Σπάταλα ενεργειακά σπίτια

Ενεργειακές απώλειες κτιρίουΑπό τα πλέον ενεργοβόρα στην Ε.Ε., τα ελληνικά σπίτια χάνουν θέρμανση από πόρτες και παράθυρα, με αποτέλεσμα να κατασπαταλούνται πολύτιμη ενέργεια και χρήματα και να επιβαρύνεται η ατμόσφαιρα με επικίνδυνους ρύπους υπεύθυνους για το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»: Ο κτιριακός τομέας εκπέμπει το 45% του διοξειδίου του άνθρακα της χώρας και απορροφά το 35% της συνολικής της ενέργειας!

Μέσα στην τελευταία πενταετία αυξήθηκε κατά 25% το ποσοστό ενέργειας που χρειάζονται τα κτίριά μας για να θερμανθούν, να ψυχθούν και να ηλεκτροδοτηθούν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα μαζί με την Ισπανία σημειώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης στην «Ευρώπη των 15».

Το ίδιο διάστημα χώρες με ψυχρότερα κλίματα και λιγότερη ηλιοφάνεια, όπως η Σουηδία και το Βέλγιο, κατάφεραν να μειώσουν κατά 5% την κατανάλωση.

Κι όλα αυτά ενώ, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία της Κομισιόν, συνεχώς μειώνουμε τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών. Τα ρυπογόνα καύσιμα δεν τ’ αλλάζουμε: Ο λιγνίτης και το πετρέλαιο αποτελούν σχεδόν αποκλειστική κινητήρια δύναμη των ελληνικών σπιτιών. Γι’ αυτό και εκπέμπουν τις μεγαλύτερες (μετά την Ισπανία και Πορτογαλία) ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.

Την ίδια ώρα οι οικονομικές ανισότητες καταγράφονται και στην ενέργεια: Οι φτωχοί την πληρώνουν ώς και 127% περισσότερο από τους πλούσιους! Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ομάδας Μελετών Κτιριακού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, σ’ ένα νοικοκυριό με ετήσιο εισόδημα κάτω από 9 χιλιάδες ευρώ η κατανάλωση για θέρμανση ανά άτομο και τ.μ. ξεπερνάει τα 10 λίτρα το χρόνο, τη στιγμή που για εισοδήματα πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ ετησίως δεν υπερβαίνει τα 4,5 λίτρα. Αλλά και για κλιματισμό οι φτωχοί πληρώνουν 197 ευρώ το χρόνο, όταν ο μέσος όρος είναι 100!

Για περισσότερα δείτε: Ελευθεροτυπία 4/2/2007

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Τί είναι ελευθερία;
    Συνήθως χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη, για να δηλώσουμε την ικανότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες δυνατότητες. Είμαστε ελεύθεροι να έρθουμε ή όχι σ' αυτή τη διάλεξη· είμαστε ελεύθεροι να ψηφίσουμε αυτό ή το άλλο κόμμα, κ.λπ. Άλλα αυτή είναι σχετική καί όχι απόλυτη ελευθερία. Περιορίζεται από τις δυνατότητες πού μας δόθηκαν. Καί ακριβώς αυτό το δεδομένο (αυτό πού μας δόθηκε) αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ελευθερία. Γιατί να επιλέγω ανάμεσα σε ό,τι μου δόθηκε, καί να μην είμαι ελεύθερος να δημιουργήσω τις δικές μου δυνατότητες; Μπορείτε να δείτε πώς το ερώτημα της ελευθερίας καί το ερώτημα της δημιουργίας εκ του μηδενός, είναι αλληλένδετα: αν κάποιος δημιουργεί με υλικό πού του δόθηκε, είναι δεσμευμένος από το υλικό αυτό αν όμως δημιουργεί εκ του μηδενός, τότε είναι ελεύθερος με την απόλυτη έννοια του ορού.
    - Επίσκοπος Περγάμου Iωάννης Ζηζιούλας
  • Αρέσει σε %d bloggers: