Λογοτεχνία - Ποίηση 

Σαν έρθη ο πόνος…

Ζωντανό Ιστολόγιο 3 Σχόλια ,,

Δάκρυα πόνος άγαλμα

“Σαν έρθει ο πόνος να σε βρει
να τον δεχθείς παλικαρίσια.
Στάσου λεβέντης σαν τη δρυ
τη λαμπαδόκορμη, την ίσια.

Δώρο δικό σου ‘ναι κι ο πόνος
δώρο δικό σου απ’ τ’ ακριβά.

Και φτάνω να σ’ ευγνωμονώ
γι’ αυτές τις ώρες που πονώ.”

Γ. Βερίτης

Ευχαριστίες στον Πανόλβιο

Λέξεις κλειδιά: γιώργος βερίτης, ποίημα, πόνος

3 σκέψεις σχετικά με το “Σαν έρθη ο πόνος…”

  • Νικήτας
    Αύγουστος 20, 2009, 6:01 μμ
    Permalink

    Αμήν! Είθε ο Πανάγαθος Θεός να μας δώσει αυτό το χάρισμα, αλλά και την υπομονή να βαστάζουμε τυυς διάφορους πόνους που μας έρχονται στην ζωή.

    Ευχαριστούμε τον ποιητή και τον παρακαλούμε να εύχεται και για μας να βιώσουμε αυτά τα θαυμάσια του Θεού, τα οποία περιγράφει με τόση περιεκτικότητα και απλότητα στο ποιήμα του!

    Σχολιάστε

  • Pingback:Σαν έρθη ο πόνος… « Ηλιαχτιδα

  • EUGENE
    Μάρτιος 2, 2011, 10:14 μμ
    Permalink

    ΣΑΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ .. ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.
    Η ΖΩΗ ΜΑΣ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΣ.
    ΠΙΟ ΕΚΛΕΚΤΙΚΗ ΔΕ ΛΕΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ!!
    ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΤΙΜΑΣ!!

    Σχολιάστε

Απάντηση σε EUGENE Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Δεν θεωρώ αντίσταση απλώς και μόνο να πάρεις τα όπλα να ανέβεις στα βουνά. Αυτό είναι εύκολο πράγμα, σχετικά εύκολο. Το πρόβλημα είναι να μείνεις αυτό που είσαι, και αυτό βέβαια συνδυάζεται με την πολιτισμική συνέχεια του ελληνισμού. Με το γεγονός ότι όταν κατακτήθηκε ο ελληνικός λαός, είτε από τους Ρωμαίους αρχικά είτε αργότερα από τους Τούρκους, είχε εθνική ενότητα και συνείδηση της ενότητας αυτής. Υπήρχε μια λαική ενότητα με τη γλώσσα, με τα ήθη και τα έθιμα, και είχε συνείδηση της ταυτότητάς του αυτής, η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί, να αντισταθεί στην απορρόφηση από άλλους λαούς, οι οποίοι ήταν κατακτητές του.
    - Νίκος Σβορώνος
    • Αρέσει σε %d bloggers: