Ενέργεια / Περιβάλλον

Λέξεις κλειδιά: ζώα, νερό

Κάποτε μια ομάδα στρατιωτών, κατά τη διάρκεια της άσκησής τους είχαν επιφορτιστεί με την εργασία να σηκώσουν ένα βαρύ και

του Αργύρη Χριστομάγνου Κάποτε είπαν στον αετό πως πια κάτω απ’ το χώμα βρίσκονται οι λείες, γι’ αυτό θά ‘πρεπε

Κάποτε στην έρημο πέθαινε ένας σκύλος από τη δίψα. Πέρασε από το δρόμο αυτόν ένας μοναχός και του έδωσε το

Η Δύναμη της Συνεργασίας – Ευημερούσα Ουτοπία στον 21ο αιώνα Αξιοβιώσιμη Αναπτυξη Τοπικών Κοινωνιών: το μοντέλο της Marinaleda (0% ανεργία

  Στις αρχές του φθινοπώρου πέσαν κάμποσες βροχές και σκορπίσανε τα φύλλα σαν παλιοί συμμαθητές κι ανοιχτήκαν οι ομπρέλες και

π. Δημητρίου Μπόκου Τὸ φθι­νό­πω­ρο εἶ­ναι ἡ ἐ­πο­χὴ ποὺ τὰ ἀ­πο­δη­μη­τι­κὰ που­λιὰ πε­τοῦν γιὰ τοὺς τό­πους τῆς χει­με­ρι­νῆς τους δι­α­βί­ω­σης.

Αγκαλιαζω την ηρεμια. Απο το μπαλκονι ο ωκεανος. Σιγαλια. Εκκωφαντικη. Το νερο αμυδρα στο βαθος. Απουσια παρουσια. Καλοκαιρακι, τζιτζικιων εποχη,

αν ηταν να διάλεγα την ύπαρξη μου θα επέλεγα να είμαι αγριόχορτο ψιλόλιγνο στις άκρες επαρχιακών δρόμων. Θα είχα ρίζες

του Κωνσταντίνου Κομιάνου Πηγή: βιβλίο ποιημάτων «ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ», Εκδόσεις Γαβριηλίδης (2015) Mια πρωτόγνωρη καλημέρα του ευχήθηκε η φύση Οι ήχοι