Δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας γάμου

Ένα ακόμα εξαιρετικό κείμενο από την Σαλογραία – http://salograia.blogspot.com


Από κάτι διαβάσματα, πρωτοέμαθα για την ψυχιατρική έννοια της αντίστασης.

Τι ήταν η αντίσταση κατά τους ψυχίατρους;

Μια άμυνα του <<εγώ>>, του ψυχαναλυόμενου πελάτη.

Μια άρνηση του πελάτη, να δεχτεί την άποψη του ψυχοθεραπευτή, για κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του-το θέτω απλοϊκά.

Σίγουρα, όσο πιο πολλές αντιστάσεις έχει ο ψυχοθεραπευόμενος, τόσο πιο δύσκολο καθίσταται και μακροχρόνιο, το έργο της ψυχοθεραπείας.

Στη συνέχεια κατάλαβα ότι η αντίσταση, ξεφυτρώνει σαν ραπανάκι, στον κήπο, της κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας και σχέσης.

Αυτή την αντίσταση, στα μοναστήρια τη λένε <<θέλημα>>.
Ο μοναχός που αντιστέκεται στις εν Κυρίω, επιταγές του γέροντά του, ονομάζεται <<θεληματάρης>> και όπως δείχνει η εμπειρία, με τον τρόπο αυτό, δυσκολεύει φοβερά, της πνευματικής προκοπής του, το έργο…

Για να μην πολυλογώ, κατάλαβα οτι τελικά, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αντιστέκεται σε ένα άλλο άνθρωπο, φίλο, συνεργάτη, ηγούμενο, σύζυγο, γονιό, δάσκαλο, προιστάμενο.

Βέβαια εκεί που γίνεται ο χαμός με τις αντιστάσεις σήμερα, είναι ο χώρος του γάμου.

Εκεί, στο χώρο του γάμου, τώρα με την κοινωνική-οικονομική απελευθέρωση των γυναικών, κάθε τόσο συμβαίνει το μεγάλο το μπάχαλο.

Μα πώς μεταμορφώνονται έτσι οι γλυκές- κάποτε χαμηλοβλεπούσες- κοπέλες;

Στην αρχή, μέχρι να το πιάσουμε στον ιστό μας το παλικάρι, τις κάνουμε τις πιρουέτες στο ένα νύχι.
Μετά, άμα χορέψουμε τον Ησαία, έρθουνε και δυο κουτσουβελάκια, ποιος την είδε την κυρία και δεν την φοβήθηκε!

Ναααα! μια γλώσσα δέκα μέτρα, για τα δικαιώματά της, για το σόι του, για τα μύρια όσα, Θεέ μου φύλαγε!

Μετά λένε, έχει προβλήματα ο γάμος.

– Εμ βέβαια και έχει μανδάμ!

Διατί, όμως, σε ερωτώ, δεν είχε προβλήματα ο γάμος της πεθεράς μου, που ήτανε και πανέμορφη και μορφωμένη και εργαζόμενη σκληρά κάτι 15ωρα και είχε παντρευτεί με έναν ελαφρώς αγριανθρωπάκο, εκ πρώτης όψεως;

Διότι η πεθερά μου

(στα άγια η ψυχούλα της, από το πολύ αρχικό βρίσε βρίσε, την αγάπησα τελικά αυτή τη γυναίκα)

όλο με γλύκες και σιρόπια, τον πήγαινε:

– Ναι, Γιώργο μου, ό,τι πεις εσύ Γιώργο μου,

-Δεν ξέρω εγώ, ο Γιώργος ξέρει!

(το έλεγε ντροπαλά και πάντα με χαμόγελο ενώ αυτή κι αν ήξερε…
αυτό πια σλόγκαν ήτανε στο σπίτι, το λέγαμε όλοι και χαχανίζαμε)

και άντε μετά από αυτά, το θηρίο-ο Γιώργος, να γρούξει!

Δεν έγρουζε!

-Διατί;

Διότι η πεθερά μου, εκτός από γάτα με πέταλα, ήταν -επί της ουσίας- γυναίκα με βαθύτατη

χριστιανική συνείδηση.

Ιεραρχούσε τα πράγματα κατά τις επιταγές του Αποστόλου και έκανε ενσυνείδητα
(από σοφία και όχι από αδυναμία) υπακοή στον άντρα της.

Δηλαδή;

Τι θα πεί υπακοή μέσα στο γάμο;

Θα πεί, ακύρωνε το προσωπικό της θέλημα, και του έδινε το οφειλόμενο προβάδισμα (διότι ο άνδρας, χρυσούλι μου, είναι η κεφαλή της γυναικός -η γυναίκα αποτελεί το λαιμό, θυμάσαι τη σχετική ατάκα;)

Θα πεί ακύρωνε τις προσωπικές της, εγωκεντρικές αντιστάσεις και τάσεις, για χάρη της ομόνοιας στην οικογένεια και για χάρη της αγάπης -κυρίως-που είχε στο Γιώργο της.

Με την υπακοή της, πετύχαινε την ενότητα του προσώπου της, την ενότητα του γάμου της, την ενότητα τής οικογένειά της, τηρώντας την τάξη της Εκκλησίας.

Διότι ο χριστιανικός γάμος είναι ως εις Χριστόν και εις Ἐκκλησίαν, που γράφει ο Απόστολος.
Η πεθερά μου υπάκουε τον άντρα της όπως η Εκκλησία υπακούει στο Χριστό.

Ήταν ο Γιώργος της, του βίου της, όλου, ο πρώτος και έσχατος έρωτας.

Και ο Γιώργος, απο ελαφρώς θηριώδης, μετατρεπόταν σε αγαθότατο πιτσουνάκι που κούρνιαζε κάτω από τις τρυφερές φτερούγες τις πεθεράς μου και γαλήνευε, και θυσιαζόταν με τη σειρά του για κείνη και τα τρία παιδιά τους.

Και ο Γιώργος την υπεραγαπούσε για τον άψογο- επι δεκαετίες- τρόπο της.

Και όταν έφυγε πρώτη εκείνη από τούτο τον προσωρινό κόσμο, ήταν αληθινά, σαν να έχασε η ζωή του, το αστέρι της.

Και ακολούθησε.

Εγώ τη μάνα μου την αγαπώ, αλλά θα το κάνω και τραγουδάκι αν επιθυμείς , λατρεμένο μου, με τέτοιο στίχο:

<<Τη μάνα μου την αγαπώ,ώπαααα! την πεθερά καλύτερααααα!>>

-Την πεθερά καλύτερα;

Για Όνομααα!

– Ναι! Και ξέρεις γιατί καλύτερα;

Διότι πέτυχε τον άθλο μιας ζεστής, δεμένης οικογένειας!

Έδινε εκείνη το παράδειγμα της θυσίας και ακολουθούσαν οι άλλοι, επειδή η γυναίκα, ως σύντροφος, ως μάνα, είναι στο σπίτι, η κινητήρια η δύναμη, το λέει και κάποιος σπουδαίος, Ρώσος θεολόγος, διανοούμενος:

-Στην Εδέμ, ο διάβολος, πείραξε πρώτη την Εύα, διότι ὴξερε:άν έπεφτε η Εύα στην παγίδα του, ο Αδάμ, απλώς θα ακολουθούσε.

Επειδή η γυναίκα συνιστά το ισχυρότερο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.

Γι αυτό και αργότερα με το ύψος και το βάθος και τη λάμψη μιας άλλης γυναίκας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, σαρκώθηκε εν Αγίω Πνεύματι, στην άχραντη σάρκα της, ο Υιός και Λόγος του Θεού, που ανέπλασε την ανθρώπινη Φύση και άνοιξε με τη Θεία Του Ανάσταση τις πύλες της Αιώνιας
Ζωής, για των θνητών το γένος.

Η πεθερά μου, δεν χρειάστηκε ποτέ της, ψυχίατρο ή ψυχολόγο, ή κοινωνικό λειτουργό διότι την εγωκεντρική την αντίστασή της, στο Ονομα του Χριστού, την είχε μετουσιώσει σε καστανόχωμα και πάνω της φύτεψε, ευωδιαστά -προσφοράς και διακονίας ακάματης- <<μανουσάκια, μανουσάκιααααα!>> που λέει και το δημοτικόν άσμα…

Θαυμαστό, το παράδειγμα που μας άφησε.

Να έχουμε την ευχή της.

Στα άγια η ψυχούλα της!

Θα λάβει το μεγάλο μισθό της προσφοράς της, εν τη Φοβερά ημέρα της Κρίσεως!

Πηγή: Σαλογραία – http://salograia.blogspot.com (η πεθερά μου και η έλλειψη αντίστασης)

17 σκέψεις σχετικά με το “Δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας γάμου

  • Φεβρουάριος 21, 2010, 10:01 μμ
    Permalink

    Να ενημερώσω το φιλοθέαμον κοινόν, ότι ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ, στο μπλογκάκι μου ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΓΡΑΦΩ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΕΚΚΟΠΗ ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΙΗΣΟΥ ΤΩ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ…

    Ήταν γυναίκα με ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ…
    Ας ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΓΙΑ Η ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΗΣ..
    Ας ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΗΣ, οι λώλες…

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 22, 2010, 8:16 μμ
    Permalink

    το προβλημα σεβαστή μου γραία με τις πεθερές είναι ότι εκτός από το δικό τους θέλημα , θέλουν να κόψουν και το θέλημα της νύφης

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 22, 2010, 9:11 μμ
    Permalink

    Πολύ καλό το άρθρο, όντως παλιά παραδοσιακή ταπεινή ξεχασμένη συνταγή επιτυχίας αλλά γράψτε κι ένα ακόμα με δυο τρεις παραγράφους για τις προσπάθειες και τις υποχωρήσεις που πρέπει να κάνουν οι άντρες από μεριά τους… Εδώ μοιάζει να έκανε πάντα υποχωρήσεις η πεθερά σας…

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 22, 2010, 11:27 μμ
    Permalink

    KALISPERA….
    THELEI POLY TAPEINWSH GIA NA MHN MILAME/ANTIDRAME OTAN MAS TAPEINWNOUN,KAI OI ANTRES__+OI PETHERES!!!!!
    KALH ANASTASH…………………

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 23, 2010, 12:38 μμ
    Permalink

    ANONYMOYS
    SXETIKA ME AYTO EGRAPSES STO KERASMA
    DIAFWNW-=DHLADH=XWRIS OIKOGENEIA ZEIS……………..DYSKOLA
    ALLA ZEIS….KATI KSERW….
    XWRIS THEO DEN ZEIS!!!! APLA YPARXEIS!!!
    SYGXWRA ME+
    KALH ANASTASH

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 23, 2010, 5:49 μμ
    Permalink

    Μαρίνα σωστή η παρατήρησή σου…
    Σε αυτή την περίπτωση, την κρατάς διακριτικά όσο μπορείς πιο μακριά σου την καλη πεθερούλα, όπως κράταγε ευγενικά μακριά και η πεθερά μου, τη δική της πεθερά…
    ……………………….
    Τους άνδρες, άν δεν τους διδάξει ο πατέρας τους, πώς να φέρονται στις γυναίκες τους, είναι δύσκολο να τους φέρει σε θεογνωσία η έρμη η γυναίκα, εκτός και …έχουν μεγάλο ζήλο για τη σωτηρία της ψυχής τους …πράγμα πολύ σπάνιο στην π ρ ά ξ η.
    Στα λόγια όλοι είναι εύκολοι, όσο δεν τους πάς αντίθετα με το θέλημά τους…
    Τελεία και παύλα:
    Τις οικογένειες, τις συντηρούν κ υ ρ ί ω ς οι γυναίκες..αυτό πρέπει η κάθε πιστή σύζυγος να το θυμάται…

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 24, 2010, 1:11 πμ
    Permalink

    όμορφο κείμενο… προς σκέψη ανδρών και γυναικών!

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 10, 2010, 10:06 πμ
    Permalink

    Πιστευω οτι ο λογος που τα παιδια μας εχουν παψει να εχουν το σεβασμο προς τους γονεις και κατα επεκταση στο κοινωνικο περιβαλλον τους, βρισκεται στη συμπεριφορα του ζευγαριου.
    Οταν οι γυναικες βγαζουν με την πρωτη ευκαιρια, ολη την αντιδραση της και μιλαει χωρις συνεση αλλα με αυθαδεια στο συζυγο και μαλιστα μπροστα στα παιδια…
    Αλλωστε, ο ανδρας θελει πολιτικη και αθελα μας οι γυναικες το εφαρμοζουμε, ποσο μαλλον ευλογημενο ειναι αυτο οταν πραγματοποιειται συνειδητα…
    Αλλα οταν περισσευει ο εγωισμος…
    Ε, μετα τι παραδειγμα θα εχει το παιδακι και πως θα αντιδρασει και αυτο απεναντι σε μια παρομοια κατασταση!

    Νομιζω οτι πλεον αυτη ειναι η αιτια που ο σεβασμος εχει εκλειψει απο τα παιδια, μηπως τον εχουν βιωσει; Αν δουν βια θα την αναπαραγουν, αν βιωσουν ηρεμια και ευλογια αυτο θα εμφυτευτει και στην ψυχουλα τους και αυτο θα αντανακλα προς το περιβαλλον τους.

    Η παραπανω πεθερα, εκανε το μεγαλυτερο δωρο στον εαυτο της καταρχην γιατι βιωνε την ηρεμια μεσα της και την ευλογια, στον ανδρα της που τον κερδισε με τον τροπο της και στα παιδια της με την ηρεμια και το παραδειγμα που προσφερε…

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 10, 2010, 10:12 πμ
    Permalink

    AMA MILAS MONH SOU KAI DEN KANEIS DIALOGO-GRAPSE ENA VIVLIO MANDAM AERAS KOPANISTOS!
    A KAI VERY MERRY KRISTMASS-
    EYLOGHSON
    ALLAXES THEMA-

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 10, 2010, 10:14 πμ
    Permalink

    GIATI DEN AGAPANE PIA OI ANTHRWPOI??
    -DIOTI EXOYN EGWISMO.DIOTI THELOYN NA IKANOPOIOYN TA PA8H TOYS……………………..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 26, 2011, 12:50 μμ
    Permalink

    Για να πετύχει ένας γάμος χρειάζεται αγάπη από τον άνδρα προς τη γυναίκα και το αντίστροφο.

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 3, 2011, 12:48 πμ
    Permalink

    Όταν οι άνθρωποι παντρεύονται πρέπει να είναι ερωτευμένοι. Άν είναι έστω τα πρώτα χρόνια, δεν φθάνουν σε μεγάλες ασχήμιες. Κάποιες φορές.

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 5, 2011, 10:37 μμ
    Permalink

    » Οι άντρες θέλουν πολιτική-διπλωματία-τρόπο-είναι το κεφάλι που εμείς το στρέφουμε όπου θέλουμε κτλ κτλ»

    Τ’ ακούω αυτά από πολλές γυναίκες και φρίττω!! Τι είναι δλδ οι άντρες; Μωρά προς καθοδήγηση; Πώς μπορείς να σέβεσαι έναν άνθρωπο δίπλα σου όταν τον χειρίζεσαι έτσι; Τι να το κάνεις ένα τέτοιο χαιβάνι; Να το παίζεις κυρία του κυρίου;

    Και μην ακούσω γενικεύσεις του τύπου » έτσι είναι οι άντρες». Με το που άρχισα να ταξιδεύω και να ανοίγει λίγο ο κόσμος μου, είδα ότι έτσι είναι οι Έλληνες (κάποιοι, μια σεβαστή πλειοψηφία), όχι όλοι.

    Θαυμάζω την πεθερά σου Σαλογραία. Ομολογώ ότι για να κάνω εγώ κάτι τέτοιο θα πρέπει ΠΟΛΥ ν’ αγαπάω τον άντρα μου. Κι όσο για το αν αυτό είναι παλιά «καλή» συνταγή, διατηρώ πολλές επιφυλάξεις. Βλέπω τους παππούδες μου και τους παππούδες των φίλων μου. Δε ζηλεύω κάτι σε αυτό που εισπράττω. Μια σχέση στηριγμένη σε αλληλοσεβασμό και αλληλοπεριχώρηση, ναι! Υπόγειες τακτικές με σκοπούς επικράτησης, όχι. Αν μη τι άλλο δείχνουν ότι εμείς οι γυναίκες δε βρήκαμε ακόμα το θάρρος να είμαστε ειλικρινείς και οι άντρες το θάρρος να το εκτιμήσουν.

    Π

    Σχολιάστε
  • Απρίλιος 2, 2012, 5:15 μμ
    Permalink

    Ο Γέροντας Παίσιος μιλούσε για την αρχοντική αγάπη ΄μεταξύ των συζύγων. Και ο Γ. Πορφύριος έλεγε πως αν αγαπάς χωρίς να περιμένεις ή να απαιτείς να σ’ αγαπούν, τότε όλοι τρέχουν κοντά σου! Ο δεσμός των δύο είναι ο Χριστός και επομένως κύριο ρόλο στην διάρκεια και ποιότητα της αγάπης τους παίζει η σχέση τους με το Χριστό.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 8, 2013, 10:31 μμ
    Permalink

    Σαλογραία ιδιαίτερα ατυχές το κείμενο…

    Σχολιάστε
  • Μάρτιος 15, 2014, 11:34 πμ
    Permalink

    Ωραία που τα λες καιμενο μου!
    Θα προσπαθήσω να το βάλω σε εφαρμογή.
    Και θα δούμε.

    Σχολιάστε

Απάντηση σε AGAPH(((*****)))) Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Να μη διαλέγετε τον εύκολο δρόμο πάντα. Δεν είναι ο καλύτερος. Στον δύσκολο δρόμο θα μάθεις πως να περπατάς και θα μάθεις να σηκώνεσαι, όταν πέφτης. Στην ευθεία δεν μαθαίνεις τίποτε.
    - Γερόντισσα Αικατερίνα Δέρβα
  • Αρέσει σε %d bloggers: