Ἡ Πραγματική Χαρά

winter

Μόνον κοντὰ στὸν Χριστὸ βρίσκει κανεὶς τὴν πραγματική, τὴν γνήσια χαρά, γιατὶ μόνον ὁ Χριστὸς δίνει χαρὰ καὶ παρηγοριὰ πραγματική. Ὅπου Χριστός, ἐκεῖ χαρὰ ἀληθινὴ καὶ ἀγαλλίαση παραδεισένια. Ὅσοι εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό, δὲν ἔχουν πραγματικὴ χαρά. Μπορεῖ νὰ κάνουν ὄνειρα: «θὰ φτιάξω αὐτό, θὰ φτιάξω τὸ ἄλλο, θὰ πάω ἐδῶ, θὰ πάω ἐκεῖ», μπορεῖ νὰ ἀπολαμβάνουν τιμὲς ἢ νὰ τρέχουν στὶς διασκεδάσεις καὶ νὰ χαίρωνται, ἀλλὰ ἡ χαρὰ ποὺ νιώθουν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γεμίση τὴν ψυχή τους. Αὐτὴ ἡ χαρὰ εἶναι ὑλική, κοσμικὴ χαρά, ἀλλὰ ἀπὸ ὑλικὲς χαρὲς δὲν γεμίζει ἡ ψυχή, καὶ ὁ ἄνθρωπος μένει μ᾿ ἕνα κενὸ στὴν καρδιά του. Εἶδες τί λέει ὁ Σολομών; «Ἔχτισα σπίτια, φύτεψα ἀμπέλια, ἔκανα κήπους, μάζεψα χρυσάφι, ἀπέκτησα ὅ,τι πόθησε ἡ καρδιά μου, ἀλλὰ στὸ τέλος κατάλαβα ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μάταια» (Ἐκκλ. 2, 11).

Ἡ κοσμικὴ χαρὰ δίνει κάτι τὸ πρόσκαιρο, κάτι γιὰ ἐκείνη τὴν στιγμή, δὲν δίνει αὐτὸ ποὺ δίνει ἡ πνευματικὴ χαρά. Ἡ πνευματικὴ χαρὰ εἶναι ζωὴ παραδεισένια. Ὅσοι πέρασαν πρῶτα ἀπὸ τὴν Σταύρωση καὶ ἀναστήθηκαν πνευματικά, ζοῦν τὴν πασχαλινὴ χαρά. «Πάσχα, Κυρίου Πάσχα»! Καὶ μετὰ ἔρχεται ἡ Πεντηκοστή!… Καὶ ὅταν φθάσουν πιὰ στὴν Πεντηκοστὴ καὶ δεχθοῦν τὴν πύρινη γλῶσσα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τότε ὅλα τελειώνουν*…

*Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Γέροντα ἐκφράζουν τὸν τελικὸ σκοπὸ τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος κάθε πιστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος γίνη κοινωνὸς τῆς θεοποιοῦ Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τότε φθάνει πλέον στὴν κατάσταση τῆς θεώσεως, στὴν «ἀτέλεστον τελειότητα».

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε, Πάθη & Ἀρετές

Φωτογραφία: Bill Gekas

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Ἡ Πραγματική Χαρά

  • Ιούνιος 1, 2017, 7:43 μμ
    Permalink

    Tα λόγια των αγίων
    ούτε τα συμπληρώνεις,
    ούτε τ’ αναλύεις’
    στέκεσαι και μελετάς
    πού βρίσκεσαι ανάμεσα σε όσα διαβάζεις!
    ….και χαίρεσαι ….

    Σχολιάστε

Απάντηση σε ευλογείτε Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Δε μπορώ να καθίσω με ανθρώπους της ηλικίας μου, γιατί βλέπω ότι σ' αυτή την ηλικία μοιάζουν σαν να είναι μαθητές επί 80 χρόνια στην πρώτη τάξη. Δε μπορούμε να είμαστε τόσα χρόνια στην ίδια τάξη. Πρέπει να προχωρήσουμε παραπάνω. Και δεν έχω να πω και τίποτε διότι άλλα λέω εγώ, άλλα καταλαβαίνουν.
    - Γερόντισσα Αικατερίνα Δέρβα
  • Αρέσει σε %d bloggers: