Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος καί νέοι

Ο π. Αντώνιος Καλλιγέρης μιλά για τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και τους νέους

Ὁ πατέρας Ἀντώνιος Καλλιγέρης, ὑπεύθυνος τοῦ γραφείου Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, καταθέτει στόν ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Ἐκκλησία μαρτυρία γιά τό ἐνδιαφέρον καί τό ἕργο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου γιά τούς νέους, καθώς προσωπική του ἐμπειρίες ἀπό τή συνεργασία του μέ τόν Μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο.

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και νέοι

5 σκέψεις σχετικά με το “Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος καί νέοι

  • Ιούλιος 6, 2009, 11:34 μμ
    Permalink

    μια μεγαλη απωλεια για την ορθοδοξη χριστιανικη εκκλησια μας ειναι ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ…ΜΑς ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΟΛΟΥΣ ΓΕΡΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ Ο Θεος ευχομαι να αναπαυει την ψυχουλα του!ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 30, 2010, 7:06 πμ
    Permalink

    Να έχουμε την ευχούλα του !

    Μεγάλος αρχιερέας, που πολεμείται ακόμα και σήμερα… Εμείς, όμως, πρέπει να είμαστε περήφανοι που είχαμε έναν τέτοιο ιεράρχη !

    Άξιος !!!

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 30, 2010, 10:18 πμ
    Permalink

    καλή μετανοια+καλο παράδεισο να έχουμε ολοι μας.
    αμην+
    Μοναδικη προσωπικοτητα,προσιτος+χαρουμενος
    ομιλητικος και ανθρωπινος με ανοιχτη αγκαλια για ολους……..

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 8, 2010, 5:33 πμ
    Permalink

    σπουδαιος ιεραρχης με πολλα χαρισματα και πατριωτης, καλο παραδεισο χριστοδουλε

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 9, 2010, 4:50 μμ
    Permalink

    🙂 !!!
    ΠΠΠΠΠΠπετρο-τα ονοματα τα γραφουμε με κεφαλαιον!!!!!!!!!!!
    και
    ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥς ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΕΒΑΣΜΟ….

    ΟΧΙ ΕΤΣΙ,ΣΑΝ ΝΑΝΑΙ ΤΟ ΚΟΛΛΗΤΑΡΙ ΣΟΥ!!!!!!!!!

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ!
    ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
    ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΣΟΥ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ!!!
    {{ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ!}}}}

    🙂

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ
  • Αρέσει σε %d bloggers: