Αγωνίσου, έχε πίστη κι όλα θα πάνε καλά!
Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ’ ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος. Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών. Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη. Ο ναυαγός, που πρώτα δόξαζε το Θεό για τη σωτηρία του, τώρα αναλύθηκε σε δάκρυα. «Γιατί Θεέ μου», άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή.
Κι ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου. Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία. «Πώς με βρήκατε σε τούτη την ερημιά;» τους ρώτησε. «Είδαμε, του είπαν, το σινιάλο του καπνού απ’ την φωτιά που άναψες»!
Όταν βλέπεις τα όνειρα, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές να γίνονται στάχτη κι αποκαΐδια, μην απελπίζεσαι. Περίμενε και θα προβάλει ανέλπιστα το υπερωκεάνιο του Θεού. Γιατί στ’ αλήθεια: «Τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» (Ρωμ. 8, 28).
Και μην πεις στο τέλος ότι ήταν τυχαίο!
Φωτο: Gulli Valls
Πολυ ωραία η φωτό και το μήνυμα.
Προσωπικα, στη δική μου ζωή, με θαύματα μικρά και μεγάλα το έχω δει πλειστάκις να επαληθεύεται
Καλό μήνα..
Στυλιανέ, Ευχαριστούμε.
Αγαπητή Σαλογραία μας, με πρόλαβες.
Θα πρόσθετα πως στον Χριστιανισμό μας, δουλεύουμε στο να είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε κάθε στιγμή, οπότε αφ ενός όταν κατέχεσαι απ αυτήν την αίσθηση, το πιθανότερο να μην γίνει κάτι τέτοιο, εφ όσον δεν είναι θέλημα Θεού να γίνει τότε, αφ ετέρου και να κοιμηθείς εκείνη την ώρα, όπως λέει και ο Μέγας Χρυσόστομος, μπορεί να είναι ευχάριστο για έναν που ελπίζει, πως θα γίνει αποδεκτός απ τον Κύριο.
Ένας γέροντας – νομίζω ο γέρων Πορφύριος- είχε πει ότι η ζωή μας είναι ένα κέντημα που φτιάχνει ο Θεός. Εμείς βλέπουμε την κάτω πλευρά, την ατελή, με τις κλωστές να κρέμονται και συχνά δεν διακρίνουμε το σχέδιο και δε μας αρέσει. Όταν όμως το δούμε απ’ την καλή, τότε θα καταλάβουμε τι αριστούργημα ετοίμασε για μας ο Πανάγαθος…
Επιμένετε σε αυτά τα παιδικά διηγήματα!!! Στην φώτο που παραθέτω (Τα πάντα εν σοφία εποίησε…) τι πήγε στραβά τελικά;;;
@ νο 4,
προσωπικά πιστεύω, η δική μου, η δική σου και των άλλων απιστία.
Το ότι είσαι εδώ στον πλανήτη Γη, με αυτά που συμβαίνουν, δεν είναι τυχαίο γεγονός, έτσι δεν είναι;
Αν πιστεύεις πως είναι, δεν χρειάζεται να απαντήσεις, γιατί δεν θα βρούμε ποτέ άκρη. Είσαι σε άλλο μήκος κύματος, και είμαι αλλού.
Αν συμφωνείς, τότε πες μας.
Γιατί δεν είναι τυχαίο γεγονός; Επειδή δεν θέλεις να είναι; Ή βασίζεσαι κάπου και το λες αυτό; Πραγματικά με ενδιαφέρει να μάθω πως σκέπτεσαι!
Σου είπα κάτι, αλλά δεν του έδωσες πολύ σημασία, ενώ για μένα έχει τεράστια.
Υπάρχει τέτοιο χάος, στην μεταξύ μας αντίληψη, για τον λόγο ύπαρξής μας στο συγκεκριμένο χωροχρόνο, που θεωρείται μάταιο ή απλά αχανές, οτιδήποτε λεχθεί περαιτέρω.
Εσύ γνωστικά, ή ανεπίγνωστα, ρέπεις προς κάποιες Ανατολικές φιλοσοφίες, που έχουν βασική αίσθηση αντιλήψεώς τους την τυχαιότητα.
Εμείς έχουμε την διαισθητική αντίληψη του αίτιου και του αποτελέσματος.
Καλή νύχτα.
ΝΑ ΜΑς ΔΙΝΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ!