Τό μπάρκο (παραβολικό πολιτικό τραγούδι)

«Κι ἄ σοῦ μιλῶ μὲ παραμύθια καὶ παραβολὲς εἶναι γιατὶ τ’ ἀκοῦς γλυκότερα, κι ἡ φρίκη δέν κουβεντιάζεται». (Τελευταῖος Σταθμός, Γιώργου Σεφέρη)

Ἐξαιρετικό ἀλληγορικό τραγούδι τοῦ Γιῶργου Φραντζολά σέ ρυθμό Καραγκιόζη γιά «300 παλικάρια» που βάλαμε στην «γέφυρα τοῦ πλοῖου μας»…

Στίχοι

Σαλπάραν μὲ τὸ μπάρκο μας τρακόσια παλληκάρια ἄς ἦταν νὰ χανότανε στ’ ἀμπάρια Στὴ γέφυρα τοὺς βάλαμε -κακὸ τοῦ κεφαλιοῦ μας – νομίζαμε πὼς ἦταν τοῦ χεριοῦ μας Σαλπάραν μὲ τὸ μπάρκο μας τρακόσια παλληκάρια σὲ χρόνους ποὺ ὅλοι ρίχναμε τὰ ζάρια κι ἐνῶ παραληρούσαμε ἐμεῖς στὴν τρίτη θέση ἐκεῖνοι σερβιρίζονταν γιουβέτσι

Δίχως ρότα ἕνα χάλι μὲ πιρόγα ἤ ποστάλι ἀπ’ τὴ γέφυρα στ’ ἀμπάρι τῆς ζωῆς μας τὸ τροπάρι

Καὶ κυλάει ἡ ζωή μας σ’ ἕνα κύκλο, σὲ μιὰ δίνη ἄλλοτε γυρνάει στὸ χάδι πιὸ πολλὲς μέσ’ τὴν ὀδύνη

Καὶ ἦρθαν χρόνοι δίσεχτοι καιροὶ φαρμακωμένοι στὰ μαύρα καὶ στὰ κόκκινα ντυμένοι Κι αὐτοὶ θαρρῶ δὲν ξέρουνε νὰ πιάσουν τὸ τιμόνι καὶ πάει σὰ μεθυσμένο τὸ βαπόρι

Πρωτύτερα οὐρλιάζαμε μὰ τώρα οὔτε χαμπάρι ἀφοῦ εἴμαστε χορτάτοι παξιμάδι καὶ πᾶμε ὅλοι ἀμίλητοι σὰν τοὺς τυφλοὺς στὸν Ἄδη χωρὶς φακὸ καὶ δίχως ματογυάλι

στίχοι – μουσική: Γιῶργος Φραντζολάς (μουσικός φιλόλογος) ἑρμηνεία: Μαρία Φωτίου καραγκιοζοπαίχτης: Ἄθως Δανέλλης ἐνορχήστρωση: Κώστας Βόμβολος

ἀφιερωμένο στὸν μοναδικό Εὐγένιο Σπαθάρη

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Αν καταστρέφουμε τα δάση και την άγρια πανίδα, και αν δηλητηριάζουμε τον αέρα πού αναπνέουμε και το νερό πού πίνουμε, αυτό συμβαίνει γιατί ξεχάσαμε την αυθεντική αν­θρώπινη ταυτότητα μας, την αληθινή σχέση μας ως άνθρωποι με τον υλικό κόσμο και την υψηλή ανθρώπινη κλήση μας ως ιερείς της Δημιουργίας του Θεού. Η εικόνα μας για τον κό­σμο έχει διαστραφεί, επειδή η εικόνα μας για τον άνθρωπο, ή αυτοσυνειδησία μας, έχει αμαυ­ρωθεί. Ουσιαστικά αυτό που φταίει δεν είναι οι επιστημονικές μας ικανότητες άλλα ή θεολο­γία μας περί προσώπου, ή μάλλον ή έλλειψη μιας τέτοιας θεολογίας.
    - Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware
  • Αρέσει σε %d bloggers: