιρετησω.
Πριν απο χρονια,ειχα βρει ενα site,που παρουσιαζε το εσωτερικο μιας εκκλησιας,και με ενα κλικ,αναβε ενα κερακι.
Εβαζα τοτε και ενα CD με καποιους ψαλμους,και εσβυνα τα φωτα στο δωματιο,οπποτε αλλαζε η ατμοσφαιρα εντελως και μπορουσα να συγκεντρωθω και να επικοινωνησω.
Στις εκκλησιες,δε μπορω να το κανω,γιατι η ατμοσφαιρα ειναι λαικης αγορας,οι δε παπαδες,εχουν γινει φευ,δημοσιοι υπαλληλοι,πραγμα που φωναζει απο μακρυα.
Αν υπαρχει ακομα αυτο το site,kai to ξερει καποιος,ας το βαλει εδω,να το βρω παλι.
Γειά σου Θόδωρε και καλώς ήλθες στο Ζωντανό Ιστολόγιο!
Αν και δεν συμμεριζόμαστε την θέση που εκφράζεις, συμφωνούμε ότι η εν λόγω ιστοσελίδα ήταν πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα.
Απ’ όσο θυμόμαστε το διαδικτυακό εκκλησάκι με το εικονικό άναμα κεριού φιλοξενούνταν στον ιστότοπο http://www.inathos.gr
Αν θέλεις επικοινώνησε με τον διαχείριση του για περισσότερα.
Φιλικά,
@ Θόδωρος
Γεια σου αδελφέ!
Πράγματι, είναι πολύ ενδιαφέρον το «virtual» εκκλησάκι που ανέφερες στο μνμ σου!
Όμως… η πραγματική ουσία, είναι η Εκκλησία η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ. Οι ιερείς κάνουν τη δουλειά τους, άς κάνουμε και εμείς τη δική μας. Στην Εκκλησία πάμε για την ψυχή μας και όχι για τους Ιερείς.
Ελπίζω, να είσαι πάντοτε καλά!
+Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΝΑ ΦΩΤΗΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ+
ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΚΟΙ;
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΟΙ.
ΑΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΛΟΙ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΩΝΤΟΥΣΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ.
ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΗΝΩ.
ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΠΟΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ-ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ.
ΒΟΛΕΒΩΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΣ ΤΟΥΣ ΔΙ’ ΑΥΤΟ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΛΗΥΘΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΝΤΕΛΩΣ ΓΕΛΕΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.
Ενα ενδιαφέρον link στο YouTube,
Επίσης, ένα ενδιαφέρον blog και μια εξίσου ενδιαφέρουσα ιστορία! Εμείς, άραγε, μπορούμε να ζήσουμε έτσι;
http://www.youtube.com/watch?v=hs2u2-hUfXo&feature=player_embedded
Χαριτωμένο δεν είναι;
To περιοδικό ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και ο σύλλογος στηρίζει στα καθ’ ημάς την πολύτεκνη οικογένεια.
Εκεί όπου επίσημοι φορείς αργούν..
Στα πρακτικά θέματα όμως τι γίνεται;
Δείτε όμως αυτή τη χρήσιμη σελίδα βοηθείας των πολυ-και υπεπολυ-τέκνων..
http://www.multiplebirthsfamilies.com/index.shtml
Κατερινα
Δυστυχώς το περιοδικό αυτό συχνά εκφράζει λάθος απόψεις σχετικά με το σκοπό του γάμου και το νοημα της πολυτεκνίας.
Ουτε είναι ωραίο η ελεημοσύνη να γίνεται με αυτον τον τρόπο.
Θα ήθελα η αγαπητή Μαρίνα να μας πληροφορήσει ποιές απόψεις του περιοδικού «ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» «σχετικά με το σκοπό του Γάμου και το νόημα της Πολυτεκνίας» θεωρεί ότι είναι «λάθος». Η διδασκαλία της Εκκλησίας μας όπως εκφράζεται μέσα από τους Ιερούς Κανόνες και τους Πατέρες είναι συγκεκριμένη. Και αυτά που γράφονται μέσα στο περιοδικό αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από τις απόψεις της Εκκλησίας μας.
Ioannis Thalassinos
1. σκοπός του γάμου δεν είναι η πολυτεκνία.
2.η εκκλησία θέλει οι άνθρωποι να τα αφήνουν όλα στα χέρια του Θεού, να έχουν εμπιστοσύνη σε Αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι δεχομαι όσα παιδιά μου δώσει ο Θεός. Μπορώ όμως να εκφράσω και το θέλω μου (παρελθέτω απ’εμου το πουηριον τουτον, είπε ο Χριστός). Δεν είναι λοιπόν αμαρτία κάποιος να μην θέλει παιδιά.
3. Και φυσικά δεν κάνουμε παιδιά για να λύσουμε το δημογραφικο πρόβλημα, που είναι πρόβλημα του κρατους. Κάνουμε παιδιά γιατί είναι εν δυναμει άγιοι και όχι εν δυναμει στρατιώτες.
4. Βρισκω υπερβολικές τουλάχιστον απόψεις που εγκωμιάζει το περιοδικό «επειδη για ένα χρόνο δεν κάναμε παιδί προσευχόμαστε στον Θεό να μας στείλει διδυμα για να καλύψουμε την ακουσια ατεκνία». Υπάρχει κανόνας κάθε χρόνο και παιδί;
Ioannis Thalassinos
sorry, δεν εβαλα όνομα.
δεν αρνούμε φυσικά το έργο που κάνει ο σύλλογος.
(παρελθέτω απ’εμου το πουηριον τουτον, είπε ο Χριστός).
Alla as min ginei to thelima mou alla to diko sou
δεν λεω κάτι διαφορετικό. Λεω να τα αφήνουμε όλα στο Θεό, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορω να εκφράσω το θέλημα μου και πάλι να τα αφήσω στο Θεό.
Δεν είναι αμαρτία να πει κάποιος δεν θέλω να γίνω πολύτεκνος, το θέμα είναι τι κάνει για να μην γίνει.
avto einai megali sizitisi , einai kai dikos mou provlimatismos avto
odi
Νομίζω το τέλειο είναι να έχεις τόση εμπιστοσύνη στον Θεό που να πεις , Θεέ μου δεν θέλω πολλά παιδιά π.χ. αλλά αν εσυ τα στείλεις έχει καλως. Ξερω ζευγάρια που το έχουν πει αυτό και ο Θεός πράγματι τους έχει στείλει ελάχιστα παιδιά. Ξερω όμως και ζευγάρια που εχουν κάνει πολλά παιδιά παρόλο που δεν θέλουν. Και πάλι είναι θέμα πίστης αν η προσευχή σου είναι αλήθινή και πραγματικά με όλη σου την καρδιά εμπιστέσευεσαι τον Θεό τότε και κάθε παιδί που σου στέλνει Αυτός το βλέπεις σαν ευλογία και έχεις το λογισμό ότι για να το στέλνει ο Θεός, θα μεριμνήσει γι΄αυτό και θα σου δώσει τη δύναμη να το μεγαλώσεις. Αν όμως δεν έχεις αυτην την βαθια πίστη μπορεί να λιποψυχήσεις, να λυγίσεις και να μην αντέξεις έναν Σταυρό και μια ευλογία σαν την πολυτεκνία. Γι’ αυτό νομίζω με τις συμβουλές του πνευματικού πρέπει να προχωράμε σε τέτοια θέματα.
Και αν η εκκλησία βάζει κάποια επιτιμια νομίζω τα βάζει περισσότερο για να μας θυμίζει ποιο είναι το τέλειο και όχι για να τιμωρήσει.
Να κάνω μια ερώτηση…
Αν την ώρα που είναι να κάνεις έρωτα, αντί να είσαι εκεί, δοσμένος στην πράξη και τη σχέση, σκέφτεσαι το τι σου είπε ο πνευματικός, αν είναι μέρα που επιτρέπεται να κάνεις (κατά τας υποδείξεις του), αν το κάνεις για τεκνογονία, αν κάνεις έρωτα με τον «ορθόδοξο» τρόπο, αν οι φαντασιώσεις σου είναι οι πρέπουσες… αν… αν…
Είναι αυτό το πράγμα έρωτας;
Είναι δυνατόν «να ακούς φωνές» κι εκείνη την ώρα;
Εγώ προτείνω να προχωρήσετε σε θεσμοθέτηση της λοβοτομής.
Και φαντάζομαι ότι στο ηθικό χριστιανικό φαντασιακό, η ανέραστος σύλληψη τις εξωσωματικής φαντάζει τέλεια λύση! Έλα, μην το κρύβετε…
Κομμένο το σεξ!
Άντε τώρα να μπαίνει ο πνευματικός στις φαντασιώσεις των συνευρισκόμενων για να εξασφαλίζει πως αυτές περιλαμβάνουν μόνο μωράκια στην κούνια!
Υποχρεωτική παραλαβή ενός παιδιού κάθε έτος, αποχή από το σεξ και τέρμα η συζήτηση! Ούτως ή άλλως αν έχεις 6, 7, 8 κλπ παιδιά τι σεξ και ξεσέξ…
Το πρόβλημα είναι λυμένο, μην το παιδεύετε!
Δεν έρχεται σε αντίθεση με τις αγιογραφικές ιστορίες και παραδόσεις, ούτως ή αλλέως…
Υ.Γ. Πα πα πααα!
Τα ίδια και τα ίδια!
Και πριν 2 δεκαετίες οι ίδιοι προβληματισμοί περί έρωτος, σεξ, τεκνογονίας, πολυτεκνίας και δημογραφικού (εδώ κι αν είναι Το Ακυρο!)!
Είμαι παιδί κλίκας χριστιανών που ήταν όλοι τους πολύτεκνοι (με τις συμβουλές των Xmen-υπερπνευματικών τους, εννοείται).
Ενημερωτικά μεταφέρω την εικόνα που αποκόμισα: «Ορθόδοξες» έτοιμες λύσεις είναι απαράδεκτο να προτείνονται σε τέτοια ζητήματα. Οι μισές οικογένειες τα κάνουν ένα μάτσο χάλια, οι άλλες μισές τα πάνε μια χαρά.
Ρίξτε το νόμισμα και παίξτε τις ζωές σας.
Και τις ζωές των πολυπαιδιών σας.
Κανείς δεν θα σας αποζημιώσει, αλλά και κανένας δεν θα σας κατηγορήσει.
Όπως τη βρίσκει ο καθένας…
Petro , avto to sistima pou exeis na analheis tin 4yxologia ton allon, ta la8h tous kai ta 4yxologika tous simplegmata. To prateis kai me ton eavto sou?
wso afora tis fantasiosis, einai proionta apo8imenwn….
Nomizw tin wra tou erwta tou erwta sinantaskai ginese ena me an8rwpo,kai oxi me fantasiosis.
Dimitri , den se kourazei o eavtos sou? Nomizw pws nai…
Petro i8ela na pw
ptou apo tin arxi afou , den vgazw oute egw noima apo ta legomena mou.
Petro , avto to sistima pou exeis na analheis tin 4yxologia ton allon, ta la8h tous kai ta 4yxologika tous simplegmata. To prateis kai me ton eavto sou?
wso afora tis fantasiosis, einai proionta apo8imenwn….
Nomizw tin wra tou erwta ,sinantas kai ginese ena me an8rwpo,kai oxi me fantasiosis.
Dimitri , den se kourazei o eavtos sou? Nomizw pos nai…
Odi,
αν προσέχεις δεν αναφέρομαι σε θεωρίες, αλλά σε τελείως πρακτικά θέματα.
Θεωρητικά το πιάνει όποιος θέλει να θεολογεί.
Εγώ το έπιασα πρακτικά, από εμπειρία ζωής και γνώση καταστάσεων.
Δεν έκανα καμία ψυχολογική ανάλυση στην παραπάνω απάντησή μου. Αλλού έχω κάνει.
Πού την είδες την ψυχολογική ανάλυση εδώ; Ψυχολογική ανάλυση θα ήταν να αναφερόμουν στα κίνητρα και να έδινα ερμηνείες συμπεριφορών.
Υπάρχει τεράστια διαφορά.
Πάλι το παίρνεις προσωπικά, εκφράζεις προσωπική καχυποψία και με ελέγχεις για το τι κάνω εγώ, χωρίς να με ξέρεις.
Δεν αναφέρθηκα ούτε στην προσωπική μου πράξη, αλλά ούτε και απάντησα σε κάποιον προσωπικά.
Γιατί αναγκαστικά το κάνεις προσωπική αντιπαράθεση;
Νοιάζεσαι για εμένα ή μήπως ενοχλείσαι που αναφέρομαι και παρουσιάζω την εμπειρία μου σε θέματα ταμπού, σε θέματα που «δεν πρέπει» να συζητιούνται με πραγματικά δεδομένα και να αναλύονται σε ρεαλιστική βάση;
Υ.Γ.
Οι φαντασιώσεις έχουν πολύ περισσότερα πράγματα από «αποθημένα» μόνο. Την ώρα του έρωτα, κυρίαρχο λόγο παίζουν οι φαντασιώσεις. Πολύ απλά, δεν γίνεται να κάνεις οποιαδήποτε μορφής έρωτα χωρίς φαντασιώσεις. (Τώρα πράγματι έκανα αναφορά σε ψυχολογικό όρο, γιατί είσαι ανενημέρωτος. Δεν κάνω όμως και πάλι ανάλυση ούτε και ερμηνεύω.)
Σε συμπλέγματα δεν αναφέρθηκα.
Εσύ που αναφέρθηκες, εξήγησέ μας γιατί φέρνεις τον όρο στη συζήτηση.
«Dimitri , den se kourazei o eavtos sou? Nomizw pos nai…» Ναι, οκ, Πέτρο με λένε.
Μπορείς να κάνεις ελεύθερα όλες τις επιθέσεις και τις προβολλές που έχω συνηθίσει να μου κάνουν εδώ.
Εγώ φίλε μου καλέ δεν εκφράζω προσωπική επίθεση. Ούτε σε χαρακτηρίζω προσωπικά.
Δεν είμαι ο εχθρός σου.
Και για να κάνω και την ψυχολογική ανάλυση και ερμηνεία (αφού την έφαγα προκαταβολικά την επίθεση κι έχω προπληρώσει το δικαίωμα):
Η προσωποποίηση της συζήτησης γίνεται αναγκαστικά όταν οι απόψεις συνδέονται με «υπερεγώ».
Επειδή το γνωρίζω αυτό, καταλαβαίνω γιατί αντιδρούν κάποιοι έτσι και δεν αισθάνομαι πως η επίθεση είναι στον πραγματικό Πέτρο ή τον οποιονδήποτε «αλλο».
Το υπερεγώ προσπαθεί να αποκόψει την κοινωνία με το εγώ, να «κατασφάξει» τους φαντασιακούς εχθρούς, «τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ’ αυτούς».
Εννοείται πως αυτό δε γίνεται αντιληπτό.
Αν γινόταν αντιληπτό, απλά δεν θα έπαιρνε υπόσταση η συζήτηση ως αντιπαράθεση.
Ένα είμαστε όλοι, φίλε μου.
Ένα και το αυτό.
Επειδή την ώρα που κάναν έρωτα οι γονείς μου ήταν δοσμένοι ο ένας στον άλλον τόσο ολοκληρωτικά που ξεχνούσαν το προφυλακτικό και έτσι κάνανε περισσότερα παιδιά και από τον Ιακωβ. Αυτός ο έρωτας και η αγάπη φαινόταν και σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Και στο κάτω -κάτω περνούσαν καλά με τα παιδιά τους.
Δεν έχω καταλάβει Πετρο σου άρεσε που είσασταν πολύτεκνοι; Γιατί εγώ πέρασα τόσο ωραία παιδιακά χρόνια που και εκτός εκκλησίας να ήμουν πάλι πολυτεκνη θα ήθελα να γίνω. Στο κατω κάτω η πολυτεκνία σε πτοστατευει από πολλά παιδαγωγικά λάθη.
Τα πάντα όμως είναι θέμα λογισμών και ελευθερίας. Ο Θεός δεν πιέζει.
Petro den exw prosopika mazi sou , piste4e me ! Esi re Petro signomi , diladi ti kaneis? Anaferese genika kai aorista se olous tous orthodo3ous! O Kathenas apo emas kouvalaei ta 4yxologika tou, ta farisaika tou , ta lathi tou, an8rwpoi eimaste, ligoi einai avtoi pou ta 3eperasan, kai avtou einai agioi pou eftasan se apathia….
<>
Den einai 4ixologiki analisi avto ?
<>
Avto den einai prosopiki epithesi?
Na se parakalasw, otan anaferese se kapia pragmata, na min genikologeis…..
Signomi an eniwses thigmenos apo ta logia mou .
Alla re Petro grafeis kathe mera , 3-4 minimata. Egines meros tis kathimerinotitas mas…hehe
Petro , exoume ena plouto , pou onomazete orthodoxia. Min sigxizeis ton arostimeno orthodoxo me thn orthodoxia, aloste h orthodoxia einai h therapia sthn arwstia….
anonime , mou arese poli to minima sou
odi
στην πραγματικότητα δεν είμαι ανωνυμη είμαι η Μαρίνα , αλλά ξεχασα να γραψω όνομα.
Όχι και να λέμε τους πολύτεκνους ξενέρωτους!
e tote Marina mo arese poli to minima sou.hehe
Epd den tipo8ike h antigrafi pou ekana sta logia tou Petro , to 3anadimosievw
Petro den exw prosopika mazi sou , piste4e me ! Esi re Petro signomi , diladi ti kaneis? Anaferese genika kai aorista se olous tous orthodo3ous! O Kathenas apo emas kouvalaei ta 4yxologika tou, ta farisaika tou , ta lathi tou, an8rwpoi eimaste, ligoi einai avtoi pou ta 3eperasan, kai avtou einai agioi pou eftasan se apathia….
Άντε τώρα να μπαίνει ο πνευματικός στις φαντασιώσεις των συνευρισκόμενων για να εξασφαλίζει πως αυτές περιλαμβάνουν μόνο μωράκια στην κούνια!
Den einai 4ixologiki analisi avto ?
Εγώ προτείνω να προχωρήσετε σε θεσμοθέτηση της λοβοτομής.
Και φαντάζομαι ότι στο ηθικό χριστιανικό φαντασιακό, η ανέραστος σύλληψη τις εξωσωματικής φαντάζει τέλεια λύση! Έλα, μην το κρύβετε…
Κομμένο το σεξ!
Avto den einai prosopiki epithesi?
Na se parakalasw, otan anaferese se kapia pragmata, na min genikologeis…..
Signomi an eniwses thigmenos apo ta logia mou .
Alla re Petro grafeis kathe mera , 3-4 minimata. Egines meros tis kathimerinotitas mas…hehe
Petro , exoume ena plouto , pou onomazete orthodoxia. Min sigxizeis ton arostimeno orthodoxo me thn orthodoxia, aloste h orthodoxia einai h therapia sthn arwstia….
Είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο πνευματικός νόμος υπάρχει και ενεργεί. Είμαστε ελεύθεροι στη ζωή μας να τον ακολουθήσουμε ή να τον αγνοήσουμε, ή στη χειρότερη περίπτωση να τον διαστρέψουμε. Αυτό ισχύει και γιά τον έρωτα, την τεκνογονία και την πολυτεκνία. Είμαστε ελεύθεροι να βιώσουμε την ελευθερία της υποταγής μας στο θέλημα του Θεού και να δεχθούμε το άγιο και σωτήριο θέλημά Του σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, ή να κάνουμε του κεφαλιού μας και να εξασκήσουμε όλα τα πάθη και τον εγωισμό μας. Όμως μη έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε δικαιωμένοι για της επλογές μας.
Πετρο
Ο άνθρωπος είναι απλος. Φυσιολογικά ο νους, η σκεψη, η καρδιά του, το θελημα του ταταυτίζονται. Εμείς όμως έχουμε καταντήσει μπερδεμένοι άνθρωποι (το μυαλό μου, μου λεει όχι , καρδιά μου ναι , και ακομα δεν εχω πάρει απάντηση από το συκώτι, που λέει και το ανεκδοτο!)
Οι άγιοι με τη Χαρη του Θεού φτάναν σε αυτήν την απλότητα, κατεβάζαν το νου στην καρδια που λεει η ορολογια της εκκλησίας.
Οι φαντασιώσεις εξυπηρετούν αυτήν την σχιζοφρένια του ανθρωπου που δεν μπορει να ζήσει την πραγματικότητα. Και άλλα ζει , άλλα φαντάζεται , αλλα θέλει να ζήσει και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος.
Οι άγιοι ήταν τέλεις προσωπικότητες και όλα μέσα τους λειτουργούσαν αρμονικά. Όλα τα θέματα (ερωτα, οικογένεια, δυσκολίες σχεσεις κ.τ.λ.) τα αντιμετώπιζαν απλά, ξακαθαρα. Εμείς δυστυχώς είμαστε μπερδεμένοι και όλα γυρω μας τα μπερδεύουμε.
Πέτρο,
Αναφέρομαι στο παραπάνω σχόλιό σου με αριθμό 126:
Γράφεις,
-Αν την ώρα που είναι να κάνεις έρωτα, αντί να είσαι εκεί, δοσμένος στην πράξη και τη σχέση,
και μετά
-Την ώρα του έρωτα, κυρίαρχο λόγο παίζουν οι φαντασιώσεις. Πολύ απλά, δεν γίνεται να κάνεις οποιαδήποτε μορφής έρωτα χωρίς φαντασιώσεις;
Πώς γίνεται να είσαι εκεί όπως λες αλλά να παίζουν κυρίαρχο ρόλο οι φαντασιώσεις;
Ή είσαι ή δεν είσαι!!
Θαυμάσια, έγινα αιτία για ωραίο διάλογο..
Προτείνω ένα ακόμα λινκ ωραίας δουλειάς στο Youtube, Mondeus (λέτε από mon-deus να ξεκίνησε η ρίζα των ξένων λέξεων για το βουνό;)
http://www.youtube.com/watch?v=LJby4sLZZRM&feature=sub
και ακόμα τη χαριτωμένη animated ταινία του ελληνοαυστραλού ΚΩΝΣΤ.ΚΡΥΣΤΆΛΛΗ, MARIZA!
«Πριν από μήνες μας είχατε ενημερώσει για ένα DVD της National Geografique με τον τίτλο :The womb, που αναφερόταν στην ανάπτυξη του εμβρύου στη μήτρα. Θα ήθελα να το προμηθευτώ για να το χρησιμοποιήσω στη δουλειά μου _είμαι θεολόγος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση»
και πως θα το χρησιμοποιησετε κυρια Χανογλου; Θα αποδειξετε οτι τα παιδια τα φερνει ο πελαργ….ε…..συγνωμη….ειναι απο αλλο παραμυθι…..ο Θεος; Μια γυναικα σαν εσας που ασχολειται με το επαγγελμα αυτο τί μπορει να θελει με επιστημονικα θεματα; Τι σχεση εχει το φως και η διαφανια με το σκοταδισμο; Παραξενο.
Εκτος και αν θελετε να προσφερετε και αλλες επιλογες στα παιδια, και αλλες πληροφοριες. Αν ειναι ετσι τοτε πασο και μπραβο.
@ Άννη
Δεν καταλαβαίνω τι σε μπερδεύει.
Η σεξουαλική πράξη συμβαίνει πρωτίστως εγκεφαλικά, γιατί περιγράφει και διαδραματίζει ρόλους σχέσης. Αναγκαστικά περιλαμβάνει εσένα, τις φαντασιώσεις σου και τη σχέση σου με το πρόσωπο που συνεβρίσκεσαι.
Όπως π.χ. η συζήτηση με έναν άλλο άνθρωπο περιλαμβάνει εσένα, τις δομικές έννοιες-ιδέες που έχεις και την σχέση σου με τον συνομιλητή σου.
Ακόμα, οι φαντασιώσεις είναι το μέσο έκφρασης, το έργαλείο, αλλά και η κινητήριος δύναμη, κάτι σαν την γλώσσα. Η γλώσσα εξυπηρετεί αλλά και προωθεί τη σκέψη. Με αντίσοιχο τρόπο, οι φαντασιώσεις είναι απόλυτα συνυφασμένες με την σεξουαλικότητα.
Μην κάνεις το λάθος και τις ταυτίζεις με εξεζητημένες τάσεις ή επιθυμίες. Φαντασίωση είναι οποιαδήποτε, μικρή ή μεγάλη εικόνα ή ρόλος που έχεις για το σεξ.
Το ότι υπάρχουν οι φαντασιώσεις είναι αναγκαστικό, δεν είναι θέμα επιλογής. Αυτές αποτελούν το «λεξιλόγιό» σου και σου επιτρέπουν να εκφραστείς. Με αυτές κάνεις σεξ, χωρίς αυτές δεν μπορείς να κάνεις.
Οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας παρεμβάλλεται την ώρα εκείνη, είναι μπλοκάρισμα.
Εκτός κι αν ενταχθεί κι αυτός σε κάποιου είδους σεξουαλική φαντασίωση…
Οι δομές των φαντασιώσεων είναι καθαρά εγκεφαλικές και υποσυνείδητες, δεν διαμορφώνονται δηλαδή με δική μας επιλογή. Αν οι φαντασιώσεις δεν διαπραγματεύονται στο συνειδητό, ώστε να προβληθούν σε ρόλους και σχέσεις, βρίσκουν διέξοδο κυριαρχόντας στο υποσυνείδητο.
Επιτρέπεις στον εαυτό σου να λειτουργεί σεξουαλικά μόνο όταν το συνειδητό σου έρχεται σε αρμονία κι αποδέχεται την έκφραση των φαντασιώσεων, μετασχηματίζοντάς τες στο παρόν σου.
Αν έρχεσαι σε κόντρα με τις δομές αυτές, αν δεν τις αναγνωρίζεις και δεν τους επιτρέπεις τον μετασχηματισμό, είναι σα να οδηγάς ένα αμάξι με κλειστά μάτια. Απλά άγεσαι και φέρεσαι. Ή θα μπλοκάρεις τελείως και δε θα μπορείς να εκφράσεις κανενός είδους σεξουαλικότητα, ή θα κάνεις πράγματα που δεν τα ελέγχεις.
Μπορείς να είσαι «εκεί», μόνο αν το βάρος πέφτει σε εσένα (αποδοχή του φαντασιακού σου, από μέρους σου) και στη σχέση σου με το πρόσωπο με το οποίο συνεβρίσκεσαι.
Αν υπάρχουν και τρίτα πρόσωπα παρόντα (εννοώ στο μυαλό σου), τα οποία παρεμβάλλονται ως αξιακοί παράγοντες που εκφέρουν «λόγο» ή άποψη την ώρα εκείνη, υπαρκτά ή ανύπαρκτα, αποτελούν περισπασμούς και είναι πολύ πιθανόν πως το καλύτερο που θα μπορέσεις να κάνεις είναι να εκτελέσεις μία πράξη ψυχρή, καθ’υπόδειξη.
Τις περισσότερες φορές όταν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις, έστω και αν είναι μόνο απλές έγνοιες τις καθημερινότητας, δεν έχει νόημα η όλη φάση και δεν μπορεί να προχωρήσει.
Καθίστασαι ψυχολογικά ανίκανος, δηλαδή.
Ο καλύτερος τρόπος να είσαι εκεί, είναι πρώτα από όλα το να είσαι ΕΣΥ, και το «εσύ» περιλαμβάνει και τις φαντασιώσεις σου, την υποσυνείδητη και τελείως προσωπική «γλώσσα» σου.
Αν κάποιος καταφέρνει να περιλαμβάνει και τον πνευματικό του και να κάνει έρωτα καθ’ υπακοή, πάω πάσο. (Αυτό τώρα ποια μορφή «φυσιολογικότητας» έχει; Ποια μορφή σύνδεσης με ποια «πραγματικότητα», όπως ζητάει η αγαπητή Μαρίνα;)
Τόσα έχουμε ακούσει, αυτό θα μας χαλάσει;
@ Μαρίνα
Έχεις προβληματιστεί για την έννοια «φυσιολογικό»;
Την χρησιμοποιείς σαν να είναι δεδομένη.
Είναι όμως μια λέξη εντελώς υποκειμενική. Και ιστορικά/κοινωνικά αλλά και προσωπικά.
Στη θρησκευτική κοσμοαντίληψη, έχουμε την απαίτηση όλες οι έννοιες να είναι δεδομένες και αμετάβλητες.
Όμως αν το ψάξεις, η έννοια της «φυσιολογικότητας» δεν είναι ούτε εκεί δεδομένη και αμετάβλητη.
Έχω γράψει μια μεγάλη ανάλυση για την έννοια «φυσιολογικό», αν σε ενδιαφέρει στην ποστάρω.
Εγώ θα πρότεινα να αποφεύγεις την χρήση της γιατί δεν λειτουργεί και δεν συνεργάζεται. Αν δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η συγχρονικότητά της, (τι θεωρείται φυσιολογικό στην σύγχρονη κοινωνία, σε ποια ομάδα πληθυσμού, μέσα σε ποιο πλαίσιο περιστάσεων) τότε δεν προσφέρει τίποτα. Η «φυσιολογικότητα» δεν είναι δεκάλογος κανόνων ούτε συνταγή.
Όσο για την έννοια «φαντασιώσεις» την μπερδεύεις με άλλη έννοια.
Όπως το περιγράφεις, αναφέρεσαι μάλλον σε ιδεοληψία ή στρεβλή σχέση με την «πραγματικότητα».
Παραδείγματος χάριν, φαντασίωση με τον τρόπο που το εννοείς εσύ, είναι η ιδέα που έχεις για το τι είναι άγιος, πως λειτουργεί, κλπ.
Αυτές οι φαντασιώσεις πράγματι όπως λες, «εξυπηρετούν αυτήν την σχιζοφρένια του ανθρωπου που δεν μπορει να ζήσει την πραγματικότητα. Και άλλα ζει , άλλα φαντάζεται , αλλα θέλει να ζήσει και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος.»
Περιγράφεις δηλαδή έναν άνθρωπο που το υπερεγώ του βρίσκεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητά του.
Δεν δέχεται την πραγματικότητά του και δημιουργεί στο φαντασιακό του μια τάξη πραγμάτων στην οποία ικανοποιούνται αυτά που δεν ικανοποιούνται στην πραγματικότητά του.
Σε γενικές γραμμές περιγράφεις έναν πιστό.
Η φαντασίωση με αυτή την έννοια, διαστρέφει την αντίληψη της πραγματικότητας και την ορίζει εκτός πραγματικότητας του υποκειμένου.
Από την άλλη πλευρά, η φαντασίωση με την έννοια που χρησιμοποιώ εγώ (όρος που έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητα), είναι δομή που προβάλλει την πραγματικότητα του υποκειμένου.
Την εξυπηρετεί και δίνει ευκαιρία διαπραγμάτευσης σχέσεων.
Είναι εργαλείο έκφρασης, όπως η γλώσσα, μόνο που είναι ακόμα πιο κοντά στην πραγματικότητα του προσώπου από ότι είναι η γλώσσα, γιατί εν πολλοίς προσανατολίζεται από το υποσυνείδητο.
Πραγματικότητα και φυσικότητα: Κοινωνιολογικοί-Φιλοσοφικοί όροι
Φαντασίωση:Ψυχολογικός όρος
Το θέμα είναι, θέλουμε να πούμε μια από τα ίδια, αναλυκλώνοντας στερεότυπα ή θέλουμε να δούμε λίγο παραπέρα;
Υ.Γ.
Με ρωτάς:
«Δεν έχω καταλάβει Πετρο σου άρεσε που είσασταν πολύτεκνοι;»
Δυστυχώ δεν κατάλαβες τίποτα από όσα είπα. Δεν αναφέρθηκα στο αν η πολυτεκνία είναι καλό ή κακό, έκανα ολόκληρη ανάλυση για το ότι δεν πρέπει να είναι επιβαλλόμενη ηθικά ή με οποιονδήποτε τρόπο να προτρέπουμε σε πολυτεκνία. Μην τα ξανααναλύσω, διάβασε τι και γιατί το έγραψα.
