Ο γέροντας Παΐσιος, η νηστεία και η κατάκριση
ΠΡΩΙΝΟ ΡΟΦΗΜΑ
Πρωί στο κελί του Τιμίου Σταυρού του γέροντα Παΐσιου, κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα. Τρίτη μέρα της Σαρακοστής. Είμαστε έξω στο σκεπαστό κι ο γέροντας βράζει γάλα στο καμινέτο, πάνω σ’ ένα κούτσουρο.
Παραδίπλα είναι, πλαγιασμένα στα χόρτα, τα δύο παιδιά του Γιάννη, που ανεβήκαμε μαζί στο Αγιονόρος – ο Γιάννης κάθεται μόνος του, απέναντι στο βράχο.
Πιο εδώ είναι δυο επισκέπτες, κι αυτοί από τη Θεσσαλονίκη. Στέκονται όρθιοι, ακουμπώντας στην καστανιά. Πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί. Φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση, γιατί κοιτάζουνε αυστηρά, κάπως επιτιμητικά τον γέροντα και σχολιάζουνε μεταξύ τους χαμηλόφωνα.
Τα παιδιά παίζουνε, κάνουνε φασαρία –οπότε γυρίζει ο Παΐσιος και τα λέει ήρεμα:
«Μην κάνετε θόρυβο, γιατί εδώ δίπλα, κάτω απ’ το χώμα, είναι κρυμμένοι Αμερικανοί και θα ξυπνήσουν και θα ‘ρθουν να μας χαλάσουν την ησυχία μας».
Τα παιδιά σταματούνε, σωπαίνουνε παραξενεμένα.
Ο Γιάννης, απέναντι, γέρνει πλάγια στο βράχο, πάνω στο σάκο του. Ανάβει τσιγάρο.
Οι δυο επισκέπτες, που φαίνονται σκληροί ευσεβιστές, συνεχίζουν να βλέπουν με αποδοκιμασία τον γέροντα που προσέχει να μη φουσκώσει και χυθεί το γάλα. Ώσπου ο ένας δεν αντέχει και λέει στον καλόγερο:
«Γέροντα Παΐσιε, είμαστε στις πρώτες μέρες της Σαρακοστής, έχουμε αυστηρή νηστεία, κι εσύ βράζεις να πιεις γάλα;»
Ο γέροντας σωπαίνει. Δεν απαντάει. Πιάνει και κατεβάζει το κατσαρόλι, γιατί το γάλα έβρασε. Μετά πάει στο κελί, φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ’ αυτά. Περιμένει λίγο να κρυώσει, ενώ όλοι τον κοιτάζουνε με απορία, σιωπηλοί.
Οι δυο ευσεβιστές τα βλέπουνε όλα αυτά με αποστροφή, γιατί σκέφτονται ότι αφού είμαστε όλοι εδώ οι επισκέπτες, έξι και τα φλιτζανάκια, άρα και σ’ αυτούς θα τολμήσει ο καλόγερος να προσφέρει γάλα, τέτοιες μέρες σκληρής νηστείας.
Ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ’ ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ’ αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου.
Τ’ ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους.
Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια –τα παιδιά της.
Κρατάω την αναπνοή μου.
Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους…
Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ, Επί ψύλλου κρεμάμενος (Κέδρος 2003)
Εὐχαριστίες στόν φίλο Γιώργο Μ. γιά τήν ἀποστολή τοῦ κειμένου
Την ευχή του γέροντα να έχουμε!
Ευχαριστώ για την ιστορία.
Συγκλονιστικό !!!
Ευχαριστούμε πολύ που το μοιραστήκατε μαζί μας.
Να έχουμε την ευχή του !
GEIA..WE ALL WANT A LIVE VIDEO WITH ELDER PAISIO THE AGIOREITH…CAN ANYONE SHARE IT?…THANKS
ο,τι και να πω ειναι λιγο…αυτη η ψυχουλα ηταν τοσο πιστος που ακομα και τα ζωα δεν τον πειραζαν
Δηλαδή κι αν έπινε το γάλα τι θα πάθαιναν αυτοί οι «καθωςπρεπειστάκιδες»;
..καλό «ξενέρωμα».. όλων ημών..!
ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ…
ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΡΩΕΙ…ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΦΑ!
ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΡΩΝΕ ΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΗΣΤΕΥΟΝΤΕΣ,ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ?
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΥΧΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ -ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΨΕΙ.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ.Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΕΙ.
ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ,ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ+ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
ΑΝ ΔΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.
ΑΝ ΔΩ ΟΜΩΣ ΚΑΚΙΕΣ +ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ …ΘΛΙΒΟΜΑΙ.ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ.
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ+
Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης, χάρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναι, Κύριε βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ας το κανουμε πραξη κ πρωτη απο ολους εγω! 🙂 καλη σαρακοστη!!!
μακαρι αδερφοι μου να πηστευαμε σε αυτον τον αγιο ανθρwπο κ να προσπαθουσαμε να τον μοιμοιθουμε,θα ειμασταν αξειοι να χαρισουμε αγαπη στους γυρο μας.
ΣΩΣΤΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΕΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ _ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ… ΟΜΩΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ,ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΛΕΠΤΗ ΔΟΣΗ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ……ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ «ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ»..
Σωστή Βάια. Η κατάκριση εναντίον των επισκεπτών φαίνεται καθαρά. Ποιούς εννοεί παρεκκλησιαστικούς; Αν εννοεί τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Αδελφότητες τότε είναι όχι μόνο κατάκριση αλλά και αδικία και συκοφαντία. Οι Γέροντες ποτέ δεν είπαν κάτι τέτοιο για τις Αδελφότητες.
Ο γέροντας ήταν άνθρωπος αγάπης και κανέναν δεν κατέκρινε. Οι αδερφότητες όμως είχαν το ίδιο ήθος; Γιατί ποτέ δεν άκουσα τις αδερφότητες τουλάχιστον αυτές που γνώριζα να επαινουν τους γέροντες της εποχής μας. Και μόνο τα τελευταια χρόνια , αφου βούιξε ο τόπος είδα κάποια άρθρα στα περιοδικά τους.
Πριν από μερικά χρόνια οι χριστιανικές αδερφότητες τον μοναχισμό δεν τον καταλάβαιναν, για να μην πω τον περιφρονούσαν.
tin euxi tou na exoume , as mas aksiosi na valoume mesa mas agapi kai filotimo, opote tixi kai peso pano se kanena komataki apo tin istoria tou gerontos paisiou panta kati tha me kani na xamogelaso me tin kali enia. 🙂
as mas voithisi olous mas pneumatika kai somatika!
elpizo na mi thimosi o gerontas pou milisa 🙂
sinxoreste me.
Pingback:Ο Γέροντας Παΐσιος, η Νηστεία και η Κατάκριση |
Pingback:Πρωινό ρόφημα - Χώρα Του Αχωρήτου