Μηδενισμός και νεωτερικότητα

μηδενισμός ζιάκας εθνομηδενισμός κατεδάφιση

  • Πως μπορούν να ερμηνευτούν κοινωνιολογικά τα γεγονότα του προηγούμενου Δεκεμβρίου στην Ελλάδα;
  • Υπάρχουν διεργασίες σε βαθύτερο πολιτισμικό επίπεδο;
  • Ποιο είναι το κυρίαρχο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία σήμερα;
  • Πως μπορούμε να βγούμε από την κρίση;

Ακούστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της τοποθέτησης του Θ. Ζιάκα κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ο σύγχρονος μηδενισμός.

[coolplayer width=»480″ height=»380″ autoplay=»0″ loop=»0″ charset=»UTF-8″ download=»1″ mediatype=»»]
Ζιάκας – Μηδενισμός
[/coolplayer]

Ολόκληρη η συζήτηση είναι διαθέσιμη στο Αντίφωνο. Επίσης, ο συγγραφέας πραγματοποίησε σειρά πέντε διαλέξεων για το ίδιο θέμα που είναι διαθέσιμες σε ψηφιακή μορφή.

3 σκέψεις σχετικά με το “Μηδενισμός και νεωτερικότητα

  • Ιανουάριος 31, 2009, 6:53 μμ
    Permalink

    [] Την ευθύνη γι’ αυτόν τον κατήφορο, δεν την έχουμε εμείς; Και βέβαια την έχουμε τη ρημαδοευθύνη για τις επιλογές μας. Έχουμε τεράστια ευθύνη για τον τρόπο που ζούμε, που οδηγούμε στους δρόμους, που συμπεριφερόμαστε στον διπλανό μας, που τρώμε, που κοιμόμαστε. []

    http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1094

    Σχολιάστε
  • Φεβρουάριος 12, 2009, 10:17 μμ
    Permalink

    Ο Θ.Ι.Ζιάκας είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας απο τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες στοχαστές.
    Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τον Ζιάκα δεν τον ενδιαφέρει να γίνει «αρεστός». Μακριά από τις απαιτήσεις και τα προτάγματα της νεωτερικής «Βουλγάτας», ο συγγραφέας προβαίνει σε μια αντικειμενική επισκόπηση του θέματος.
    Τον Θ. Ι. Ζιάκα απασχολεί στο τελευταίο του βιβλίο το ζήτημα του μεταμοντέρνου μηδενισμού, που δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό μας βιταλιστικό ή μοντέρνο μηδενισμό: «καθώς αξία γι’ αυτόν είναι η αποδόμηση των αξιών, ο μεταμοντερνισμός αναδεικνύεται στον κατ’ εξοχήν μηδενισμό» (Ο σύγχρονος μηδενισμός,σελ. 36).
    Σε κάθε περίπτωση «Ο Σύγχρονος Μηδενισμός» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να μελετηθεί διότι δίνει απαντήσεις (ανεξάρτητα αν αυτές ενοχλούν κάποιους).Με κίνδυνο να κουράσω παραθέτω ένα ακόμα απόσπασμα:
    «Μιλάμε για έναν κόσμο όπου αληθές είναι μόνο το επιστημονικώς αληθές, δηλ. το πειραματικώς επαληθεύσιμο, γεγονός που εντάσσει την επιστήμη στη σφαίρα της τεχνικής. Η τεχνική γίνεται έτσι το κριτήριο της αλήθειας και τίθεται πέραν κάθε ηθικής και πολιτικής απόφανσης (…).Έχει γίνει μια θρησκεία, η οποία δεν δέχεται να την κρίνει κανείς» (σελ. 30).

    Μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου υπάρχει εδώ:

    http://theologoi-kritis.sch.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=115:2009-01-13-20-58-24&catid=65:2008-12-29-20-40-10&Itemid=54

    Σχολιάστε

Απάντηση σε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Δεν είναι ελευθερία όταν πούμε στους ανθρώπους ότι όλα επιτρέπονται. Αυτή είναι σκλαβιά. Για να προκόψη κανείς πρέπει να δυσκολευθή.
    Να ένα παράδειγμα: Έχουμε ένα δεντράκι. Το περιποιούμαστε, του βάζουμε πάσσαλο και το δένουμε με σχοίνι. Δεν το δένουμε όμως με σύρμα, γιατί θα του κάνουμε κακό. Με τους τρόπους αυτούς δεν περιορίζουμε το δέντρο; Και όμως δεν γίνεται αλλιώς. Για κοιτάξτε και το παιδάκι. Του περιορίζουμε την ελευθερία από την αρχή. Μόλις συλλαμβάνεται είναι περιορισμένο το κακόμοιρο στην κοιλιά της μητέρας· μένει εκεί εννιά μήνες… μόλις αρχίζει να μεγαλώνη του βάζουν κάγκελα κ.λ.π… Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να μεγαλώση. Φαίνονται ότι του στερούν την ελευθερία, αλλά δίχως αυτά τα προστατευτικά μέτρα το παιδί θα πέθαινε από την πρώτη στιγμή.
    - Γέροντας Παΐσιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: