Κοινωνία (Ζωή Καρέλλη)

syggrafeas

Κοινωνία

Κύριε, συγχώρεσέ με που τόλμησα
να πάρω στα χέρια τον λόγο Σου.
Αφού δεν είμαι έτοιμος να παραδώσω
το αγαπητό σώμα, δεν μπορώ
να κρατήσω στα χέρια το πνεύμα
του σώματος, τα υπερούσια λόγια.
Λόγε, ολόκληρη η ζωή
πληρώνει την αλλαγή
της ουσίας σε λόγον,
τη στιγμή της μεταμόρφωσης.

Κύριε, ελέησόν μου την χαρά
να εγγίσω μόνο, μιλώντας, τον λόγο.

Από τη συλλογή Πορεία (1940) της Ζωής Καρέλλη

Πηγή: Τα ποιήματα της Ζωής Καρέλλη, τόμος πρώτος (1940-1955) [Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 1973]

Αναδημοσίευση από: Ζωή Καρέλλη

Εικόνα: Γεώργιος Κόρδης

Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ι.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὅποιος ζεῖ τὸν Χριστό, γίνεται ἕνα μαζί Του, μὲ τὴν Ἐκκλησία Του. Ζεῖ μία τρέλα! Ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶναι διαφορετικὴ ἀπ᾿ τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι χαρά, εἶναι φῶς, εἶναι ἀγαλλίαση, εἶναι ἀνάταση. Αὐτὴ εἶναι ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ζωὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. «Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ἡμῶν ἐστίν» (Λουκ. 17,21). Ἔρχεται μέσα μας ὁ Χριστὸς κι ἐμεῖς εἴμαστε μέσα Του. Καὶ συμβαίνει ὅπως μ᾿ ἕνα κομμάτι σίδηρο ποὺ τοποθετημένος μὲς στὴ φωτιὰ γίνεται φωτιὰ καὶ φῶς· ἔξω ἀπ᾿ τὴ φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: