Τό τραγούδι τῆς ἀγάπης

Ἀκοῦστε ἕνα ἀκόμα ἐξαιρετικό τραγούδι τοῦ μουσικοῦ φιλόλογου Γιῶργου Φραντζολά πού «ποιεί ἦθος».

Στίχοι

Η αγάπη είναι καράβι Μες στο φως ανηφορίζει Σ’ άγρια πέλαγα αρμενίζει Μέσα στο κύμα χάνεται, τις νύχτες κινδυνεύει Κι όλα απλώνει τα φτερά Σκεπάζει όλα τ’ αδύναμα και σ’ όλα υπομένει

Η αγάπη είναι ποτάμι Είναι ο δρόμος και λιμάνι Και στο δρόμο χελιδόνι

Η αγάπη είναι η μόνη που μπορεί να μας τραγουδήσει το τραγούδι της αλήθειας. Είναι η πληγή που δε θα κλείσει ποτέ, όσο ο κόσμος βρίσκεται σε αγωνία. Η αγάπη είναι σταυροδρόμι με όλους κι όλα ενωμένη και τίποτα δεν μπορεί να τη χωρίσει.

Από το βιβλίο-cd των εκδόσεων Εν Πλω «Με τον Αίσωπο εκδρομή» Στίχοι-μουσική: Γιώργος Φραντζολάς Ερμηνεύει η Καίτη Κουλλιά Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Κοντόπουλος

Εικόνα: Γιώργος Κόρδης

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Τό τραγούδι τῆς ἀγάπης

  • Σεπτέμβριος 25, 2020, 4:07 μμ
    Permalink

    Αυτή είναι η Αγάπη από μικρούς και μεγάλους
    για μικρούς και μεγάλους!
    Η ίδια είναι μόνο μεγάλη!

    Σχολιάστε

Απάντηση σε ευλογειτε Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Τί είναι ελευθερία;
    Συνήθως χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη, για να δηλώσουμε την ικανότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες δυνατότητες. Είμαστε ελεύθεροι να έρθουμε ή όχι σ' αυτή τη διάλεξη· είμαστε ελεύθεροι να ψηφίσουμε αυτό ή το άλλο κόμμα, κ.λπ. Άλλα αυτή είναι σχετική καί όχι απόλυτη ελευθερία. Περιορίζεται από τις δυνατότητες πού μας δόθηκαν. Καί ακριβώς αυτό το δεδομένο (αυτό πού μας δόθηκε) αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ελευθερία. Γιατί να επιλέγω ανάμεσα σε ό,τι μου δόθηκε, καί να μην είμαι ελεύθερος να δημιουργήσω τις δικές μου δυνατότητες; Μπορείτε να δείτε πώς το ερώτημα της ελευθερίας καί το ερώτημα της δημιουργίας εκ του μηδενός, είναι αλληλένδετα: αν κάποιος δημιουργεί με υλικό πού του δόθηκε, είναι δεσμευμένος από το υλικό αυτό αν όμως δημιουργεί εκ του μηδενός, τότε είναι ελεύθερος με την απόλυτη έννοια του ορού.
    - Επίσκοπος Περγάμου Iωάννης Ζηζιούλας
  • Αρέσει σε %d bloggers: