Αφιέρωμα στο Άγιο Φως (ανανεωμένο) Απριλίου 19, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις , 47comments
Τα υπερ-αισθητά και υπέρλογα δεν περιγράφονται, βιώνονται εν σιωπή. Στον πληθωρισμών των λόγων ας αφήσουμε μια χαραμάδα στην καρδιά μας.
Καλή Ανάσταση!
α. Βίντεο (8)-
1. Τελετή αφής Αγίου Φωτός 2007 (διάρκεια: 5:51)
2. Τελετή αφής Αγίου Φωτός 2006 (διάρκεια: 4:40)
3. Τελετή αφής Αγίου Φωτός 1994 (διάρκεια: 0:23)
4. Το Άγιο Φως δεν καίει 1 (διάρκεια: 0:05)
5. Το Άγιο Φως δεν καίει 2 (διάρκεια: 0:02)
6. Τελετή αφής Αγίου Φωτός 2007 (διάρκεια: 4:29)
7. Ντοκιμαντέρ για το Άγιο Φως στα ρουμανικά (διάρκεια: 9:58)
8. Το Άγιο Φως δεν καίει 3 (διάρκεια: 0:06)
9. Άγιο Φως στην Ιερουσαλήμ: Αποδείξεις και Μαρτυρίες (ΟΟΔΕ, διάρκεια: 29:53) 
http://www.dailymotion.com/video/x1bpckh
Ντοκιμαντέρ με υπότιτλους σε διάφορες γλώσσες: Holy Light in Jerusalem: Proofs & Testimonies
β. Ομιλίες / εκπομπές μαρτυρίες (7)-
1. Προσωπική μαρτυρία για το Άγιο Φως του κ. Λυκούργου Μαρκούδη, υπεύθυνου προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού Πειραϊκή Εκκλησία.
Λυκούργος Μαρκούδης
2. Θαύματα στους Αγίους Τόπους, ηχογραφημένη εκπομπή (mp3) με τον π. Ιγνάτιο, ηγούμενο της Ιεράς Μονής των Ποιμένων στην Βηθλεέμ. Ηχογράφηση από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ι.Μ. Λεμεσού (pigizois.gr).
3. Περιγραφή της διαδικασίας του Αγίου Φωτός (ηχογράφηση από τον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία).
Τελετή Αγίου Φωτός
4. Μαρτυρία Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής, κ. Νικολάου όταν παρεβρέθηκε στην τελετή του Αγίου Φωτός το 2006 (ηχογράφηση από την εκπομπή Ουδείς Αναμάρτητος 14/4/2007, ΝΕΤ).
Νικόλαος Μεσογαίας
5. Ιστορικές μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός (1ο μέρος)
- Πότε και γιατί ξεκίνησε η αμφισβήτηση του θαύματος του Αγίου Φωτός;
- Ποιος διάσημος Έλληνας διανοούμενος του 19ου αιώνα αμφισβήτησε το Άγιο Φως;
- Από πότε υπάρχουν καταγεγραμμένες ιστορικές μαρτυρίες σε πηγές περί του θαύματος του Αγίου Φωτός;
- Υπάρχουν αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι οι οποίοι επιβεβαιώνουν με τη μαρτυρία τους το θαύμα του Αγίου Φωτός;
Ο κ. Λυκούργος Μαρκούδης φιλοξενεί την κα. Αγγελική Χατζιωάννου, η οποία έχει εκπονήσει μεταπτυχιακή επιστημονική έρευνα για το Άγιο Φως βασισμένη σε στοιχεία από αρχαίους κώδικες (ηχογράφηση από τον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM).
Ιστορικές μαρτυρίες για το Άγιο Φως 16. Ιστορικές μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός (2ο μέρος)
Η συνέχεια της συζήτησης του κ. Λυκούργου Μαρκούδη με την κα. Αγγελική Χατζιωάννου, η οποία έχει ασχοληθεί ερευνητικά με το Άγιο Φως μελετώντας αρχαίους κώδικες και πηγές (ηχογράφηση από τον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία). Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα εξής θέματα:
- Οι αμφιβολίες και η προσωπική εμπειρία της κας Χατζηιωάνου με το Άγιο Φως.
- Σύγχρονες μαρτυρίες του 20ου αιώνα περί Αγίου Φωτός.
- Γιατί το Άγιο Φως επιβεβαιώνει την αλήθεια της Ορθόδοξης πίστης.
- Ποιες είναι οι και τι έγινε στις τρεις (3) καταγεγγραμένες περιπτώσεις στην ιστορία όπου Λατίνοι (Παπικοί) και Αρμένιοι εμπόδισαν τους Ορθοδόξους κι επιχείρησαν αυτοί να βγάλουν το Άγιο Φως.
- Ένα μοναδικό θαύμα σχετιζόμενο με το Άγιο Φως στην Ελλάδα.
7. Ο φύλακας του Παναγίου Τάφου
Ακούστε την πρώτη ηχογραφημένη συνέντευξη του φύλακα του Ιερού Ναού της Αναστάσεως, π. Παντελεήμονα. Πως βρέθηκε στους Αγίους Τόπους, εμπειρίες στη μονή του Αγίου Σάββα, η τελετή και προσωπικές μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός.
Από την εκπομπή Διάλογοι στον ραδιοφωνικό σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία» 91,2 FM.
8. Πήγα στα Ιεροσόλυμα για να απομυθοποιήσω το Άγιο Φως! 
Ακούστε την εκπομπή Διάλογοι όπου ο κ. Λυκούργος Μαρκούδης συνομιλεί με τον π. Αντώνιο Στυλιανάκη για την προσωπική του εμπειρία στον Πανάγιο Τάφο και το Άγιο Φως κατά την τελετή το Μ. Σάββατο.
Μαρτυρία π. Αντώνιος ΣτυλιανάκηςΣε αυτό το αφιέρωμα έχουν συνεισφέρει πολλοί άνθρωποι. Ευχαριστίες στον Παναγιώτη και σε όσους άλλους έχουν βοηθήσει με τον τρόπο τους.
Περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες και βίντεο μπορείτε να βρείτε:
- Σκαρλακίδης Χάρης: Το θαύμα του Μεγάλου Σαββάτου στον Τάφο του Χριστού – 45 ιστορικές μαρτυρίες
- http:// www.holylight.gr/agiofos/holyli.html
- http://www.holyfire.org/eng/
- http://teologia.wl.dvgu.ru/film/eng/
- http://www.youtube.com/group/easter
- http://users.otenet.gr/~styliant/orthodoxia/Agiofos.htm
- Πρώιμες μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός (ΟΟΔΕ)
- Προσωπική μαρτυρία προσκυνητή για το Άγιο Φως (Πάσχα 2006)
- Άγιο Φως (ντοκιμαντέρ ιδρύματος Απ. Βαρνάβα)
- Άγιο Φως: Μαρτυρίες κι Εμπειρίες (ΟΟΔΕ)
Τελευταία ενημέρωση: 19/4/2014
Λέξεις κλειδιά: π. Αντώνιος Στυλιανάκης, πάσχα, πειραϊκή εκκλησία, άγιο φως, άγιοι τόποι, αφιέρωμα, ανάσταση, θαύμα, ιεροσόλυμα, λυκούργος μαρκούδης, μαρτυρίαΕγκώμια Μ. Παρασκευής – Ακολουθία Επιτάφιου Θρήνου Απριλίου 18, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις , add a comment
Τα εγκώμια του επιταφίου αναφέρονται στη Βυζαντινή υμνολογία ως τροπάρια που ψάλλονται το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, εκτός των ναών, κατά την εκφορά του επιταφίου. Πρόκειται για σύντομα, γλυκύτατα μουσικά μέλη, που παρεμβάλλονται μετά τον 118ο ψαλμό, (ψαλμό του Αμώμου), σε τρεις στάσεις.
Η πρώτη στάση σε ήχο πλάγιο α΄ αρχίζει με το εγκώμιο «Η ζωή εν τάφω, κατετέθης, Χριστέ…».
Η δεύτερη στάση σε ήχο πλάγιο α΄ αρχίζει με το εγκώμιο «Άξιον εστί μεγαλύνειν σε τον Ζωοδότην…» και
Η τρίτη στάση σε ήχο γ΄ αρχίζει με το εγκώμιο «Αι γενεαί πάσαι ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι Χριστέ μου».
Και οι τρεις παραπάνω στάσεις καταλήγουν με το ίδιο τροπάριο – εγκώμιο που ξεκινούν, ενώ ο ιερέας θυμιατίζει τον επιτάφιο και από τις τέσσερις πλευρές του.
Επιλογές των εγκωμίων του Επιταφίου θρήνου αποδίδει ο Βυζαντινός χορός «Θεόδωρος Φωκαεύς», με θαυμαστή μουσική πιστότητα, σύμφωνη προς το αρχαίο Βυζαντινό μέλος, μεταφέροντας την κατανυκτική έκπληξη επί του θείου δράματος, την αναπαράσταση του οποίου τιμούν οι απανταχού Χριστιανοί. Ιδιαίτερη επίσης είναι και η απόδοση της τρίφωνης εκτέλεσης και απόλυτα επιτυχημένη, από την καταπληκτική συναυλία του Βυζαντινού χορού με Ύμνους Τριωδίου και Μεγάλης Εβδομάδος (31-03-2012), στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας Πατρών, κατά την παρουσίαση της έκδοσης του 6ου ψηφιακού δίσκου του χορού με τίτλο «Τα Πάθη τα Σεπτά».
Τα χειρόγραφα – παρτιτούρες της εν λόγω επιλογής ύμνων είναι διαθέσιμα εδώ.
Πηγή: Θησαυρός Βυζαντινής Μουσικής
Λέξεις κλειδιά: Μεγάλη Εβδομάδα, βυζαντινή μουσική, θεόδωρος φωκαεύς
Πασχαλινή Εκστρατεία Συγκέντρωσης Χρημάτων & Τροφίμων Απριλίου 14, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
Ο Ιερός Ναός Τριών Ιεραρχών Πανεπιστημίου Πατρών, λόγω της εορτής του Πάσχα, ξεκινά εκστρατεία, από σήμερα μέχρι και το μέγα Σάββατο, συγκέντρωσης χρημάτων και τροφίμων για τους χειμαζόμενους από την κρίση συνανθρώπους μας.
Φέτος πρώτη προτεραιότητα θα έχουν οι συνάδελφοι διοικητικοί υπάλληλοι που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα-απόλυση και αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα επιβίωσης.
Δεύτερη προτεραιότητα θα έχουν οι φοιτητές και οι πολύτεκνες οικογένειες
Συνολικά θα ενισχυθούν περίπου 30 οικογένειες ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Η Επιτροπή του Ναού συνομίλησε με τις οικογένειες αυτές και συνόψισε τις ανάγκες σε δύο κατηγορίες
1) Διατροφή
2) Πληρωμή λογαριασμών (ΔΕΗ, ύδρευση, ενοίκιο σπιτιού)
Το κόστος της όλης επιχείρησης θα ανέλθει στο ποσόν των 6.000 € περίπου
Η Επιτροπή του Ναού κάνει έκκληση στα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, αλλά και έξω από αυτή, να συνδράμουν στην επιχείρηση για να μαζευτεί το ποσόν και να δώσουμε χαρά και μήνυμα ελπίδας σε αυτούς τους συνανθρώπους μας ότι, δεν είναι μόνοι τους στις δυσκολίες που περνούν.
Εναλλακτικά ο Ναός συγκεντρώνει και τρόφιμα τα οποία θα διατεθούν για το σκοπό αυτόν.
Χρήματα μπορούν να κατατίθενται
1) Στην Τράπεζα Πειραιώς
με την ένδειξη αλληλεγγύη
Αρ. Λογαριασμού του Πανεπιστημιακού Ναού: 6319-010291-001
(Απλό Ταμιευτήριο Κ)
‘ΙΒΑΝ’ Απεικόνιση: GR37 0171 3190 0063 1901 0291 001
Το SWIFT-BIC της Τράπεζας Πειραιώς είναι PIRBGRAA
Για όλο το δίκτυό της στην Ελλάδα
2) Στον υπάλληλο της υπηρεσίας μισθοδοσίας κ Ανδρέα Σταματόπουλο
( Δίνεται σχετική απόδειξη)
3) Στο κουτί του Ναού με ένδειξη για τους απόρους.
Για τρόφιμα ή χρήματα ο Ναός είναι ανοιχτός καθημερινά από 10.30 μέχρι 14.30, καθώς επίσης και κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών σύμφωνα με το πρόγραμμα του Ιερού Ναού.
Λέξεις κλειδιά: πάτρα, φιλανθρωπία, ελεημοσύνηΗ χρήση και το ήθος προσέγγισης της τεχνολογίας σήμερα Απριλίου 2, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ορθοδοξία / Εκκλησία, Τεχνολογία / Διαδίκτυο , add a commentΟ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος κάνει λόγο για τη χρήση και το ήθος προσέγγισης της τεχνολογίας σήμερα.
Πηγή: Πεμπτουσία
Λέξεις κλειδιά: π. Νικόλαος Μεσογαίας, πληροφορική, τεχνολογίαΟι Άγνωστες Γυναίκες του 1821 Μαρτίου 30, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία, Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
Όλοι γνωρίζουμε τις σπουδαίες Ελληνίδες του 1821, Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους που διέθεσαν τις περιουσίες τους για τον ελληνικό στόλο της επανάστασης.
Υπήρχε όμως και η ριψοκίνδυνη Μανιάτισσα Σταυρούλα Σάββαινα που πολέμησε στις 12-13 Μαΐου 1821 στο Βαλτέτσι και έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς. Και ακόμη η Δόμνα Βιζβίζη, χήρα με τέσσερα παιδιά που ανέλαβε το πολεμικό πλοίο «Καλομοίρα» μετά τον θάνατο του άνδρα της.
Επίσης υπήρχε η Αλεξαντώ η Μεσολογγίτισσα που αψηφούσε κάθε κίνδυνο και κακουχία και τέλος οι γυναίκες της Νάουσας που θυσιάστηκαν με τα παιδιά τους πέφτοντας στον ποταμό Αραπίτσα τον Απρίλιο του 1822 για να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Συγκλονισμένος ο μέγας εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός τραγούδησε: «Θαυμάζω τις γυναίκες μας και στο όνομά τους μνέω».
Πηγή: Περιοδικό «Η Δράση μας», Μάρτιος 2014
Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.
Λέξεις κλειδιά: 1821, πόλεμος, Ιστορία, γυναίκαΤο βάρος της φιλανθρωπίας Μαρτίου 27, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a commentΟι αδελφοί της σκήτης ρώτησαν ένα Γέροντα, αν πραγματικά ωφελούνται εκείνοι που ζητούν από τους άλλους να προσευχηθούν για χάρι τους.
— Πολύ ισχύει δέησις δικαίου, αποκρίθηκε ο Αββάς, πλην όμως «ενεργουμένη»[1] . Βοηθουμένη, με άλλα λόγια, από τον ίδιο που ζητά την προσευχή, σε τι να ωφελήσουν αι προσευχαί των αγίων, εκείνον, που θεληματικά παραμελεί την σωτηρία του;
Και τους διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:
Ο Ηγούμενος κάποιου Κοινοβίου, πολύ ευλαβής κι ενάρετος άνθρωπος, έκανε κάθε μέρα αυτή την προσευχή:
— Σε παρακαλώ, Κύριε, μη με χωρίσης από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ μας να απολαύσωμε όλοι μαζί την Ουράνιο μακαριότητα.
Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, πως ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάστασι.
Πλησίαζε η εορτή ενός Αγίου, που πανηγύριζε το γειτονικό τους Μοναστήρι. Οι Αδελφοί του Μοναστηρίου εκείνου προσκαλέσανε τον Αββά του Κοινοβίου και ολόκληρη την συνοδεία του να πάρουν μέρος στην πανήγυρι. Εκείνος όμως αποφάσισε να μην πάη, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του έκαναν εκεί. Την παραμονή ακριβώς άκουσε μυστηριώδη φωνή στον ύπνο του να τον διατάζη να πάη οπωσδήποτε στο πανηγύρι, αφού στείλει νωρίτερα τους υποτακτικούς του. Ο Ηγούμενος υπήκουσε στη θεία προσταγή.
Μόλις ξημερωσε, πρόσταξε τους μαθητάς του να ξεκινήσουν παρευθύς για το γειτονικό Κοινόβιο. Στο δρόμο τους συνάντησαν πεσμένον χάμω ένα δυστυχισμένο γέρο να βογγά. Τον ρώτησαν, τι του συνέβαινε.
— Είμαι άρρωστος, τους αποκρίθηκε με κόπο, και δεν έπαψε ν’ αναστενάζη. Πήγαινα στο γιατρό με το ζώο μου, μα σαν έφτασα σε τούτο το μονοπάτι, μ’ έρριξε κάτω κι έφυγε. Τι έγινε, κι εγώ δεν ξέρω. Ούτε άνθρωπος βρέθηκε να με βοηθήση να σηκωθώ.
Τα τελευταία λόγια τα πρόφερε με πολύ παράπονο.
— Τι να σου κάνωμε, γέροντα, του είπαν οι Καλόγεροι. Είμαστε κι εμείς πεζοί και βιαστικοί.
Συνέχισαν έτσι το δρόμο τους για να φτάσουν στην ώρα τους στο πανηγύρι, αφήνοντας στη μεση του δρόμου αβοήθητο το φτωχό γέρο.