Η ανάλυση δεν εξαντλείται στο τι έζησα μέσα στην οικογένειά μου, αλλά προχωράει και στο τι είδα σε άλλες οικογένειες, όπως και στο ποια είναι η συσσωρευμένη κοινωνιολογική εμπειρία.
Αν εγώ πέρασα υπέροχα χρόνια μέσα στην πολύτεκνη οικογένειά μου, θα είναι ένα κίνητρο να κάνω κι εγώ πολύτεκνη οικογένεια. Αυτό και μόνο. Ούτε όμως θα μου εξασφαλίζει πως η οικογένειά μου θα πετύχει το ίδιο, ούτε εξασφαλίζει το ότι οι άλλες πολύτεκνες οικογένειες πετυχαίνουν.
Είναι θέμα προσώπων, όχι συνταγής.
(Τελικά τα ξαναείπα…)
@ Ιωάννη
Ποιος από όλους τους «πνευματικούς νόμους» είναι αυτός που υπάρχει; Ωστέ να «ανυπάρξουμε» τους άλλους «πνευματικούς νόμους», δηλαδή. Μην τα αφήνουμε έτσι…
Το θέλημα του Θεού (ή της Θεάς, ή του Θείου, μην το κάνουμε τόσο ανδρομορφικό το θέμα), να το δεχτείς και να το παραδεχτείς. Κανένα πρόβλημα.
Όπως το φαντάζεσαι.
Απλά να ξέρουμε πως είναι θέμα φαντασίας.
Κι επιπλέον να μην επιτρέπουμε να μας το επιβάλλουν άλλοι όπως το φαντάζονται ή όπως τους εξυπηρετεί.
Γράφεις:
«Όμως μη έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε δικαιωμένοι για της επλογές μας.»
Τι άλλο μας δικαιώνει, πέρα από τις επιλογές μας; Ακόμα κι αν μου πεις πως θα σε δικαιώσει-λυτρώσει-θεραπεύσει το Θείο, αναφέρεσαι και πάλι σε κάτι που εσύ επέλεξες και σε κάτι που εσύ φαντάστηκες.
Μήπως θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε λίγο πιο σταθερό υπόβαθρο αν θέλουμε ένας συλλογισμός να έχει οποιαδήποτε μορφής συνοχή, πέρα από τη συνοχή που παρέχει η απόλυτη αυθαιρεσία;
Τότε είναι που κάνεις ακριβώς «του κεφαλιού σου» και χρειάζεσαι πολύ εγωισμό και ύβρη όχι μόνο για να μην το δεις αλλά και να συνεχίσεις να το ονομάζεις «θέλημα του Θεού».
Ξέρω εγώ… Δεν σου απαγορεύω να παίξεις. Τόσοι παίζουν με αυτό, ούτως ή άλλως.
(Ίσως παρεξηγήσεις τώρα τον τρόπο μου. Έχω όμως συναντήσει τόσα πράγματα, και σε αυτό το ιστολόγιο, που χωράνε κάτω από την έννοια «το θέλημα του Θεού», που αισθάνομαι την ανάγκη να το αποσυμφορίσω λιγάκι. Ε, άστε τον επιτέλους να πει μόνος του τι θέλει, όταν το θέλει και σε όποιον το θέλει. Μπας και ακούσετε καλύτερα, αν όχι τι σας λέει αυτός, τουλάχιστον τι σας λένε οι συνάνθρωποί σας.)
@ odi
Έλα βρε που ήταν κι επίθεση.
Χιούμορ ήταν, απέναντι στην επίθεση που έχει δεχτεί το σεξ από τον χριστιανισμό. Να διακρίνουμε τι είναι επίθεση και τι όχι.
Δεν πρωτοτύπησα σε αυτό.
Επίσης, όταν αναφέρομαι σε στρεβλές καταστάσεις της κοινωνίας μας και τις συνδέω με τον χριστιανισμό, δεν κάνω επίθεση στους χριστιανούς. Καμία σχέση. Αναλύω κοινωνικές καταστάσεις αιώνων στις οποίες όλοι μας μετάχουμε.
Αν κάποιοι το παίρνουν ως προσωπική επίθεση, θέλουν και το παίρνουν.
Είναι σα να σχολιάζω την περίοδο του κομμουνισμού στη Ρωσία και να μου λένε οι εδώ κομμουνιστές ότι τους επιτίθεμαι επί προσωπικού. Και να πεταχτεί κάποιος και να μου πει:
«diladi ti kaneis? Anaferese genika kai aorista se olous tous κομμουνιστές (αλλαγή αντί του «χριστιανούς»)! O Kathenas apo emas kouvalaei ta 4yxologika tou, ta farisaika tou , ta lathi tou, an8rwpoi eimaste, ligoi einai avtoi pou ta 3eperasan…»
Αυτό ήταν το σημείο που θεωρείς ότι γενικολόγώ διαρκώς;
Πες μου, θέλεις να δώσουμε αυτή τη δικαιολογία σε όλα τα συστήματα;
Γίνεται να τα ξεκαθαρίσουμε τα πραματάκια και να μην το παίρνουμε προσωπικά;
Τις έχουμε διαστρέψει τελείως τις έννοιες και τις διαδικασίες…
Η δική σου επιθεσούλα όμως, ήτανε επιθεσούλα και μάλιστα πολύ προσωπική. Σε εμένα αναφερότανε, προσωπικά. Αν αρχίσεις να τα ξεκαθαρίζεις αυτά, τότε δε θα υπάρχουν παρεξηγήσεις.
Ντόμπρα λόγια, χωρίς συγνώμες και «χριστιανικά» τερτίπια…
Παραλλάζω τα λόγια σου:
(τα δικά μου σε ελληνικά, τα δικά σου σε γκρίκλις)
Όντι , exoume ena plouto , pou onomazete ανθρώπινη πνευματικότητα. Min sigxizeis ton arostimeno ανθρωπο me thn πολιτισμό, aloste ο πολιτισμός einai h therapia sthn arwstia….
Με αγάπη
Πέτρο,
Γράφεις:
-Η σεξουαλική πράξη συμβαίνει πρωτίστως εγκεφαλικά, γιατί περιγράφει και διαδραματίζει ρόλους σχέσης. Αναγκαστικά περιλαμβάνει εσένα, τις φαντασιώσεις σου και τη σχέση σου με το πρόσωπο που συνεβρίσκεσαι.
Δεν συμφωνώ..Δηλαδή στη σεξουαλική συνεύρεση μαζί μου εκείνη τη στιγμή είναι οι φαντασιώσεις μου και η σχέση μου με τον άνθρωπό μου;
Συγνώμη αυτό δεν είναι άκρως εγωιστικό;Ο άνθρωπός μου τι ρόλο παίζει;
Είναι το αντικείμενο επλήρωσης των φαντασιώσεών μου;
Με τον τρόπο που διατυπώνεται,έτσι το εκλαμβάνω.
– Το ότι υπάρχουν οι φαντασιώσεις είναι αναγκαστικό, δεν είναι θέμα επιλογής.
Και πάλι θα διαφωνήσω.Δεν είναι αναγκαστικό, για κάθε άνθρωπο.Για μένα τουλαχιστον δεν είναι.
Φαντασιώσεις μπορεί να έχει ο καθένας-και δεν υπάρχει περιορισμός ή σωστό ή λάθος σ’αυτές (αυτό όμως δεν είναι το θέμα αυτή τη στιγμή) αλλά τη στιγμή που συνευρίσκεσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς,που σε γεμίζει τότε δε χρειάζεται εκείνη τη στιγμή ,δεν έχεις ανάγκη καμία φαντασίωση,γιατί πολύ απλά εκείνη τη στιγμή ζεις την πραγματικότητα και καμία φαντασίωση δεν μπορεί να την πλησιάσει.Μιλώ όμως για συνεύρεση ερωτευμένων.
Αν η πράξη γίνεται μόνο για σαρκική ικανοποίηση,τότε ναι ίσως να έχεις δίκαιο,αλλά στην περίπτωση αυτή δε μπορώ να πάρω θεση.
@ Άννη,
η φαντασίωση ότι είσαι μαζί με το σύντροφό σου, ότι έχεις το συγκεκριμένο ρόλο, ότι τον αισθάνεσαι προστατευτικό ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ότι είναι αυτός μοναδικός για εσένα, αυτό είναι που σε κάνει να είσαι παρούσα στην πράξη, να είσαι εσύ και να μην χρησιμοποιείς τον άλλο εγωϊστικά. Αυτό είναι η φαντασίωσή σου.
Αν έχεις μαλώσει με τον σύντροφό σου, αν διαπιστώσεις μικρές «ασυνέπειες» στην επαφή σας, εσύ τις ολοκληρώνεις μέσα από την φαντασίωσή σου. Η φαντασίωση είναι και η πυξίδα που προσανατολίζει τις επιθυμίες μας, αλλά και το φίλτρο που απομακρύνει τις ασύμφωνες λεπτομέρειες και χρωματίζει, εκφράζει, αυτό που γίνεται.
Την ώρα του σεξ, αλλά και σε όλες τις διαπροσωπικές μας επαφές, παίζουμε ένα ρόλο, δραματοποιούμε ένα σενάριο.
Αυτό γίνεται υποσυνείδητα και δεν είναι επιλογή μας. Επιλογή μας είναι απλά να καταλάβουμε ότι το παίζουμε και να το παρακολουθήσουμε.
Αν δεν είσαι καλά ενημερωμένη, δεν μπορείς να κατανοήσεις τις λεπτές αποχρώσεις αυτού που σου λέω και νομίζεις πως κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο με ακραίο τρόπο.
Όταν όμως μιλάμε για φαντασιώσεις δεν εννοούμε ολόκληρα χολιγουντιανά σκηνικά, εξεζητημένες πρακτικές ή ακραία σενάρια. Αναφερόμαστε πρωτίστως στο τι «δραματοποιείς», τι ζεις εκείνη τη στιγμή. Όλα τα μικρά απλά και αυτονόητα πράγματα, οι σκέψεις, οι αντιδράσεις, η επιθυμία, η διάθεση να κάνεις κάτι ή αν μην το κάνεις, η ανατροφοδότηση από τον σύντροφό σου και το πώς θα την επιτρέψεις, πώς θα την ερμηνεύσεις, πώς θα την δεχτείς, σχετίζονται με τις φαντασιώσεις σου, με τον ρόλο που δραματοποιείς.
Εννοείται πως ο ρόλος αυτός δραματοποιείται στα πλαίσια μιας σχέσης, μιας διαπροσωπικής επαφής. Αυτό είναι που τον κάνει να ξεφέυγει από τα όρια του αυτισμού.
Το πρόσωπο που είναι μαζί σου, είναι ο σύμπληρωματικός ρόλος.
Δεν μπορείς να είσαι με τον οποιονδήποτε και να κάνεις το οτιδήποτε. Το με ποιόν είσαι και το τι κάνεις, ορίζεται από τον ρόλο που σου υποβάλλει η υποσυνείδητη φαντασίωση. Έχεις επιλέξει ένα σύντορφο με βάση κριτήρια συμπεριφοράς που να ταιριάζουν στο δικό σου ρόλο.
Το τι γίνεται όμως μεταξύ μας, είναι κάτι που το βιώνει ο καθένας υποκειμενικά.
Το να αναγνωρίσεις ποιές είναι οι μικρές φαντασιώσεις σου και το ποιο ρόλο δραματοποιείς μέσα στη σχέση, δεν είναι αυτονόητο. Ούτε εύκολο. Στο βαθμό που έχεις έρθει σε επαφή με τον εαυτό σου και έχεις αποδεχτεί τις φαντασιώσεις σου, μπορείς πράγματι να είσαι ειλικρινής και συνεπής, τόσο απέναντι στον εαυτό σου, όσο και απέναντι στο σύντροφό σου.
Σε άλλη περίπτωση θα κάνεις (ή δεν θα μπορείς να κάνεις) και θα νιώθεις πράγματα που δε θα μπορείς να ερμηνεύσεις η να ελέγξεις.
Ένιγουέι, ο στόχος μου δεν ήταν να σε πείσω για το τι είναι φαντασιώσεις και πώς λειτουργούν. Αν ενδιαφέρεσαι μπορείς να ενημερωθείς και να το ψάξεις περισσότερο μόνη σου.
Το σημαντικό που ήθελα να τονίσω από την αρχή, είναι πως κατά τη γνώμη μου η ερωτική σχέση (που είναι από τα πιο σημαντικά τμήματα της ζωής μας) δεν πρέπει να τίθεται υπό κριτική ή αξιολόγηση ή να κατευθύνεται από τρίτα πρόσωπα. Η «παρουσία» του πνευματικού με τις υποδείξεις και τις κατευθύνσεις του, όπως και η απόψεις του τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται, τι γίνεται και για ποιο σκοπό γίνεται, είναι κάτι που αποπροσανατολίζει. Με τον πιο απαλό χαρακτηρισμό που θα μπορούσα να διαθέσω.
Αν ενημερωθείς για θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, θα δεις πως ποτέ η κατεύθυνση δεν είναι αξιολογητική, ουσιοκρατική (να ορίζει δηλαδή το τι είναι τι, το πώς και γιατί πρέπει να γίνεται τι κ.λπ.), απλά ενημερώνει για λειτουργικά θέματα σχέσεων. Ενημερώνει για το πώς λειτουργεί η επιθυμία, ο έρωτας, η δέσμευση, η δοτικότητα, η φαντασίωση, οι ρόλοι κ.πλ. Ώστε να μπορείς να καταλαβαίνεις τι σου γίνεται.
Ακόμα και στην περίπτωση που αναφέρεις στο τέλος, να γίνεται η συνεύρεση μόνο για «σαρκική» ικανοποίηση, θα ήθελα να σχολιάσω τα δομικά λάθη που περιλαμβάνει αυτή η τοποθέτηση:
Δεν μπορεί να υπάρχει καθαρά σαρκική ικανοποίηση. Ο εγκέφαλος ικανοποιείται και πάλι. Ρόλο διαδραματίζεις και πάλι, επαφή κάποιου είδους ψάχνεις να βρεις, απλά ίσως δεν το ξέρεις.
Υπάρχει ισχυρότατη πιθανότητα (να μην πω βεβαιότητα), η επαφή ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους να είναι πολύ πιο «αυτιστική», να είναι δηλαδή ο καθένας τόσο εγκλωβισμένος στον κόσμο του και να θεωρεί πως η υποκειμενική του αντίληψη είναι η ίδια η αντικειμενική πραγματικότητα.
Και από την άλλη, υπάρχει η περίπτωση αυτό που εσύ ονομάζεις καθαρά «σαρκική ικανοποίηση», να είναι πολύ λιγότερο εγωϊστική και χρηστική προς το άλλο πρόσωπο, να σέβεται πολύ περισσότερο τους ρόλους που διαδραματίζονται και την ανάγκη για την οποία αυτοί οι δύο άνθρωποι βρέθηκαν μαζί.
Σας Ευχαριστώ εκ βάθους καρδιάς, υπάρχει τελικά Ελπίδα….μέσα στη ερημια της βαβέλ του διαδυκτίου μια πραγματική πνευματική όαση που μπορει ο κάθε διψασμένος να «ρουφήξει» απο το ζωηφορο υδωρ του Πνεύματος….
Καλή δυναμη και καλο κουραγιο..
Ευλογημένα Χριστούγεννα
Kalhspera kai kalh Xronia se olous,
xreiazome pliroforeies gia to pou kai pos
mporei kaneis na ektelesei to Leitourgima tou
Ieromenou, Klhrikou.
Endiaferomai prosopika kai tha eimoun
eugnomon gia sxetikes plirofories.
Me tis kaliteres euxes
Andreas
Πετρο,
φυσιολογικός είναι ο ελευθερος άνθρωπος , γεμάτος αγάπη.
http://www.youtube.com/watch?v=SZLaZyMpfUI&feature=player_embedded
Τι γνώμη έχετε, παιδιά θαύματα ή παιδιά θύματα;
πηγή: Η καλύβα του παππού
Ίσως να σας ενδιαφέρει αυτό:
http://www.meta-parrisias.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=480:2010-01-15-09-01-21&catid=63:2010-01-15-09-27-20&Itemid=115
Με αυτή την Ευρώπη μας έμπλεξαν άσχημα…
Αργά ή γρήγορα θα ξεπεράσουμε (και οφείλουμε να ξεπεράσουμε) οποιαδήποτε διαπλοκή εκκλησίας-κράτους.
Η κατήχηση είναι υπόθεση της οικογένειας και της ενορίας, όχι του κράτους.
Σε οποιοδήποτε κράτος και κάτω από οποιαδήποτε σύνθεση πληθυσμού.
Το «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεό» δεν ειπώθηκε μόνο για τότε που η πλειοψηφία ήταν εθνικοί, δεν ήταν δηλαδή εκκλησιαστικό επιχείρημα διπλωματικής απόχρωσης, και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το αγνοούμε από τότε που πήρε ο χριστιανισμός την εξουσία (εδώ και 1700 χρόνια δηλαδή).
Έχει διαχρονική θεολογική αξία (υποτίθεται…).
Η κρατικα παρεχόμενη εκπαίδευση οφείλει να είναι ουδέτερη θρησκευτικά.
Ας εμπιστευθούμε επιτέλους τα κατά τόπους κατηχητικά και τους ιερείς, για την θρησκευτική συμμόρφωση των παιδιών μας.
Τόσο πολύ μας τρομάζουν;
ενδιαφέρον λινκ
http://pakapodistrias.blogspot.com/2010/01/germiston.html
Germiston Noτίου Αφρικής
@Πέτρος
Ποιος σου τα είπε όλα αυτά ?
Η Εκκλησία οφείλει να έχει διαπλοκή με το κράτος.
Η κατήχηση είναι υπόθεση του κράτους.
Και μάλιστα όλα αυτά ακριβώς επειδή «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεό» !
χεχεχε!
Πετυχημένο αλλά πικρό χιούμορ 😀
Αντικατοπτρίζει όντως την «διαστραμένη» μας αντίληψη για αυτά τα θέματα…
@Πέτρος
Δεν είναι χιούμορ ούτε διαστροφή. Είναι η αλήθεια.
Οι ψυχές ανήκουν στο Θεό και όχι στο κράτος. Οφείλει επομένως το κράτος να τις οδηγήσει σε αυτόν. Αν αρνείται κατηγορηματικά να το κάνει και επιδιώκει το ακριβώς αντίθετο (όπως στην περίπτωσή μας), τότε η Εκκλησία ΟΦΕΙΛΕΙ να έχει διαπλοκή με το κράτος και να κάνει παρεμβάσεις πάνω του.-
Θεωρώ επίσης ότι η εκκλησιαστικοί αντιπρόσωποι επί Χριστοδούλου (γιατί σήμερα οι περισσότεροι βρίσκονται κάτω από χειμερία νάρκη την οποία μάλλον επιβάλλει ο κ. Ιερόνυμος) δεν είχαν μεγαλύτερη διαπλοκή από αυτήν που είχε ο Χριστός με τους άρχοντες.
Είμαι ακόμα βέβαιος ότι θα είχες και εσύ την ίδια αντίληψη αν δεν είχες υποστεί πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση.
Αντίο.