Σπάζοντας τον Φαύλο Κύκλο της Αρνητικότητας
Θα μπορούσαμε να κάνουμε κι άλλη μια κίνηση για να λαμπρύνουμε την καθημερινότητα μας και να δώσουμε πιο μεγάλη αξία στις σχέσεις μας:
Να κάνουμε μια αντικατάσταση:
Αντί «συγνώμη» να λέμε » σ’ ευχαριστώ»!
Έτσι αντι για το: «Συγνώμη που άργησα»
να πούμε:
» Σ ευχαριστώ που με περίμενες!»
Να κάνουμε μια προσπάθεια ν’ αλλάξουμε την αρνητικότητα με την θετικότητα και την ευγνωμοσύνη.
Μπας και επιτέλους σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του «Λυπάμαι!»
Δημήτρης Καραβασίλης
Αγαπητέ μου κύριε, ας αφήσουμε και κάτι όρθιο και αμετακίνητο.
Ας αναζητήσουμε την αρνητικότητα αλλού.
Γιατί άραγε, ειναι αρνητικό το συγγνώμη το ευλογημένο βρε παιδί μου;
Και γιατί φοβόμαστε ή γιατί είναι αρνητικό το να λυπούμαστε, όχι υποκριτικά, αλλά εκ καρδίας;
Άσε που εδώ και κάποια χρόνια, κάποιοι στο όνομα της αντιπαλότητας με την Χριστιανοσύνη και τη σωτήριά της συγγνώμη και συγχώρεση προς τους άλλους, κοκ, σε »σκοτώνουν» και συγγνώμη δεν λένε.
Να φανταστείτε πως πριν καιρό, έπεσα πάνω σε μια- »προοδευτικού» χώρου ανήκουσα- γνωστή μου και την πόνεσα, ζητώντας της ειλικρινά συγγνώμη εκ καρδίας, εισπράττοντας μια αντίδραση του στυλ »δε θέλω να μου ζητάς συγγνώμη, δεν πρέπει να μου ζητάς, και τι έγινε , εντάξει έπεσες πάνω μου , πόνεσα λιγάκι, όλα καλά».
Πριν 1 εβδομάδα ένας άγνωστος έκανε όπισθεν με κτύπησε 2 φορές στον προφυλακτήρα, βγήκε , κοίταξε, με ρώτησε αν είμαι εντάξει και γύρισε και έφυγε.
Πριν 10 μέρες, ένας προμηθευτής κάποιων υλικών, με έστησε σε ραντεβού και όταν πολύ φιλικά του είπα »βρε συ μπαγάσα με ξέχασες χθες το απόγευμα» , απάντησε επί λέξει , » έλα εντάξει συμβαίνουν αυτά » , τίποτε άλλο !!!.
Παιδιά απλά , μην τρελλαθούμε τελείως μα τελείως.
Το να ζούμε ευχαριστιακά , δεν αποκλείει το να ζούμε λυπούμενοι ενδεχομένως και συντριβούμενοι για τα διαπραχθέντα ατοπήματά μας. Ουαί και αλίμονο!
Μακάρι να μην έχω καταλάβει καλά όμως, τι θέλει να πεί ο εμπνευστής και να μην πρόκειται για μια ακόμη ανάλγητη, αγαπουλίστικη ιδέα.
Ισως να έχει επηρεαστεί αρνητικά, απ την Δυτικόφερτη υποκριτική ευγένεια, μη έχοντας βιώσει την ορθόδοξη καρδιακή ευγένεια της ψυχής του λεπτού ανθρώπου. ¨Οπου υπάρχει, εκ βάθους γλυκιά, ταπεινή και νηφάλια κατά Θεό συντριβή, ζώντας μέσα στη λεγόμενη ευλογημένη χαρμολύπη.-
Καλημέρα abbi, ἡ προτροπή ὄπως τήν ἀντιλήφθηκα ἀφορά τόν (καλοπροαίρετο) σφάλλοντα, ὄχι τόν ἀποδέκτη τοῦ σφάλματος – «θύμα». Προφανῶς προϋποθέτει τήν ἀναγνώριση-ἀποδοχή-παραδοχή τοῦ σφάλματος καί δέν προτείνει τήν ἐγωιστική ἀποφυγή τοῦ αἰτήματος συγνώμης, ἀλλά τόν θετικό μετασχηματισμό του…