Σε λίγο να κι ο Ηγούμενος. Είδε τον άνθρωπο σε κακή κατάστασι. Έσκυψε πάνω του με συμπόνια. Άκουσε τα βάσανα του και τον ρώτησε με καταφανή έκπληξι :
— Καλά, δεν πέρασαν από δω πριν από λίγο κάτι νέοι Καλόγεροι; Γιατί δεν τους σταμάτησες να σε βοηθήσουν; θα έπρεπε, χωρίς άλλο, να σε είδαν.
— Με είδαν και με ρώτησαν, Αββά, είπε με λύπη ο Γέρος. Μου είπαν όμως πως ήσαν πεζοί και βιαστικοί και δε μπορούσαν να μου κάνουν τίποτε.
Ο Ηγούμενος αναστέναξε βαθειά, ντροπιασμένος από την συμπεριφορά των μαθητών του.
— Αν στηριχτής πάνω μου, θα μπορέσης να περπατήσης λίγο;
— Αδύνατο να κινηθώ, Πάτερ.
Έλα λοιπόν να σε ανεβάσω στους ώμους μου, είπε ο γέρο Ηγούμενος αποφασιστικά, κι ο Θεός θα βοηθήση να φτάσωμε εκεί που πηγαίνεις.
— Δε μπορείς να με κουβαλήσης τοσο δρόμο πάνω στους ώμους σου. Μήπως είσαι κι εσύ νέος; Πήγαινε, Αββά, στη δουλειά σου και μη χασομεράς άδικα για μένα. Ευχήσου μόνο να μ’ ελεήση ο Θεός.
Δε σ’ αφήνω έτσι, σε τέτοια κατάστασι, διαμαρτυρήθηκε ο άνθρωπος του Θεού. Θα σε πάω στην πόλι.
Με πολύ κόπο ανέβασε τον άρρωστο στους αδύνατους ώμους του ο γέρο Ηγούμενος. Το βάρος στην αρχή του φάνηκε ασήκωτο. Με μεγάλη δυσκολία κατώρθωσε να σέρνη τα πόδια του.
Παράδοξο πράγμα!
Σιγά – σιγά αλάφραινε, ώσπου σε μια στιγμή του φάνηκε πως του έφυγε από την πλάτη το φορτίο. Σήκωσε το κεφάλι να ιδή τι συνέβαινε. Αντί του φτωχού γέρου, που είχε πάρει στους ώμους του, στεκόταν μπροστά του ένας πανέμορφος Άγγελος.
Μ’ έστειλε ο Κύριος να σε πληροφορήσω, του είπε με τη γλυκειά φωνή του που έμοιαζε με υπερκόσμια μουσική, πως τότε μόνο θ’ αξιωθούν οι μαθηταί σου να βρεθούν μαζί σου στη Βασιλεία Του, όταν ακολουθήσουν τα ίχνη σου. Διαφορετικά, άδικα κοπιάζεις και προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Ο Θεός δίνει στον καθένα την αμοιβή των έργων του.
Ο Άγγελος με μιας χάθηκε στα ούρανια. Ο γέρο Ηγούμενος, συλλογισμένος, γύρισε πίσω στο Μοναστήρι του για ν’ αρχίση καινούργιο αγώνα. Χρειαζόταν ακόμη κοπιαστική δουλειά για να μορφώση χαρακτήρες. [1] Ιακώβου ε’. 16
Πηγή: Γεροντικόν, μοναχής Θεοδώρας Χαμπάκη, εκδ. Λυδία).
http://www.sostis.gr
http://www.diakonima.gr
Ευχαριστίες στους Σπύρο Γκ. & Κώστα Κ.
Λέξεις κλειδιά: προσευχή, φιλανθρωπία, γεροντικό, εγωισμός, ελεημοσύνηO Θεός δεν πρόκειται να αφήσει τέτοια ελεημοσύνη δίχως μετάνοια Μαρτίου 24, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
«Θέλω να σας μιλήσω πάτερ για κάτι σοβαρό».
Η κοπέλα στεκόταν στην είσοδο του ιερατικού γραφείου, περιμένοντας την άδεια για να προχωρήσει. Δεν είχε παρουσιαστικό «θρησκευόμενου» ανθρώπου. Φορούσε κολλητό παντελόνι και ήταν βαμμένη έντονα.
Ο ηλικιωμένος ιερέας την κοίταξε με καλοσύνη. «Παρακαλώ. Ό,τι θέλετε!».
Η κοπέλα προχώρησε και κάθισε μπροστά στο γραφείο του ιερέα.
«Θέλω τη συμβουλή σας», είπε κοφτά και με αποφασιστικότητα. «Η μητέρα μου είναι στα τελευταία της. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωή της δουλεύοντας τη νύχτα σε άσχημα μέρη … Ξέρω … Ίσως να σας σκανδαλίζω λίγο …». Δίστασε κοιτάζοντας τον ιερέα εξεταστικά αλλά με ειλικρίνεια στα μάτια της.
«Παρακαλώ, συνεχίστε».
«Η μητέρα μου με τα χρήματα που κέρδιζε κατάφερε να μεγαλώσει εμένα και τον αδερφό μου χωρίς να χρειαστεί να μας δώσει σε ξένα χέρια. Πατέρα δε γνωρίσαμε …
Αλλά δε μεγάλωσε μονάχα εμάς. Τα μισά της χρήματα και παραπάνω τα έδινε πάντα σε ελεημοσύνες. Πολλά παιδιά μεγάλωσαν χάρη σ’ αυτή. Κάποια μάλιστα σπούδασαν κιόλας χάρη στη μητέρα μου. Σε όλη της τη ζωή, η ελεημοσύνη ήταν πρώτιστο καθήκον … Τώρα πεθαίνει. Με δυσκολία επικοινωνεί. Θα ήθελα να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει αλλά δεν ξέρω πώς να της το πω … Καταλαβαίνετε … δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία … Δεν ήταν τελείως αδιάφορη αλλά … καταλαβαίνετε …».
Ο ιερέας είχε το βλέμμα χαμηλωμένο και άκουγε με κατανόηση.
«Μη στενοχωριέστε», της είπε. «Κάνατε αυτό που έπρεπε. Τώρα θα κάνουμε και οι δυο προσευχή για τη μητέρα σας. Κι ο Θεός θα δείξει τον τρόπο. Πάντως όπως και να ‘χει, να θυμάστε ότι ο Θεός δεν πρόκειται να αφήσει τέτοια ελεημοσύνη δίχως μετάνοια …».
Πέρασαν μέρες. Ο Ιερέας δεν είχε κανένα νέο από εκείνη την κοπέλα. Κι έξαφνα ένα πρωί είδε την αναγγελία θανάτου της μητέρας κολλημένη σε μια κολώνα, Πήρε απόφαση και πήγε στην κηδεία.
Στο τέλος της ακολουθίας τον πλησίασε η κοπέλα. Τον χαιρέτησε ευγενικά και τον ευχαρίστησε που ήρθε να τους συλλυπηθεί. Ήταν πολύ καταβεβλημένη.
«Στενοχωριέμαι πολύ για την ψυχή της μητέρας μου, πάτερ», του είπε.
«Να μη στενοχωριέστε. Σας είπα: αφού η μητέρα σας έδειξε στη ζωή της τέτοια ελεημοσύνη, ο Θεός αποκλείεται να την άφησε χωρίς μετάνοια και συγχώρηση. Αυτό μονάχα μπορώ να σας πω εγώ. Τα υπόλοιπα τα ξέρει μονάχα Εκείνος …».
Τους πλησίασε ένας νεαρός.
«Πάτερ, να σας γνωρίσω τον αδερφό μου». Ακολούθησαν συστάσεις. «Ο πάτερ από δω είναι στην αγία Φωτεινή … ξέρεις … λίγο πιο πάνω από το σπίτι της μαμάς …», είπε στον αδερφό. «Πάντως, πάτερ, δε σας το κρύβω πως λυπάμαι που έφυγε έτσι», ξαναστράφηκε στον ιερέα. «Ίσως έπρεπε να ήμαστε πιο επίμονοι. Δεν ξέρω … καταλαβαίνω τι μου λέτε αλλά δεν έχω τόση πίστη για να παρηγορηθώ από αυτό …».
«Τι συνέβη;», παρενέβη ο αδερφός.
«Να, είχα πάει πριν αρκετές μέρες στον πάτερ να του ζητήσω να έρθει να εξομολογήσει και να κοινωνήσει τη μαμά αλλά διστάσαμε κάπως … δεν ξέραμε πώς θα το πάρει εκείνη … και να που τώρα δεν προλάβαμε …».
Ο αδερφός έδειξε να ξαφνιάζεται. Χαμογέλασε και είπε:
«Μη στενοχωριέσαι, προλάβαμε … Προχθές τo βράδυ που έλειπες, η μαμά σαν να ξύπνησε αίφνης από το λήθαργό της, γύρισε προς το μέρος μου και -λες και δεν ήταν άρρωστη- μου είπε: «Πήγαινε γρήγορα στον άγιο Δημήτριο και φέρε εδώ τον παπά» … Αρχικώς απόρησα. Δεν ήθελα να της χαλάσω το χατήρι αλλά δεν περίμενα και να βρω κανέναν εκείνη την ώρα στην Εκκλησία … Εντούτοις ο παπάς ήταν εκεί. Του εξήγησα και ήρθε χωρίς καθυστέρηση … Πού να φανταστώ ότι εσύ είχες έρθει σε επικοινωνία με τον ιερέα της αγίας Φωτεινής … Συγγνώμη που δε σου είπα τίποτα αλλά με την κηδεία και τις μέριμνες το παρέλειψα … ή μάλλον για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα πώς θα το πάρεις κιόλας … Δε μου είχες πει ότι θα πας σε παπά … Πάντως κοινώνησε …».
Ο ιερέας χαμογέλασε. Τους χαιρέτησε ευγενικά και αποχώρησε. «Δεν αφήνει ο Θεός την ελεημοσύνη ασυνόδευτη από μετάνοια», έλεγε και ξανάλεγε μέσα του με συγκίνηση …
Απόσπασμα από το Μικρό Γεροντικό Πόλεων «Όσο μπορείς», του Βασίλη Αργυριάδη
Πηγή : Αγιοτόκος Καππαδοκία
Ευχαριστίες στον Κώστα Κ.
Λέξεις κλειδιά: ελεημοσύνη, θάνατος, θεία μετάληψη, μετάνοιαΤο Ζωντανό Λουλούδι Μαρτίου 21, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Κοινωνία , add a comment
Βαρβάρα, είπε ο Τάσος στη γυναίκα του, σε πέντε μέρες είναι η γιορτή σου και θα ήθελα να σου κάνω ένα δώρο, μέχρι 500 ευρώ. Ευχαριστώ πολύ Τάσο, όμως πρέπει να το σκεφτώ πρώτα.
Την άλλη μέρα ήταν Κυριακή και οι δύο σύζυγοι πήγαν στην εκκλησία, το συνήθιζαν άλλωστε. Γυρίζοντας στο σπίτι η Βαρβάτα είπε στον άνδρα της: Τάσο συγκινήθηκα από το σημερινό κήρυγμα. Τι θα έλεγες να δώσουμε τα χρήματα στην κ.Βασιλική ώστε να πάει ο άρρωστος γιος της στην Αγγλία και να αποκατασταθεί η υγεία του; Ναι, Βαρβάρα μου, είσαι ένα ζωντανό λουλούδι. Το ίδιο βράδυ οι δύο σύζυγοι πήγαν στο σπίτι της φτωχής γυναίκας και η Βαρβάρα στοργικά της είπε: κα. Βασιλική σήμερα έχουμε την πρώτη επέτειο του γάμου μας και σκεφτήκαμε να σας δώσουμε 500 ευρώ για την θεραπεία του Βαρνάβα, του γιου σας στην Αγγλία. Δεν χρειάζομαι δώρο για την γιορτή μου.
Η φτωχή γυναίκα άκουγε με έκπληξη και μετά από λίγο άρπαξε και φίλησε τα χέρια της Βαρβάρας λέγοντας: ο Θεός να σας αμείψει για το μεγάλο καλό που μου κάνατε. Το άρρωστο παιδί πήγε στην Αγγλία και μετά από ολοκληρωμένη θεραπεία δύο μηνών γύρισε πίσω τελείως καλά και από τότε κάθε Κυριακή στέλνει στο σπίτι της στοργικής οικογένειας μια ανθοδέσμη με λουλούδια που μαζεύει ραντισμένα με δάκρυα ευγνωμοσύνης προς τους ευεργέτες του.
Πηγή: Γ.Παυλίδου: «Χαμόγελο και δάκρυ» σ.13-14
Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.
Λέξεις κλειδιά: φιλανθρωπία, ασθένεια, αλληλεγγύηΗ Γέννηση του Άξιον Εστί Μαρτίου 19, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Λογοτεχνία - Ποίηση , add a comment http://www.dailymotion.com/video/xdl9gaΟ Οδυσσέας Ελύτης εξηγεί πως έγραψε το Άξιον Εστί!
«Όσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημά μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του ’48 με ’51. Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί – πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος – δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στη πέτρα. Θυμάμαι την μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ήτανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια. Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγύριζαν μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουν, ήταν η μοίρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλεψε αιώνες για να υπάρξει.
Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαινα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάι στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ήταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία. Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ” άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση.
Ήτανε δέος μπροστά στην τρομακτική αντίθεση, συντριβή μπροστά στην τόση αδικία, μια διάθεση να κλάψεις και να προσευχηθείς περισσότερο, παρά να διαμαρτυρηθείς και να φωνάξεις. Ήτανε η δεύτερη φορά στη ζωή μου – η πρώτη ήτανε στην Αλβανία – που έβγαινα από το άτομό μου, και αισθανόμουν όχι απλά και μόνο αλληλέγγυος, αλλά ταυτισμένος κυριολεκτικά με τη φυλή μου. Και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένιωθα, μεγάλωσε φτάνοντας στο Παρίσι.
Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το τέλος του πολέμου και τα πράγματα ήταν ακόμη μουδιασμένα. Όμως τι πλούτος και τι καλοπέραση μπροστά σε μας! Και τι μετρημένα δεινά επιτέλους μπροστά στα ατελείωτα τα δικά μας! Δυσαρεστημένοι ακόμα οι Γάλλοι που δεν μπορούσαν να “χουν κάθε μέρα το μπιφτέκι και το φρέσκο τους βούτυρο, δυσανασχετούσαν. Υπάλληλοι, σωφέρ, γκαρσόνια, με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε: εμείς περάσαμε πόλεμο Κύριε! Κι όταν καμιά φορά τολμούσα να ψιθυρίσω ότι ήμουν Έλληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο με κοιτάζανε παράξενα: α, κι εσείς έ; Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη ενός χάρτη απίθανου. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας και η δεητική διάθεση με κυρίευαν πάλι. Ξυπνημένες μέσα παλαιές ενστικτώδεις διαθέσεις άρχισαν να αναδεύονται και να ξεκαθαρίζουν.
Η παραμονή μου στην Ευρώπη με έκανε να βλέπω πιο καθαρά το δράμα του τόπου μας. Εκεί αναπηδούσε πιο ανάγλυφο το άδικο που κατάτρεχε τον ποιητή. Σιγά-σιγά αυτά τα δύο ταυτίστηκαν μέσα μου. Το επαναλαμβάνω, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ότι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους – και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα. Και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση, μου “δωσε ένα δεύτερο εύρημα. Να δώσω, δηλαδή, σ” αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας.
Κι έτσι γεννήθηκε το «Άξιον Εστί».
Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.
Λέξεις κλειδιά: πόλεμος, ποίηση, οδυσσέας ελύτηςΒαλαάμ: Το αρχιπέλαγος των μοναχών Μαρτίου 7, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a commentΣτὸ ἀρχιπέλαγος περίπου πενήντα νησιῶν στὴν μεγάλη λίμνη Λατόγκα ποὺ εἶναι παγωμένη γιὰ ὀκτὼ μῆνες τὸν χρόνο, τὸ Βαλαὰμ εἶναι ἡ ἕδρα τοῦ παλιοτέρου μοναστηριοῦ στὴν Ῥωσία. Γιὰ αἰῶνες, ἡ φυσικὴ ἀγριάδα τῶν νησιῶν αὐτῶν παρέχει ἡσυχαστικὸ καταφύγιο στοὺς μοναχοὺς ποὺ προσέρχονται ἐκεῖ γιὰ τὴν ἀναζήτησι τῆς ἐν Χριστῷ τελειώσεως, μακρὰν τοῦ κόσμου, ἀναστατώσεων καὶ πειρασμῶν. Ἡ ταινία ἀποκαλύπτει τὴν καθημερινότητα στὸ κεντρικὸ μοναστήρι, μιὰ γνήσια κυψέλη, ὑπὸ ἀνοικοδόμηση, καθὼς καὶ τὰ ἐρημητήρια στὸ δάσος. Οἱ μοναχοὶ ἐργάζονται καλλιεργώντας τὴν γῆ μέσα σὲ ἀντιξοότητες τῶν καιρικῶν στοιχείων, ἁγιογραφοῦν, λειτουργοῦνται σὲ ἐκτενεῖς ἀγρυπνίες. Πρόκειται γιὰ ζωὴ μόνιμης πάλης μὲ τὸ ἐγώ, ζωὴ βασισμένη στὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ἀέναη προσευχή. Ἡ μοναστικὴ αὐτὴ ὀντότητα ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἐμπειρία τῶν πρώτων μοναχῶν τῆς Ἀνατολῆς, ποὺ τυγχάνει πρακτικῶς ἄγνωστη στὴν Δύση· ἔχει δὲ παρουσιάσει τὶς πιὸ ὁσιακὲς μορφὲς τῆς ρωσικῆς ἱστορίας.
Υποτιτλισμός: Ε.Κ, Θ.Κ.
Πηγή: Ηλιαχτίδα