Η Αγάπη ενός τζέντλεμαν
Ο γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός αφηγείται ένα υπόδειγμα χριστιανικής αγάπης, συγχωρητικότητας και προσευχής από λαϊκό σύζυγο.
Κέρασμα
Δεν θεωρώ αντίσταση απλώς και μόνο να πάρεις τα όπλα να ανέβεις στα βουνά. Αυτό είναι εύκολο πράγμα, σχετικά εύκολο. Το πρόβλημα είναι να μείνεις αυτό που είσαι, και αυτό βέβαια συνδυάζεται με την πολιτισμική συνέχεια του ελληνισμού. Με το γεγονός ότι όταν κατακτήθηκε ο ελληνικός λαός, είτε από τους Ρωμαίους αρχικά είτε αργότερα από τους Τούρκους, είχε εθνική ενότητα και συνείδηση της ενότητας αυτής. Υπήρχε μια λαική ενότητα με τη γλώσσα, με τα ήθη και τα έθιμα, και είχε συνείδηση της ταυτότητάς του αυτής, η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί, να αντισταθεί στην απορρόφηση από άλλους λαούς, οι οποίοι ήταν κατακτητές του.
Βρισκω γενικα τα λογια του γεροντος πολυ οφέλιμα, αλλα για να πω την αλήθεια η συγκεκριμενη ιστορία πάσχει απο πολλες πλευρες..
αυτο βεβαια το λεω με την ανθρώπινη λογικη μου, τα κριτηρια του Θεου φαινεται φυσικα να ειναι αλλα.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΔΕΛΦΕ, ΑΛΛΑ:
ΩΣ ΚΑΤ` ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ` ΟΜΟΙΩΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΑΣΘΕΝΤΕΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ, ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.
ΑΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ-ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΘΕΊ’ΚΑ (ΗΜΕΙΣ ΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΟΜΕΝ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ)-ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΑΣ.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
ΑΜΗΝ.
«Αν έχετε πίστη ως κόκον σινάπεως μπορείτε να μετακινήσετε βουνά.» Ο Θεός να μας δώσει λίγη από την πίστη και την αγάπη αυτού του ανθρώπου. Δυστυχώς άλλοι χωρίζουν για ψύλλου πήδημα… Ο Θεός είθε να μας φωτίσει και ελεήσει όλους μας, κι εμάς που τον γνωρίζουμε(;) κι όλο του τον κόσμο. Αμήν.