Νικ Μάρβελ: Ο Μικρός Ήρως του 21ου αιώνα;

Μια Ορθόδοξη απάντηση στον Χάρρυ Πότερ

Ο Νίκος Βερβελίδης είναι ένα σύγχρονο, καθημερινό αγόρι που ζει την πραγματικότητα, την περιπέτεια, το θαύμα της ζωής.
Η αισιοδοξία και η ελπίδα για την εξέλιξή του, αφημένες στην πρόνοια του Θεού, στην αγάπη των δικών του, αλλά και στην προσωπική του προσπάθεια, κάνουν την κάθε στιγμή της ημέρας γεμάτη ενδιαφέρον. Μια πραγματική περιπέτεια.


Ο Νίκος Βερβελίδης -ο Νικ Μάρβελ, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι και συμμαθητές του, για την ζωντάνια, την υπομονή και τον καλό χαρακτήρα του- δεν έχει ανάγκη από «μαγείες» για να ζήσει έντονα, έντιμα, υπεύθυνα. Μια ζωή γεμάτη θαύματα!


Το βιβλίο «Ο Νικ Μάρβελ και ο Πόλεμος με το Θηρίο» (ISBN: 960-630-933-9) είναι ένα σύγχρονο ‘παιδικό’ βιβλίο, ένα ‘διαφορετικό’ μυθιστόρημα περιπέτειας και φαντασίας, το οποίο μας ενθουσίασε. Με την πολυεπίπεδη υπόθεσή του κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη κάθε ηλικίας από την αρχή ως το τέλος, ενώ παράλληλα προσφέρει πλούσιες πληροφορίες για μικρούς και μεγάλους, πολύτιμα πνευματικά αντισώματα και μηνύματα ζωής. Πρόκειται στην ουσία για μια ορθόδοξη, θετική, δημιουργική απάντηση κι εναλλακτική αντι-πρόταση στο φαινόμενο Χάρρυ Πότερ και στις ιδέες που έντεχνα προωθεί.

Τηρουμένων των αναλογιών, ο Νικ Μάρβελ μας θύμισε κάτι μεταξύ Γιώργου Θαλάσση και Σπίθα. Θα μπορέσει ο Νικ να αναδειχθεί στον Μικρό Ήρωα του 21ου αιώνα; Εμείς το ευχόμαστε. Και αναμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια των περιπετειών του Νικ!

Το βιβλίο του Mark Elias Johns έχει προσαρμόσει στα Ελληνικά ο κ. Ιωάννης Μηλιώνης. Χορηγός της έκδοσης είναι το Κέντρο Ενοριακής Διακονίας του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πατρών. Το βιβλίο παρουσιάζεται επίσημα στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

http://www.ppu.gr/index_nm.html

23 σκέψεις σχετικά με το “Νικ Μάρβελ: Ο Μικρός Ήρως του 21ου αιώνα;

  • Ιανουάριος 21, 2007, 9:15 μμ
    Permalink

    Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ!
    Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου…
    Ωραίο το καινούργιο Site

    Σχολιάστε
  • Pingback:[istologio.org] Το ζωντανό ιστολόγιο » Εναντίον του Θεού, ο Ορθόδοξος “κώδικας Ντα Βίντσι”

  • Ιούλιος 29, 2008, 10:20 μμ
    Permalink

    Διαβασα το βιβλίο “Ο Νικ Μάρβελ και ο Πόλεμος με το Θηρίο” και θεωρω υπερβολική την βιβλιοπαρουσιαση σας,
    Αναρωτιομουν τι παιδια θα μεγαλωσουν με το συγκεκριμενο βιβλίο;
    Θεωρω οτι το συγκεκριμενο βιβλίο δεν δινει προτυπο στα παιδια. Ισως να τα ωθει σε «αγωνιστικη» δραση ….
    Θεωρω οτι με το συγκεκριμενο βιβλίο «ιδεολογικοποιείται» η νοερα προσευχή.
    Η εκτατική αναφορα σε νεοεποχιτικές πρακτικές και οργανώσεις μπορεί να εξυπηρετει και αντιθετους σκοπούς απο αυτους που διατεινεται οτι εξυπηρετουνται στο βιβλίο.

    Σχολιάστε
  • Ιούλιος 31, 2008, 10:17 πμ
    Permalink

    Το βιβλίο αυτό είναι μια πρόταση -και- για ανθρώπους που δεν έχουν την χαρά της εκκλησιαστικής ζωής.
    Ο Νικ Μάρβελ δε διεκδικεί ρόλο κατηχητικού εγχειριδίου αλλά θετικού αντίδοτου, αντιπρότασης.
    Σε μια εποχή που η νέα εποχή είναι δίπλα στα παιδιά -αλλά και στους μεγάλους, στα παιχνίδια και την τηλεόραση, νομίζω συμφωνούμε ότι η ανάγκη για θετικά, υγιή πρότυπα και πρακτικές είναι μεγάλη.
    Κάθε ρεαλιστική πρόταση επ’ αυτού είναι πολύ ευπρόσδεκτη.
    Τέλος, για μένα το μεγαλύτερο προσόν του βιβλίου είναι ο τονισμός της εξάσκησης της νοεράς προσευχής, για τη σημασία (ή μη) της οποίας πολύ καταλληλότεροι να μας διαφωτίσουν είναι όσοι αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτή.

    Φιλικά,

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 3, 2008, 3:50 μμ
    Permalink

    Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια «απάντηση» στον Χαρι Ποτερ τον οποίο από την μια τον δαιμονοποιει -και καλά κανει- αλλά απο την αλλη τον αντιγραφεί. Η εμφανιση του Νικ Μαρβελ ειναι πολυ ιδια με του Χαρι Ποτερ. Ακομα και η πλοκη του βιβλιου εξελισσεται με κινηματογραφική ταχυτητα. Δεν εχω διαβασει τα σχετικά βιβλία και δεν εχω δει την ταινια για να μπορω να εντοπισω και αλλα κοινα σημεια.
    Σιγουρα οι ειδικοι της νοερας προσευχης θα πρεπει να μιλησουν για αυτη, αλλα είναι η νοερα προσευχή ένα μαγικό «ξόρκι» εστω ανωτερο απο τα άλλα;; Γιατι εγω αυτην την αισθηση αποκομιζω απο το βιβλίο οταν μιλω για υποβαθμιση της.
    Ανησυχητικο ειναι και το φαινομενο να εμφανιζονται αφισες με τον Νικ Μαρβελ στην Θεολογικη Αθηνων οπως με ενημερωσε φιλος.
    Μήπως εχουμε αναγκη εμεις οι Χριστιανοι απο ενα χριστιανο μάγο να μας προστατεψει απο τις σκοτεινες οργανωσεις του κόσμου τούτου;;
    Τελος, θα ήθελα να προτεινω δυο βιβλια για μικρα και οχι μονο παιδια που ειναι γραμμενο τελειως διαφορετικα απο τον Νικ Μαρβελ.
    Το ένα είναι της Γαλατειας Γρηγοριαδου Σουρελη Οσα λεει ο ελια τα ακουει ο λαγος (Εκδ. Πατακη) και το αλλο είναι απο την Εγωπολη στην Εσυπολη της Μυρσινης Βιγγοπουλου (νομίζω).
    Τα οποια διαπαιδαγωγουν σε ενα θετικό ενεργητικό προτυπο βιου και οχι σε ενα αμυντικό προτυπο βιου το οποιο αμυνεται στις δυναμεις του κακου…

    Φιλικα

    Σχολιάστε
  • Μάιος 15, 2009, 5:19 μμ
    Permalink

    Λυπούμαι που αντιλήφθηκα την ύπαρξη αυτού του post μόλις τώρα. Αν το γνώριζα άμεσα θα είχα, πιστεύω, την ευκαιρία να ενημερώσω επί του θέματος όλους τους προβληματιζόμενους αναγνώστες.
    Δεν θα χαρακτήριζα, λοιπόν, την παρουσίαση του Νικ Μάρβελ υπερβολική. Θα την θεωρούσα «ενθουσιώδη» κάτι που χαρακτηρίζει και τα δεκάδες γράμματα, πού έχουμε λάβει από ενθουσιασμένους αναγνώστες.
    Πιστεύω, ότι όποιος γνωρίζει έστω και λίγο το φαινόμενο του αποκρυφισμού, της παραθρησκείας και της «Νέας Εποχής» του Υδροχόου, ενθουσιάζεται όταν διαβάσει το βιβλίο αυτό.
    Μήπως αντί να αναρωτηθούμε «τι παιδία θα μεγαλώσουν με τον Νικ Μάρβελ», θα πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα τι παιδιά μεγαλώνουν με το Χάρι Πότερ, τα «υπερηρωικά» και αποκρυφιστικά καρτούν στην τηλεόραση, τα «παιχνίδια» στα PC, στα game boy και στα play station, που λίγοι γονείς αντιλαμβάνονται την καταστροφικότητά τους;
    Έχει σκεφθεί ποτέ κανείς από τους εκκλησιαστικούς μας ανθρώπους ότι ακόμη και τα παιδιά εκκλησιαστικών οικογενειών είναι βαθιά διαποτισμένα με όλα τα παραπάνω, συχνά εν αγνοία των γονιών, που βέβαια δεν γνωρίζουν τα λεπτά και εξειδικευμένα θέματα του αποκρυφισμού;
    Το βιβλίο γράφτηκε από Ορθόδοξο, που είχε βιώσει έντονα το πρόβλημα του αποκρυφισμού και της παραθρησκείας και μεταφράστηκε από εξειδικευμένο ερευνητή του σχετικού χώρου.
    Προφανώς, ο αδελφός, που προβληματίζεται μήπως «η “εκτατική” αναφορά σε νεοεποχίτικες πρακτικές και οργανώσεις μπορεί να εξυπηρετεί και αντίθετους σκοπούς από αυτούς που διατείνεται ότι εξυπηρετούνται στο βιβλίο», αγνοεί την έκταση, που έχουν λάβει τα φαινόμενα αυτά και στη χώρα μας.
    Στην Π.Ε.Γ., γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα το «σημείο μηδέν», πριν από το οποίο δεν πρέπει να αναφερόμαστε στο πρόβλημα -μη τυχόν και το «διαφημίσουμε»- και πέρα από το οποίο πρέπει να δημοσιοποιούνται οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των πιστών.
    Ο Νικ Μάρβελ δεν αντιγραφεί το Χάρι Πότερ. Στο «Νικ Μάρβελ …» χρησιμοποιείται απλώς το σύγχρονο ύφος γραφής, που εφαρμόζεται διεθνώς στα «παιδικά» μυθιστορήματα, κάτι που κάνει και η J. K. Rowling, ο Philip Pullman, ο Roald Dahl και πολλοί άλλοι, ξένοι συγγραφείς, ιδιαίτερα δημοφιλείς ειδικά στα «εκτός Εκκλησίας» παιδιά. Το είδος αυτό της μυθιστοριογραφίας, πέραν από τον δελεαστικό τρόπο γραψίματος, βασίζεται ιδιαίτερα στον αποκρυφισμό, στη μαγεία –όχι στη μαγεία της «Χιονάτης και της «Σταχτοπούτας»-, αλλά στη μαγεία, όπως αυτή βιώνεται από τις σύγχρονες αποκρυφιστικές οργανώσεις, με διδασκαλία, μυήσεις, τελετουργικά, μαγικές-σατανιστικές «λειτουργίες», επικλήσεις δαιμόνων, κατάρες κ. ά.
    Αυτό το στιλ γραψίματος χρησιμοποιεί και ο Mark Elias Johnes, και αυτό το ύφος έγινε ιδιαίτερη προσπάθεια να διατηρηθεί στη προσαρμογή και στη μετάφραση. Ο Johnes κατόρθωσε, πιστεύουμε, με έξυπνο και δελεαστικό τρόπο να προβάλει τις αξίες της Εκκλησίας, εκεί που άλλοι συγγραφείς εκθειάζουν τα «πλεονεκτήματα» του αποκρυφισμού, χρησιμοποιώντας τρόπο γραφής όμοιο με αυτόν, που έχει πλέον καθιερωθεί.
    Ναι, είναι εν γνώσει μας ότι η πλοκή του βιβλίου εξελίσσεται με κινηματογραφική ταχύτητα και αυτό ήταν για μας το ζητούμενο.
    Δυστυχώς, οι σύγχρονοι φορείς επικοινωνίας (διαφήμιση, κινηματογράφος, μουσική, Μ.Μ.Ε. κ.λ.π.) προβάλλουν συνεχώς τα αρνητικά αυτά τα πρότυπα, «επιβάλλοντας» τις τάσεις αυτές στα παιδιά, στη νεολαία, αλλά και στους ενήλικους.
    Οι σημερινοί νέοι –και τα παιδιά- αρέσκονται να ακούν Metal μουσική, να διαβάζουν manga comics –όταν δεν ασχολούνται με το Necronomicon , τη «Σατανική Βίβλο» του Lavey ή τα γραπτά του Aleister Crowley-, να βλέπουν στην τηλεόραση «παιδικά» anime cartoons (Sailor Moon, Dragon Ball, Digimon, Pokemon, Card Captor Sakua, Shaman King, The Teen Titans, Yu-Gi-Oh κ. ά.), να παίζουν Video και Computer Games και να βιώνουν την τρομολαγνεία των μεταμεσονύκτιων thriller. Όλα αυτά, τα γεμάτα με φρικτό, ανατριχιαστικό και αποκρυφιστικό – σατανιστικό περιεχόμενο.
    «Σίγουρα οι ειδικοί της νοεράς προσευχής θα πρέπει να μιλήσουν για αυτή» σε ανθρώπους, που ήδη γνωρίζουν την ύπαρξή της και έχουν την επιθυμία να προχωρήσουν βαθύτερα. Δεν πιστεύουμε ότι η νοερά προσευχή είναι ένα μαγικό «ξόρκι». Ο αδελφός που «αποκόμισε αυτή την αίσθηση» διαβάζοντας τον Νικ Μάρβελ λειτούργησε, πιστεύουμε, περισσότερο σαν Ορθόδοξος χριστιανός αναγνώστης και λιγότερο σαν εξειδικευμένος εκπαιδευτής, που γνωρίζει και την πίστης μας και τον αποκρυφισμό. Για τον ίδιο λόγο θεώρησε και «ανησυχητικό το γεγονός της εμφάνισης αφισών με τον Νικ Μάρβελ στην Θεολογική Αθηνών». Δεν αντιλήφθηκε την σκοπιμότητα ενημέρωσης των φοιτητών μας, της Θεολογικής για την ύπαρξη αυτού του εξειδικευμένου εργαλείου, του τόσο χρήσιμου στην μελλοντική ποιμαντική τους και εκπαίδευση.
    Φυσικά και δεν «έχουμε ανάγκη εμείς οι Χριστιανοί από ένα χριστιανό μάγο να μας προστατέψει από τις σκοτεινές οργανώσεις του κόσμου τούτου», όμως ο Νικ Μάρβελ δεν είναι «ένας χριστιανός μάγος». Είναι κάτι άλλο, που ίσως ο αγαπητός αδελφός μπορούσε να αντιληφθεί αν είχε λάβει σχετική εκπαίδευση στην αντιμετώπιση των αιρέσεων και της παραθρησκείας και την έκταση που έχουν λάβει αυτές οι τάσεις σήμερα παγκόσμια.
    Μήπως το πρόβλημά μας δεν είναι το αν «ιδεολογικοποιείται η νοερά προσευχή», αλλά το ότι κανένα από τα παιδιά του κόσμου αλλά και των εκκλησιαστικών ανθρώπων δεν έχει καν ακούσεις σχετικά με την ύπαρξή της; Μήπως ενώ τα παιδιά μας χάνονται, εμείς «διυλίζομε τον κώνωπα»; Μήπως ενώ ο συνάνθρωπος πνίγεται, εμείς σκεπτόμαστε πιο απ’ τα πολλά σωσίβια, που διαθέτουμε να του ρίξουμε… εκείνο των 25 ιντσών, των 30 ή μήπως των 22;
    Κλείνοντας, θα θέλαμε κι εμείς να συνηγορήσουμε για τα «δυο βιβλία για μικρά και όχι μόνο παιδιά που είναι γραμμένα τελείως διαφορετικά από τον Νικ Μαρβελ», της Γαλάτειας Σουρέλη και της Μυρσινης Βιγγοπούλου. Πρόκειται για «δυνατά όπλα» στην εκπαίδευση των παιδιών μας «εντός» και «εκτός των τειχών». Τα θεωρούμε -αυτά και τον Νικ Μάρβελ- απαραίτητα! Όπου δεν «δουλεύει» το ένα, μπορεί να «δουλέψει» το άλλο. Δεν αποκλείουμε κανένα. Όλα είναι ευλογημένα μέσα στην Εκκλησία και διαπαιδαγωγούν κατά περίπτωση. Και τα «θετικά ενεργητικά πρότυπα βίου» και τα «αμυντικά πρότυπα στις δυνάμεις του κακού»… Στον πόλεμο χρησιμοποιούμε και ρουκέτες, αλλά και αντιαρματικές νάρκες… Κατά περίπτωση!

    Σχολιάστε
  • Μάιος 15, 2009, 5:35 μμ
    Permalink

    Λυπούμαι που αντιλήφθηκα την ύπαρξη αυτού του post μόλις τώρα. Αν το γνώριζα άμεσα θα είχα, πιστεύω, την ευκαιρία να ενημερώσω επί του θέματος όλους τους προβληματιζόμενους αναγνώστες.
    Δεν θα χαρακτήριζα, λοιπόν, την παρουσίαση του Νικ Μάρβελ υπερβολική. Θα την θεωρούσα «ενθουσιώδη» κάτι που χαρακτηρίζει και τα δεκάδες γράμματα πού έχουμε λάβει από ενθουσιασμένους αναγνώστες.
    Πιστεύω ότι όποιος γνωρίζει έστω και λίγο το φαινόμενο του αποκρυφισμού, της παραθρησκείας και της «Νέας Εποχής» του Υδροχόου, ενθουσιάζεται όταν διαβάσει το βιβλίο αυτό.
    Μήπως αντί να αναρωτηθούμε «τι παιδία θα μεγαλώσουν με τον Νικ Μάρβελ», θα πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα τι παιδιά μεγαλώνουν με το Χάρι Πότερ, τα «υπερηρωικά» και αποκρυφιστικά καρτούν στην τηλεόραση, τα «παιχνίδια» στα PC, στα game boy και στα play station, που λίγοι γονείς αντιλαμβάνονται την καταστροφικότητά τους;
    Έχει σκεφθεί ποτέ κανείς από τους εκκλησιαστικούς μας ανθρώπους ότι ακόμη και τα παιδιά εκκλησιαστικών οικογενειών είναι βαθιά διαποτισμένα με όλα τα παραπάνω συχνά εν αγνοία των γονιών που βέβαια δεν γνωρίζουν τα λεπτά και εξειδικευμένα θέματα του αποκρυφισμού;
    Το βιβλίο γράφτηκε από Ορθόδοξο, που είχε βιώσει έντονα το πρόβλημα του αποκρυφισμού και της παραθρησκείας και μεταφράστηκε από εξειδικευμένο ερευνητή του σχετικού χώρου.
    Προφανώς, ο αδελφός, που προβληματίζεται μήπως «η “εκτατική” αναφορά σε νεοεποχίτικες πρακτικές και οργανώσεις μπορεί να εξυπηρετεί και αντίθετους σκοπούς από αυτούς που διατείνεται ότι εξυπηρετούνται στο βιβλίο», αγνοεί την έκταση που έχουν λάβει τα φαινόμενα αυτά και στη χώρα μας.
    Στην Π.Ε.Γ., γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα το «σημείο μηδέν», πριν από το οποίο δεν πρέπει να αναφερόμαστε στο πρόβλημα -μη τυχόν και το «διαφημίσουμε»- και πέρα από το οποίο πρέπει να δημοσιοποιούνται οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των πιστών.
    Ο Νικ Μάρβελ δεν αντιγραφεί το Χάρι Πότερ. Στο «Νικ Μάρβελ …» χρησιμοποιείται απλώς το σύγχρονο ύφος γραφής, που εφαρμόζεται διεθνώς στα «παιδικά» μυθιστορήματα, κάτι που κάνει και η J. K. Rowling, ο Philip Pullman, ο Roald Dahl και πολλοί άλλοι, ξένοι συγγραφείς, ιδιαίτερα δημοφιλείς ειδικά στα «εκτός Εκκλησίας» παιδιά. Το είδος αυτό της μυθιστοριογραφίας, πέραν από τον δελεαστικό τρόπο γραψίματος, βασίζεται ιδιαίτερα στον αποκρυφισμό, στη μαγεία –όχι στη μαγεία της «Χιονάτης και της «Σταχτοπούτας»-, αλλά στη μαγεία, όπως αυτή βιώνεται από τις σύγχρονες αποκρυφιστικές οργανώσεις, με διδασκαλία, μυήσεις, τελετουργικά, μαγικές-σατανιστικές «λειτουργίες», επικλήσεις δαιμόνων, κατάρες κ. ά.
    Αυτό το στιλ γραψίματος χρησιμοποιεί και ο Mark Elias Johnes, και αυτό το ύφος έγινε ιδιαίτερη προσπάθεια να διατηρηθεί στη προσαρμογή και στη μετάφραση. Ο Johnes κατόρθωσε, πιστεύουμε, με έξυπνο και δελεαστικό τρόπο να προβάλει τις αξίες της Εκκλησίας, εκεί που άλλοι συγγραφείς εκθειάζουν τα «πλεονεκτήματα» του αποκρυφισμού χρησιμοποιώντας τρόπο γραφής όμοιο με αυτόν, που έχει πλέον καθιερωθεί.
    Ναι, είναι εν γνώσει μας ότι η πλοκή του βιβλίου εξελίσσεται με κινηματογραφική ταχύτητα και αυτό ήταν για μας το ζητούμενο.
    Δυστυχώς, οι σύγχρονοι φορείς επικοινωνίας (διαφήμιση, κινηματογράφος, μουσική, Μ.Μ.Ε. κ.λ.π.) προβάλλουν συνεχώς τα αρνητικά αυτά τα πρότυπα, «επιβάλλοντας» τις τάσεις αυτές στα παιδιά, στη νεολαία, αλλά και στους ενήλικους.
    Οι σημερινοί νέοι –και τα παιδιά- αρέσκονται να ακούν Metal μουσική, να διαβάζουν manga comics –όταν δεν ασχολούνται με το Necronomicon , τη «Σατανική Βίβλο» του Lavey ή τα γραπτά του Aleister Crowley-, να βλέπουν στην τηλεόραση «παιδικά» anime cartoons (Sailor Moon, Dragon Ball, Digimon, Pokemon, Card Captor Sakua, Shaman King, The Teen Titans, Yu-Gi-Oh κ. ά.), να παίζουν Video και Computer Games και να βιώνουν την τρομολαγνεία των μεταμεσονύκτιων thriller. Όλα αυτά, τα γεμάτα με φρικτό, ανατριχιαστικό και αποκρυφιστικό – σατανιστικό περιεχόμενο.

