Η Αννα Τσεκούρα είχε αφιερώσει τη ζωή της και πρόσφερε την περιουσία της για να φροντίσει τα παιδιά. Ηταν η «ψυχή» του Ιδρύματος «Αγία Ταβιθά» στη Λιβαδειά, εργάστηκε ως μοδίστρα και για 50 χρόνια στήριξε ανήμπορα κορίτσια.
Ηταν τόσο σεμνή και απλός άνθρωπος η γερόντισσα Αννα! Δεν ήθελε να προβάλλει το έργο της και να μιλά για τον εαυτό της. Αφηνε τις πράξεις να μιλούν από μόνες τους». Tα λόγια αυτά της Θεμιστοκλείας Παπαγεωργίου, διευθύντριας του Ορφανοτροφείου «Η Αγία Ταβιθά», έτσι όπως αντήχησαν από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, σχημάτισαν έστω και στιγμιαία το φωτεινό περίγραμμα μιας σπουδαίας προσωπικότητας.
Η γερόντισσα Αννα Τσεκούρα, η «Μανούλα», όπως όλοι, μεγάλοι και μικροί, με τρυφερότητα, αγάπη και ευγνωμοσύνη την αποκαλούσαν, υπήρξε από τα πρώτα βήματα της Ορφανικής Στέγης «Αγία Ταβιθά» στη Λιβαδειά η «ψυχή» και το στήριγμα του ιδρύματος αυτού, το οποίο συγχρόνως ανέπτυξε και μια σειρά από άλλες δραστηριότητες, όπως ομάδες κατηχητικών, κατασκηνώσεις κ.ά.
Από το 1963, όταν άρχισε η λειτουργία αυτού του ιδρύματος και με τη βοήθεια του τότε αρχιμανδρίτη Θηβών και Λεβαδείας Κωνσταντίνου Σακελλαρόπουλου, η «Μανούλα» αφιέρωσε τη ζωή της και πρόσφερε την περιουσία της για την αγάπη του Θεού και των παιδιών. «Ηταν μια γυναίκα της προσευχής, της νηστείας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στον Θεό και τον συνάνθρωπο. Δεν υπολόγιζε κούραση.
Εργαζόταν νύχτα και ημέρα. Και δεν ήταν μόνο τα παιδιά που φρόντιζε. Ανησυχούσε για όλη την κοινωνία και ήταν πρόθυμη να βοηθήσει τους πάντες. Είχε ιδρύσει, επίσης, κύκλους νέων μητέρων, ενώ δραστηριοποιούνταν και στη διοργάνωση συνεδρίων αλλά και άλλων εκδηλώσεων» επισημαίνει η κ. Παπαγεωργίου αναφερόμενη στη γερόντισσα Αννα.
ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά και από τους γονείς της Γεώργιο και Ασημίνα η μακαριστή γερόντισσα έλαβε τις αρχές που αποτέλεσαν τις βάσεις και τα θεμέλια της μετέπειτα πνευματικής πορείας της. Συνδέθηκε από μικρή ηλικία με τον μακαριστό Αγιορείτη γέροντα Γρηγέντιο, ο οποίος με το φωτεινό παράδειγμά του γέννησε σε πολλές ψυχές στην επαρχία -όπως και στη μακαριστή γερόντισσα- τον πόθο για τη ζωή της ολοκληρωτικής προς τον Θεό αφιερώσεως.
Ηταν αρχές της δεκαετίας του ’60, στα δύσκολα εκείνα χρόνια, όταν η 27χρονη τότε Αννα Τσεκούρα συνέλαβε ένα τολμηρό για τα δεδομένα εκείνης της εποχής σχέδιο: την ίδρυση ενός Σπιτιού Αγάπης για κορίτσια που είχαν ανάγκη προστασίας.
Η νεαρή τότε Αννα δεν μπορούσε εύκολα να αποφασίσει. Ο πνευματικός της, μακαριστός Κωνσταντίνος, δεν σταματούσε να την παροτρύνει να αποδεχθεί αυτή την τόσο σημαντική ευθύνη. Αφού προσευχήθηκε αρκετά, ένιωσε μέσα της ότι ήταν πλέον έτοιμη να αναλάβει τη φροντίδα, τη διαπαιδαγώγηση και την καθοδήγηση των κοριτσιών που ο Θεός θα πρόσφερε στα δικά της, ικανά χέρια.
Με τη συμπαράσταση της κυρίας Νίκας -την οποία τα παιδιά αποκαλούσαν «γιαγιά»- αλλά και της αδελφότητας που σε σύντομο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκε κοντά της, η γερόντισσα πρόσφερε φροντίδα σε πολλές ψυχές. Εκατοντάδες κορίτσια μεγάλωσαν με την αγάπη και τις συμβουλές της. (περισσότερα…)
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων παρέχει δωρεάν φοίτηση σε όσους μαθητές επιθυμούν να φοιτήσουν στον Γυμνάσιο-Λύκειο της Πατριαρχικής Σχολής στα Ιεροσόλυμα. Στο Γενικό Γυμνάσιο-Λύκειο διδάσκονται από Καθηγητές του Υπουργείου Παιδείας όλα τα μαθήματα όπως ορίζει το αναλυτικό πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ, (τουλάχιστον 2 ξένες γλώσσες, Μουσική, Η/Υ, Αγιογραφία, Γυμναστική, Αθλητικές Δραστηριότητες κ.α.). Τα τμήματα είναι ολιγομελή.
Οι απόφοιτοι Λυκείου αποκτούν το δικαίωμα των Ομογενών για την εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια.
Οι μαθητές προέρχονται από την Ελλάδα , την Κύπρο και την Ομογένεια και διακρίνονται για το Ορθόδοξο ήθος τους.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στηρίζει ιδιαίτερα τα παιδιά των Πολυτέκνων Οικογενειών.
Καλύπτει όλα τα έξοδα, όπως μετάβαση, διαμονή, δίδακτρα, σίτιση, περίθαλψη και ό,τι άλλο χρειάζονται ως παιδιά , ως μαθητές και αργότερα ως φοιτητές. Οι μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής έχουν το μοναδικό προνόμιο να συμμετέχουν ενεργά στη ζωή του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου.
Όσοι γονείς επιθυμούν τα παιδιά τους να φοιτήσουν δωρεάν στο Γενικό Γυμνάσιο – Λύκειο της ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΙΩΝ, για το Σχολικό έτος 2017-2018 , παρακαλούμε να επικοινωνήσουν με την Καθηγήτρια κ. Μαριάνθη Μαλτεζοπούλου για πληροφορίες και δηλώσεις προεγγραφής.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ
Ακολουθεί ένα ενημερωτικό βίντεο – συζήτηση για την φοίτηση στην Πατριαρχική Σχολή Ιεροσολύμων.
Με αυτήν την ταινία μικρού μήκους η Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία έλαβε μέρος και διακρίθηκε στον 7ο Διεθνή Διαγωνισμό Cinema …διάβασες;; στον οποίο υποβλήθηκαν συνολικά 287 ταινίες μικρού μήκους. Στην εκδήλωση βράβευσης που πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαΐου 2017 στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, απονεμήθηκε στην Σχολή το Μεγάλο Ειδικό Βραβείο του διαγωνισμού.
Για να παρακολουθήσετε καλύτερα την ταινία ενεργοποιήστε τους ελληνικούς υπότιτλους κάνοντας κλικ στην επιλογή CC του προγράμματος αναπαραγωγής.
Η φιλοσοφία της βυζαντινής μουσικής και η επίδρασή της στο βίο
Ο Ομότιμος Καθηγητής της Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιώτης Παπαθανασόπουλος μιλάει στις εργασίες της Α’ Ηµερίδας της Οµοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Μαΐου 2017, στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ι.Μ. Πεντέλης) Ελλάδος με τίτλο: «Ελληνική Μουσική Παράδοση και 21ος αιώνας». Θέμα της ομιλίας του είναι: «Η Φιλοσοφία της Βυζαντινής Μουσικής». Η Ημερίδα τελούσε υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Υπάρχει η εντύπωση, πως για να συναντήσεις ιεραπόστολους που εκτελούν σημαντικό έργο και τους αποκαλούν ακόμα και «αγίους» πρέπει να ταξιδέψεις στην «Μαύρη Ήπειρο» ή σε κάποιο απόμακρο μοναστήρι. Μια εντύπωση λανθασμένη, καθώς δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις πολύ μακριά και να συναντήσεις ένα τέτοιον άνθρωπο. Αρκεί μια βόλτα στην άκρη της Θεσσαλονίκης και στο γκέτο του Δενδροποτάμου!
Στον Θεολόγο Ηλιού
Ήταν λίγο μετά το μεσημέρι, όταν ο «Φάρος του Κόσμου» μου άνοιξε την πόρτα και με φιλοξένησε με τον καλύτερο τρόπο. Ένα κλίμα οικείο και ένας χώρος που μέσα σε 70 τετραγωνικά μέτρα ζουν αρμονικά 12 παιδιά, με την βοήθεια της αγάπης που υπάρχει μεταξύ τους. Καθίσαμε στο μεγάλο τραπέζι όλοι μαζί. Οι εθελόντριες, που είναι το στήριγμα του σπιτιού, Ελένη Πασχαλίδου και Ελένη Τρανού, η Κλέα, που είναι φοιτήτρια του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ και ενώ τέλειωσε η πρακτική της στον «Φάρο του Κόσμου», αυτή συνεχίζει να πηγαίνει γιατί αγάπησε όλα τα παιδιά. Στο τραπέζι κάθισαν μαζί μας και μερικοί από τους «σπιτονοικοκύρηδες» του «Φάρου», περιμένοντας όλοι μαζί να αρχίσει η συνέντευξη με τον πάτερα Αθηναγόρα.
«Παπάζο» φωνάζουν τα παιδιά του Φάρου –καθώς έτσι λένε τον παπά οι τσιγγάνοι- τον πάτερα Αθηναγόρα. Ως ιερέας πάτησε στον Δενδροπόταμο περίπου πριν 12 χρόνια και άλλαξε το μέλλον πολλών παιδιών της γειτονιάς αυτής. Όνειρο του ήταν να γίνει ιεραπόστολος στην Αφρική, ωστόσο μετά από προτροπές, ανέλαβε να προσαρμόσει το όνειρο του στην πιο περιθωριοποιημένη περιοχή της Θεσσαλονίκης, στον Δενδροπόταμο. «Τράβηξε» τα παιδιά στο σχολείο, έφτιαξε δομές σίτισης και στέγασης και προσφέρει αγαθά και βοήθεια σε όποιον χρειαστεί.
Ένας «άγιος» 2,02 στη Θεσσαλονίκη
Το ανάστημα του πατέρα Αθηναγόρα, είναι επιβλητικό, καθώς το ύψος του είναι 2 μέτρα και 2 εκατοστά. Για αυτό τον λόγο, είναι γνωστός στης πόλη ως και ο «2-2». Όμως γνωστός πια και παγκοσμίως, είναι για το έργο του. Σε ταξίδι του στην Αμερική, για την συμμετοχή της ομάδας των Ρομά, στο παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής, τον κράτησαν επιπλέον 16 ημέρες για να μεταδώσει τεχνογνωσία σε κέντρα για ευπαθείς ομάδες. Οι Αμερικανοί εξεπλάγησαν με τον τρόπο που ο Αρχιμανδρίτης προσέγγισε τους τσιγγάνους και με τις τεχνικές που τους βοήθησε να εξελιχθούν στο τομέα της Παιδείας.
Πονάμε πολύ. Υποφέρουμε. Μα κάπου εκεί βαθιά μέσα μας, μια φωνή μας λέει, «κράτα, μην φοβάσαι, πρέπει να το περάσεις, σου χρειάζεται για το ταξίδι.» Σήμερα νιώθεις γυμνός. Κρυώνεις πολύ. Ναι το ξέρω. Μα αύριο αυτή η εμπειρία θα είναι το ρούχο που θα ζεστάνει την καρδιά σου, και θα αλλάξει την ζωή σου. Θα το δεις, αυτό που σήμερα σε πληγώνει αύριο θα σε δυναμώνει…
[]
Ξέρεις τα φωτοστέφανα που ποθείς τι σταυρό έχουν; Τα χαρίσματα, με τι παθήματα ανθίζουν; Ξέρεις οι μεγάλοι έρωτες τι πόνο κρύβουν; Εκείνα τα σ» αγαπώ” με τι χείλη ξεραμένα στην μοναξιά προφέρονται; Και αυτά τα γέλια που ακούς, γνωρίζεις σε τι κλάμα ξεπλένονται; Πίσω από τον παράδεισο είναι η κόλαση, και πίσω από το χαμόγελο όλα εκείνα που μας πόνεσαν πολύ…
«Μαρτυρικά απολαυστική» και διδακτική ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου στη Σχολή Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης, 13/3/2017.
Μερικά ενδιαφέροντα σημεία:
Μέσα από το γάμο πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες βασικές ανάγκες.
Η ανάγκη για ευτυχία, για χαρά, για αγάπη.
Βασική οικονομική ανάγκη.
Την ανάγκη να βρίσκει ικανοποίηση στο λόγο. Να μην εμποδίζουμε την ελευθερία του λόγου. Να δεχόμαστε την διαφορετική γνώμη.
Την ανάγκη να δίνουμε και να παίρνουμε αξία. Να ευχαριστούμε, να επαινούμε και να ανεβάζουμε το ηθικό με τον καλό λόγο.
Την ανάγκη της ελευθερίας και της δημιουργικότητας
Για να γίνει τελικά ο γάμος απόλαυση και όχι μαρτύριο, πρέπει να έχουμε δύναμη ψυχής να βρίσκουμε τα λάθη μας και να εργαστούμε βαθιά μέσα μας.
Να δώσουμε τους αγώνες μας να εργαστούμε πνευματικά και ψυχικά για να πετύχουμε πρώτα τις αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο.
Στην ίδια συνταγή -το να γίνει απόλαυση ο γάμος- προστίθεται ο διάλογος, η συζήτηση, να λέγονται αλήθειες.
Βασικός παράγοντας στην ευτυχία είναι η κατανόηση, η συγχώρεση και η αγάπη.
Επίσης βασική προϋπόθεση σε ένα γάμο είναι να υπάρχει ταίριασμα στη σχέση και στην πορεία της ζωής.
Αποφεύγουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον άλλο, αποφεύγουμε να έχουμε πείσμα…και βρίσκουμε/ανακαλύπτουμε τα κοινά σημεία συνάντησης και σύγκλισης απόψεων.
Σημείωση: Στο παραπάνω βίντεο, η ομιλία ξεκινάει περίπου στο χρονικό σημείο 14:40.
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά και από τους γονείς της Γεώργιο και Ασημίνα η μακαριστή γερόντισσα έλαβε τις αρχές που αποτέλεσαν τις βάσεις και τα θεμέλια της μετέπειτα πνευματικής πορείας της. Συνδέθηκε από μικρή ηλικία με τον μακαριστό Αγιορείτη γέροντα Γρηγέντιο, ο οποίος με το φωτεινό παράδειγμά του γέννησε σε πολλές ψυχές στην επαρχία -όπως και στη μακαριστή γερόντισσα- τον πόθο για τη ζωή της ολοκληρωτικής προς τον Θεό αφιερώσεως.
