Ὁ Μαραντόνα, τό Χέρι τοῦ Θεοῦ καί οἱ Πανελλήνιες Ἐξετάσεις

Κάποιες ἐπιτυχίες δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἐπιτυχίες, ἔστω κι ἂν φαίνονται ἔτσι μὲ τὴν πρώτη ματιά. Οἱ ἄνθρωποι ἐπιστρατεύουν τὰ πάντα γιὰ νὰ πετύχουν τοὺς στόχους τους καὶ αὐτὸ δὲν δίνει πάντα ποιότητα στὴν ἐπιτυχία τους.

Περισσότερα

Ὁ Ἀναχωρητής (διήγημα)

Μοναδική λύση απέμενε ένα φτωχό μικρό χωριουδάκι. Απομακρυσμένο απ’ τον κόσμο κι αυτό, ξεχασμένο και κρυμμένο σαν αυτόν απ’ τους πολλούς. Του ταίριαζε. Οι απλοί χωρικοί ήταν πιο κοντά στη δική του ψυχοσύνθεση. Ο παπάς τους, γέρος κι αυτός, ολιγογράμματος, μα άνθρωπος του Θεού, ευλογημένος. Εκεί κατέφευγε Κυριακές και μεγάλες γιορτές, να λειτουργηθεί και να μεταλάβει. Ήθελε δυο ώρες σχεδόν να πάει και άλλες δυο να γυρίσει, μα δεν γινόταν αλλιώς.

Περισσότερα

Τι (να) ζητάμε να μας φανερώσει ο Άγιος Φανούριος;

π. Δημητρίου Μπόκου Μεγάλη προθυμία έχουμε για φανουρόπιτες στον άγιο Φανούριο, αλλά μεγάλη απροθυμία για πνευματικό αγώνα κατά των παθών,

Περισσότερα

Όταν η Παναγία καθόταν στο τραπέζι μας

π. Δημητρίου Μπόκου Κατά το Μάιο του 1929, τα λίγα χωράφια του χωριού και τα αμπέλια του κινδύνευαν να καταστραφούν

Περισσότερα

Το Αγιοκέρι της Λαμπρής

π.Δημήτριος Μπόκος Τραντάχτηκαν συθέμελα τὰ ψηλὰ βουνὰ ἀπὸ τὸ ξαφνικὸ μπουμπουνητό. Σὰν ἀπὸ στόματα μυριάδων κανονιῶν ἡ τρομερὴ βροντὴ ξεχύθηκε

Περισσότερα

Το Χέρι που Δίνει

π. Δημητρίου Μπόκου Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά, ἕναν ὦμο ν’

Περισσότερα

Δοκιμασίες στη Ζωή και Θεϊκή Φροντίδα

ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ π. Δημητρίου Μπόκου Ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἔχει μόλις διασωθεῖ ἀπὸ τὴν αἰγυπτιακὴ ἀπειλή, διαβαίνοντας θαυματουργικὰ

Περισσότερα

Πῶς ἀν­τι­δροῦ­με ὅ­ταν μᾶς ἐ­πι­σκέ­πτον­ται οἱ δο­κι­μα­σί­ες;

 Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια: Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ π. Δημητρίου Μπόκου Ὁ Ἰ­ὼβ (6 Μα­ΐ­ου) ἦ­ταν ἄν­θρω­πος ἄ­μεμ­πτος ἀ­πέ­ναν­τι στὸν Θε­ὸ καὶ

Περισσότερα

Το Μυστικό της Χαράς των Χριστουγέννων

π.  Δημητρίου  Μπόκου Προ­τοῦ ξη­με­ρώ­σει, νύ­χτα ἀ­κό­μη, ξύ­πνη­σε, κα­θὼς τὸ συ­νή­θι­ζε, ὁ γέ­ρο-Φι­λά­γριος. Ἄλ­λα­ξε φυ­τί­λι στὸ καν­τή­λι ποὺ τρε­μό­σβη­νε κι

Περισσότερα

Οι Αγριόχηνες

π. Δημητρίου Μπόκου Τὸ φθι­νό­πω­ρο εἶ­ναι ἡ ἐ­πο­χὴ ποὺ τὰ ἀ­πο­δη­μη­τι­κὰ που­λιὰ πε­τοῦν γιὰ τοὺς τό­πους τῆς χει­με­ρι­νῆς τους δι­α­βί­ω­σης.

Περισσότερα
  • Κέρασμα

    Μέσα στο στρίμωγμα ο άνθρωπος αποκτά τις αρετές. Αν όχι την υπομονή, την αγάπη, τη μακροθυμία, τη συγχωρητικότητα, τουλάχιστον τη μεγίστη και μητέρα αυτών: την ταπείνωση• την αρετή που ανοίγει τον παράδεισο. Και βέβαια αυτό συμβαίνει διότι μέσα στις δυσκολίες και στις αναποδιές, βλέπει ο άνθρωπος πόσο αδύνατος είναι. Όταν μας γίνονται όλα τα θελήματα και ικανοποιούνται όλα τα σχέδιά μας, ο Θεός ετοιμάζει ένα σχέδιο που θα μας συντρίψει και θα μας στριμώξει. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε πεισματάρηδες και εγωιστές και σε όσους τα βάζουν με τον Θεό. Να περίπου πως σκέφτεται ο Θεός: «Αφού επιμένει ο άνθρωπος να ικανοποιεί τα θελήματά του, ασ’ τον. Καλύτερα να φτύνει αργότερα τον εαυτό του παρά τον Δημιουργό του. Εγώ αποσύρομαι προσωρινά».
    Έτσι ο Θεός τραβιέται πίσω, αφήνει τον άνθρωπο να «ξεδιψάσει» τα σχέδιά του και μετά του συντρίβει τον εγωισμό με απρόβλεπτα γεγονότα και δυσάρεστα. Όσο περισσότερο ικανοποιείς το εγωιστικό, φιλήδονο και φιλόδοξο θέλημα και σχέδιο σου, τόσο αυξάνεις το «συντριπτικό» θέλημα του Θεού, που αργά η γρήγορα θα έρθει στη ζωή σου. Έτσι λειτουργεί ο πνευματικός νόμος. «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» (Λουκ. ιδ 11). Η συντριβή που προσφέρει ο Θεός δεν σχετίζεται με τη διάλυση του ανθρώπου, αλλά με το σπάσιμο του εγωισμού του, αφού ο παράδεισος χωρεί μόνο συντετριμμένες και ταπεινές καρδιές. Όταν ο Θεός θέλει να προστατέψει έναν ευαίσθητο, αγαθό και μαλακό άνθρωπο από το «συντριπτικό» για τον εγωισμό μας θέλημά Του, βάζει εμπόδια στο δικό μας εγωιστικό θέλημα.
    - Γέροντας Πορφύριος