    «Σίγουρα οι ειδικοί της νοεράς προσευχής θα πρέπει να μιλήσουν για αυτή» σε ανθρώπους, που ήδη γνωρίζουν την ύπαρξή της και έχουν την επιθυμία να προχωρήσουν βαθύτερα. Δεν πιστεύουμε ότι η νοερά προσευχή είναι ένα μαγικό «ξόρκι». Ο αδελφός που «αποκόμισε αυτή την αίσθηση» διαβάζοντας τον Νικ Μάρβελ λειτούργησε, πιστεύουμε, περισσότερο σαν Ορθόδοξος χριστιανός αναγνώστης και λιγότερο σαν εξειδικευμένος εκπαιδευτής που γνωρίζει και την πίστης μας και τον αποκρυφισμό. Για τον ίδιο λόγο θεώρησε και «ανησυχητικό το γεγονός της εμφάνισης αφισών με τον Νικ Μάρβελ στην Θεολογική Αθηνών». Δεν αντιλήφθηκε την σκοπιμότητα ενημέρωσης των φοιτητών μας της Θεολογικής για την ύπαρξη αυτού του εξειδικευμένου εργαλείου, του τόσο χρήσιμου στην μελλοντική ποιμαντική τους και εκπαίδευση.
    Φυσικά και δεν «έχουμε ανάγκη εμείς οι Χριστιανοί από ένα χριστιανό μάγο να μας προστατέψει από τις σκοτεινές οργανώσεις του κόσμου τούτου», όμως ο Νικ Μάρβελ δεν είναι «ένας χριστιανός μάγος». Είναι κάτι άλλο, που ίσως ο αγαπητός αδελφός μπορούσε να αντιληφθεί αν είχε λάβει σχετική εκπαίδευση στην αντιμετώπιση των αιρέσεων και της παραθρησκείας και την έκταση που έχουν λάβει αυτές οι τάσεις σήμερα παγκόσμια.
    Μήπως το πρόβλημά μας δεν είναι το αν «ιδεολογικοποιείται η νοερά προσευχή», αλλά το ότι κανένα από τα παιδιά του κόσμου αλλά και των εκκλησιαστικών ανθρώπων δεν έχει καν ακούσεις σχετικά με την ύπαρξή της; Μήπως ενώ τα παιδιά μας χάνονται, εμείς «διυλίζομε τον κώνωπα»; Μήπως ενώ ο συνάνθρωπος πνίγεται, εμείς σκεπτόμαστε πιο απ’ τα πολλά σωσίβια, που διαθέτουμε να του ρίξουμε… εκείνο των 25 ιντσών, των 30 ή μήπως των 22;
    Κλείνοντας, θα θέλαμε κι εμείς να συνηγορήσουμε για τα «δυο βιβλία για μικρά και όχι μόνο παιδιά που είναι γραμμένα τελείως διαφορετικά από τον Νικ Μαρβελ», της Γαλάτειας Σουρέλη και της Μυρσινης Βιγγοπούλου. Πρόκειται για «δυνατά όπλα» στην εκπαίδευση των παιδιών μας «εντός» και «εκτός των τειχών». Τα θεωρούμε -αυτά και τον Νικ Μάρβελ- απαραίτητα! Όπου δεν «δουλεύει» το ένα, μπορεί να «δουλέψει» το άλλο. Δεν αποκλείουμε κανένα. Όλα είναι ευλογημένα μέσα στην Εκκλησία και διαπαιδαγωγούν κατά περίπτωση. Και τα «θετικά ενεργητικά πρότυπα βίου» και τα «αμυντικά πρότυπα στις δυνάμεις του κακού»… Στον πόλεμο χρησιμοποιούμε και ρουκέτες, αλλά και αντιαρματικές νάρκες… Κατά περίπτωση!

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 23, 2009, 7:34 μμ
    Permalink

    Και μια είδηση…
    Έχει ετοιμαστεί και είναι για έκδοση το 2ο βιβλίο της σειράς του Νικ Μάρβελ: «Ο Νικ Μάρβελ και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς», που αποτελεί συνέχεια του 1ου, «Ο Νικ Μάρβελ και ο πόλεμος με το θηρίο».
    Ελπίζουμε, συν Θεώ, να το έχουμε τον Δεκέμβριο.

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Νικ Μαρβελ και Μαρμαρωμένος Βασιλιάς

  • Οκτώβριος 28, 2010, 4:14 μμ
    Permalink

    Sinxoreste mou ta greeklish alla vriskome sto exwteriko (agglia) k o ypologisths m dn diathetei ellhnikous xaraxthres.Oles oi sizitiseis peri tou harry potter me othisan sto na diavasw k egw o idios ta vivlia wste na diapistosw peri tinos prokeite. Oi entiposeis m? Prokite gia ena poly kalo vilvio p proothei axies oi opies einai akros xristianikes. To to giati i ekklhsia einai toso miopika tiflh apenanti sto otidipote borei na exei epiroh ston kosmo pera apo tin idia dixnei oti isos endiaferete perisotero gia tin diatirish tis exousias tis para gia tin prothish xristianikwn aretwn…
    I sygrafeas xrisimopiei tin mageia ws meso gia na pei mia istoria me axies k ithikh panw apo olla. Pote dn proothise tn mageia mesa apo ta vivlia tis.
    Twra gia ton Nick Marvel ti na protopw? Katharh antigrafh tou xaraxtira p foraei gialia, exofilo p thimizei fthnh diafimish tilemarketing k genika ena vivlio p prokite gia katharh antigrafh tou harry potter. Ta idia pragmata prospathei na proothisei me diaforetiko peritiligma.
    Giati fenete i eklhsia na kolaei sta peritiligmata k oxi stin ousia
    aporw an autoi p to katigoroun kathisan na diavasoun to harry potter prin to katigorisoun.

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 29, 2010, 9:48 πμ
    Permalink

    Φίλε Γιώργο,

    ¨Η εντρύφηση στην εν γένει δογματική της Ορθοδοξίας, αλλά και του αντιαιρετικού αγώνα της, ξεδιαλύνει και κάνει αντιληπτές λεπτοφυείς, ή χοντροκομμένες διαφορές, που αναφύονται μεταξύ Ορθοδοξίας και των αντιθέτων της, ή των φαινομενικά προσκείμενων δοξασιών, ή θρησκειών, ή φιλοσοφικών ρευμάτων.

    Δεν μπορώ να πω πως έχω εντρυφήσει τόσο, αλλά εν ολίγοις συγχώρα με, θα δοκιμάσω κάτι για σένα.
    Για την Ορθοδοξία, δε διαφέρει η λευκή απ τη μάυρη μαγεία.
    Και οι δύο είναι μαγείες.
    Και τι είναι αυτό που μας καθιστά ενάντιους στη μαγεία;
    Η μαγεία εξυπακούει δαιμονικές πηγές δύναμης.
    Ποιά δύναμη επικαλείσαι έχει μεγάλη αξία , έτσι δεν είναι;
    Εμείς πιστεύουμε στου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τη δύναμη και αυτήν επικαλούμαστε.
    Το Άγιο Πνεύμα επικαλούμαστε, σαν αναπόσπαστο για μας μέρος της Αγίας Τριάδος.
    Ίσως να έχεις διαβάσει τον ¨Αγιο Σεραφείμ του Σαρώφ, με τις εμπειρίες του Μοτοβίλωφ.
    Αν όχι, ίσως σε συγκινήσουν, δε ξέρω.

    Οτιδήποτε άλλο, που δεν προέρχεται απ το Κύριο και δε γίνεται στο όνομά του παύει να μας απασχολεί.
    Αν θυμάσαι στο Ευαγγέλιο, λέει ο Κύριος στους μαθητές που του ανέφεραν πως κάποιος εκβάλει δαιμόνια, να τον αφήσουν, αφού το κάνει στο όνομά του.
    Κάπου αλλού σε μια περίπτωση μάγισσας – αν θυμάμαι καλά-που μάλιστα επικαλείτο το όνομά του, την αποδιώχνει.

    Τα βιβλία αυτά που επικαλείσαι, ακριβώς επειδή δεν εμπεριέχουν κάτι τέτοιο, όσο και καλά και ηθικά να φαίνονται κατ αρχήν, δε μας καλύπτουν, αλλ αντίθετα μας ξεγελούν, αφού η μόνη Δύναμη για μας που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο είναι ο Χριστός.
    Και καταλαβαίνω επιπρόσθετα, πως μόνο ο Χριστός μας διαθέτει τη Θεική δύναμη να κάνει πράγματα, που κανείς άλλος δεν δύναται να κάνει.
    Ακόμα πες μου ποιος άλλος δίδαξε, την άκρα ταπεινότητα- τη βάζω σαν ύψιστη προυπόθεση σωτηρίας- και την πραγμάτωσε κιόλας;

    Οι Ορθόδοξοι δε μένουμε στην Ηθική των πραγμάτων, ο αγώνας πάει πέραν αυτής.
    Πάει σε βαθύτερα υπαρξιακά ερωτήματα, της οντολογίας του ανθρώπου και στην υπέρβαση της φύσης, μέσω της απόκτησης του Αγ. Πνεύματος.
    Μόνο αυτό μπορεί και οδηγεί εκ του ασφαλούς, σε καθημερινές συνειδητοποιήσεις και υπερβάσεις, του μικτού σε καλό και κακό εαυτού μας, μέσω των κληροδοτημένων, απ τους Άγιους Πατέρες, «εργαλείων» αντιμετώπισης των παθών μας.
    Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία για πολλούς από εμάς τους Ορθόδοξους.
    Είναι νοσοκομείο, θεραπείας των ψυχών, άρα και των σωμάτων μας.
    Δεν κάνει απλά κάποιο καλό και ηθικό .
    Αυτά είναι δεδομένα εξ αρχής, αυτονόητα και ένα μικρό μόνο μέρος της Αλήθειας.

    Εν κατακλείδι, το σημαντικό ξέρεις για μένα, σε κάθε τι που κάνουμε- και το ξεχνώ ο ταλαίπωρος και γω συχνά- είναι να αναρωτιόμαστε κάθε στιγμή σε ποιανού όνομα κάνουμε κάτι, ποιά είναι η πηγή δύναμής μας, άρα και που θα αποδώσουμε την ευγνωμοσύνη μας.
    Το να διαβάζεις κάτι απλά καλό και ηθικό, εμένα δε μου λέει τίποτε.
    Αντίθετα, εξοικειώνει ( ακουμπούν ψυχολογικά ) τα παιδιά από μικρά σε δαιμονικής πηγής πράγματα, με απρόβλεπτες συνέπειες στον ψυχισμό τους, που θα εκδηλωθούν ποικιλοτρόπως σε ανύποπτο χρόνο.

    Ως εκ τούτου, τα βιβλία αυτά για μένα, συνιστούν κάτι αποτρεπτικό για να τα διαβάζουν, πόσο μάλλον, παιδιά.
    Καλή δύναμη.

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 29, 2010, 6:21 μμ
    Permalink

    Endiaferonta auta p anaferete alla i Rowling pote dn eipe oti i mageia einai kati to alithino einai apla ena mythistorima. Euloga tha skeftei kapios nai alla auto dn simenei oti ena paidi tha katalavei tin diafora k dn tha thelisei na psaxtei sto thema peri mageias..Alla pisteuw oti i periergia k i anazitish gia tin alitheia einai emfyth se kathe anthrwpo k einai apolita fysiologiko. Gia na apotreftoun tetia fenomena apetite swsth paideia k kathodigish apo tous goneis k tipota parapanw, oxi na vaftizoume to kathe pragma demoniko k antixristianiko. Otan apagoreuoume kati giati apla einai «Kako «»demoniko» k ta lipa fysiko einai na kinoume akoma perisotero to endiaferon pros peretero anazitish.
    Lete oti «Η μαγεία εξυπακούει δαιμονικές πηγές δύναμης» pws ftasate se auto to siberasma? Diladi imaste sigouroi oti iparxei pragmatika i mageia?(Anaferete kapou stis grafes giati an nai m diafeugei) k ti sto katw katw orizete ws mageia? kati p ginete me tin thelish kapiou k fenete na mn ipakouei sto fysikous kanones? Tote k ta thaumata tou Xristou dn boroun na theorithoun «mageia»? Mipws apla dn to onomazoume mageia giati dn boroume na paradexthoume oti iparxei kalh k kakh xrhsh tetiwn dynamewn an iparxoun?
    Opws pisteuw fenete i apantish se teteia themata dn einai aplh k dn ofelei na paizoume me enies opws ‘Mageia» k «satanikes dynameis» dn xekatharizoun ta pragmata se kanena.
    Me tin idia lipon logikh p o harry potter apotelei kindino sta paidia tha eprepe na apotelei kathe eidous tainia me via i stixeia fantasias. Mipws na apagoreusoume tis tainies tin texnh tin fantasia giati borei na epireasei ton kathe xristiano? Poly mesewna m thimizei prosopika. Kai an kati pisteuw apilei ta simerina paideia dn einai o harry potter p sigoura proothei kapies axies alla kathe idous proinadikh ekpombh p asxolite me kathe idous sexoualika themata k malista se wres p parakolouthoun tilewrash ta paidia.

    Telos pisteuw oti to noima dn einai na vazoume tabeles tou typou auta einai xristianika ,ta tade einai satanika, i ekklhsia einai kakh k dogmatikh h o harry potter k to avatar proothei ton satanismo k ton paganismo antistixa.As mn ta vlepoume olla aspra maura giati i alitheia einai panta kapou endiamesa…

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 29, 2010, 6:45 μμ
    Permalink

    Epishs xehasa na sxoliasw kati apo auta p eipate

    «Εμείς πιστεύουμε στου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τη δύναμη και αυτήν επικαλούμαστε.
    Το Άγιο Πνεύμα επικαλούμαστε, σαν αναπόσπαστο για μας μέρος της Αγίας Τριάδος.» «Τα βιβλία αυτά που επικαλείσαι, ακριβώς επειδή δεν εμπεριέχουν κάτι τέτοιο, όσο και καλά και ηθικά να φαίνονται κατ αρχήν, δε μας καλύπτουν, αλλ αντίθετα μας ξεγελούν, αφού η μόνη Δύναμη για μας που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο είναι ο Χριστός.»

    Pisteuw ta logia sas m thimizoun katharo paradigma Messianismou diladi stin pisth enos swtira o opios tha erthei k tha mas lisei ola ta provlimata mas xwris emeis na kanoume tipota gia emas..
    Opws swsta pisteuw anaferete k sto vivlio tis glwssas stin 3h lykeiou o messianismos.
    einai i anamonh ths swthrias apo exwatomikous paragontes k odigei to atomo se moirolatrikes stashs zwhs k apraxias. O anthrwpos enapothetei oles tou tis elpides gia lytrwsh k swthria se Messeies einai adinamos k anikanos na analavei ta hnia tis zwhs tou gia auto eukola metatrepete paixnidi sta xeria autwn p analamvanoun to baros twn apofasewn k twn euthynwn tous.

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 30, 2010, 8:57 μμ
    Permalink

    Ego os mitera 2mikron paidion (7 kai 9 xronon) exo thorivithei arketa ton teleuteo kairo apo tis tainies k ta vivlia tou mikrou magou (I nea tainia prokite na provlithei auto ton noemvrio k stin ellada k perito na sas pw apo kapies skines p eida se trailers m fenete akatalilh idika gia mikra paidia to thema einai tis tous les otan tha sou lene oti oloi oi filoi tous tha pane na to doun). Epishs prosfati anakinosi tis sigrafea apokalipti oti stin teleutea tainia o dieuthintis t sxoleiou enas apo tous kirious xaraxtires stin tainia (Albous Dumbledore) einai omofilofilos!Katalavenete to sok m otan me periergia mia mera sto proino me rotoun an tha itan kako an ginontousan gay! Sastisa k molis rotisa to megalitero apo ta dyo m agoria ipe oti ta alla paidia sto sxoleio elegan oti o Dumbledore einai gay.
    Tous eipa oti oti kapioi anthropoi geniounte arwstoi gia auto einai etsi k oti dn kindineuan.
    Klinontas afto p tha ithela na episimano einai oti tha eprepe na ipirxe proidophoish gia pies ilikies apeuthinonte ta vivlia mia k ta teleutea einai poly skotina k tromaxtika me anafores se magikes epikliseis k skotina plasmata k omos polounte ws paidika vivlia gia mikra paidia… Os goneis prepei na prosexoume tetiou idous vivlia k tainies p borei fenomenika na fenonte athoes ala borei na stigmatisoun athwes paidikes psyxes ston vomo tou xrhmatos k tou katanalotismou.

    Y.Γ Pou tha borousa na vrw to vivlio tou Nik Marvel kikloforei kanonika se ola ta vivliopolia, gia ti ilikies apeuthinete kirios?

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 31, 2010, 11:06 μμ
    Permalink

    Αγαπητέ κ. Giorgio ,

    σας γράφω κι εγώ στον πληθυντικό, σεβόμενος την επιθυμία σας.
    Τέχνη, φαντασία κλπ που υποθέτετε πως τα απορρίπτω και συνιστούν έτσι μεσαίωνα όπως λέτε, είναι δική σας υπόθεση καταλαβαίνετε.
    Δεν έβαλα στο στόμα μου τέτοια πράγματα, ούτε καν στη σκέψη μου σας διαβεβαιώ.
    Για όλα τα προηγούμενα αυτής της παραγράφου, θεωρώ πως σας έχω καλύψει κατά την ταπεινή μου άποψη.
    Εάν χρειάζεστε κάτι περισσότερο, σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη δε μπορώ να σας καλύψω περαιτέρω.

    Καταλαβαίνω πάντως πως ήδη έχετε κάποιες εικόνες κλισέ από συγκεκριμένου τύπου Χριστιανικής συμπεριφοράς και κάνετε προβολή πάνω στον καθένα αυτές τις εικόνες.

    Ως προς το άσπρα μαύρα που λέτε, επιτρέψτε μου να το επιστρέψω, στα διαβάσματα σαν τα σχετικά που έχουμε υπό συζήτηση.
    Ακριβώς αυτό που μαθαίνει ένας που θέλει να γίνει μύστης-μαθητής του Χριστού είναι να βλέπει μέσα στο πρόσωπο του άλλου κάθε πρωί που ξυπνάει,τον ίδιο το Θεό. Να είναι ωστόσο έτοιμος να στηλιτεύσει την κάθε δικιά του, ή αλλουνού κακή ενέργεια, ή πράξη ποτέ το πρόσωπο.
    Γιατί σύμφωνα με τους Άξιους ερμηνευτές των λόγων του Χριστού μας, Άγιους Πατέρες της Εκκλησίας μας, μέσ στον καλύτερο εαυτό μας βρίσκεται ο χειρότερος και μέσα στον χειρότερο , ο καλύτερος.
    Πως ακόμη κι ένας κοινός εγκληματίας μέχρι και την τελευταία στιγμή, έχει περιθώριο σωτηρίας (θυμηθείτε το Ληστή επί του Σταυρού).
    Τι πιο αποκαλύπτικό και συγκλονιστικότερο απ αυτό;

    Άρα το άσπρο μαύρο , ή άλλως καλοί και κακοί, καουμπόηδες και Ινδιάνοι δεν κολλάει στο Χριστιανισμό.

    Επίσης στο δεύτερο ποστ σας, γράφετε για τον Μεσσιανισμό διάφορα και αν ήταν έτσι τα πράγματα στη διδασκαλία του Ιησού, θα είχατε πράγματι δίκηο να απορείται .
    Μα και δω Οι Άγιοι Πατέρες, μας δειχνουν το δρόμο, ακριβώς στο να αποφεύγουμε τις εξαρτήσεις, που δουλώνουν τον άνθρωπο εις ομοίωση ζώου και ακριβώς το μεγαλείο του Χριστιανισμού βρίσκεται εκτός των άλλων και στην ανάδειξη του προσώπου του ανθρώπου, με την ελευθερία του αυτεξούσιου, που του έχει δοθεί απο τον Κύριο και Θεό του, να ενεργεί τα θελήματά του και να αποφασίζει μέσα στα πλαίσια, που κατά Χάριν του έχουν δοθεί απ αυτόν.
    Από κει και πέρα όταν νοιώθει πως είναι κάτι που ξεπερνά τις δυνάμεις του, τότε μόνον αφήνεται στη Θεία θέληση και νοιώθει πληρωμένος.
    Η επαίσχυντη μοιρολατρία ανήκει σε άλλους χώρους- ας μη τους αναφέρουμε, είναι εκτός θέματος.
    Αλλά εξ ίσου επικίνδυνη είναι και η αυτοπραγμάτωση (οι θεωρούντες εαυτούς αυτόφωτους, αυθύπαρκτους, κ.ο.κ).
    Θα συμπλήρωνα στο τελευταίο και τους επιθυμούντας να κάνουν το δικό τους θέλημα και όχι του Θεού.

    Αυτά είναι που γνωρίζω και βιώνω και άρα καταθέτω.
    Να στε καλά.

    Σχολιάστε
  • Νοέμβριος 3, 2010, 12:17 πμ
    Permalink

    Διασαφηνίζω λίγο το σημείο : «με την ελευθερία του αυτεξούσιου, που του έχει δοθεί απο τον Κύριο και Θεό του, να ενεργεί τα θελήματά του» , πως εδώ εννοώ τα θελήματα του Θεού.
    Επίσης, ελάχιστα παρακάτω εννοώ, πως από ένα σημείο και μετά- που αδυνατεί το αυτεξούσιό μας- αφηνόμαστε στου Θεού την Πρόνοια και Οικονομία .

    Αγαπητή Μαρία, τους ίδιους προβληματισμούς έχουμε και οι εμείς (γονείς επίσης).
    Ωστόσο, όπως λέει και ο κ. Giorgio παραπάνω, σημασία έχει η εν τη οικεία παιδεία που εγκολπώνεται το κάθε βρέφος και μάλιστα μέχρι την ηλικία των πέντε ετών.
    Από κει και πέρα δεν νομίζω πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος.
    Το παιδί το αφήνεις και κολυμπάει στα βαθιά πλέον, με τη διακριτική σου πάντα επιστασία.
    Βέβαια, για τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου τι γίνεται, που πονάς και νοιάζεσαι επίσης;
    Και επιπλέον αυτά είναι και τα παιδιά, που τα δικά σου παιδιά κάνουν παρέα και που στην καλύτερη περίπτωση, δε θα επικοινωνούν μεταξύ τους .
    Νομίζω, πως ο Θεός επιτρέπει αυτά τα πράγματα, ωστόσο δε μας έχει αφήσει άοπλους.
    Ο Ιησούς μας δίδαξε τα πάντα.
    Μέσα σ αυτά μας έδωσε και το υπερόπλο της προσευχής, καθώς και τη Θεία Κοινωνία για να βάζουμε μέσα μας το Χριστό κάθε φορά , με τον τρόπο που διάλεξε Εκείνος και μας έδειξε.
    Από κει και πέρα αφηνόμαστε με πλήρη πίστη στην Πρόνοιά Του, Αμήν.-

    ΥΣΤ, Για του Νικ Μάρβελ τα βιβλία, αλλά και άλλες χρήσιμες τοποθετήσεις, πηγαίνετε εδώ : http://www.impantokratoros.gr/3C4BEE52.el.aspx .
    ¨Η πατήστε Νικ Μάρβελ στο Google δεξιά.
    Το ίδιο θα έλεγα μπορεί να κάνει και ο κ. Giorgio για περισσότερες και πιο εμπεριστατωμένες αναλύσεις στο θέμα που τον απασχολεί.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 1, 2011, 11:59 μμ
    Permalink

    Mπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε πού μπορώ να βρω το (τα) βιβλία Νικ Μαρβελ; Έχω ρωτήσει σε ένα δυό βιβλιοπωλεία εδώ στην Αθήνα αλλά δεν τα έχουν.

    Σχολιάστε
  • Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » 3ο βιβλίο Νικ Μάρβελ

  • Pingback:Νικ Μαρβελ και Μαρμαρωμένος Βασιλιάς | Προκoπι

  • Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » 3ο βιβλίο Νικ Μάρβελ

  • Σεπτέμβριος 22, 2012, 9:31 μμ
    Permalink

    Έχω διαβάσει και τα τρία βιβλία, και θεωρώ πως πραγματικά αποτελούν αντιστάθμισμα σε ότι η «Νέα εποχή» προσφέρει. Αξίζει να τα διαβάσουν μικροί και μεγάλοι.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 17, 2019, 3:37 μμ
    Permalink

    Πρόσφατα διάβασα και τα 3 βιβλία. Πολύ καλή δουλειά, γραμμένα στο πνεύμα της εποχής, χρήσιμα σε όλους, θα τα έδινα στα παιδιά μου να τα διαβάσουν, όχι όμως πριν να έχουν αποκτήσει μια σωστή σχέση με εξομολόγηση σε πνευματικό και μετά από δική του σύμφωνη γνώμη.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η ομορφιά του σώματος είναι ζωώδες στοιχείο, αν δεν στηρίζεται στο νου
    - Δημόκριτος
  • Αρέσει σε %d bloggers: